آی آدمک جان

تلخ و شیرین بگْذرد آی آدمک جان غم مخور
هر زمستانی پی اش دارد بهاران غم مخور

کیست او در پیچ و تاب زندگی اش نیست غم
قسمت پر را ببین از نیمِ لیوان، غم مخور

بادبادک وار، از شادی برقص آن اوجِ اوج
بنگر از روی حقارت سوی طوفان، غم مخور

آدمک جان زندگی افسانه و تقدیر نیست
فالت آمد بد اگر در نقش فنجان غم مخور

با طلوعِ صبح لبخندی بزن بر زندگی
نیستی جز چند روزی بیش مهمان، غم مخور

✍علی پیرانی شال(آرام)

#گزارش_تصویری
﴿ نشست مشترک حلقه اتفاق و کارگاه شعر فیروزه﴾

📝 نشست مشترک حلقه اتفاق و کارگاه #شعر فیروزه با موضوع نقد #کتاب شعر «آبی آرام» اثر دکتر پیرانی شال برگزار شد.

🔰در این نشست که با استقبال قابل توجه علاقه مندان به شعر همراه بود، دکتر علی پور، دکتر آریان و دکتر نوازنی به بررسی و نقد اثر پرداختند.

📸عکاس: مهدی الله یار بیگی

🌐مشاهده عکس های بیشتر
https://B2n.ir/abiaram

♥️⃟🇮🇷 #حوزه_هنرے_البــــرز
﴾ zil.ink/artalborz ﴿
╭─❥─📓🎭 📝 ❥─╮
🆔 @artalborz_ir
╰─❥─🎶 🎨 🎬 ❥─╯

محرمی نیست

درد بسیار است امّا محرمی در کار نیست
آه، می آید پی آه و دمی در کار نیست

غم که اکنون پرچمش را هر کجا افراشته
دیگر از آن برتر اینک پرچمی در کار نیست

هرکسی با خویشتن دارد فراوان زخم دل
زخمِ دل را در حقیقت مرهمی در کار نیست

پر کشیده از میانِ باغِ ما عشق آنچنان
بر لبِ گل های تشنه شبنمی در کار نیست

شهر از مردم شلوغ است اینقدر امّا چرا
در میان مردمان هیچ آدمی در کار نیست

✍علی پیرانی شال(آرام)

صدای دلنشین استاد امین مقدسی از اساتید برجسته و پیشکسوت دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران☝️☝️

عشقِ ناب

لحظه ای در خواب دیدم آن رُخِ مهتاب را
گفتمش آخر چه باید این دلِ بی تاب را

آه، با لبخندِ شیرین کرد اشاره بر چنین
بیتی از من رویِ نقشی در میانِ قاب را

عشق گردابست و دل یک قایقِ کوچک در آن
نیست راهی قایقِ افتاده در گرداب را

سالها از شورِ شیرینیِ دیدارت گذشت
دیگر از چشمم کسی هرگز ندیده خواب را

عاقلان با طعنه می گویند او دیوانه است
عقل می فهمد مگر مفهومِ عشقِ ناب را؟

✍علی پیرانی شال(آرام)

باد با خود برده است

سایه ام را بی تو حتّی باد با خود برده است
همچو برگی خشک از اینجا باد با خود برده است

دفترِ دل را گشودم تا بگویم یک غزل
برگهایش را به یکجا باد با خود برده است

ای پرستو ای دلِ آواره در آوارِ غم
لانه ات را تا کجاها باد با خود برده است

در پی تو بودم امّا گم شدم از خویشتن
شعله ی فانوسِ من را باد با خود برده است

در پیِ من تو نگرد ای بی وفا دیر آمدی
سایه ام را بی تو حتّی باد با خود برده است

✍علی پیرانی شال(آرام)