روندهای تاثیرگذار بر کسب_و.pdf

زن‌وشوهرهایی که به مدت یک سال هر چهار ماه این تمرین را تکرار کردند، نسبت به زوج‌هایی که به قول ریپلی این «ترفند زناشویی» را انجام نداده بودند، دو امتیاز به دست آوردند: هم از جروبحث‌هایشان کمتر دلخور می‌شدند و هم کاهش تدریجی رضایت از زندگی را، که معمولاً به‌مرور زمان برای زن‌وشوهرها اتفاق می‌افتد، تجربه نکردند. پس چطور است طی یک سال آینده ۲۱ دقیقه وقت بگذارید و این تمرین را امتحان کنید؟
منبع: فصلنامه ترجمان علوم انسانی.
M&E?

*?تعارض همه‏‌جا هست، حتی بین فضانوردها!*

?آماندا ریپلی در کتاب خود با عنوان اختلاف ویرانگر: چرا به دام تعارضات افراطی می‌افتیم و چطور از آن‌ها خلاص شویم؟ با همه سنخ آدمی مصاحبه کرده تا انواع تعارض را شناسایی کند: از بحث‏‌های میان فضانوردان و تبهکاران گرفته تا اختلاف‏‌های بین شریک‏‌های عاطفی و سیاست‌مداران. دیوید اپستاین در گفت‌وگویی کوتاه با ریپلی دربارۀ روش‌های تبدیل «تعارض شدید» به تعارض سازنده گفت‌وگو می‌کند.

?شش «فضانورد» از چهار قاره را به مدت ۱۷ ماه در یک ساختمان بتنیِ ۷۲متری کنار هم چپاندند تا سفر به مریخ را شبیه‌سازی کنند. این شش نفر هیچ ارتباطی هم با دوستان یا خانواده‌شان نداشتند. چهار تن از اعضای خدمه دچار اختلالات خواب شدند و یکی‌شان افسرده شد. تعارض میان‌فردی یکی از اتفاقات ثابت آن دورۀ ۱۷ماهه بود. در مدت شبیه‌سازی، پنجاه بار تعارض در حدی بالا گرفت که اعضای خدمه دربارۀ آن گزارش نوشتند. حتی میان فضانوردان، که بر اساس توانایی تحمل فشارْ مراحل گزینش سختی را پشت‌سر می‌گذارند، تعارض هم پربسامد است و هم ناگزیر. آماندا ریپلی می‌گوید «توی همۀ مأموریت‌های فضایی تعارض پیش می‌آد. توی تک‌تکشون».

?ریپلی می‌گوید: در مأموریت‌های فضایی رایج‌ترین نوع تعارض میان خدمه و گروه کنترل مأموریت است. «چیزهای زیادی هستن که توی این ارتباط گم می‌شن». با توجه به اینکه ناسا امید دارد در دهۀ آینده فضانوردان را به مریخ بفرستد، توجه این آژانس فضایی به ارتباط مؤثر و حل تعارض جلب شده است. ریپلی می‌گوید آنچه ناسا یاد گرفته این است که «ارتباط باید آهسته باشه و خیلی پرتکرارتر از چیزی که انتظارش رو داریم».

?ریپلی برای این نوع ارتباطِ آهسته‌تر و پرتکرار، جعبه‌ابزاری هم در اختیارمان می‌گذارد که زیربنای تعارض سازنده را شکل می‌دهد. در اینجا سه نکتۀ اصلی‌ که واقعاً در هر نوع تعارضی به کار می‌آیند ارائه می شود.

*?دلیل واقعی ناراحتی‌تان را کشف کنید:*
ریپلی می‌گوید «توی اکثر تعارض‌ها، یه موضوع هست که درباره‌اش بگومگو می‌کنیم و یه موضوع دیگه که ریشۀ واقعیِ مشکله. به‌عبارتی، هر تعارضی یه زیرداستان داره». ریپلی دربارۀ زوجی می‌نویسد که در آستانۀ طلاق‌اند و جنگی سخت راه انداخته‌اند برای حضانتِ … اسباب‌بازی لگو. جدی می‌گویم. این زوج در آن زمان خودشان متوجه نبودند، اما دلیلی که بحث لگوها این‌قدر جدی شد این بود که، در ذهنشان، این اسباب‌بازی نماد محبت فرزندشان بود. معمولاً دلیل واقعی ناراحتی‌تان را زمانی می‌فهمید که دیگر کار از کار گذشته است. پس تا دیر نشده، از تب‌وتاب بگومگو یک گام به عقب بردارید و دنبال زیرداستان بگردید؛ ببینید دلیل واقعی دلخوری خودتان یا فرد مقابل چیست.

