لبخند نيز آفت ما شد
‏زيرا كه در نهايت لبخند
‏يك شب بدون گريه نخفتيم ..
‏⁧

هرچه ميخواهد دلم زين در تمنا ميكنم،
خاطرم جمع است ميدانم كه صاحبخانه كيست..

قهري بالاتر از فراق يار

می‌گفت:
بویِ «معرفت» بدید،
عطر میپَره!

قسم به این دل
که اندوهش را تو تسکینی

غمِ دل به کَس نگویم،
تو به صورتم نِگَه کن ...

مرگ از محبّتِ تو خلاصَ‌م نمی‌کند
در زیرِ خاک هم دلِ من پای‌بست توست

سرِ دفترِ شکایت بگشایم و بگریم
مگر از تو چشمِ لطفی ببرد گدایت امشب !