روز جهانی دختر مبارک
🌼 🌷 🌹

♦️در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای ۱۱ اکتبر را به عنوان روز جهانی دختر اعلام کرد تا حقوق دختران، قابلیت‌ها و مشکلات آنان به رسمیت شناخته شود.

🔻به لطف تلاش‌های خستگی‌ناپذیر بسیاری از زنان و همین طور مردان شجاع و آزاده، امروز وضعیت و کیفیت رندگی دختران و زنان نسبت به حتی یک دهه پیش تغییرات معناداری کرده است.

♦️با این حال، دختران در سراسر جهان  همچنان با موانع متعددی روبرو هستند. طبق گزارش یونیسف، تقریباً ۱۳۰ میلیون دختر در سراسر جهان از تحصیل بازمانده‌اند.

🔴هنوز دختران و زنان سراسر جهان با نرخ بالای خشونت به خاطر جنسیت خود روبرو هستند.

🔷علاوه بر این، در کشورهای با درآمد کم و متوسط، از هر سه دختر یک دختر قبل از سن ۱۸ سالگی ازدواج می‌کند. این ازدواج در سنین پایین فرصت‌های آنها را محدود می‌کند و خطرات سلامتی و خشونت احتمالی را افزایش می‌دهد.

🔷 با این حال، دختران دلایل زیادی برای امیدواری دارند. آنها می توانند جوامع خود را متحول کنند و جهان را به مکانی زیباتر، عادلانه‌تر و امن‌تر تبدیل کنند.

❤️🧠❤️🧠❤️
https://t.me/eduneuro

ᘜ⋆⃟݊🌺•✿❅⊰━━━•─

پخش زنده اولین همایش ملی هوش‌مصنوعی در آموزش و یادگیری در کانال شاد

آدرس کانال شاد👇👇

@hoshemasnoee_1403

📝 دبیرخانه اولین همایش ملی هوش‌مصنوعی در آموزش و یادگیری

🔗کانال همایش در تلگرام
🔗کانال همایش در واتس آپ
🔗کانال همایش در ایتا
🔗کانال همایش در شاد

ᘜ⋆⃟݊🌺•✿❅⊰━━━•─
آیدی اینستاگرام:
@aiedu2024
آیدی پشتیبان:
@mahya_znb

ᘜ⋆⃟݊🌺•✿❅⊰━━━•─
⭕️ سخنرانی دکتر علی نوری

عضو هیئت علمی گروه علوم‌تربیتی دانشگاه ملایر

🎤عنوان سخنرانی: ‌
نوروتکنولوژی آموزشی: پیشرفت‌ها، فرصت‌ها و نگرانی‌ها

زمان: چهارشنبه ۱۸ مهر ۴۰۳، ساعت ۱۳
مکان: دانشکده روان‌شناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی

🔗 ثبت نام در سایت همایش

📝 دبیرخانه اولین همایش ملی هوش‌مصنوعی در آموزش و یادگیری

🔗کانال همایش در تلگرام
🔗کانال همایش در واتس آپ
🔗کانال همایش در ایتا
🔗کانال همایش در شاد
@hoshemasnoee_1403
ᘜ⋆⃟݊🌺•✿❅⊰━━━•─
آیدی اینستاگرام:
@aiedu2024
آیدی پشتیبان:
@mahya_znb

🧠🧠🔻🔻
یادگیری وسیله است، نه هدف نظام آموزشی: چه می شد اگر معلمان [و تربیت­‌شناسان] در رشته رشد انسان متخصص بودند؟

امروز در صفحه لینکدین خانم مری هلن ایموردینو-یانگ دیدم که لینک سخنرانی خود در دانشگاه آرهوس (واقع در دانمارک) را قرار داده است. از آنجایی که من علاقه زیادی به نوشته­‌های ایشان دارم و همیشه هر اثری را منتشر می­‌کنند بلافاصله می­‌خوانم با اشتیاق فراوان لینک را وارد شدم و دیدم خوشبختانه خلاصه سخنرانی ایشان قابل دسترس است. تصمیم گرفتم با ترجمه خلاصه سخنرانی و افزودن درک خودم از موضوع برای علاقمندان به علوم اعصاب تربیتی از طریق کانال تلگرام علوم اعصاب تربیتی منتشر کنم.

