ميان دقيقه اى كه تصميم مى گيرم
فراموش كنم و دقيقه اى كه آن(فراموشى)
را درک مى كنم؛درونم ،قتلگاهى بر پا مى شود
كه تمام نمى شود.

دلتنگی تو هر شب با دستی پوشیده از نمک
روحِ زخمیِ مرا لمس میکند :)

چه بسا آدم‌های تنهایی که احساسِ تنهایی نمی‌کنند
و چه بسا آدم‌هایی که در جمعند ولی تنهایند
"تنهایی"
تنهایی روح‌هاست و نه تنهاییِ تن‌ها.

بابام بر این عقیدس که هر کی شبا صدا تلویزیون رو زیاد کنه.
تو اسلام گفتن کشتنش حلاله.
حالا کنترل رو تمام دکمه هاشو برادرزادم جوییده، خواستم کمی، فقط کمی صداشو بلند بکنم،
یهو رفت تا 100،
همون لحظه هفت جَدگرامی رو ملاقات کردم از ترس و برگشتم.
خدایا شکرت که بابام تو اتاق آخری بود.
خدایا شکرت که زنده هستم و نفس میکشم،
خدایا شکرت که منو از خونه ننداختن بیرون.

#شکرگزاری

برق اومددددددددددددددددد

یه جوری گرمه و برقا هنوز نیومده.
حتی خودِ کاوه به عمق گرما پی برد ?

پس لطفا، خواهشا تمنا میکنم دیگه از مَن نپرسید چرا این‌گونه ام.
من از بچگی تو تضاد بزرگ شدم،
و خب اینجوریه که :
دعای جوشن کبیر رو دوست دارَم.
ولی انجیل خوندن آرامش میده بهم، ترس رو دور میکنه ازَم.
گاهی هم مثل الان مَشهَدم،
گاهی هم خب کالیفرنیا آمریکا.

اختلاف عقیده تو خانواده ما بیداد میکنه.

مامانم :رفتی حَرم؟ دعا کردی؟ پنجره فولاد رفتی؟

بابام :زعفرون خریدی؟ باغ وحش برو حال میکنی،
وکیل آبادِ مشهد خوبه هااا
دربی دیشبو دیدی؟

زَنگ زدم به خونه، که با شنیدن صداشون حالَم خوب بشه.
یهو مامان ماه منیر، بابام، یکی از سه تن داداشام . زن داداشم.
همه باهم شروع کردن حرف زدن باهام :)
هیچی متوجه نمی‌شدم از حرفا ها ?
ولی لذت بخش بود. اون وسط بابام هم فوش میداد که آروم بگیرید ببینم زعفرون خرید یا ن.. وای قَلبَم بابام.