*?«حلقه‌بندی برای درک» را تمرین کنید:*
وقتی گفت‌وگوی مناقشه‌برانگیز می‏‌کنید، خودتان را وادار کنید که حرف‌های طرف مقابل را به زبان خودتان تکرار کنید و سپس بپرسید «درست متوجه شده‌ام؟». شاید خسته‌کننده و کمی آبکی به نظر بیاید، شاید هم در تب‌وتاب جروبحث برایتان دشوار باشد، اما خودتان را مجبور به این کار کنید. با همین کار ساده، طرف مقابل احساس می‌کند حرفش شنیده شده و پی می‌برد که واقعاً می‌خواهید درکش کنید؛ همین کار می‌تواند جلوی اوج‌گیری تعارض را بگیرد. تعارض سازنده می‌تواند از همین‌جا شروع شود.
(تاکتیکی هست که گروه کنترلِ مأموریت ناسا در ارتباط‌های پرتکراری که برای «بررسی اوضاع» با فضانوردان برقرار می‌کند از آن استفاده می‌کند، اما برای من خیلی محسوس بود. من بچه‌ای دوساله دارم و این قضیه فوراً مرا یاد کتاب هاروی کارپ، متخصص اطفال، انداخت، کتابی به نام شادترین طفل نوپا در ساختمان. کارپ در این کتاب «قاعدۀ فست‌فود» را توضیح می‌دهد. در پنجرۀ فست‌فودفروشی، اگر همبرگر با سیب‌زمینی سرخ‌شده سفارش بدهید، متصدی احتمالاً بی‌درنگ بپرسد «پس شد یه همبرگر و یه سیب‌زمینی سرخ‌شده. امر دیگه‌ای؟». این فرد اساساً دارد حلقه‌بندی برای درک را انجام می‌دهد؛ «این چیزیه که شنیدم، درسته؟ چیز دیگه‌ای هم هست؟». کارپ پیشنهاد می‌کند هنگام رفتار با کودکان نوپا از قاعدۀ فست‌فود استفاده کنیم. به نظرم خیلی مفید است، به‌خصوص الان که پسرم از دستم شاکی است).

*?تمرین هفت دقیقه نوشتن:* 
در آزمایشی جالب، از زن‌وشوهرها خواستند هفت دقیقه دربارۀ آخرین دعوایشان بنویسند، آن هم از منظر فرد خیالی و بی‌طرفی که خواهان بهترین نتیجه برای هر دوی آن‌هاست. ریپلی می‌گوید: «یه میانجیگر رو تصور کنید، یا یه نفر که توی اتاقه و داره نگاه می‌کنه. فکر کنید ببینید نظر اون فرد دربارۀ این دعوا چیه. به نظرش چه چیز مثبتی توی این بگومگو هست؟ بعدش، هفت دقیقه از منظر همون فرد دربارۀ این موضوع بنویسید. دفعۀ بعدی که حرفتون می‌شه، که حتماً هم می‌شه، به دیدگاه اون فردِ بی‌طرف فکر کنید».

?برنامه ریزی درست مال اندک را فراوان و
برنامه‌ریزی نادرست مال فراوان را اندک می کند
حضرت علی (ع)
تولد مولای متقیان و روز پدر مبارک?

✍️  هر چه که در جهان است دو وجه دارد. وجه عینی، که واقعیتِ آن است و وجه ذهنی، که ساخته ذهن ماست. سعادت در ذهن معنی می‌گیرد. در واقع ما با ذهنمان می‌توانیم سعادت را برای خود بیافرینیم، نه با وابستگی به پدیده‌های بیرون که ممکن است اصلا واقعیت نداشته باشند.

خوشبختی در عمق ذات ماست. جایی که کسی به آن دسترسی ندارد و از چیزی تاثیر نمی‌پذیرد. وقتی سعادت وابسته به عوامل بیرونی باشد، هر لحظه با از دست دادن هرکدام از این عوامل فرد می‌شکند.