این سخنرانی با حمایت مؤسسه مطالعات پیشرفته آرهوس (AIAS) دانشگاه آرهوس انجام شده است. این مرکز با دعوت از متخصصین در زمینه­‌های مختلف رویدادی با عنوان «علم و عطر آرهوس» (‘Science & Flavour of Aarhus’ talk) تدارک دیده است. در دومین سخنرانی آن، مری هلن ایموردینو یانگ، عصب-تربیت شناس مشهور جهان (از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی) در سوم اکتبر ۲۰۳۴ دعوت شده بود تا درباره نحوه یادگیری و رشد انسان و چگونگی رشد مغز و جسم در دوران نوجوانی سخنرانی کند. تحقیقات ایموردینو-یانگ نشان می دهد که هیجانات و معناسازی نقش مهمی در این مرحله از زندگی دارند.

عنوان سخنرانی ایموردینو-یانگ یک عنوان زیبا و دلربا است: «در هم تنیدگی تجربیات ما - مانند بافتن یک لباس رنگارنگ».
او بر اساس دهه‌ها مطالعه رشد نوجوانان، از لحاظ مغزی، بدنی، رفتاری و زبانی، سخنرانی خود را با تأکید بر این نکته آغاز می‌کند که زیست‌شناسی و فرهنگ انسانی نباید موجودیت‌های جداگانه‌ای در نظر گرفته شوند. آنها عمیقاً در هم تنیده شده‌اند. ما همیشه در یک بافت فرهنگی زندگی می‌کنیم و درفرایند رشد انسان فرهنگ و محیط عمیقاً با مغز و بدن فیزیکی ما در هم آمیخته است. بنابراین، حتی یک استعداد ژنتیکی، مانند زمانی که یک نوزاد تازه متولد شده نگاه خیره والدین را درمی­‌یابد، در یک رابطه و زمینه ای فعال می شود که عمیقاً توسط تربیت و فرهنگ شکل گرفته است. او اصرار می­‌کند که «احساسات ممکن است خودکار باشند، اما ما باید یاد بگیریم که چگونه احساس کنیم» .

او در ادامه با اشاره به نتایج تحقیقات خود (برای بیش از دو دهه)، که با استفاده از ترکیبی نوآورانه از مصاحبه‌های طولانی دو ساعته و اسکن‌های MRI از مغز افراد انجام داده، اشاره می­‌کند وقتی از نظر جسمی احساس درد یا لذت می‌کنیم یا از ایده‌های آزارنده عصبانی می‌شویم یا با حل یک معادله ریاضی هیجان زده می‌شویم، همه اینها در ناحیه قدامی مغز، یعنی مرکز کنترل احساسات احشائی ما قرار دارد (حس احشایی به ما توانایی می­دهد تا آنچه در بدن اتفاق می افتد را درک کنیم). به همین دلیل است که یادگیری و احساسات به عنوان ارزش‌ها، باورها و ایده‌آل‌ها در ساختار بیولوژیکی در هم تنیده هستند.

مطالعات ایموردینو یانگ نشان می‌دهد که «به طور هیجانی درگیر تفکر شدن به فعالیت آن سیستم‌های مغزی می­‌انجامد که شما را زنده نگه می‌دارد». در واقع ایموردینو-یانگ به پیروی از استاد خود آنتونیو داماسیو این ادعا را طرح می­‌کند که «من احساس می­کنم، پس یاد می­گیرم» و این البته با دیدگاه شناخت­‌گرایانی مانند رنه دکارت سر سازگاری ندارد، وقتی او گفت «من می‌اندیشم پس هستم». 

