آهنگ جدید
#میلاد_بابایی - یادگاری

@mi_ghat

هویت رو حداقل چهار چیز می‌سازه:

- ژن و محیط
- افکار و علایق
- آموخته‌ها و تجارب
- زخم‌ها، زخم‌ها، زخم‌ها، زخم‌ها...

@mi_ghat

من همیشه دغدغه زیادی داشتم برای به مدرسه فرستادن پسرم. گاهی میگفتم یکسال دیرتر میفرستمش. گاهی میگفتم اصلا بچه ام رو به آموزش و پرورش ایران تسلیم نمیکنم. گاهی دنبال یه غیرانتفاعی خاص میگشتم و خلاصه خیلی سرگردون بودم و البته بی تمایلی مطلق پسرم برای رفتن به مدرسه حضوری هم مزید بر علت میشد. اما بالاخره من بعد از صحبت با آدم های زیادی و تحقیقات، پسرم رو در مدرسه دولتی دم در خونه ثبت نام کردم. حسن ختام تحقیقات و افکار و تردیدهای من، این صحبت توران خانم میرهادی شد:

بهترین مدرسه برای کلاس اول، نزدیکترین مدرسه به خانه شما می باشد. دولتی! مدرسه سر کوچه تان.
اگر بخواهید دقت کنید بروید درباره معلمش تحقیق کنید.
مدارس دولتی ما، نمونه جامعه ما هستند. بچه های ما باید یاد بگیرند در این جامعه چگونه زندگی کنند.
همه که نه، بسیاری از مدارس غیرانتفاعی ما گلخانه اند. بچه ها را گلخانه ای پرورش می دهند. اجازه دهید بچه ها در فضای باز مزرعه رشد کنند.

#نزهت_الملوک
@mi_ghat

یکی از ماندگارترین پاراگراف‌های رمان سقوط، نوشتهٔ آلبر کامو قطعاً این قطعه است:

«‏من آنقدر بزرگوار نبودم که از اهانت‌ها بگذرم، امّا سرانجام فراموش می‌کردم. و آن‌که گمان می‌برد از او بیزارم مبهوت می‌شد. آن‌گاه که می‌دید لبخندزنان به او سلام می‌کنم، برحسب سرشتش عظمت روحم تحسینش را برمی‌انگیخت یا خفت منشم را خوار می‌شمرد.
غافل از این‌که علتِ رفتارم ساده‌تر از این حرف‌ها بود: حتی نامش رافراموش کرده بودم.»

@mi_ghat

«همه‌ی شهر به دلدادگی‌ام می‌خندند،
که فلانی شده از چشم کسی مست، که نیست!»

#فریدون‌_مشیری
@mi_ghat

امیلی مونتگومری نوشته:
هر شب به خودش می‌گفت: فردا دیگر طاقتش تمام می‌شود، اما فردا که می‌آمد باز زندگی جریان داشت ..

@mi_ghat

عمیق‌ترین و بدترین زخم را دقیقا از همان کسی می‌خوری که فکر می‌کردی بیشتر از همه دوستت دارد.
حقیقت این است که هیچ‌کس، هیچ‌کس را واقعا دوست ندارد! آدم‌ها تا زمانی که حفره‌های خالی روانشان را پر می‌کنی و با کلام و حضور و رفتارت حس خوبی به آنان می‌بخشی، با تو مهربانند، تو را می‌فهمند و دوست دارند. به محض اینکه بنا به هر شرایطی نتوانی حس خوبی منتقل کنی، چنان زخمی به جانت می‌نشانند که تا عمر داری بهبود پیدا نمی‌کنی.
دقیقا همان‌ها که ادعای دوست داشتن و انسانیت داشتند، همان‌ها که روزی تصور می‌کردی بهتر از آن‌ها، هیچ جای جهان پیدا نمی‌کنی!
طول می‌کشد که آدم‌ها ذات واقعی‌شان را نشان بدهند، طول می‌کشد آدم‌ها خسته شوند و نقابشان را بردارند، طول می‌کشد لبخندهایشان اخم شود و دوستی‌هایشان دشمنی. طول می‌کشد تا به تو ثابت شود میان این‌همه آدم، چه تنهایی و میان اینهمه آشنا، چقدر غریب...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@mi_ghat

منو گم کن تو آغوشت
که نامیرا بشم با تو
بنوشم جرعه به جرعه
بهارِ توی چشماتو

@mi_ghat

«أتَعلمُ مَا هُوَ الحَنين؟
الحَنينُ هُوَ حينَ لَا يَستطيعُ الجَسدُ أن يَذهبَ
حَيثُ تَذهبُ الرُّوح ...»

می‌دانی "دلتنگی" چیست؟
دلتنگی آن است که جسمت نتواند به آنجایی
برود که جانت به آنجا می‌رود...

@mi_ghat

روزگارت که بگذردِ..
نه سواری رعنا با اسب سفید می خواهی.. نه دختری با چشم های آبی و موی طلایی...
نه نگاهی گیرا با قدی بلند...
نه عاشقانه هایی مثل رمان های فرانسوی...
نه دلت گیتار زدنش زیر پنجره اتاقت را می خواهد
نه نیمه شب دویدنتان زیر باران...

روزگارت که بگذرد...
دلت همان معمولی ها را می خواهد...
همان معمولی هایی که ماندن بلد باشند...
همان معمولی هایی که ماندن...
و گاه " با تو باختن " را بلد باشند....

#مهدی_محمدی

@mi_ghat