در بسته ای و رفته ای ....
گفتی نزن دروازه را ...
دیوار کردی دور خویش ...
آتش زدی این خانه را ....

ردی نماند از پای تو...
حتی ندیدم سایه ات ....
گفتی سراغم را نگیر ...
گردیده ام دیوانه ات....

از من تو رو گردان شدی ....
از دید من پنهان شدی ....
نادیده بگرفتی مرا ...
چون قطره ی باران شدی ...

در خواب دیدم گم شدی ...
در بند زندانی سیاه ....
دستت به سوی دست من ...
گفتی اسیرم بی گناه....

گفتی که دنیا پر غم است...
غم های من بیش از کسان...
گر در کنارت بوده ام ...
آسوده میشد جان مان ...

چون در کنارت نیستم ...
هم خاطرت آرام نیست...
گفتی که دلتنگ منی...
بی درد روزت شام نیست ...

من خسته ام از زندگی ...
از عشق های بی امید ...
از انکه احساس مرا...
هرگز نفهمید و ندید....

?دل من

@deleman66

الهی ...
تویی که سزاوار ستایشی...
تویی که به حقیقت آرامشی...
تویی که صاحب عزت و جلالی ..
تویی که صاحب قدرت و کمالی...
تویی که شنونده و بینایی...
تویی که در همه امور توانمند و توانایی ...
هر چه را حکم کنی همان شود...
و هر چه را باز داری ناممکن گردد...

الهی...
ای که ما را می بینی و از حالمان آگاهی ...
ای که صدای ما را میشنوی و از دردهایمان خبرداری....
رحمی کن...
دستهای ما به درگاه تو دراز شده و دلهای ما دوستی تو را می طلبد....
غم و خستگی و اندوه عمیق وجود مان را در برگرفته تو آن را از ما دور کن....
چشم های ما از انتظار اشک آلود شده ،دروازه های مهربانی ات را بر ما بگشای...

الهی...
تو می دانی که فقیر ترین کس به درگاه توایم...
جز تو معبود و فریاد رسی نداریم....
به فریادمان برس...
ما توانایی برداشتن هیچ باری را نداریم...
بار گناهان را از دوشمان بردار...
دلمان را پر از مهر و محبت خویش گردان و خشم و کینه و نفرت را از قلوب مان برهان....

الهی...
ای داننده ی غیب ها ...
ای پوشاننده ی عیب ها...
عیب های ظاهر و پنهان ما را بر طرف کن ....
آنچه را در قلبمان هست بر ما ببخش....

الهی ...
ای شفا دهنده ی همه ی درد ها...
عزیزان ما را که گرفتار رنج و دردِ مریضی هستند را ،از بستر بیماری بلند کرده و آنها را شفای عاجل و کامل عنایت فرما....
آنهایی که از درمان بیماریشان نا امید شدند را ، اول امید و سپس شفا و عافیت بده....

الهی ...
ای بی نیاز ستوده شده ...
آنهایی که فقر و قرض امانشان را بریده بی نیازشان گردان و دَین آنها را ادا نما و ابرویشان را حفظ بفرما....
بی فرزندان را فرزند پاک و صالح و سالم نصیب کن...

الهی ...
ای که هادی و هدایتگری ...
ای که ما  را به موی پیشانی مان گرفته ای و راه خویش را به ما نشان دادی ...
راه دینِ خود  را به همه ی مردم جهان نشان بده و لذت ایمان را در دل آنها بینداز و توفیق عبادات کامل همراه با اخلاص نصیب تک تک مان بگردان ....

الهی ...
ای جبار آسمان و زمین ...
ای بخشنده ی بی نهایت ....
تو را به بزرگیت قسم می دهم تا از ما راضی نشدی ما را از دنیا مبر و لحظه ی مرگ ، کلمه ی لا اله الا الله محمد رسول الله را بر زبانمان جاری ساز...
اگر تو از ما راضی نشوی رضایت هیچ مخلوقی مفید نخواهد بود و به ما فایده نخواهد رساند و اگر تو راضی باشی هیچ مخلوقی نخواهدتوانست به ما ضرری برساند....

الهی ...
مردن آسان با روی خندان نصیب تک تکمان بگردان ....
ما را از عذاب قبر نجات بده  و از ما دور گردان...
ما را در عباداتمان ثابت قدم بدار ...
صبر به همراه عافیت نصیبمان کن...
داغ و فراق عزیزانمان را نصیب مان نگردان ....
دوستانمان را از دوستان خود گردان و آنکه  با تو دشمنی کرد دشمن ما قرار بده ....

