بخشی از پریشانی تو، ناشی از یک خشم مدفون شده است.
چیزی در تو هست، نوعی ترس و کم رویی، که اجازه‌ی ابراز خشمت را نمی‌دهد.

به جای آن به فروتنی‌ات مینازی! نوعی پاکدامنی اجباری برای خود پدید آورده‌ای:

احساسات را در عمق مدفون می‌کنی، و چون دیگر خشمی را تجربه نمی‌کنی، تصور می‌کنی یک قدیسی!
فرو خوردن خشم، انسان را بیمار می‌کند.

? #وقتی_نیچه_گریست
✍️ #اروین_دی_یالوم
? #مکتب_يونگ
@transactionalanalysiss

زمان این رسیده که قبول کنید که شما نمیتونید شخصیت هیچ کس رو اونجورى که دوست دارید بسازید!
يامثلا تغییرش بدید!
یا اخلاقای بدشو جدا کنید و اخلاق های خوب موردنظرتون رو بهش تزريق كنيد.

آدما توسط شما به وجود نیومدن که بخوان توسط شما تغییر داده بشن!
ربات نیستن که برنامه ریزیشون کنید و انتظار داشته باشید مطابق ميل شما رفتار كنند.
.
?یادتون نره که شما فقط میتونید انتخاب کنید!
انتخاب...انتخاب....انتخاب....
باید همیشه آویزه گوشتون باشه و مدام باخودتون تکرار کنید که من میتونم از بین این همه آدم اونی که رفتارش با خلقیات من سازگار تره رو پیدا کنم؛ نه اینکه کسی که هیچ تفاهمی با من نداره رو مجبور کنم بخاطر من دست از خلقیات خودش بکشه و جوری بشه که من میخوام!!
.
«دست توی باورهای آدما نبرید»
نگید تو چرا اینجوری هستی؟ این رفتارت بده! این رفتارت اینجوریه !اون اخلاقت اونجوریه! یا اینکه چرا به فلان چیز اعتقاد داری و خیلی چیزا رو قبول نداری؟!
گاهی اوقات اونا مجبور میشن از عشق زیاد به شما خود قبلیشونو فراموش کنن و یه آدم جدید باب میل شما بسازن
که متاسفانه عده ی زیادی هم موفق نمیشن..
اونوقت دیگه نه میتونن اون آدم سابق باشن
نه اونی که شما ازشون ساختید بمونن!
کم کم از شما هم بیزار میشن به خاطر همین تغییرات ناخوشایند... دستِ تغيير، توى باوراى مردم نبريد! این بیشتر به نفع خودتونه...
@transactionalanalysiss

«در هر لحظه‌ای که به ما داده می‌شود، دو گزینه داریم: به سوی رشد قدم برداریم یا به سوی امنیت عقب‌نشینی کنیم.»
- آبراهام مزلو 
@transactionalanalysiss

در روانشناسی محبت و لطف زیاد از حد هم قابل بررسیه و ممکنه نشان از اختلال باشه و نیازمند درمان.
همونطور که زیاد از حد در پی دریافت محبت و لطف دیگران بودن هم نشانه خوبی نیست.
و همینطور کسانی که سلاحشون جهت کنترل دیگران، ایثارگری و لطف و گذشتن زیاد از حده هم، قابلیت ارزیابی بالینی دارن.
مراقب باشید که چه محبت و لطفی رو، از چه کسی، به چه دلیلی، و به چه اندازه دریافت میکنید.
گاهی چنگال دخالت پشت سر دستِ حمایت میاد!
@transactionalanalysiss

اغلب مردم برای آینده شون تصمیم نمیگیرن
اونا عادت هاشون رو انتخاب میکنن
و اون عادتها، برای آیندشون تصمیم
میگیره.....