به طور مشخص، این بدان معنی است که وقتی نوجوانان با تجربه­‌ای عینی مواجهه شده و مفاهیم اخلاقی و رفتار اخلاقی از داستان ها یا تجربیات می­‌سازند، روند روایت واقعیت به صورت تصور آینده های ممکن و ایده های ممکن آغاز می شود. بنابراین، اندیشه عمیق اساساً گفتن داستان های پیچیده برای خود است که حافظه­‌ها، هیجانات و فرآیندهای اساسی زندگی را فعال می‌کند. توانایی نوجوانان برای تامل و تفکر عمیق در مورد داستان‌ها یا تجربیات خود، رشد مغز آنها در آینده، و مهمتر از آن میزان رضایت آنها از زندگی را پیش­‌بینی می­‌کند.

مری هلن ایموردینو یانگ در بخش دیگری از سخنرانی خود اشاره می­‌کند که ما باید در نحوه تفکر خود در مورد تدریس و مدرسه تجدید نظر کنیم. «آنچه احساس می‌کنید همان چیزی است که می توانید یاد بگیرید». اگر امتحانات و ارزیابی ها با هیجانات گره بخورد، پس در امتحان عملکرد خوبی خواهید داشت.

او می­‌افزاید اگر می خواهید سیستم آموزشی را تغییر دهید، باید نحوه یادگیری تدریس معلمان را تغییر دهید. تمرکز مدارس نباید یادگیری باشد، بلکه باید در عوض رشد انسان باشند - یادگیری وسیله است، نه هدف مدرسه. برای تقویت یادگیری و عملکرد تحصیلی، ما باید یک رویکرد برنامه درسی رشدگرایانه را اتخاذ کنیم. بنابراین، معلمان و آموزشگران و همه افراد متخصص تربیتی باید در حوزه رشد انسان تخصص پیدا کنند.

ادامه را در صفحه بعد بخوانید👇👇👇

????
ارزشیابی سطح دانش دانشجویان رشته علوم تربیتی از مبانی تعلیم و تربیت: یک زمینه یابی عرضی-مقطعی

✍ علی نوری، الهه صدیقی، علی اصغر محمودی کوچکسرایی و هانیه کلانتری دهقی 

✅ فصلنامه تعلیم و تربیت (شماره پیاپی ۱۵۸، تابستان ۱۴۰۳)

?ا گرچه علوم تربیتی یک علم مستقل است، اما این قلمرو علمی همواره از مفاهیم، روشها، یافته­‌ها و رویکردهای دیگر قلمروهای دانش مانند  فلسفه، روان‌شناسی، جامعه­‌شناسی و تاریخ بهره‌­مند شده است، دیسیپلین‌هایی که آنها را به عنوان مبانی تعلیم و تربیت می‌شناسیم. 

?مطالعه حاضر با هدف سنجش و مقایسه سطح دانش دانشجویان رشته علوم تربیتی درباره مبانی هشتگانه تعلیم و تربیت (مبانی فلسفی، روان‌شناختی، جامعه‌شناختی، تاریخی، اقتصادی، زیست‌شناختی، تکنولوژیکی و هنری) با استفاده از یک طرح زمینه‌­یابی عرضی-مقطعی و با مشارکت ۲۸۱ دانشجوی شاغل به تحصیل در سالهای اول تا چهارم دوره کارشناسی رشته علوم تربیتی اجرا شده است.

? شرکت­‌کنندگان در پژوهش از طریق یک آزمون چهارگزینه­‌ای ۹۶ سؤالی (۱۲ پرسش برای هر یک از مبانی هشتگانه تربیت) با میانگین نمره روایی محتوایی ۷۲/۰۶ و پایایی ۰/۷۷ مورد سنجش قرار گرفتند.

