انتشار به مناسبت روز مادر/ زن:

**استاد عالی‌قدر دکتر مهرنوش ابوذری

استاد دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران**

از استادان و پژوهشگران ممتاز و برجسته‌ی حوزه‌ی:

**۱. حقوق جناییِ/ کیفریِ فناوری اطلاعات (رایانه‌ای، سایبری، و ...)

1. عدالت جناییِ/ کیفریِ خردسالان (کودکان و نوجوانان)

2. جرم‌شناسی (جرم‌شناسی سایبری)

3. حقوق هوش مصنوعی

4. حقوق جناییِ فازی (فازمندسازی حقوق جنایی)**

تالکوت پارسونز:

"مهم‌ترین شاهد بلوغ در یک رشته و علم، وجود نظریه‌های منظمی است که در آن علم ایجاد می‌گردد".

(نقل از: زارعی متین، حسن، مبانی سازمان و مدیریت (رویکرد اقتضایی)، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، چاپ یکم، ۱۳۸۰، ص. ۲۵).

پس اگر وجود و تولید نظریه، معیار بلوغ علمی است، در هر شاخه از علوم جنایی باید ببینیم که چقدر نظریه تولید کرده‌ و به مسائل علوم جنایی نگاه نظریه‌مند (نه نگاه علمی ساده) انداخته‌ایم! وگرنه هنوز در دوران صغر: کودکی علمی هستیم و در مسیر رشد و بلوغ علمی.

جزوۀ سیاست کیفری،

کلاس جرم‌شناسی ابراهیم پاد،

نوشتۀ پرویز اوصیاء.

• اسکن نسخۀ خطی منحصربفرد این جزوه را، که در کتابخانۀ مجلس نگهداری می‌شود، مدتی پیش به دست آوردم، هنگامی که سخت مشغول گردآوری آثار استاد درگذشته دکتر پرویز اوصیاء بودم. این جزوه بین سالهای ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۳ از قلم استاد اوصیاء گذشته و مربوط به زمانی است که او دانشجوی لیسانس دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بوده و تصمیم گرفته تا درس استاد فقید ابراهیم پاد را ثبت کند. بی‌فایده ندیدم که این جزوه را به اشتراک بگذارم؛ همچنین، از آن رو که جامعۀ حقوقی ما متأسفانه به اندازۀ کافی با سرگذشت، آثار و اندیشه‌ها پرویز اوصیاء آشنا نیست، در پست بعد، متن کوتاهی در معرفی او می‌آورم.

#متن_کامل
#در_گذرگاه_زمان

@Lapenseejuridique

? پیام پرمحتوایی به نام «سلام کردن» که به ابعاد آن کم‌توجهی می‌شود
? اسلام براى هنگام برخورد كردن افراد با يكديگر شعارى وضع كرده است كه از خود اسلام است، قبل از اسلام نبوده و ابتكار خود اسلام است: سلام، سلام عليكم.
آیا در ميان همه شعارهايى كه افراد و ملت‌ها در برخورد با يكديگر دارند، از سلام و سلامٌ عليكم شعارى پرمعنى‌تر و عالي‌تر و مترقى‌تر پيدا می‌کنيد؟ آخر چه از اين عالی‌تر؟ دو نفر به همديگر مى‌رسند، اعلام سِلم و سلام با يكديگر مى‌كنند. مى‌گويد سِلم بر تو، سلامت و صفا براى تو آرزو مى‌كنم.

? اين اعلام صلح و صفاست از يک نظر. اسلام دين صفا و صلح و خير است، دين اخوّت و برادرى است. سلام کردن يعنى من برادر تو هستم و تو برادر من هستى و من براى برادر خودم آرزو مى‌كنم (تعبير آرزو هم غلط است، بلکه دعا مى‌كنم صحیح است، آرزوى مسلمان دعاست) یعنی دعا می ‏كنم سلامت و تندرستى را، سلامت روحى، سلامت اجتماعى، سلامت جسمى، انواع سلامت‌ها را.

? استاد مطهری، پانزده گفتار، ص۱۹۲ (با تلخیص)

#? کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در تلگرام، ایتا و سروش?
t.me/motahari_ir
eitaa.com/motahari_ir
sapp.ir/motahari_ir

بی‌تردید چنین پرونده‌هایی را می‌توان در تمامی نظام‌های حقوقی/ قضایی جهان مشاهده کرد. لذا، چه بهتر که گروهی از پژوهشگران خوش‌ذوق و خوش‌قلم _ به‌ویژه دادرسان محترم که به طور مستمر شاهد چنین پرونده‌هایی هستند _ همت کنند و عجیب‌ترین پرونده‌هایی قضایی دادگستری ایران را گردآوری نمایند.

? پوشه شنیداری نشست مسئله روش در حقوق

?یکشنبه 18 آذر 1403

?سالن حافظ

?انجمن حقوق شناسی?

?خانه اندیشمندان علوم انسانی?

