مرسوم است که عبارت «یَدُ اللهِ فوقَ أیدیهِم» را به معنای بالاتر بودن قدرت خدا از قدرت دشمنان او به کار می‌بریم و در ذهنمان به هنگام استفاده از این عبارت، معنای برتری خدا و نصرت و مکر او نسبت به مکرهای دشمنان قصد می‌کنیم.
اما این عبارت در آیه ١٠ سوره مبارکه فتح که مربوط به بیعت شجره است آمده است. جایی که مومنین برای بیعت با رسول خدا دست‌هایشان را بالا به بالا روی دست محمد ص گذاشتند.
خداوند فرمود از این کار آنان راضی و خشنود است (آیه ١٨ همان سوره) و این بیعت نه بیعتی تنها با رسول ص، که بیعتی با خداست. دست خدا نیز روی دست آنان است.
هرکس با پیامبر ص بیعت کند، گویی با خدا بیعت کرده است (و اتفاقاً درست عبارت پیش از این عبارت، اینطور بیان می‌کند: إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ الله، یقیناً کسانی که با تو بیعت می‌کنند، تنها با خدا بیعت می‌کنند.)

بنابراین، ضمیر «هم» در «أیدیهم» نه تنها به دشمنان و مشرکان برنمی‌گردد، بلکه اشاره به مومنینی که خدا از آنان اعلام رضایت کرد دارد.

هرچند نمی‌توان از آن فقط به معنایی امتنانی بسنده کرد. بلکه حتی می‌توان از آن اتمام حجت و هشدار به امری خطیر نیز بسنده کرد. به این معنا که «تصور نکنید صرفاً با یک شخص بیعت می‌کنید. شما دارید با خدا بیعت می‌کنید. شکستن این پیمان مانند شکستن پیمانهای عادی بین خودتان تلقی نشود. ضمن اینکه وفا کردن به این عهد هم اجر و پاداش بزرگی دارد.» کما اینکه در ادامه آیه نیز به چنین مضمونی اشاره می‌کند.

http://www.parsquran.com/data/show.php?lang=far&sura=48&ayat=10&user=far&tran=11

#قرآن

@PelisehNevesht

بیا، حالا لیورپول هم شروع شد بازی‌ش.
نقطه مقابل منچستر. عبور کرده از تمام حرف‌ها و طعنه‌های منچستری‌ها. با فقط و فقط سابقه یک قهرمانی در پریمیرلیگ.
ولی خب، همین «حالا» مهمه. سابقه اگر به کمک «حال» نیاد، کافی نیست.

این پست‌ها طرفداری از لیورپول و مقابله با منچستر نیست.
دارم به نکته نگاه به توسعه و رشد اشاره می‌کنم.
و سرمایه‌گذاری درست.
و انتخاب آدم درست.

@PelisehNevesht

همه‌شم که می‌بازه. @PelisehNevesht

کیت سوم من‌یونایتد خود پرچم مصره که. به افتخار محمد صلاح. #فوتبال @PelisehNevesht

کیت سوم من‌یونایتد خود پرچم مصره که.
به افتخار محمد صلاح.

#فوتبال

@PelisehNevesht

فکر کن طرف از کانادا بلند شده آمده ایران، که به کشور خدمت کند. این وسط به او پیشنهاد از قطر شده، برای اینکه همزمان با کارش در ایران، مدیر عامل پروازی شرکت قطری شود. در میان مذاکرات با شرکت قطری متوجه شده که «ایران» جزو لیست کشورهایی است که آن شرکت قطری در کنار اسراییل و سودان و چند کشور دیگر، از سرمایه‌گذاری در آنها خودداری می‌کند.

ایشان روند مذاکرات را ادامه نداده و گفته من از کانادا آمده‌ام که به کشورم خدمت کنم، حالا بیایم با چنین شرایطی مدیرعامل شوم؟
بعد از چند ماه کشمکش، آخر سر شرکت قطری پذیرفته است که در ایران هم سرمایه‌گذاری‌هایی بکند.

حالا بعد از چند ماه مدیرعاملی، خود مدیرعامل پرانگیزه برای خدمت، با چالش‌های فراوان، موفق به حتی یک سرمایه‌گذاری در ایران نشده است و به قدری با چالش مواجه شده است که عملاً دیگر خودبخود همان لیست اولیه شرکت قطری محقق شده است.

@PelisehNevesht

واسه یه دهه شصتی، که توی دهه چهارم زندگی سیر می‌کنه، یعنی دقیقاً توی برزخ بین «دهه جوانی و سرزندگی» و «دهه میانسالی» معانی خیلی چیزها تغییر می‌کنه.
نه اونقدر خام‌ه که نفهمه معنی تکرارهای زندگی رو و در دام فریب بیفته. نه اونقدر پخته که بخواد بگه بیخیال، از ما گذشت...

معنی اشک‌ها، لبخندها، وعده‌ها، آغوش‌ها، شوق‌ها، خستگی‌ها هم برزخی هست.

اینکه بخوای کاملاً صادق باشی، هم دلیل عقلی و اخلاقی داره، هم ممکنه سادگی باشه.

جالب اینه که حتی حس رضایتم هم برزخی هست. هم خوشحالم، هم عمیقاً خسته و غمگینم.

@PelisehNevesht

وقتی یکی مقابلت زره می‌ندازه زمین، تو شمشیر بنداز...

@PelisehNevesht

یکی از بالاترین فهم‌ها اینه که متوجه بشی چیا رو نمیدونی، و یکی از مهم‌ترین قابلیت‌ها اینه که این ندانسته‌هات رو زود کشف کنی. نه وقتی که دیگه دیر شده.
این قابلیت البته مراتب مختلفی داره. حتی یه سطح اولیه‌ای از این مسأله اینه که توی یه مجلس یا هنگام شنیدن حرف کسی، بفهمی که چیزی که داره گفته میشه، احتمالاً ناظر به حرفی است که نمیدونی چیه، یا کنایه به مطلبی هست که بین افرادی که صحبت میکنند مشخص هست و تو ازش بی اطلاعی.
یه سطح بالاتری از این مسأله اینه که تو متوجه باشی توی حیطه کار یا مسئولیتت احتمالاً فلان چالش‌ها وجود داره یا ممکنه به وجود بیاد، و راه در امان موندن، کنش‌ها یا انفعال‌های تعمدی خاصی هست.

@PelisehNevesht

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

*ناسره: قلابی

#شعر
#حافظ

@PelisehNevesht