?  آرتور شوپنهاور
?  در باب حکمت زندگی

WEF_Future_of_Jobs_Report_2025.pdf

?تنوع فرهنگ سازمانی در سراسر دنیا و پیامدهای آن بر زندگی شخصی و سلامت افراد نشان می‌دهد تعادل میان کار و زندگی تا چه اندازه می‌تواند مهم باشد. رویکرد کشورهای اسکاندیناوی، آلمان و استرالیا به تعادل کار و زندگی شخصی، گواهی است بر این ادعا که بهره‌وری هیچ ارتباطی با ساعت‌های بیشتر کاری ندارد، بلکه این بهینه‌سازی کار و زمان کاری است که بهره‌وری شغلی به همراه دارد.

?کارفرمایان باید بدانند که تلاش آنها برای افزایش بازدهی نباید سلامت و حقوق اولیه کارمندانشان را قربانی کند. این یعنی حفظ ساعات کاری معقول و ایجاد یک محیط پایدار در نهایت به افزایش بهره‌وری بلندمدت ختم خواهد شد. با این دیدگاه آنها می‌توانند یک محیط کاری سالم ایجاد کنند که مشارکت، رضایت و بهره‌وری کارمندان را به همراه داشته باشد. 
منبع: هفته نامه تجارت فردا
M&E?

*?فرهنگ سازمانی چه نقشی در آهنگ کار و زندگی دارد؟*(۳ از ۳)

?️الهام حمیدی

?شاید تصور شود که پیشرفت ژاپن مدیون همین فرهنگ کاری بوده است، ولی می‌توان از کشورهای صنعتی صحبت کرد که در آنها توازن زندگی کاری و شخصی از اهمیت زیادی برخوردار است. برای مثال در آلمان با وجود اینکه فرهنگ سازمانی مبتنی بر افزایش بهره‌وری و بازدهی شرکت‌هاست و خود آلمانی‌ها نیز افرادی متعهد و وقت‌شناس هستند، ولی برای آنها کار و زندگی شخصی دو مقوله کاملاً جدا و مرزبندی‌شده به شمار می‌آید.

?با اینکه ساعت‌های کاری بسیار جدی گرفته می‌شود، ولی همه اجازه اضافه‌کاری ندارند و برای آن محدودیت‌های قانونی تعریف شده است. در زبان آلمانی کلمه‌ای وجود دارد که به معنی پایان کار یا بستن روز کاری است. در هیچ زبان دیگری نمی‌توان کلمه‌ای معادل Feierabend را یافت. این کلمه به زمان بین پایان کار و خواب اشاره می‌کند که در واقع زمانی برای تفریح و گذران اوقات فراغت است و نشان می‌دهد پایان ساعت کاری، قطع ارتباط با دغدغه‌های آن و شروع زمان استراحت تا چه اندازه برای آلمانی‌ها مهم است.

?عجیب است که آلمانی‌هایی که اغلب به عنوان نیروی کاری سخت‌کوش و کارآمد تصور می‌شوند، این چنین مقید به زمان استراحت و فراغتشان باشند، ولی شاید همین نگرش مسیر توسعه پایدار را برای آنها هموار کرده است. البته بسیاری فکر می‌کنند مفهوم Feierabend به ذهنیت سرمایه‌داری بسیار نزدیک است، زیرا هرچه نیروی کار پس از ساعت کاری استراحت بیشتری داشته باشد، کارآمدتر شده و بهره‌وری بیشتری به همراه دارد. فرهنگ کاری آلمان حول این نظریه استوار است که استراحت بعد از کار، استرس را بهبود می‌بخشد، به ریتم متوازن بدن کمک می‌کند و رضایت شغلی را افزایش می‌دهد که در بلندمدت رشد اقتصاد را به دنبال دارد.

?حق قطع ارتباط با کار:
حق قطع ارتباط با محل کار یک حق انسانی است که بر اساس آن افراد مجاز هستند پس از ساعت‌های کاری هیچ پیامی از محل کار را پاسخ ندهند و همه ‌ایمیل‌ها یا تماس‌های کاری در ساعات غیراداری بدون پاسخ باقی بماند. حق قطع ارتباط با محیط کار نخستین‌بار در اتاق کار دادگاه عالی فرانسه در سال ۲۰۰۱ تصویب شد و بر اساس این قانون هیچ کارمندی در هیچ وضعیتی مجبور نبود در منزل کار کند یا پرونده‌ها یا ابزار کاری را به منزل بیاورد.

