خیلیا فکر می‌کنن اگه بهترین منابع آموزشی دنیا رو بگیرن (چه پولی، چه رایگان)، دیگه تضمینیه ک توی شبکه یا هر حوزه دیگه‌ای موفق میشن. اما واقعیت اینه که هیچ منبعی، به تنهایی، شما رو به سطح بالا نمی‌رسونه?.

برای رشد واقعی، اول باید خودت بخوای و انگیزه‌اش رو داشته باشی. منابع آموزشی فقط مثل یه نقشه خوب هستن، اما اینکه تو چطور از این نقشه استفاده کنی، داستان اصلیه?.

فرض کن یه ماشین فراری داشته باشی. خب، اگه رانندگی بلد نباشی، اون فراری بیشتر از یه دوچرخه هم به دردت نمی‌خوره?. تو برای اینکه بتونی از فراری لذت ببری، اول باید رانندگی رو یاد بگیری، قوانین رو بشناسی، و کلی تمرین کنی. حالا، همین رو بیار توی دنیای شبکه: بهترین دوره آموزشی یا کتاب مثل همون فراریه، اما بدون دانش پایه، تمرین، و تعهد، فقط به درد قفسه کتاب یا هارد لپ‌تاپ می‌خوره?!

چرا فقط منابع کافی با کیفیت نیست؟

1. نداشتن نظم و استمرار:
   یه نفر می‌تونه تمام دوره‌های معروف رو بخره یا دانلود کنه، ولی اگه روزی نیم ساعت هم وقت برای تمرین نذاره، هیچ تغییری توی مهارتش ایجاد نمیشه. این مثل کسیه که یه کتاب آشپزی از گوردون رمزی داشته باشه، ولی حتی تخم‌مرغ هم نتونه درست کنه?!

2. عدم شناخت مسیر:
   خیلیا دنبال “راه صد روزه” هستن، ولی یادت باشه که مهارت‌های واقعی نیاز به زمان و تداوم دارن. این یعنی نمی‌تونی فقط با خوندن یه کتاب یا دیدن یه دوره، به یه متخصص شبکه تبدیل بشی. باید تک‌تک مفاهیم رو بفهمی، تجربه کنی و توی پروژه‌های واقعی به‌کار ببری?‍??‍?.

3. نبود علاقه و تعهد:
   حتی بهترین منبع آموزشی هم به کار کسی نمیاد که به اون حوزه علاقه نداره. برای موفق شدن تو شبکه (یا هر حوزه‌ای)، باید واقعاً دوست داشته باشی وقت بذاری و مشکلات رو حل کنی?.

--------------------------------

حرف اخرم اینکه: اگه یه باشگاه ورزشی بری که بهترین تجهیزات دنیا رو داشته باشه، ولی اگه هر روز فقط دور سالن بچرخی و کاری نکنی، انتظار عضلات شش‌تکه رو نداشته باش?!
منابع آموزشی مثل همون دستگاه‌های باشگاهن، اما اینکه ازشون چطور استفاده می‌کنی و چقدر پشتکار داری، نتیجه رو مشخص می‌کنه.

پس یادت باشه: منابع خوب مهم هستن، ولی تعهد، تمرین و استمرار تو مسیر موفقیت، مهم‌تره.

#به_قلم_میلاد_احمدی✍️
ساعت= 05:48?

داستان User-Agent، HTTPS و رمزنگاری در شبکه

ببین، وقتی یه سایتی رو باز می‌کنی، مرورگرت یه کارت ویزیت به اسم User-Agent همراه درخواست می‌فرسته که توش نوشته شده: «سلام! من فلان مرورگر روی فلان سیستم‌عامل هستم». حالا فایروال‌ها (همون نگهبان‌های وسط راه) می‌تونن این کارت رو چک کنن و تصمیم بگیرن:
• «اگه این مرورگر کرومه، راهش بده».
• «اگه اج یا چیزی دیگه‌ست، جلوشو بگیر!»

برای همینه که بعضی وقتا یه سایت توی مرورگر اج باز نمی‌شه، ولی توی کروم مشکلی نداره. نگهبان مسیر اجازه نمی‌ده!

حالا بیا یه پله حرفه‌ای‌تر بشیم?*?:*

وقتی از پروتکل HTTPS استفاده می‌کنی، داستان فرق می‌کنه. تمام اطلاعاتی که مرورگر و سیستم‌عاملت می‌فرستن، مثل همون کارت ویزیت، توی یه پاکت دربسته رمزگذاری‌شده می‌ره سمت سرور. یعنی فایروال‌ها و روترهای وسط مسیر دیگه نمی‌تونن بفهمن که مرورگرت چی گفته یا چی فرستاده؛ فقط وب‌سرور مقصد می‌تونه این پاکت رو باز کنه.
اگه اینجوری بود که هر کسی از راه میرسید، اطلاعات ما رو میخوند!!!!

