شما کامل نیستید، من هم نیستم، هر چه بیشتر با هم آشنا بشیم بیشتر این موضوع رو میفهمیم، و اصلا «کمال»‍ی در کار نیست. کمال یه توهمه که با این هدف ساخته میشه که به شما انگیزهٔ حرکت کردن بده، و نهایتا خودش مبدل میشه ضربهٔ مهلکی به حرکت کردن شما.

من دارم دور و بری های خودمو میبینم که دارن هنوز توی این باتلاق دست و پا میزنن.
بخاطر مواجه نشدن با طبیعت ناقص انسان و خیال‌پردازی در کمالی که وجود نداره خودشونو منفعل می کنن.

حالا خارج از شوخی، خیلی جدیه این موضوع.
ژست ها، ادا و اصول ها، قایم شدن پشت خروار ها نقش که از سمت ارزش‌گذاری های کلیشه ای جامعه بهت القا شدن و...
و کلی رنج فلسفی می‌طلبه که تازه بتونی اینا رو در خودت کشف کنی و ببینی. و اینکه بخوای از خودت پاکشون کنی و شفاف باشی حتی بیشتر.

تا دیروز ازم میپرسیدید کی هستی میگفتم Je vien de France, nous sommes en 1924

شاید باورتون نشه. ولی من تازه با این واقعیت ساده که یه ایرانی ام که تو قرن ۲۱ زندگی میکنه کنار اومدم.

دست های خیلی پر.
بنابراین نیاز دارم که مقداری از این بار رو ازم بگیرید چون سنگینه.

ولی با دست های پر اومدم

تو این مدت چه ریاضت ها کشیدم، پیر شدم.

رفقا خیلی دلم براتون تنگ شده بود