الهی...
نیازها و حاجات ما را بر آورده ی خیر بگردان ...
آخر عاقبت ما را نیک گردان ...
منزل ما را جنت الفردوس قرار بده ...
همنشینان ما را پیامبر و صحابه ی ایشان قرار بده...
روز قیامت ما را زیر سایه ی عرش خودببر...
صورت ما را سفید و تاج ایمان را بر سرمان بگذار...
نامه ی اعمالمان را به دست راستمان عطا فرما...
پدر و مادرمان را بیامرز و رضایت و دعای آنها را درحق ما و دعا ی ما را درحق آن هاقبول گردان...
ما را توفیق رفتن بار بار و زیارت خانه ات نصیب گردان و ازما قبول گردان ....
ما را توفیق زیارت مقبره ی رسول الله ص و نماز خواندن در مسجد نبوی را نصیب گردان ...
ما را توفیق دریافت رمضان های متعدد و درک نمودن شب های قدر متعدد نصیب گردان...

الهی...
ای صاحب کرامت و عزت ...
ما را در دنیا خوار بالین نگردان و محتاج مخلوق خویش مکن...
ما را چنان زندگی بده که هیچ گاه محتاج هیچ نامرد و زیر دست هیچ ظالمی نیفتیم...
علمای ما را به خصوص رهبر فرزانه ی ما مولانا عبدالحمید را از امداد های غیبی خود بهرمند گردان و دروازه های رحمت و شرافت را بر ایشان بازکن و اسیران را آزاد نما...
اسلام را شرافت و عزت و قدرت عطا بفرما و ما را خادمان دین خود گردان....
شفاعت پیامبرمان را در حق ما قبول گردان...

الهی ...
این بنده ی حقیر نیز مشکلاتی دارد ...
تو گره گشایی ...
تو حاجت روایی...
مشکلات همه ی امت را رفع به خیر گردان و مشکلات ما را هم به خیر حل بگردان ....

الهی آمین

?دل من

@deleman66

نمیدانم از کدامین درد بگویم
از کجای این غم شروع کنم
با که بگویم که درد و رنجم را تسلی خاطر باشد
حال امت این روزها بس خراب و غم انگیز است
عمری برای کودکانمان از رشادت‌های عمر، از شجاعت خالد، از ذوالفقار علی و از غیرت صلاح الدين گفتیم که  بخاطر ندای یک زنی لشکری را روانه جهاد کرد
از شیر مردان و شیر زنان صحابه قصه ها شنیدیم و تعریف کردیم ....
اما حال ،مارا چه شده ....

عمر جانم‌ ...
این روزها جایت خالی خالیست ...
می بودی و حال و روز حکومت های اسلامی را میدیدی...
نبودنت این روزها بیش از پیش آه و افسوس را بر زبانمان جاری می سازد
مگر کسی جرات داشت به ناموس مسلمان نگاه چپ بیندازد
مگر کشوری به خود اجازه می‌داد به سرزمین‌های اسلامی تجاوز کند..؟

یک شمشیر داشتی و یک خالد و یک علی ....
به امر خدا خودش لشکری بود...
و دشمنانت دست از پا خطا نمی کردند...
آه که مسلمانان چقدر آسوده می خوابیدند ...
چرا که خداوند حاکمی عادل، شجاع و نترس بر آنها گماشته بود

عمر جانم
می دانی چه اتفاق وحشتناکی افتاده ..؟
کافران متحد شدند ...
یهود و نصارا که روزی دشمن قسم خورده ی یکدیگر بودند امروز برای کشتن کودک و مرد و زن مسلمان متحد شدند و چون باران بلا بر سر مسلمانان فلسطین موشک و بمب می ریزند.
تصاویر را که میبینم کودکان بی گناه تکه تکه شده بی سر و دست و پا، جگرم خون می‌شود از دیدگانم اشک شروع به باریدن می‌کند خدایا چقدر صبرت زیاد است خدایا این طفلان بی گناه چرا؟
به کدامین گناه؟

عمر جانم ...
فلسطین همان جایی که بیت المقدس قبله ی اول مسلمانان در آنجا بنا شده و برای نجاتش خود شخصا حضور پیدا کردی..
همانجا که پیامبران زیادی را به خود دیده و خاکش به خود می بالد...
همانجا که شیر مرد کرد صلاح الدین ایوبی از آنجا طعم شیرین ازادی را به مسلمانان چشانید....
امروز بازیچه یهود و نصارا گشته!
امروز از خون طفلان و پیران مسلمان جوی خون براه انداختند

عمر جانم ...
کاش ذره ای از غیرتت را برای امیران و مردان مسلمان می گذاشتی ...
ذره ای از شهامت ها و رشادت هایت ...

و ما انقدر رگ بی غیرتیمان کلفت شده که بیدار نمی شویم ...
می دانی چرا ...؟
چون دیگر درد آدم ها، بیدارمان نمی کند ...
خودمان از خودمان صاحب درایت و فکر نیستیم و عقل را مثل موشک های امیرانمان برای روز مبادا گذاشتیم...

می دانی روز مبادا چه روزیست ...؟
روزی که خودمان زیر آوار بمب و زلزله دفن شویم ....

