«رابطه مثل رود روانه اگر همه اش تنش و سختی باشه خود به خود کم میشه»

یک قسمت از جواب هدی فیت بود به یکی سوال‌های کوئسشن باکسش
دوست دارم هر از چندگاهی این جمله و تکرار کنم برای خودم

«که همیشه
در اوجِ غم یک پنجره باز است
پنجره‌ای روشن
و همیشه هست…»

•پل الوار|برگردانِ احمد شاملو

گفتی کدام شیوه‌ی مردن پسند توست؟
ما را به چشم‌های خودت واگذار کن

این روزها که نبودم
روزهای سختی بود... خیلی سخت
اونقدر چالش‌ها مشکلات عجیب برام پیش اومده بود که حتی نمی‌دونستم چجوری باید براشون غمگین باشم
اونقدر عجیب بودن که برای بعضی‌ها چند روز طول می‌کشید تا بفهمم دقیقا چی شده و من دقیقا باید به چی فکر کنم...
زندگی این مدت واقعا سخت بود... و سخت می‌گذشت
دل اینجا نوشتن و نداشتم
غمم از طاقتم بزرگتر بود
از خودمم حتی...
اونقدر بزرگتر که کامل بغلم کرده بود...

توی اون فشار نفس‌گیر و روزهای سخت
چشمم که به اسم کانال می افتاد به خودم میگفتم وقتی که این روزها گذشت، دوباره می‌نویسم...

الان اومدم که بگم:

به کجاها برد این امید ما را
به کجاها برد این امید ما را
به کجاها برد این امید ما را

بعد از مدتها؛ سلام...

که در بازار غوغا بود اما من دلم میخواست
تو بنشینی و غم‌های مرا یک روز بشماری...

•محسن نقدی

من بال
نداشتم...
نپریدم

بغلم کن.

قبلا وقتی تو یه پستی میگفتن شما یادتون نمیاد ولی... من واقعا یادم نمیومد
ولی الان وقتی اینو میگن من کاملا یادم میاد و میدونم دارن درباره چی حرف میزنن
یعنی پیر شدم؟

این قضیه‌ی۱۳ صفر هم مصداق بارز طنز تلخ هست
اصلا از هر طرف نگاه می‌کنی بلاهت توش موج میزنه
راهیان نور هم همین بود یادتونه یهو مدش کردن
چند مدت هست هم از مد افتاده

حالا تو اینستا دیدم آنلاین شاپ‌ها مصادره به مطلوب کردن کاسبی های دیگه هم بسطش دادن مثل اینکه اگه جاسوییچی بخری تو این روز تا آخر سال خونه می‌خری :)
کلا هرچی بخری تا آخر سال بیشتر و بزرگتر اون و داری :|
حالا من یادم اومد اون روز با همکلاسیم بیرون بودم گفت: تا پارک کنم میتونی برام یه نخ سیگار بخری؟
گفتم من تا حالا نخریدم بگم چی بده؟
گفت نخی‌ها همه وینستون میدن
بگی دو نخ خودش میده چیزی نمیپرسه...
رابطه‌ی من و سیگارم که اگه یه کم من و بشناسید میدونید کاملا عشق ممنوع هست دوست دارم و نزدیکترین تجربه‌ام بهش دوستای سیگاری داشتن هست
منم با یه ذوق و اعتماد به نفسی لاتیم و پر کردم رفتم داخل مغازه و گفتم دو نخ لطفاً
بعد زل زدم به بیرون...
که انگار الان داغونم له‌له کار مهم هم دارم فقط دو نخ بده برم
خانم پشت صندوق هم بدون اینکه سرش و بلند کنه گفت: لایت یا اولترا؟
من: :|
یهو شل شدم دوشام افتاد کاملا تو نقش معصومیت از دست رفته غرق شدم
گفتم: جان؟
نگاه کرد با یه نیش خندی که معلومه اینکاره نیستی با جدیت بیشتری جوری که میخواست رسواییم و کامل کنه محکم‌تر از قبل گفت: لایت یا اولترا؟
منم قشنگ بغض کرده بودم
اصلا اگه یکبار دیگه میپرسید میزدم زیر گریه میگفتم به خدا من گول خوردم رفیقم من و فرستاد من اصلا تا حالا به فندک آشپزخونه هم دست نزدم...

شبیه ببر بنگال وارد سوپر مارکت شدم شبیه گارفیلد مفتضح خارج شدم با دو نخ سیگار که اصلا نفهمیدم لایت هست یا اولترا...

حالا طبق نظریه ۱۳ صفر من احتمالا تا آخر سال میشم اِل‌چاپو
دیگه اِل‌چاپو نشم والتر وایت برکینگ بد رو شاخشه...
اونم نه؟
موتوری پارک هم نمیشم؟
نه؟
از اینا که تو سامسونت گوشه پارک سیگار و سی دی میفروشن چی؟
نه؟
ترخدا
دیگه فرق اولترا و لایت و که میفهمم، نه؟

حکایت ثمر از باغ بی‌درخت مپرس
جواب ساده ندارم، سوال سخت مپرس...

•مرتضی لطفی