ممکنه فکر‌کنید تمام این دزدیها داره از اون بالا هدایت میشه. ولی واقعیت اینه که سیستم آخوندی همونطور که در بقیه جاها ناتوانه، حتی تو دزدی و غارت هم هیچ نظم و دیسیپلینی نتونسته بسازه. وضعیتش شده شبیه اون سکانسهای آشفتگی تو فیلمهای کمدی قدیمی.

یه رییس اون ‌بالا نشسته و‌ اون ‌پایین همه‌شون‌ دارن تو سر و کلهٔ همدیگه میزنن و دزدی میکنن. آشوب و آشفتگی چنان زیاد و خارج از کنترله که اون بالاسری دیگه براش‌ مهم نیست اون‌ پایین چه خرتوخری در جریانه.

وسط تحریم چند میلیارد یارانه میدن که مثلا قیمتها رو کنترل کنن، بعد یکی سوخت هواپیما میدزده، اون‌ یکی خوراک دام، یک گروهشون کارش شده قاچاق ‌روزی چند میلیون‌لیتر بنزین و گازوییل.
جدیدا تو‌ همین وضعیتی که دلار و طلا داره میره بالا و سعی دارن کنترلش کنن یه گروهشون داشت طلای آنلاین به ملت میفروخت و همه جا رو‌ هم بدون‌ واهمه و رودرواسی پر از بیلبورد و‌ تبلیغ کرده بود.

حتی سیستم‌های دزدسالار هم بالاخره یه درجه‌ای از نظم و قاعده دارن، اما اینها حتی به اندازهٔ نظم دادن به گلهٔ دزدها هم توانایی و کفایت نداشتن.

@Rationalisti1

اینجا یه ‌کلاب وی‌آی‌پی و‌ لاکژریه که فقط آدمهای معروف، خاص و‌ پولدار رو‌ راه میده. افراد معروفی که با پرسونال بادیگارد میرن کلاب.

کسب ثروت و موفقیت به معنای کسب شعور و‌ شخصیت نیست. شما میتونید توی کار و‌ تخصصتون خیلی رشد کرده باشید اما همزمان یک اوباش بیشخصیت باشید که‌ تکامل عقلی و‌ شخصیتی پیدا نکرده. روی دیگران تف میکنه و عین یک شامپانزه تو جنگل میخواد کتک کاری راه بندازه.

✍️ رشنالیست

@Rationalisti1

اکثر ما وقتی میخوایم بریم رستوران و میبینیم یه جای جدید باز شده حاضریم ریسک کنیم و‌ یک بار بریم امتحانش کنیم، اما همین ماها وقتی میخوایم لپ‌تاپ، گوشی یا ماشین بخریم، «قدرت ریسک پذیریمون» کم‌ میشه و ترجیح میدیم یه چیزی رو‌ انتخاب کنیم که بهش اعتماد بیشتری داشته باشیم‌ یا امتحانش رو‌ پس داده باشه.

امتحان کردن یک ‌برند جدید ممکنه‌ عالی باشه، اما ما بضاعت اشتباه کردن رو نداریم. وگرنه تو هر خریدی میبینیم یه سری مدل چینی هستن که به لحاظ قیمت و قیافه خیلی مهیج و‌ جالب به نظر میان، اما اکثرا بیخیالش میشیم و میریم سراغ یه برند شناخته‌ شده تر ولو با قیمت بالاتر و آپشن‌ها یا کانفیگ کمتر، تا ریسک‌ نکنیم. در سه حالت میریم سراغ جنس مهیج چینی:

۱-خیلی پولداریم و‌ اون هزینه برامون مشابه همون‌ هزینه رستورانه
۲- هیچ آپشن دیگه‌ای در بازار موجود نیست.
۳- پولمون‌ انقدر کمه که چاره ای جز خرید یه جنس بی نام و‌نشان رو نداریم.

تو‌ دنیای سیاست هم همینه. مردم ایران وقتی هیچ آپشنی ندارن میرن به روحانی و خاتمی و هر گریگوری و‌ داغونی رای میدن. اما اگر آپشن بهتری داشته باشن قاعدتا این کارو ‌نمیکنن.

الان هم این دعوای جمهوری بازی و‌ پهلوی بازی هیچ معنای خاصی نداره و بیخودی دارن تو سر و کلهٔ همدیگه میزنن، چون از قبل نتیجه‌ش مشخصه. در حال حاضر تنها راهی که میشه ایرانیها رو به سمت کسی غیر از رضا پهلوی برد اینه که بزنن کل خاندان پهلوی رو از صحنه سیاست پاک کنن. چون تا زمانی که «برند پهلوی» وجود داره، ایرانی‌ها بسیار بعیده حاضر باشن روی چیز دیگه‌ای ریسک کنن.

بعضی ایرانی‌های خارج از کشور ممکنه این ریسک رو بکنن و بگن بزنیم‌ ببینیم‌ چی میشه، نهایتش اگه دوباره مثل ۵۷ گندش دراومد، ما که خارجیم، چیزی رو بدست نمیاریم، چیزی رو‌ هم از دست نمیدیم.

اما در مورد ایرانیهای داخل، موضوع فرق میکنه. الان حرف زیاد میزنن و‌ تنوع آرا زیاده، اما در روز موعود، هرگز ریسک یک برند ناشناس رو نخواهند کرد. چون ‌اونها یک وطن دارن، یک عمر دارن و بضاعت دوباره اشتباه کردن رو ندارن.

✍️ رشنالیست

@Rationalisti1

اینم‌ خوب بود :)

@Rationalisti1

آقا الان فهمیدم ۷۵ سال پیش این آدم با این تیپ و‌ قیافه نخست وزیر ایران بوده!

@Rationalisti1

اینم خوب بود :)

@Rationalisti1