☑️ نتایج نشان داد که سطح عملکرد دانشجویان هم در کل آزمون و هم در هریک از مبانی هشتگانه تربیت از حد میانگین (نمره ۱۰) پایین­‌تر است. بالاترین نمرات کسب شده به ترتیب به مبانی اقتصادی، روان­‌شناختی، جامعه­‌شناختی و تاریخی و پایین­‌ترین آنها به ترتیب به مبانی فناورانه، فلسفی، زیست‌­شناختی و هنری تعلق داشت. همچنین، نتایج نشان داد که به تناسب افزایش سنوات تحصیل، میانگین نمرات دانشجویان از مبانی تعلیم و تربیت به طور معناداری افزایش پیدا می­‌کند.

? در مجموع، بر اساس نتایج این پژوهش توصیه می­‌شود که گسترش درک دانشجویان رشته علوم تربیتی از مفهوم تربیت به عنوان یک رشته علمی و مبانی هشتگانه تعلیم و تربیت در کانون توجه برنامه‌­ریزان درسی رشته علوم تربیتی قرار گیرد.

برای خواند متن کامل مقاله لینک زیر را کلیک کنید:
https://qjoe.ir/browse.php?a_id=4038&slc_lang=fa&sid=1&printcase=1&hbnr=1&hmb=1

#مقاله
#مبانی_تربیت
#علوم‌_تربیتی
#ارزشیابی_تربیتی

?? ?? ⚪️⚪️
https://t.me/eduneuro

-قدرت تحول آفرین آموزش و پرورش دائماً در محاصره است. اگر استقلال تربیت‌شناسان، معلمان و استادان در مورد کار، شیوه های آموزشی و ارتباط کارشان با مسائل اجتماعی گسترده تر سلب شود، پداگوژی انتقادی نمی‌تواند زنده بماند.

-پداگوژی انتقادی تهدیدی مستقیم برای نیروهای اقتدارگرا است، زیرا این رویکرد آموزش را به عنوان یک تلاش عمیقاً اخلاقی و سیاسی بازتعریف می‌کند، نه یک فعالیت فنی صرف. با افشای مبارزه بر سر قدرت، ارزش‌ها، هویت‌ها و دیدگاه‌های رقابتی حال و آینده، وضعیت موجود را به چالش می‌کشد.

- سیاستمداران محافطه‌کار و اقتدارگرا بیش از همه از این می‌ترسند که مردم به این درک برسند که آموزش را نمی‌توان به مجموعه‌ای از مهارت‌های سفت و سخت تقلیل داد که برای تبدیل کلاس‌های درس به ابزار سانسور، تبلیغات و تلقین طراحی شده است.

- تعلیم و تربیت انتقادی بسیار فراتر از کلاس درس گسترش می یابد و در تمام زمینه های زندگی اجتماعی نفوذ می کند و شکاف بین آموزش و تجربیات روزمره را پر می کند. این ساختار با ساختارهای قدرت ریشه‌دار مقابله می‌کند که دیکته می‌کنند به چه دانشی ارزش داده می‌شود و منافع آن‌ها تامین می‌شود، و دانش‌آموزان را قادر می‌سازد تا سلطه را در همه اشکال آن تشخیص دهند و در برابر آن مقاومت کنند.
- پداگوژی انتقادی با افشای پویایی قدرت و اقتدار، افراد را به ابزارهایی مجهز می‌کند تا از موضع عاملیت عمل کنند و در مبارزه برای جامعه‌ای عادلانه‌تر و منصفانه‌تر شرکت کنند. با این حال، این نبرد برای عدالت به آموزش رسمی محدود نمی شود. فرهنگ عمومی- از طریق نشر، رسانه و سرگرمی - نقشی به همان اندازه در شکل‌گیری آگاهی عمومی ایفا می‌کند.

- در دنیایی که قدرت در اشکال اقتصادی، نمادین و فرهنگی تجلی می‌یابد، آموزش انتقادی برای رمزگشایی مکانیسم‌های سلطه در بازنمایی‌های فرهنگی و اقدامات اجتماعی ضروری است. این رویکرد هم دانش آموزان و هم شهروندان را با آگاهی انتقادی لازم برای به چالش کشیدن این نیروها و شرکت در مبارزه گسترده تر برای رهایی، تجهیز می کند.

