‏بنده عمیقا معتقدم چیزی که جزئی از سرنوشت شما باشه از کنار شما نمی‌گذره، این تفکر می‌تونه شما رو از دست و پا زدن‌های الکی و ناراحتی‌های بعدش نجات بده.??

https://www.instagram.com/reel/C_0uFtDxjZx/?igsh=MWVmbmozamwzOG90Yw==

https://www.instagram.com/reel/C_0uFtDxjZx/?igsh=MWVmbmozamwzOG90Yw==

فکر می‌کنم سوگواری یک بازه‌ی مشخص داره. در جایی نوشته بود اندوه نمیره، که ما از او بزرگ‌تر میشیم. در این مورد مطمئن نیستم، اما در هر دو حال، در یک روز و یک ساعت، آدم ناگهان به خودش میاد و پی میبره که غم سپری شده (هرچند، این زمان ممکنه خیلی طول بکشه.) پس انگار نامه‌ی اندوه رو می‌بینیم، روی میز آشپزخونه، که نوشته "من رفتم؛ اما منتظرم باش."

دست سرد ترس رو محکم بگیر و همراه او به میان آتش بدو. یا خودت خواهی سوخت، یا ترس برای همیشه بخار خواهد شد.