چرا HTTPS مهمه؟

1. اگر HTTP باشه:
   • فایروال یا هر دیوایسی توی مسیر می‌تونه اطلاعات رو بخونه. مثلاً بفهمه شما از کروم استفاده می‌کنی یا اج، یا حتی محتوای درخواستت چی بوده(نام کاربری و پسورد مثلا).
   • اینجا فایروال‌ها می‌تونن راحت تصمیم بگیرن که کی اجازه عبور داره و کی نه.

2. اگر HTTPS باشه:
   • محتوای درخواست http رمزگذاری می‌شه. هیچ‌کسی توی مسیر، از جمله فایروال یا روتر، نمی‌تونه بفهمه مرورگر چی گفته.
   • فقط وب‌سرور مقصد می‌تونه محتوای درخواست رو باز کنه و بررسی کنه.
   ----------------------------------

تازه اگه VPN و IPsec و... هم اضافه بشه چی؟

حالا بیا یه قدم جلوتر فکر کنیم??:
اگه شما روی درخواست HTTPت یه لایه VPN یا IPsec هم بذاری، اوضاع دیگه کاملاً فرق می‌کنه. تو این حالت:
• محتوای درخواست HTTP حتی بیشتر از قبل رمزگذاری می‌شه.
• نه فایروال، نه روتر، و نه هیچ دستگاه دیگه‌ای نمی‌تونن اطلاعات رو بخونن.
----------------------------------

چرا اینا مهمه؟

این داستان نشون می‌ده که تو دنیای واقعی، شبکه رو اصولی و استاندارد یاد بگیری، یعنی پشت پرده این اتفاقا رو بفهمی. وقتی بفهمی که ترافیکت چطور کار می‌کنه و چطور می‌شه محدودیت‌ها رو دور زد یا مدیریت کرد، اون وقته که می‌تونی شبکه‌ای امن، حرفه‌ای و کاربردی طراحی کنی.

در یک جمله:
تو دنیای شبکه، یا باید بازی رو بلد باشی، یا باید به بازی بقیه نگاه کنی.
انتخاب با خودته! ?

#به_قلم_میلاد_احمدی*✍️***

ادرس کانال??:

@milad_ahmaditech

تا حالا فکر کردی چرا همیشه یه لیست از کارهایی که باید انجام بدی داری، اما هیچ‌وقت به کارهایی که نباید انجام بدی فکر نمی‌کنی?؟

آره، درسته! خیلی وقت‌ها ما تو زندگی اونقدر مشغولیم که فقط دنبال تیک زدن انجام یه سری کارها هستیم، ولی کارهایی که وقت و انرژی‌مون رو می‌گیرن و باید حذفشون کنیم، نادیده می‌مونن??.

بیایم یه لیست جدید درست کنیم، اسمش رو بذاریم: «لیست کارهای بی‌فایده‌ای که باید کنار بذارم».

مثلا??:
• چک کردن بی‌هدف شبکه‌های اجتماعی هر پنج دقیقه!
• جواب دادن به تماس‌ها و پیام‌هایی که هیچ ارزشی برامون ندارن.
• قبول کردن کارهایی که اصلا علاقه‌ای بهشون نداریم.
• یا هر چیزی که برای تو، انجام دادنشون هیچ اثر مثبتی نداره...

اگه این کارها رو حذف کنی، چی می‌شه؟ وقت آزاد داری تا روی چیزای مهم
تمرکز کنی?‍♂️?‍♀️!
----------------------------------
مثال بزنم: تصور کن هر روز ۳۰ دقیقه از وقتت رو به چک کردن بی‌هدف شبکه‌های اجتماعی می‌دی. اگه این ۳۰ دقیقه رو مثلا به کتاب خوندن اختصاص بدی، تو یه ماه می‌تونی یه کتاب رو کامل بخونی و کلی اطلاعات جدید بدست بیاری.

این یه مثال بود، دیگه خودت بر اساس سبک زندگیت باید تشخیص بدی که چه‌کارهای بی‌فایده‌ایی رو حذف کنی و جایگزینشون چه چه چیزی قرار بدی
----------------------------------
حالا وقتشه تو هم یه لیست درست کنی?
چی تو زندگیت هست که اگه حذفش کنی، نتیجه‌های بهتری می‌گیری؟
بعضی مواقع انجام ندادن یه سری از کارها ما رو خیلی جلو میندازه#به_قلم_میلاد_احمدی*✍️***

خیلیا از همون اول دنبال تضمین نتیجه‌ان:
• «اگه قول بدی برنامه‌نویسی پول‌سازه، باشه شروع کنم!»
• «اگه شبکه پولسازه، بگو منم برم تو کارش!»

