واقعا می‌خوام زندگی‌م سالم بشه، فقط متاسفانه خودش شعور سالم شدن نداره، خودم باید سالمش کنم.

الان تو کلینیک منتظرم ولی بعدش دیگه فقط پیاده‌روی، تو سگ گرما، تو تبخیر و تعریق خالص، پیاده‌روی، پیاده‌روی، پیاده‌روی.

زندگی‌م درهم‌برهم و شلوغ شده، واسه تنها چیزی که ممکنه بتونم وقت بذارم، خوابه، که ازونم استفاده می‌کنم بلکه لااقل یکم سریال ببینم.

«مکش منت به هر نامرد و مردی
مده دل را به ذلت دست فردی
اگر او را به تو مهر و وفا نیست
اگر او بر جراحاتت دوا نیست»

دوست دارم برم روی کوه، یک‌عالمه داد بکشم.

بچه‌هاجون بیاین باهم یه‌قراری بذاریم.
من زود به زودتر ناشناس می‌ذارم ولی شما ام خارج از وقتی که لینکش رو می‌ذارم بهم پیام ندین. ممنون ازتون. :^

بیوی فعلیم«عدم‌جو، ترم ۲۰»هست، ولی از لحاظ روانی کلاشینکفم و چون عدم‌جو همچنان در اولویته بیوم‌و تغییر نمی‌دم.

بیوی فعلیم«عدم‌جو، ترم ۲۰»هست، ولی از لحاظ روانی کلاشینکفم و چون عدم‌جو همچنان در اولویته بیوم‌و تغییر نمی‌دم.

تنها تفاوتم با هنرمندا اینه
اونا روان‌نژندن من روانیِ‌ نژندم.

یه‌مدتی تو زندگی‌م مجبور بودم هی بین بد و بدتر انتخاب کنم. نمی‌دونم شایدم مجبور نبودم ولی راه دیگه‌ای نمی‌دیدم و حالا که زندگی‌م داره خوب می‌شه، عوارض جانبی اون زندگی یقه‌م‌و گرفته فشار می‌ده و حس می‌کنم هیچی در من حل نمی‌شه، نهایتا مخلوط ناهمگن بشه. ناراحتی در من داره اوج می‌گیره.