دموکراسی پر ابهام برای مناقشه فلسطین

مروری اجمالی بر مواضع پرابهام جمهوری اسلامی در رابطه با مناقشه فلسطین

از مقامات جمهوری اسلامی بسیار شنیده اید که راه حل پیشنهادی ج‌.ا برای حل مسأله فلسطین برگزاری همه پرسی است. این پیشنهاد پس از اینکه بارها در سخنرانی ها طرح گردید سرانجام در آبان ۹۸ (بله! ۱۰ روز قبل از وقایع آبان خونین ۹۸ در ایران) با عنوان طرح ۴ ماده ای ج.ا.ا برای حل مسأله فلسطین در سازمان ملل به ثبت رسید. در این پیشنهاد پس از بیان مقدمات ۴ مرحله اجرای این طرح این چنین عنوان شده است:

**1. اعمال حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین تاریخی خود

1. برگزاری یک همه‌پرسی ملی در میان مردمان فلسطین که قبل از بیانیه‌ی بالفور در فلسطین ساکن بوده‌اند، شامل پیروان همه‌ی ادیان برای تعیین سرنوشت و تعیین نوع نظام سیاسی

2. تشکیل نظام سیاسی مورد نظر اکثریت مردم فلسطین

3. تصمیم‌گیری درخصوص وضعیت ساکنان غیربومی فلسطین توسط نظام سیاسی منتخب اکثریت**

بدون تردید در رابطه با هر کدام از این ۴ مرحله بحث و مناقشه بسیار است؛ اما در رابطه با مرحله دوم که گفته شده است مبنای همه پرسی جمعیت بومی فلسطین قبل از بیانیه بالفور(۱۹۱۷) است‌ باید گفت این پیشنهاد با بیانات آیت الله خامنه‌ای که در سال ۱۳۸۱ ابراز شده در تضاد است.

آیت الله خامنه‌ای مبنای همه پرسی را جمعیت ساکنان فلسطین(اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی) قبل از تأسیس اسراییل در ۱۹۴۸ عنوان می‌کند که این یعنی تمام مهاجرت هایی که در دوره قیومیت _تقریباً ۳۰ ساله_ بریتانیا بر فلسطین و اغلب با سازماندهی آژانس یهود انجام شده است بلا اشکال بوده و تنها مهاجرت یهودیان پس از تشکیل اسراییل از اقصی نقاط جهان به آنجا غیر قابل قبول است.

با این حساب طبق سرشماری سازمان ملل در سال ۱۹۴۷، یهودیان با بیش از ۶۰۰ هزار نفر حدود یک سوم جمعیت سرزمین فلسطین را تشکیل می دهند که باید دید این جمعیت پس از تقریباً ۸۰ سال به چند میلیون نفر رسیده؛ و جمعیت اعراب اعم از ساکنین فعلی و آوارگان فلسطینی در این سالها چه میزان رشد داشته است. و این به صورت کلی با آنچه در طرح ثبت شده سازمان ملل عنوان شده مغایر است چرا که ترکیب جمعیتی اعراب و یهودیان قبل از بیانیه بالفور در سرزمین فلسطین تحت سلطه امپراطوری عثمانی با بافت جمعیتی قبل از ۱۹۴۸ هیچ نسبتی ندارد.

به عنوان مثال طبق اظهارات آیت الله خامنه‌ای بنیامین نتانیاهو یک فلسطینی محسوب شده و می‌تواند برای آینده سیاسی آن جغرافیا در همه پرسی شرکت کند چرا که پدرش بنزیون نتانیاهو با اینکه زاده ورشو لهستان است اما در سال ۱۹۲۰ به سرزمین فلسطین مهاجرت کرده و بنیامین نیز در سال ۱۹۴۹ در تل آویو به دنیا آمده است! ایشان اما در جایی دیگر عملاً لوازم دیدگاه خود را نقض کرده و می‌گویند: «محو اسرائیل یعنی مردم فلسطین که صاحبان واقعی آن سرزمینند -چه مسلمانشان، ‌چه مسیحی‌شان، چه یهودی‌شان- خود صاحبان اصلی دولت خودشان را انتخاب بکنند؛ بیگانه‌ها و اراذل و اوباشی مثل نتانیاهو و مانند اینها را که واقعاً اراذلند، از بین خودشان بیرون کنند! » و صورت مسأله اما با مبنا قرار دادن بیانیه بالفور به طور کل متفاوت است.