خب اگه فقط با تضمین نتیجه بود، الان همه پولدار بودن?! یعنی یه کار تصمین شده داشتیم و هر کسی واردش میشد پولدار میشد.

حقیقت اینه که تو هر حوزه‌ای – شبکه، فوتبال، پزشکی، برنامه‌نویسی و… – هم آدمایی هستن که غوغا می‌کنن و درآمدهای بالا دارن?، هم کسایی که درآمد معمولی دارن. پس مشکل از اون حوزه و فیلد کاری نیست، از نحوه تلاش و مسیر هر شخصه?‍?.
----------------------------------

کسایی توی شبکه موفق میشن که:
1. علاقه دارن: بدون علاقه، نیمه‌های راه کم میاری.
2. تعهد و اراده دارن: این دوتا باعث میشه با پشتکار، مسیر تخصص رو طی کنن و به مهارت عالی برسن.
3. دائم خودشون رو به‌روز می‌کنن: تو دنیای شبکه و فناوری، همیشه چیزای جدیدی میاد. اگه آپدیت نمونی، جا می‌مونی.

وقتی مهارتت زیاد شد و به یک سطح تخصص خوب رسیدی، درآمد هم راه خودشو پیدا می‌کنه. مثال بزنم: کسی که رانندگی رو خوب یاد گرفته، می‌تونه بره مسافرکشی، باربری یا سفرهای بین‌شهری. مهم اینه مهارتش رو داره.

پس به جای «ضمانت نتیجه» دنبال ساختن توانایی‌های خودت باش. اون‌وقته که درآمد زیاد دیگه برات رویا نیست، بلکه یه مسیر منطقیه که خودت می‌سازیش??.

میتونی یه جا استخدام بشی
میتونی فریلنسر باشی
میتونی کسب و کار خودت رو راه اندازی کنی
میتونی سرمایه گذاری انجام بدی
میتونی فروش تجهیزات داشته باشی
میتونی مشاوره بدی
میتونی ....

#به_قلم_میلاد_احمدی✍️

هات‌اسپات میکروتیک: بادیگارد دیجیتالی برای مصرف اینترنت?****

اگه می‌خوای وضعیت مصرف اینترنت کاربرا رو مو به مو رصد کنی تا دیگه هیچکس نتونه بی‌حساب و کتاب از نت استفاده کنه، می‌تونی از قابلیت Hotspot روی روتر میکروتیک استفاده کنی. این Hotspot حکم بادیگارد دیجیتالی رو داره که حواسش هست کی کجا میره و چقدر دانلود می‌کنه، درست مثل مراقبی که دم در یه سالن کنسرت نشسته و می‌گه: «کیف و بلیت نشون بده، بعد برو داخل!»

-----------------------
البته راه‌اندازی هات‌اسپات نیاز داره مبانی شبکه (خصوصاً DHCP، IP Addressing و مفاهیم Firewall) رو درست و اصولی بلد باشی. اگه ندونی DHCP چیه و چطوری یه رنج IP تعریف کنی، کل سیستم مثل وقتی که وسط یه فیلم سینمایی جذاب برق میره و همه چیز می‌خوابه?!
----------------------

برخی از ویژگی‌های هات اسپات??:

1. احراز هویت کاربران (Authentication)

توی هات‌اسپات میکروتیک می‌تونی برای هر کاربر نام کاربری و رمز عبور بسازی. درست مثل وقتی می‌خوای وارد اکانت اینستاگرامت بشی و باید اول یوزرنیم و پسورد بزنی.
یا تصور کن دم در خونه دوستت بری و اول باید نام کاربری و رمز ورودی رو بزنی?. اینطوری میشه فهمید «کی کیه» و «چقدر می‌مونه».

2. کنترل سرعت و حجم مصرف (Bandwidth & Quota)

اگه یکی از کاربرا بخواد کل شب رو بشینه مسابقات الکلاسیکو (یا سریال‌های نتفلیکس) رو استریم کنه، می‌تونی براش سرعت رو محدود کنی یا حجم مصرفی بذاری. اینطوری سرعت بقیه هم مثل
لاک‌پشت نمی‌شه?.
• مثل اینه که تو خونه یه شیر آب داری و می‌خوای به هرکسی بگی بیشتر از ۱۰ دقیقه دوش نگیره تا آب کافی برای بقیه بمونه!