?در سال ۲۰۰۴ دادگاه عالی فرانسه این تصمیم را تایید کرد و حکم داد که اگر کارمندی در خارج از ساعات کاری جوابگوی تماس‌های تلفنی خود نبود، نمی‌توان او را متهم به کوتاهی در انجام کار کرد. در سال ۲۰۱۶ دولت فرانسه این قانون را به قوانین کار خود افزود و همه کارمندان دولت نیز از این حق برخوردار شدند.
پس از آن کشورهای اتحادیه اروپا شاهد مذاکراتی بین اتحادیه‌های کارگری و شرکت‌ها بودند تا قوانینی مشابه قانون حق ارتباط با کار برای هر شرکت به صورت جداگانه و با شرایط خاص خود تصویب شود.

⬜برای مثال در سال ۲۰۱۱ کارخانه فولکس‌واگن سیاستی را اجرا کرد که بر اساس آن بین ساعت ۶ بعدازظهر تا ۷ صبح، از ارسال ایمیل به کارمندان این شرکت جلوگیری شود. در سال ۲۰۱۳ وزیر کار آلمان هرگونه تماس مدیران با کارمندانش بعد از ساعت کاری را به منظور حفظ سلامت روانی کارمندان ممنوع کرد. در سال ۲۰۱۴ شرکت دایملر برنامه‌ای 
به نام «Mail on Holiday» را در اختیار کارمندانش قرار داد که آنها می‌توانستند در طول مسافرت‌ها و تعطیلات خود ایمیل‌های دریافتی محل کار را حذف کنند.

?ایتالیا، بلژیک، اسپانیا، فیلیپین، استرالیا و کانادا کشورهایی هستند که شکل‌های متفاوتی از قانون حق قطع ارتباط با کار در آنها اجرا می‌شود. برای مثال در کانادا شرکت‌های بزرگ با بیش از ۲۵ کارمند شامل این قانون شده، ولی شرکت‌های کوچک مستثنی هستند یا در استرالیا به‌تازگی قانون حق قطع ارتباط با محل کار به مرحله اجرا درآمد اما این قانون شامل شرایط اضطراری و بهانه‌تراشی‌های غیرموجه برای فرار از مسئولیت نمی‌شود.

?در مجموع همه کشورهای اروپایی را با قوانین سفت‌وسختشان برای حمایت از کارمندان و احترام به زمان استراحت و زندگی شخصی‌شان می‌شناسند، در حالی که آمریکا از چنین موهبتی برخوردار نیست. فرهنگ کار در آمریکا ایجاب می‌کند که آنها همیشه در دسترس و جوابگو باشند. در اوایل سال ۲۰۲۴ اقداماتی در ایالت کالیفرنیا انجام شد تا قوانینی برای رعایت حق قطع ارتباط با محیط کار تصویب شود، ولی با انتقادهای گسترده کارفرمایان روبه‌رو شد که معتقد بودند اجرای این قانون یک قدم به عقب برای انعطاف‌پذیری در محل کار است و می‌تواند در میان کارمندانی که از مناطق مختلف زمانی مشغول دورکاری هستند مشکل جدی ایجاد کند.

4_قواعدبازي.pdf

✍️ از اشتباهات بی‌پایه مردم یکی این است که خیال می‌کنند هر کس دارای خصوصیاتی است تغییر‌ناپذیر؛ یکی بد است و دیگری خوب، این هشیار است و آن احمق؛ این فعال است و آن تنبل.

حال آن که اینجور نیست. آدم‌ها مثل رودخانه‌اند، اگر چه همه یک‌شکل و یک‌جورند ولی رودخانه را که دیده‌اید، همچنان‌که پیش می رود، گاهی آهسته حرکت می‌کند، گاهی تند، گاه که به کوهسار می‌رسد باریک می‌شود، گاهی که به دشت می‌رسد پهن می شود و وسعت پیدا می‌کند؛ در جایی آبش سرد است و چند فرسنگ آن طرف‌تر آبش گرم می‌شود. یک زمان آرام است و یک زمان طغیان می‌کند.

هر انسانی در خود عناصر خوب و بد را دارد، گاهی روی خوبش را نشان می‌دهد
و گاهی روی بدش را ...!

?  لئو تولستوی
?  رستاخیز