امام علی(ع):
هیچ ذلتی را مثل این ندیدم که دلم به کسی مشغول باشد که دلش به من مشغول نیست.

• مجموعة ورام ج‏۱ص۱۶

همیشگی.

مردمانِ نادان و دروغ‌گویی بودند.
در مجالس و دورهمی‌هایشان درباره فضیلت سکوت، ساعت‌ها سخن می‌گفتند و در ستایش سخن، ایستاده سکوت می‌کردنند.
اما در حقیقت،‌ آن‌جا که باید سخن می‌گفتند، سکوت می‌کردنند و آن‌جا که باید سکوت می‌کردند، سخن می‌گفتند.

تا تو خود خویشتن را نشناسی، خدا برای که نجاتت دهد؟!

امام علی(ع):
کسی که با خواندن کتاب، آرامش یابد و اندوهش را فراموش کند، هیچ اندوهی برایش باقی نخواهد ماند.

• غررالحکم ۸۹۴۳

و به هر میزان که از سکوت فاصله گرفتیم، از قدرتِ کلمات‌مان کاسته شد.

و شاید دشوارترین کارِ جهان، گنجاندن افکار و تصورات در کلمات باشد!

همیشگی.

مهم‌ترین ویژگیِ‌ زمان، گذرا بودن آن است که ما خود را چنین در گذشتهٔ آن اسیر کرده‌ایم.

با زیاد صحبت کردن، فرصتِ خوب فکر کردن را از خودمان نگیریم.