پاییز می‌رسد که مرا مبتلا کند...

در زبان عربی به طور کلی علاوه بر افعال، هر کلمه نیز تاریخچه‌ای دارد.
مثلا سامراء که نام شهری‌ است در‌ اصل سُرَّ مَن رأی بوده است در معنای شاد شود هرکه آن‌ را ببیند!
یا نجف در واقع نی جَفَّ بوده در معنای نیزارهای خشک یا دریایی از نی‌های خشک شده.
جده نیز که در معنای مادربزرگ است و نام شهری، به علت دفن حواست که او را مادربزرگ آدمیزاد می‌دانند.
بدیع

در این اتاق که آغوش، باز؛ در، پیش است
خماریِ پس از آغوش، باز در پیش است

رسیده‌ای تو، شراب رسیده با من نیست
وضو ندارم و وقت نماز در پیش است

نگفته‌ها به دلم مانده بود؛ اگر بختم
مدد کند شب افشای راز در پیش است

بساط عیش مهیاست؛ آن‌چنان که لبت
فقط به نیّت رفع نیاز در پیش است

پس از صفای لبت، سعی گیسوان دارم
مرا ببوس که راهی دراز در پیش است

تن تو می‌برد از خویشتن مرا به سفر
دوباره گردنه‌های هراز در پیش است

حکایت من و او چیست؟ روزه‌دار و اذان!
نیازمندم و بانوی ناز در پیش است
۱۴۰۳/۶/۱۸
علیرضا بدیع

به روی ماه او، یک بافه مو، وقت سحر افتاد
قمر در عقرب است امشب که عقرب در قمر افتاد

من از فواره‌ها آموختم سرکش نباید شد
که هرکس بیشتر برخاست، بی‌شک بیشتر افتاد
علیرضا بدیع

اصل عکس

✨✨✨

ویرانه‌ی دوزَخ
به این دنیا شرف دارد!

این گنج بادآورده را
کی باد خواهد برد؟

? #علیرضا_بدیع
〽️ @asharenab

قطعه «مست عشق»

با صدای «علیرضا قربانی»
شعر:مولانا
آهنگساز: حسام ناصری

https://t.me/ghaziadabiyat

در شیشه کرد خون مرا آنکه پیش ازین

آورده بود قلب مرا با زبان به دست...

-علیرضا بدیع • ~ نجوا

مقاله

نبرد دو زبان:
نقش دهقانان ایرانی در جدال پارسی با عربی

محمود فتوحی رودمعجنی
IranNamag, WInter. 2019, Toronto, Canada

جدال میان زبان فارسی و عربی، یک قرن پس از سروده شدن شاهنامه در خراسان سخت بالا گرفت. بیگانه برای ایرانشهریان بیشتر در زبانشان نمود یافته است تا در عقیده، دین، نژاد و ...؛ بر این مبنا ناسیونالیسم ایرانی از قرن سه و چهار هجری در شکل یک ناسیونالیسم زبانی و ادبی نمودار شده و تا دوران معاصر همچنان تداوم یافته است.

#کاروندپارسی
#محمودفتوحی
#زبان‌_پارسی
@karvandparsi

آراسته آمد و چه آراستنی
دل خواست به عشوه و چه دل‌خواستنی

بنشست به می خوردن و برخاست به رقص
هی ‌هی چه نشستنی! چه برخاستنی!

#مسیب‌خان
@Ketab_va_hekmat