صدای دلنشین استاد امین مقدسی از اساتید برجسته و پیشکسوت دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران☝️☝️

عشقِ ناب

لحظه ای در خواب دیدم آن رُخِ مهتاب را
گفتمش آخر چه باید این دلِ بی تاب را

آه، با لبخندِ شیرین کرد اشاره بر چنین
بیتی از من رویِ نقشی در میانِ قاب را

عشق گردابست و دل یک قایقِ کوچک در آن
نیست راهی قایقِ افتاده در گرداب را

سالها از شورِ شیرینیِ دیدارت گذشت
دیگر از چشمم کسی هرگز ندیده خواب را

عاقلان با طعنه می گویند او دیوانه است
عقل می فهمد مگر مفهومِ عشقِ ناب را؟

✍علی پیرانی شال(آرام)

باد با خود برده است

سایه ام را بی تو حتّی باد با خود برده است
همچو برگی خشک از اینجا باد با خود برده است

دفترِ دل را گشودم تا بگویم یک غزل
برگهایش را به یکجا باد با خود برده است

ای پرستو ای دلِ آواره در آوارِ غم
لانه ات را تا کجاها باد با خود برده است

در پی تو بودم امّا گم شدم از خویشتن
شعله ی فانوسِ من را باد با خود برده است

در پیِ من تو نگرد ای بی وفا دیر آمدی
سایه ام را بی تو حتّی باد با خود برده است

✍علی پیرانی شال(آرام)

تسخیرِ جهان

مثلِ یک پنجره که باز به ویرانه شده
دلِ بیچاره ی من از همه بیگانه شده

دیگر اندیشه ی پرواز ندارد به سرش
مرغِ وحشی که شکسته پر و بی لانه شده

نه که من باخته ام دل به دو چشمِ تو فقط
هر که افتاده نگاهش به تو دیوانه شده

آه از این سرخیِ لب های تو با رنگ شراب
در شکارِ دلِ دلباختگانِ تو چنان دانه شده

مانده ام در عجب از این همه زیباییِ تو
به فدایِ تو شدن حسرتِ پروانه شده

خُسروی نه، که به تسخیرِ جهان است جناب
خُسرو آن است به عشقِ کسی افسانه شده

✍علی پیرانی شال(آرام)

غمِ مهتاب

باز امشب از غمت تاب از منِ بی تاب رفت
قایقی کوچک دوباره در دلِ گرداب رفت

قصّه ی بینِ من و تو قصّه ی ماه و پلنگ
دل، پلنگانه در آغوشِ غمِ مهتاب رفت

مستیِ چشمانِ تو کاری نموده با همه
رونق از میخانه دیگر با شرابِ ناب رفت

هر مژه از چشمِ من شد ناودان از هجرِ دوست
رودِ اشکِ جاری ام با سبقت از سیلاب رفت

باز امشب در نمی آید صدا از بیستون
باز فرهاد از غمِ شیرینِ خود در خواب رفت

اشکِ بعد از مرگ را سودی مگر هست ای رفیق
گرچه با حسرت بگویی گوهری نایاب رفت

✍علی پیرانی شال(آرام)

پیله ی تنهایی

چون موج به سوی تو دویدم تو ولی نه
دل از همه کس جز تو بُریدم تو ولی نه

افسوس چو آغوشِ تو را دیدم و از پای
افتادم و چون اشک چکیدم تو ولی نه

گفتم که میانِ من و تو فاصله تا چند
از درد فقط آه کشیدم تو ولی نه

در پیله ی تنهاییم از دردِ فراقت
غم را به تنِ خویش تنیدم تو ولی نه

دور از تو من ای دوست هوایِ نفَسَم نیست
عمریست به این نکته رسیدم تو ولی نه

✍علی پیرانی شال(آرام)