توزیع چولگی نمودار حقوق (استفاده غلط از میانگین):

هدف این است که به عنوان فرد بیرونی، در مورد وضعیت حقوق پرداختی یک شرکت تیپیکال چه اظهارنظرهایی می‌توان انجام داد؟

با توجه به ساختار سازمانی متداول می‌توان فرض کرد که در یک شرکت تیپیکال، «هر مدیر؛ یک یا چند نفر زیرمجموعه دارد». البته به صورت دقیق‌تر باید گفت که هر فردی در ساختار سازمانی شرکت، حداکثر یک نفر بالاسر دارد (به غیر از مدیرعامل).
با توجه به فرض فوق، «نسبت تعداد کارمندان به مدیران» همیشه «بالای یک» می‌باشد. بنابراین توزیع حقوق پرداختی در یک شرکت چوله به راست خواهد بود یعنی تعداد زیادی کارمند سطوح پایین مبالغ پایین‌تر می‌گیرند و تعداد کمتری مدیر بالا رتبه حقوق مبالغ زیادی می‌گیرند. برای مثال تعداد زیادی کارمندان ساده از 1 تا 2 واحد حقوق دریافت می‌کنند، یک رده بالاتر (که تعدادشان کمتر است) از 2 تا 3 واحد دریافت می‌کنند، رده بالاتر بعدی (که باز تعدادشان کمتر هست) از 4 تا 5 واحد دریافت می‌کنند. در هر دفعه بالاتر رفتن در چارت سازمانی، تعداد کمتر ولی مبلغ دریافتی افزایش می‌یابد.

حال برای مرور، ویژگی آماری یک توزیع چوله به راست را یادآوری کنیم. در این توزیع؛ مد جامعه کوچکتر از میانه و میانه کوچکتر از میانگین می‌باشد. به طور خلاصه:
ميانگين > میانه > مد

حال اظهارنظری که در مورد حقوق پرداختی شرکت می‌خواهیم انجام دهیم این است که «اغلب» کارمندان شرکت، چه میزانی از حقوق دریافت می‌کنند؟ جواب این سوال را با دانستن مد داده‌ها می‌توانیم پاسخ دهیم ولی در اغلب موارد این متغیر در دسترس نمی‌باشد.
استفاده از میانگین (به عنوان تنها داده در دسترس) برای پاسخ به سوال فوق کاملا اشتباه می‌باشد و بالاتر از مقدار واقعی برآورد می‌شود.

حال سوال دیگری که مطرح می‌شود این است که آیا استفاده از میانگین برای اظهارنظر در مورد وضعیت حقوق شرکت از هر نظر غلط می‌باشد؟ خیر، متغیر میانگین همچنان برای ما اطلاعاتی از وضعیت حقوق پرداختی در شرکت ارائه می‌دهد اما در کدام مورد و برای پاسخ چه سوالی کاربرد دارد؟
در مواقعی که بخواهیم «روند» حقوق پرداختی در شرکت را بررسی کنیم یا می‌خواهیم چند شرکت را با همدیگر «مقایسه» کنیم می‌توان از متغیر میانگین استفاده کرد. يعنی در مواقعی که با «چند» میانگین روبرو هستیم می‌توانیم استفاده کنیم.
اگر میانگین شرکت در طول زمان «جابجا» شده باشد احتمال زیاد می‌توان ادعا کرد که میانه و مد نیز به نسبت جابجا شده يعنی توزیع رو به جلو یا عقب حرکت کرده، و وضعیت حقوق اغلب افراد هم جابجا شده است.
اگر میانگین شرکت الف بیشتر از میانگین شرکت ب باشد (بخصوص 2 شرکت مشابه از نظر نوع فعالیت)، احتمال زیاد می‌توان ادعا کرد که میانه و مد آن نیز بیشتر از شرکت ب می‌باشد.
اما هر گونه استفاده از متغیر میانگین؛ خارج از موارد فوق، اشتباه بوده و می‌تواند منجر به نتایج گمراه‌کننده منجر شود.

@Graham_Investing

توزیع بازدهی نمادهای بازار سهام از سال 1395 تا 1402

برای مشاهده نمودارها روی گزینه INSTANT VIEW کلیک کنید.

https://telegra.ph/%D8%AA%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B9-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B2-1395-%D8%AA%D8%A7-1402-10-12
@Graham_Investing

جوئل گرینبلت:
یک ظرف پاستیل سر کلاس بردم و سوال کردم چه تعداد پاستیل داخل ظرف هست؟
مرحله اول ابتدا حدس‌ها رو برگه نوشته شد و میانگین نزدیک به تعداد واقعی بود.
مرحله دوم گفتم دوباره حدس بزنید ولی این دفعه شفاهی بگید که همه بشنون. نتیجه از تعداد واقعی خیلی دور بود!
در واقع ایشون با استفاده از تجربه‌ش در آموزش به دانش‌آموزان میخواد نکته‌ایی در مورد ارزش‌گذاری سهام بیان کنه:
"شنیدن و دیدن ارزش‌گذاری دیگران، روی ارزش‌گذاری ما تاثیر می‌گذارد."

