دنیا بدون ما هم ادامه داره.

نشد از کسی یا چیزی تعریف کنم و تو کمتر از ۲۴ساعت نرینه بهم و به حالم. :)

به حق علی ایشالا زنده باشید تا من بتونم اذیتتون کنم وگرنه حوصله‌ام سر میره.

خدا شهید آوینی رو رحمت کنه، اگه شهید نشده بود الان تو اوین داشت دوره‌ی حبسش رو می‌کشید.

چرا همیشه من باس ضدحال بخورم؟ چرا یبار هم که شده ضدحال نباس مال من رو بخوره؟ ?

میشه دلم به بودنت خوش باشه؟

یه کامیونت اسباب‌کشی اومد تو کوچه و مالید به ماشین ممدسگ‌باز، اومد که هوی چته بیا پایین و دعوا بالا گرفت و کامینت همینجور گازمال گازمال وسط دعوای کارگرهاش و خانواده ممد هی مالید به ماشین بعدی و بعدی. ممد پرید یه قمه‌ی فنقلی آورد و داد و بیداد، از اونجایی که جرات نداشت بزنه تو هوا تکون میداد و کارگره زد تو دستش و پرتش کرد. اینجاهای دعوا دیگه رسیده بودن دم در ما و من و صالح تخمه خوران از پشت پنجره داشتیم سیاحت می‌کردیم. اهالی محل که ماشیناشون مورد عنایت قرار گرفته بود هی اضافه شدن و کل کوچه ریخت بیرون. دمپایی و کفش و شلنگ تخته بود که میرفت رو هوا و آدم بود که پرت میشد اینطرف اونطرف. یهو یه ماشین پلیس سر کوچه و یکی ته کوچه رو بست و پنج شش تا موتوریشون هم ریختن لای جمعیت و اهالی محل اومدن عقب و پلیسه یارو رو از شرت گرفته بود پرت میکرد تو ماشین و همشون رو جمع کردن و بردن. بعد از این موفقیت اهالی محل با هم روبوسی می‌کردن و این موفقیت رو به هم تبریک میگفتن. پایان ماجرای امروز محل.

محلمون رفت رو هوا