صبحتون بخیر ??
@transactionalanalysiss

اطمینان داشته باشید که خوشبختی کریستف کلمب زمانی نبود که آمریکا را کشف کرد، بلکه زمانی خوشبخت بود که می‌کوشید آن را کشف کند.

#ابله
#فئودور_داستایفسکی

@transactionalanalysiss

باید یاد بگیریم از امور اجتناب‌ناپذیر رنج نکشیم. زندگی ما، مثل هارمونی جهان، مرکب از ناهماهنگی‌ها و الحان متفاوت، زیر و بم، آرام و گوشخراش، کوتاه و بلند است.

اگر موسیقی‌دانی فقط برخی از آنها را دوست داشته باشد، چه می‌تواند بسراید؟ او باید بداند که چگونه از همه آنها استفاده و آنها را با هم ترکیب کند. ما نیز باید در سلوک با خوب و بد همین طور باشیم، خوب و بدی که جوهر آنها با جوهر زندگی ما یکی است.

آلن دوباتن
از کتاب تسلی بخشی‌های فلسفه

@transactionalanalysiss

@transactionalanalysiss

#تلنگر

تفاوت سیب و توت فرنگی

معلمی به یک پسر هفت ساله ریاضی درس می‌داد. یک روز که پسر پیش معلم آمده بود، معلم می‌خواست شمارش و جمع را به پسرک آموزش دهد. معلم از پسر پرسید: «اگر من یک سیب، با یک سیب دیگه و یک سیب دیگه به تو بدهم، چند تا سیب داری؟»
پسرک کمی فکر کرد و با اطمینان گفت: «چهار!»
معلم که نگران شده بود انتظار یک جواب درست را داشت؛ سه. معلم با ناامیدی با خود فکر کرد: «شاید بچه درست گوش نکرده باشه.»
او به پسر گفت: «پسرم، با دقت گوش کن. اگر من یک سیب با یک سیب دیگه و دوباره یک سیب دیگه به تو بدم، تو چند تا سیب داری؟»
پسر ناامیدی را در چشمان معلم می‌دید. او این بار با انگشتانش حساب کرد. پسر سعی داشت جواب مورد نظر معلم را پیدا کند تا بلکه خوشحالی را در صورت او ببیند اما جواب باز هم چهار بود و این بار با شک و تردید جواب داد: «چهار.»
یأس بر صورت معلم باقی ماند. او به خاطر آورد که پسرک توت فرنگی خیلی دوست دارد. با خودش فکر کرد شاید او سیب دوست ندارد و این باعث می‌شود نتواند در شمارش تمرکز کند. معلم با این فکر، مشتاق و هیجان زده از پسر پرسید: «اگر من یک توت فرنگی و یک توت فرنگی دیگه و یک توت فرنگی دیگه به تو بدم، چند تا توت فرنگی داری؟»
پسر که خوشحالی را بر صورت معلم می‌دید و دوست داشت این خوشحالی ادامه یابد دوباره با انگشتانش حساب کرد و با لبخندی از روی شک و تردید گفت: «سه؟»
معلم لبخند پیروزمندانه‌ای بر چهره داشت. او موفق شده بود. اما برای اطمینان، دوباره پرسید: «حالا اگه من یک سیب و یک سیب دیگه و یک سیب دیگه به تو بدم، چند تا سیب داری؟»
پسر بدون مکث جواب داد: «چهار!»
معلم مات و مبهوت مانده بود. با عصبانیت پرسید: «چرا چهار سیب؟»
پسر با صدایی ضعیف و مردد گفت: «آخه من یک سیب هم تو کیفم دارم.»
وقتی کسی جوابی به شما می‌دهد که متفاوت از آنچه می‌باشد که شما انتظار دارید، سریع نتیجه‌گیری نکنید که او اشتباه می‌کند. شاید ابعاد و زوایایی از موضوع وجود دارد که شما درباره آنها هنوز فکر نکرده‌اید یا شناخت ندارید.

? برایان تریسی

@transactionalanalysiss