نکته اما جدای مباحث مطرح شده و فارغ از اینکه نقش جمهوری اسلامی در حل مناقشه فلسطین پس از چند دهه چه مقدار می تواند تأثیر گذار و البته موجه باشد این است که حتی وقتی آرمان فلسطین و محو اسراییل به عنوان یکی از سیاست های اصلی منطقه‌ای _جهانی جمهوری اسلامی معرفی می شود باز هم اظهارات و به تبع آن تصمیمات دچار تناقضات و ابهامات جدی است که البته در میدان عمل میتواند فاجعه بار نیز باشد.

*بیانات آیت الله خامنه‌ای در ۱۶ فروردین ۱۳۸۱

اما برای این مسأله، راه حلِ‌ّ منطقی وجود دارد. ما یک سال و نیم قبل هم این راه حل را گفتیم و دولت جمهوری اسلامی بارها در مجامع و در مذاکرات بین‌الدولی آن را تکرار کرده است. الان هم ما همان را میگوییم و بر آن هم اصرار می‌ورزیم: راه حلّ نظرخواهی از خودِ مردم فلسطین؛ همه کسانی که از فلسطین آواره شده‌اند؛ البته آنهایی که مایلند به سرزمین فلسطین و به خانه خودشان برگردند. این یک امر منطقی است. این کسانی که در لبنان و در اردن و در کویت و در مصر و در بقیه کشورهای عربی سرگردانند، به کشور و به خانه خودشان فلسطین برگردند - آنهایی که مایلند؛ نمیگوییم کسی را به زور بیاورند - و از کسانی که قبل از سال ۱۹۴۸ که سال تشکیل دولت جعلی اسرائیل است، در فلسطین بوده‌اند - چه مسلمانشان، چه مسیحیشان، چه یهودیشان - نظرخواهی شود. اینها در یک نظرخواهی عمومی، رژیم حاکم بر سرزمین فلسطین را تعیین کنند. این دمکراسی است. چطور برای همه دنیا دمکراسی خوب است، برای مردم فلسطین دموکراسی خوب نیست؟! چطور همه مردم دنیا حق دارند در سرنوشت خود دخالت کنند، اما مردم فلسطین حق ندارند؟!

@osolefeghh

"سَنُصلي في القدسْ"

جغرافیای خاورمیانه عجائب کم ندارد. چه در سیاست و حکومت، چه در فرهنگ و مرام و مسلک! و درست جایی که این چند حوزه با هم تلاقی پیدا می کنند می توان اوج این عجائب را نظاره گر بود.

اسماعیل هنیه در تهران ترور شد. خیلی از کشورهای اسلامی و سران حکومتی ترور هنیه را محکوم کردند؛ اما هیچ واکنشی از سوی بشار اسد و سوریه نیست! (البته به جز واکنش رسمی حکومت سوریه در محکوم کردن نقض حاکمیت ایران توسط اسراییل) چرا؟
چون حماس و شخص هنیه در سالهای جنگ داخلی سوریه نه تنها جانب معارضین اسد را گرفتند بلکه جنگجویان حماس مستقیماً با نیروهای اسد و نیروهای غیر سوری مدافع بشار اسد (ایرانی، لبنانی، افغانی و پاکستانی) پیکار کردند. در کتابی با عنوان «سرباز روز نهم» در روایتی از مصطفی صدرزاده یکی از فرماندهان لشگر فاطمیون این درگیری بین حماس و خودشان و چگونگی سوءاستفاده حماس از تکنولوژی حفر تونل که از طریق سپاه قدس به حزب الله و از آن طریق به حماس برای مبارزه با اسراییل منتقل شده، چنین آمده است:

"در عملیات هجیره زیاد درگیری نداشتیم. نیرو‌های فلسطینی مقابل ما بودند. یک سال و نیم، فاصله هشتاد متریِ مقابل حرم حضرت زینب سلام الله علیها دست حماس بود. در جنگ سوریه بخشی از نیرو‌های حماس علیه نظام سوریه دست به اسلحه بردند. هر چه ما و حزب‌الله می‌دانستیم، حماس هم می‌دانست. به همین دلیل در ابتدای جنگ، حضور حماس برای ما به شدت آزار‌دهنده بود. در جنگ سوریه حفاری‌ها و تک‌تیراندازها نقش اصلی را دارند و بیشترین کشته را می‌گیرند. حفاری‌ها ماجرایش این است که ایران سیستمی را به نیروهای مقاومت می‌دهد که موقع حفاری نه خاک بیرون می‌ریزد و نه سروصدا دارد. ایران این سیستم را می‌دهد به حزب‌الله و حزب‌الله هم به حماس می‌دهد که علیه اسرائیل استفاده کند. وقتی درگیری‌های سوریه شروع می‌شود، حماس این تاکتیک نظامی را به تکفیری‌ها هم آموزش می‌دهد. هنوز که هنوز است از آن حفاری‌ها علیه ما استفاده می‌شود. می‌گفتند تکفیری‌ها تا نزدیکی زیر حرم تونل زده بودند، از داخل یکی از خانه‌های زینبیه بیرون آمده و پشت حرم حضرت زینب سلام الله علیها نوشته بودند که اگر اسد برود، تو هم باید بروی! (منظور حرم زینبیه است) نیرو‌های مدافع حرم متوجه می‌شوند و آن تونل را تخریب می‌کنند." هجیره دست حماس بود. یک سال و نیم حزب‌الله نتوانسته بود آنجا را بگیرد."

در تحولات موسوم به بهار عربی و پس از روی کارآمدن محمد مرسی و قدرت گرفتن اخوان المسلمین (۲۰۱۲) در مصر سران حماس که شاخه فلسطینی اخوان المسلمین محسوب میگردند و در چارچوب ایدئولوژی سلفی_جهادی مشی طریق میکردند چنین تحلیل نمودند که حامی اصیل با پیوندهای فرهنگی،‌ جغرافیایی و عقیدتی خود را یافته و دیگر به حمایت های ج.ا به نحو پیشین نیاز ندارند و اینچنین کمی روابط رو به سردی گرایید که با برکناری مرسی و تحولات میدانی در سوریه روابط کم کم مانند گذشته شد!

پیکر اسماعیل هنیه و محافظ شخصی اش پس از نماز در مسجد بزرگ امام محمدبن عبدالوهاب (دوحه قطر) پیشوای معنوی همه جریانات سلفی_جهادیِ بدعت ستیز در قبرستان سلطنتی قطر دفن گردید اما حکایت همچنان باقیست...

اینکه حماس و سوریه هر دو محور مقاومت نامیده می‌شوند ولی در میدان علیه هم شمشیر می‌کشند، اینکه بشار اسد حتی ابا دارد به صراحت ترور هنیه را محکوم کند، اینکه تکنولوژی ضد اسراییلی در میدانی دیگر علیه صادر کننده تکنولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرد! اینکه در داخل ایران محمدبن عبدالوهاب منفور است و وهابیت زاییده استعمار و عامل اصلی فتنه در ممالک اسلامی و انحراف از مسیر اسلام ولی همه اینها وقتی به ایستگاه سیاست می‌رسند نادیده انگاشته می‌شوند؛ و فکت های بسیار دیگر همگی مؤید این معنا هستند که اگر در یک آزمایش ذهنی گمان میکنید در فردای بدونِ اسراییلِ خاورمیانه، تولیت مسجد الاقصی قرار است نصیب ولی فقیه شیعیان باشد و جشن وحدت برپا هنوز خاورمیانه را نشناخته‌اید...

@osolefeghh

هجدهم فروردین چهارمین سالروز درگذشت رضا بابایی بود، ۸۵ یادداشت از «یادداشت‌ها» ی او که نکاتی پیرامون دین‌ شناسی و ربط مذهب و قدرت دارد و هر کدام از آنها می تواند بابی باشد برای اندیشیدن و گفتگو خدمت علاقه مندان به شرح زیر تقدیم می گردد؛ یادش گرامی

1. ادیان ماندگار

2. تغییر از بیرون

3. حجاب؛ شرعی یا عرفی؟

4. حکومت دینی؛ امکان یا امتناع؟

5. داستان دین

6. دین عمومی و اتوریته عام

7. ظاهرگرایی تا کجا؟

8. علاج هر شهری جداست

9. دین کافران

10. چنین گفت سلمان

11. ... اسلامی

12. سابقه پیشین و روز پسین

13. راهپیمایی اربعین، چرا و چگونه؟

14. اسلام گرایی و مسلمانی

15. دین گریزی

16. فقه، تصوف و روشنفکری دینی

17. غدیر و مسأله ما

18. پس از ۱۴۰۰ سال

19. سه پیشنهاد به حوزویان

20. ماهیت گفتاری متون دینی

21. علی و راه نجات

22. رستگاری

23. خدای محمد (ص)