3. صفحه لاگین شخصی‌سازی‌شده (Customized Login Page)

می‌تونی یه صفحه تر و تمیز طراحی کنی که وقتی کاربر وصل میشه، اول اون صفحه رو ببینه و یوزر/پسوردش رو وارد کنه.
• شبیه ورود به یه کافه معروف که اول باید اسم و شماره رزروت رو نشون بدی تا بذارن وارد شی.

4. قرار دادن تبلیغات یا اعلامیه

اگه بخوای تو صفحه ورود یه پیام مهم یا تبلیغ بذاری، میکروتیک این امکان رو داره.
• مثال ابتدای یه فیلم ک یهو یه تبلیغ ۵ثانیه‌ایی نشون میدن.

5. نگهداری لاگ‌ها و گزارشات (Logging & Reporting)

وقتی لاگ‌گیری فعاله، می‌تونی ببینی کدوم کاربر چه زمانی دانلود سنگین داشته یا سایت عجیب‌وغریب باز کرده.
• شبیه صندوق فروشگاهی که همه خریدها رو ثبت می‌کنه تا اگه یه چیزی گم شد، بفهمی کی برداشته.

6. پیکربندی اصولی (Proper Configuration)

تمام این خوشمزگی‌ها وقتی فایده داره که زیرساخت شبکه رو درست و اصولی چیده باشی. اگه فایروال، روتینگ یا NAT رو به‌درستی تنظیم نکنی، همه چیز ممکنه به هم بریزه.
• مثل ساختن یه خونه که اگه ستون‌هاش درست نباشه، با یه باد همه‌چی میریزه پایین.

------------------
1. هات‌اسپات میکروتیک ابزاری خوش‌دست و قوی برای مدیریت مصرف اینترنت کاربران.

1. اگه ساختار رو اصولی بچینی، مدیریت شبکه‌ات مثل رانندگی با یه ماشین استاندارده که بدون سردرگمی به هر مقصدی می‌رسه. اما اگه همین‌جوری کشکی راه بندازی، انگار ماشینت نه فرمون درستی داره نه GPS، و یه جاهایی واقعا تو دردسر میفتی!

پس اگه دنبال یه هات‌اسپات امن و خوش‌ساختی که هیچ کاربری نتونه دورش بزنه و مدیر با آسودگی بگه «آفرین، این همون چیزیه که می‌خواستم?»، باید اصول کار رو یاد بگیری و با حوصله تنظیمات رو انجام بدی. مطمئن باش نتیجه‌اش یه شبکه مرتب و قابل‌اعتماده!

#به_قلم_میلاد_احمدی✍️

اگه می‌خوای اساسی شبکه رو یاد بگیری و ازش درآمد داشته باشی، چندتا چیز رو باید همیشه یادت باشه:

1. تعهد و پشتکار:
   اگه وسط راه ولش کنی، از بهترین منابع دنیا هم فایده‌ای نمی‌بری( دقت کن: بهترین منابع دنیا). قول بده وقت بذاری و تا تهش بری.

2. یادگیری مبانی شبکه به‌صورت اصولی:
   مثل یادگرفتن الفباست. اگه نصفه‌نیم یاد بگیری، موقع کانفیگ روتر یا امنیت شبکه،
   گیج میشی!

3. انتخاب مسیر حرفه‌ای (زیرساخت یا سیستم):
   • زیرساخت: سروکله زدن با روتر، سوییچ، فایروال، لینک رادیویی و… .
   • سیستم: کار با سرور، سیستم‌عامل، مجازی‌سازی و کلی سرویس دیگه.

4. تقویت مهارت و تخصص تو زمینه موردنظر:
   فقط خوندن کتاب و دیدن ویدئو کافی نیست؛ باید دست به آچار بشی، تمرین و تست کنی.

5. مهارت‌های مکمل و نرم:
   مهارت‌هایی مثل مستندسازی، زبان انگلیسی، مدیریت زمان و ارتباط با آدم‌ها، تکمیل‌کننده تخصص فنی‌ات هستن.

شروع یادگیری:
یا می‌تونی خودت با یه برنامه‌ریزی منظم و منابع خوب شروع کنی که کلی زمان ازت میگیره، یا بری سراغ یه اکادمی معتبر که قدم‌به‌قدم راهنماییت کنه(در نقش یه کاتالیزور).

• اگه به خودخوان علاقه داری و مدیریت برنامه‌ات دست خودته، می‌تونی بری سراغ ویدیوها و کتابای آنلاین یا افلاین.
• اگه می‌خوای با یه مربی و پشتیبانی مرتب جلو بری، از یه آکادمی استاندارد کمک بگیر.

دیگه بستگی به روحیات خودت داره
ولی اصل ماجرا اینه: با تمرین مداوم و اصولی، هم توی شبکه حرفی برای گفتن خواهی داشت، هم در نهایت می‌تونی از تخصصت پول دربیاری.