صرفا چون خندم گرفت دیدمش

اینکه قوی ام یا ضعیف
تحمل مبارزه با‌مشکلاتم رو دارم یا مشکل اصلی‌ برای خودم خوده من هستم،
شاید واقعا این مشکلات وجود دارن و من تمام مدت درحال مبارزه بودم و از قوی بودنه زیاد خسته شدم و حالا احساس ضعف میکنم
حس میکنم دچاره درگیری با خودم شده ام
شایدم مغزم کمی خستس و‌نیاز به استراحت داره اما نباید برای مدته زیادی توی استراحت باشه،پس فکر هام چی میشن؟شاید شدیدا وابسته به افکارم شدم و فقط کافیه تنابی که سفت چسبیدم بهش رو ول‌ کنم
جنگ بین اگاه و ناخوداگاه

اشاره به قسمت کوچکی از مغزم ؛ همش در حین فکر کردن به اینکه الان چی بده و چی خوبه
دقایقی نگذشته که از حرف هام و کار هام پشیمون میشم؛بی دلیل،
به کوچک ترین اتفاق خوب یا بده زندگیم به کوچک ترین مکالمه ام با کسی دقت میکنم و ساعت ها دربارشون فکر میکنم تا کارهای اشتباه و درست خودمو ازشون بیرون بیارم،
تجربه ام زیاده اما گاهی فکر‌میکنم که درسم رو کامل نگرفتم
ناخوداگاه یکسری حرفام و کارام باعث ناراحت شدن بقیه میشه،سعی‌ میکنم جلوش رو بگیرم ، اما شاید این فقط قسمت کوچیکی از احساس منه،همه میتونن اشتباه بکنن،اما گاهی هم فکر میکنم که هرگز دلم نمیخواد اشتباهی بکنم
اما انسان اشتباه میکنه،قسمتی از مسیره
اما قسمت بزرگی از مغز من همش درحال فکر کردن به اشتباه نکردن و محتاط بودنه اما گاهی بیخیال و سرخوش میشه بعضی اوقات هم سفت و سخت و با احتیاط
شخصیتم چندین بخش داره،سعی میکنه همه جوره خوب و‌ کامل باشه
خودم رو کامل نه اما ادم هارو خوب میشناسم
مشکل از ذهن و فکر کردن نیست
شناختنه واقعیه ناخوداگاه مسئله ی اصلیه

هر ادمی شب با وجدانش تنها میشه

احساس میکنم روحی برای روابط انسانی و عاطفی خیلی پیر شدم

معیارم واسه انتخاب آدما فقط لیاقته

قول دادم بهش که یروزی میرسم
فقط مادرم بود کرد باورش