-ظهور اقتدارگرایی در کانادا، ایالات متحده و در سرتاسر نقاط دنیا بر نیاز فوری به استفاده از آموزش به عنوان نیروی اصلی ترویج تفکر انتقادی تأکید می کند. ما به جوانانی نیاز داریم که خود را در متن دموکراسی بنویسند و قدرت مقاومت در برابر ایدئولوژی های اقتدارگرا و ضد دموکراتیک را داشته باشند.

- دموکراسی بدون شهروندان آگاه و متعهد نمی تواند رشد کند و پداگوژی انتقادی برای پرورش آگاهی و شجاعت لازم برای رویارویی با چالش های زمانه ما حیاتی است. این موتور محرکه عامل فردی و جمعی است که برای یک دموکراسی سوسیالیستی پویا ضروری است.

- آموزش واقعاً دموکراتیک نیازهای انسانی را بر سود ارجحیت می‌دهد و از حقوق اقتصادی و سیاسی دفاع می‌کند و در عین حال از منافع عمومی بالاتر از منافع خصوصی دفاع می‌کند. منفعت شخصی محدود را رد می کند و تعهد عمیق به مسئولیت اجتماعی و اقدام جمعی را تقویت می‌کند. پداگوژی انتقادی زبان توانمندسازی و دگرگونی است، ریشه‌های بی‌عدالتی را کشف می‌کند، با نژادپرستی، فقر و جنگ مقابله می‌کند و به ما الهام می‌دهد تا آینده‌ای عادلانه‌تر را تصور کنیم. در برابر قدرت ستمگر، به ما یادآوری می کند که مبارزه برای عدالت نه تنها ضروری است، بلکه همیشه ممکن است. چه از طریق اقدامات فردی یا جنبش های جمعی، آموزش عمومی و عالی برای ایجاد فضاهای مشارکت دموکراتیک و تغییرات اجتماعی معنادار ضروری است. آنچه باید بر آن تأکید شود این است که آموزش برای تغییر شکل آگاهی، تأثیرگذاری بر نحوه درک افراد از خود، دیگران و جهان گسترده‌تر، یک ضرورت است. حق با استوارت هال بود که اعلام کرد : «چپ‌گرا دچار مشکل می‌شود ... اگر درکی از آموزنده بودن سیاست نداشته باشد، از اینکه سیاست نگرش مردم را تغییر دهد».

-در نهایت، پداگوژی انتقادی از نبرد بزرگتر برای حقوق بشر و عدالت اجتماعی و اقتصادی متحول کننده جدایی ناپذیر است. این رویکرد تنها یک چارچوب برای آموزش نیست، بلکه یک نیروی انقلابی است که شعله‌ور مبارزه با ظلم در همه اشکال آن است. از طریق این دریچه رادیکال، آموزش به سلاحی برای از بین بردن سیستم های استثمار، نژادپرستی سیستمی، نظامی گری و نابرابری تبدیل می شود، و راهی به سوی دموکراسی واقعی ایجاد می کند - راهی که به تعداد زیادی قدرت می بخشد، نه تعداد کمی. این رویکرد مبارزه برای حقوق فردی و جمعی را به پیگیری بی وقفه یک نظم اجتماعی عادلانه و آزاد پیوند می دهد.

#مقاله_خواندنی
#ایدئولوژی_تربیتی
#پداگوژی_انتقادی
#عدالت_تربیتی
???
https://t.me/eduneuro

دوره آموزشی رایگان
نارسانی خوانی (خوانش پریشی) چیست و علائم آن کدامند؟

با تدریس دکتر مهدی پورمحمد، دانش آموخته دکتری زبا‌شناسی شناختی و پژوهشگر در حیطه آموزش ویژه از دانشگاه آلبرتا