?دل من

@deleman66

چند وقتی هست جلوی اشکامو می گیرم ...
نمی زارم که چشمام گریه کنه ...
اما قلبم داد می زنه ...
انگار یکی با ناخن به دیوارهای قلبم چنگ می زنه و می گه چرا از این همه درد گریه نمی کنی ....
اونقدر چنگ انداخته که می تونم بگم تو قلبم مثل شهر غزه همه چیش اوار شده ....
دیگه هیچی نمی تونه رضایت منو جلب کنه و از ته دل لبخند بزنم ...
دیگه جز خود خدا هیچی آرومم نمی کنه...

چند وقتی هست به جای گریه کردن...

می خوابم .....
همین

?دل من

@deleman66

تا زمانی که خدا هست به کس غصه نگویم ...
چو خدا هست نَسِزد با کس دیگر گله گویم ...

صبحتون به نیکی
?دل من

@deleman66

بیشتر از صد روز شد....
گفته بودن تو ۲۱ روز میشه به هر چیزی که عادت کردین ازش دل بکنین ...
فقط ۲۱ روز برای ترک هر عادتی کافیه حتی اعتیاد...
اما
چرا من تو این صد روز نتونستم یه ذره هم فراموشت کنم ....

یا ۲۱ روز دروغه ....
یا از من عادت نبود....

?دل من

@deleman66

می دونی ...
وقتی فکر می کنم بزرگترین نگرانی من چیه...
بیشترین وقتی که منو استرس می گیره ...
بزرگترین خواسته ی من ...
همه در مورد تو هست....

اینکه یه روز مواظب خودت نباشی ....
و دیگه نباشی...

بهش که فکر می کنم گریه ام می گیره ...
اما این واقعیته ...

این ترس نیست که باهاش کنار بیام ...
همین که نمی بینمت ...
نمیشنومت ...
ارتباطی نیست ...
بزرگترین ترس بود که باهاشون مواجه شدم ...

اما برام غم بزرگ اینه ...
اینکه یه روز نباشی ...
اونقدر برام عزیزی که با تمام وجود ازت می خوام..
...مواظب خودت باشی ....

?دل من

@deleman66

دنیا هم کوچیکه
هم بزرگه

کوچیکه چون ادما زود به هم می رسن و کارشون به هم گیره و وابسته ی هم ان....

بزرگه چون اونی که می خواهیم ببینیم و هیچ جا نمی تونیم ببینیم و انگار گمش کردیم ....

شبتون به دور از درد دلتنگی ....

?دل من

@deleman66

فقط من با تو آرامم ای جانم ...
چه در دیروز ...
چنین امروز ...
و هم فردا ...
تو را هرگز نمی بینم ....
نمی دانم کجایی ‌...
در چه حالی کار دنیا را ...
ببینم بی حضورم زندگی را دوست می داری ....؟
مرا این درد بی درمان فرا خواند...
فقط عاشق ز درد عشق می داند....
اگر امروز باز هم شاعری کردم...
فقط عشق است...
خدا داند چه حالی عاشقی کردم...
خدا داند چه باری این دلم بر دوش خود دارد ...
چگونه زخم های روی قلبم را بشمارم ....
نه هوشیارم ...
نه بیدارم....
نگویم از تمام زندگی، من سخت بیزارم ...
نه با کس دشمنی دارم ....
عزیزانی که در قلبم نشسته ...
روی چشمانم جا دارند ....
ولی صد حیف ...
و صد افسوس ...
تو را خواهم ...
ولی هرگز نمی بینم ...

تو را من بیشتر، از هر عزیزی ...
دوست می دارم ....

?دل من

@deleman66

عشق زخم نیست ...
مرهم است....
اگر چه رنج فراق دارد ...
عشق چیزی در درون است ....
هیچ وقت کسی نمی توانست دست بر قلب ما بگذارد و آهنگش را عوض کند جز عشق ...
لذتی که در مسیر عشق هست در هیچ مسیری نمی یابی ....
زندگی گذشته ات را زیر و رو کنی هیچ چیزی جز عشق اینچنین زندگی ات را زیر و رو نکرده ....
و هیچ فکری چون صورت یار تو را در گیر نساخته....
عشق رنگ و بوی عجیبی دارد ...
درد دارد و درمان است ...
رنج دارد و خواستنی است ....
اشک دارد و اشتیاق....
با عشق قلب انسان به پرواز در می آید و خواب شبانه ات عوض می شود ...
دلتنگ که می شوی ،معشوق به خوابت می آید و آرامت می کند ...
در گوشت زمزمه می کند نترس دستت را رها نخواهم کرد ، هر چه می خواهد بشود .من مثل کوه پشتت خواهم بود ....
و باز می گوید دیگر نمی گذارم کسی آزارت دهد و روحت را بخراشد....
زندگی با قلبی که عاشق است پر از موهبت خداست.....
یادت باشد ...
اگر چه عشق زخمی می کند اما باز هم زخم نیست علاج است .....

?دل من

@deleman66