24. بار عرفیات بر دوش شرعیات

25. ادیان منادی اهداف نه روش‌ها

26. معمای مخاطب در متون دینی

27. ساده اندیشی یا نواندیشی

28. از خرمای ایمان تا خرمن باورها

29. دین تبلیغاتی

30. امر دینی

31. تاریخچه حکومت اسلامی

32. در سرزمین زمان

33. پیامبر اسلام و اسلام پیامبر

34. غوغای غالیان

35. دین رخنه‌پوش؛ دین رخنه‌گر

36. پیامبری و شاعری

37. تاریخ تبری!

38. پیام‌آوران و دین‌آوران

39. دین، یعنی یادآوری

40. اسلام و سیاست

41. دروغ‌های معنوی

42. خطاهای مقدس

43. تفاوت اصلی میان مجتهدان سنتی و روشنفکران دینی

44. معنویت‌گرایی و سه پرسش

45. سند یا محتوا؟

46. دین و سیاست

47. توهم جامعیت

48. مراجع تقلید

49. انواع دین سازی

50. تشیع، به دو روایت

51. گونه های دینداری

52. حقیقت مُنقضی و تأملات برون‌دینی

53. خرافات دیروز؛ آفات امروز

54. جعل حدیث و یک تجربه شخصی

55. قرائت سازی

56. دین ورزی روشنفکرانه، گزینه آخر

57. روشنفکری و معنویت

58. خشونت و مذهب ایکس

59. زمان و زبان در دین‌شناسی

60. حلال و حرام محمد(ص)

61. روش جدولی در معرفت دینی

62. فهم‌ها و پیش‌فرض‌ها

63. هزار نکته باریک‌تر از مو اینجاست

64. داستان علی و خوارج

65. اسلام و شلاق

66. چهار راه

67. دشمنان اهل بیت (ع)

68. مناظره علت و دلیل

69. دو نشانه متعصبان

70. محمد در حراء

71. دین و غلوهای شاعرانه

72. ایمان و ادیان

73. یک خطای قرون وسطایی

74. ویندوز

75. اخلاق باورمندی

76. چشم‌ها را باید شست

77. دو نظریه درباره ختم نبوت

78. یقین‌های قاتل

79. جوهر و عَرَض

80. تاریخ‌زدگی در فهم دین

81. خطای «این‌همانی» در فهم کلمات قرآنی

82. برنامه و کارنامه انبیاء

83. واجبات خدا؛ واجبات مردم

84. ضرورت و ظرفیت روشنفکری دینی

85. خرافات

@osolefeghh

زن و انتخابات

در دهه ۳۰شمسی برخی گروه های مدافع حقوق زنان بحث مشارکت زنان در انتخابات (حق رای و حق کاندیداتوری) را وارد ادبیات سیاسی_اجتماعی می‌کنند، پاسخ حوزه علمیه قم به این خواسته تدوین کتاب زن و انتخابات به همت زین‌العابدین قربانی، محمد شبستری، علی حجتی کرمانی، عباسعلی عمید، حسین حقانی و ناصر مکارم شیرازی بود.

بخشی از این کتاب:

به طرفداران حق شرکت بانوان در امر انتخابات باید گفت شما اگر این آزادی که می خواهید بدست آوردید چه دردی را دوا خواهید کرد که به این همه مفاسدی که از این راه دامن‌گیر خود و دیگران خواهد شد ارزش داشته باشد‌.

اکنون نتایج شرکت زنان در انتخابات و به طور کلی آثار شوم آزادی فعلی را از نظر شما می‌گذرانیم:
**الف) مفاسد فردی
۱. شیوع فوق‌العاده انحرافات جنسی
۲‌. بیماری های روحی
۳. از دست دادن مزایای جسمی
۴. افزایش مصرف مواد مخدر و الکل
۵. انتحار و خودکشی زنان

ب)مفاسد اجتماعی
۱. محرومیت بچه ها از تربیت و مهر مادری
۲. برهم خوردن نظم امور اجتماعی
۳. فرزندان نامشروع
۴. بی علاقگی جوانان نسبت به ازدواج
۵. افزایش آمار جنایات
۶. افزایش هولناک طلاق**

@osolefeghh
@BashgaheAdabiyat