? @iranianhht

این کتاب به بررسی زمینه‌های پیوند میان جرم‌شناسی و برخی حوزه‌های فلسفه می‌پردازد. ایده‌های کلیدی این کتاب را می‌توان بر دو محور اصلی خلاصه کرد: نخست اینکه «جرم‌شناسی فلسفی» مفهومی متشخص است و جرم‌شناسی فلسفي را می‌توان نوعي فلسفۀ كاربردي تلقي کرد؛ يعني کاربرد فلسفه برای موضوعي خاص، مانند «جرم». دومین محور که بر مبنای مفهوم کانت از کرامت انسانی و اقتصاد هدیة مسیحی پیشنهاد شده است، «جرم‌‌شناسی همدلانه» است؛ به عبارت دیگر فهم همدلانه از احترام و عدالت کیفری بر مبنای مفهوم دیگرخواهی آگوست کنت.
این کتاب به شش حوزۀ فلسفه و پیوند آن با مسئلۀ جرم که کمتر بدان پرداخته شده است، می‌پردازد؛ یعنی فلسفۀ ارزش، زیبایی‌شناسی، فلسفۀ اخلاق، نظم، قاعده و احترام.
کتاب توسط آقای دکتر مجید قورچی بیگی، دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، ترجمه و توسط نشر نگاه معاصر چاپ شده است.
#معرفی_کتاب
#اندرو_میله
#مجید_قورچی_بیگی
#جرمشناسی
#فلسفه

@iranianlls

قانون اساسی را جدی بگیریم وگرنه .....

عبرت بگیریم از سرنوشت ناقضان قانون اساسی به لطایف الحیل! قانون اساسی یک کشور، یک پیمان و میثاق جمعی است. قانون اساسی به‌منزله‌ی یک کشتی در اقیانوس است. این کشتی را مدام سوراخ نکنیم که رفته‌رفته محو و عرق می‌شود!

تفکر کنیم در مفهوم و اصول "جمهوری" در اصطلاح "جمهوری اسلامی"! هم "جمهوری" مشروطیت و محدودیت‌آفرین است و هم "اسلامی". این دو، الزامات و بایسته‌هایی دارند که حکم‌رانان باید مراعات کنند و زیر پا نگذارند. این دو را باید پاس داشت.

آقای محسنی بزرگوار! لطفا و لطفا قانون اساسی را پاس بدارید .... .

مجلس محترم شورای اسلامی! لطفا و لطفا قانون اساسی را پاس بدارید .... .

مقام معظم رهبری، لطفا و لطفا قانون اساسی را پاس بدارید .... .

قانون اساسی عمود خیمه‌ی هر نظام حقوقی است. هر آسیبی به آن، تخریب و تهدید کل نظام حقوقی است‌. نمی‌توان بر تن هر مصوبه‌ای لباس فاخر "قانون" را کرد و نهادها را ملزم به اجرای آن نمود. مسیر تزریق قانون به جامعه در قانون اساسی کاملاً مشخص است. اکنون، ما شاهراه را رها کرده و بیراهه می‌رویم. احترام قانون اساسی بر همگان واجب است.

دوستان عزیز، به‌ویژه دانشجویان محترم دانشگاه تهران، اگر به این کتاب دسترسی دارند، ممنون می‌شویم لطف فرموده و به هزینه‌ی کانال، آن را اسکن نموده و در اختیار خانواده‌ی علوم جنایی قرار دهند. با تشکر.

ناشران محترم حقوقی نیز می‌توانند این آثار را احیا و بازچاپ کنند.

«قانون نگاری/ قانون نویسی» خودش یک هنر مستقل از «قانون گذاری» است. از بد یا خوبِ حادثه، مدّت کوتاهی با کمیسیون های تدوین لوایح در ارتباط بودیم. از بین آن همه حقوقدان محترمی که در جلسات تشریف می آوردند فقط یک نفر تا اندازه ای مهارتِ قانون نگاری داشتند که ایشان نیز کسی جز آقای دکتر جواد طهماسبی نبود. دیگر اعضای محترم، به رغم دانش و تجربه ی حقوقی بالا، اندک مهارتی در نگارش و تنظیم متن مواد نداشتند و متن مواد پیشنهادی این عزیزان گاهی شبیه برگه ی امتحانی دانشجویان بود که به دلیل استرس و کمبود وقت، اصول نگارش را رعایت نمی کنند! دلیل این امر روشن است؛ ما به دانشجویان چنین مهارتی را آموزش نمی دهیم و این عزیزان دکتر می شوند و در کمیسیون های تدوین حضور می یابند و اندک مهارتی در نگارش قانون ندارند. قانون نگاری اصول و فنون ویژه ی خودش را دارد و باید آموزش داده شود و آن اندازه تمرین شود که فرد مهارت کافی یابد. وگرنه قانون های شبیه کتاب های درسی می شود. قانون باید کوتاه و ساده و گیرا و رسا باشد. قانون باید بدون تبصره باشد. امّا ما اعتیاد عجیبی به تبصره نگاری پیدا کرده ایم. یک ماده می نویسیم و گاه تا 9 تبصره به آن می افزاییم. در حالی که در قانون نگاری، توصیه بر آن است که از تبصره استفاده نشود و اگر هم شد خیلی خیلی اندک باشد که مانند سوزنی در کاهدان گم شود.

یکی از مهارت های قانون نگاری، مهارت پیش بینی فروض گوناگون یک موضوع است. نگارندگان محترم این متن، نتوانسته اند فروض گوناگون این موضوع را پیش بینی و متنی جامع تنظیم کنند.