@Graham_Investing

حساب وکالتی راهکار جدید رقابت بانک‌ها

اگر هر کسی پول‌شو تو همون بانک خودش وکالتی می‌کرد و هیچ بانکی هم هیچ آپشنی ارائه نمیداد؛ وکالتی کردن حساب باعث گردش سپرده نمیشد و رقابتی بین بانکها رخ نمیداد.
اما می‌دانیم که 2 شرط فوق برقرار نیستن و کافیه یکی از بانک‌ها یه آپشن ارائه بده، اینجا دیگه جنگ سپرده راه میفته و یک رقابت غیرقیمتی برای جذب سپرده‌ها (در اصل ذخایر) شروع میشه.
هر بانکی که آپشنی ارائه نده بالقوه میتونه به سرعت ذخایر خودشو از دست بده.

@Graham_Investing

محاسبه نرخ بهره وام و سپرده‌گذاری

‏«پول دیجیتال بانک مرکزی: CBDC» به زبان ساده

قبلا که سیستم‌های الکترونیکی توسعه پیدا نکرده بودن تقریبا کل پول در گردش توسط بانک مرکزی چاپ میشد (اسکناس و مسکوک). بانک‌های تجاری هم تعهد خودشون رو منتشر میکردن ولی همچنان مجبور بودن که اسکناس چاپی بانک مرکزی رو به مشتری تحویل بدن.
‏با الکترونیکی شدن سیستم‌ها دیگه بانک‌های تجاری برای صدور تعهد (برای مثال پرداخت وام و ایجاد سپرده)؛ الزام فنی نداشتن که اسکناس چاپی بانک مرکزی تحویل مشتری بدن و تو کامپیوترهای خودشون مینوشتن که فلانی اینقدر پیش ما پول داره.
‏از این نقطه به بعد، عمده پول در گردش شد پول منتشره توسط بانک‌های تجاری و پول منتشره بانک مرکزی صرفا بین خود بانکها برای تصفيه بین خودشون مورد استفاده قرار گرفت.
در مورد انتشار پول، تقریبا میشه گفت بانک مرکزی به حاشيه رفت.
‏در چند سال اخیر به مدد پیشرفت تکنولوژی، بانک‌های مرکزی تصمیم گرفتن قدرت از دست رفته خودشون رو برگردونن و گفتن که همان اسکناسی که قبلا ماهیت فیزیکی داشت الان به صورت دیجیتال چاپ میکنم که در کیف پول الکترونیکی قابل نگهداری هست.
‏برای بدست آوردن این ریال دیجیتال فرض کنید رفتید یه بانک تجاری (مثلا ملی) و بهش گفتید که اسکناس میخوام. بانک ملی از حساب شما نزد خودش کم می‌کرد و بهتون اسکناس میداد. الان هم دقیقا همین فرایند باید رخ بده (در مورد جزئیات بعدا مینویسم).
‏از این نقطه به بعد ارتباط شما با بانک تجاری قطع میشه و شما هیچ کاری با بانک تجاری ندارید دقیقا عین اسکناس (البته بانک تجاری ممکنه زیرساخت فنی ارائه بده ولی هیچ رابطه مبتنی بر بدهی بین شما و بانک وجود نداره).
وقتی با یه نفر مبادله میکنید هم انگار مستقیم اسکناس دادید.
‏نکته مهمش اینه که در این حالت تمرکز در سیستم پولی افزایش پیدا کرده و به واسطه فن‌آوری‌های جدید؛ این پول قابل برنامه‌ریزیه، مثلا فقط برای خریدهای خاصی استفاده بشه یا استفاده ازش مشروط به شرایطی بشه و مواردی از این قبیل.

@Graham_Investing

‏دنیای غیرمتمرکزها به زبان ساده:

به طور کلی مسئله از اینجا شروع می‌شود: نیاز داریم یک سری رویداد را ثبت و ذخیره کنيم.

ادامه مطلب رو در لینک زیر بخوانید:
vrgl.ir/ZHAgr‎

@Graham_Investing