ممنون از پاییز که تورو بهم داد

غمی بر سینه‌ام سنگینی می‌کند، چنان‌که احساس می‌کنم هرلحظه ممکن است استخوان سینه‌ام ازهم فشرده شود.

u

«از روح زخمی و خسته‌ام می‌خواهم که دوام بیاورد.»

در من کسی آهسته می‌گرید.

- هوشنگ ابتهاج

24/7 باید تو پیوی من بمونی.

اون از تمام زندگیم قشنگ تره

تکه‌های زندگی‌ِ متلاشی شده‌اش را بهم می‌چسباند و می‌خواست دوباره همه‌چیز را ازنو بسازد. اما از لابلای ترک‌هایش‌هنوز داشت غم می‌چکید.

از آدمایی که از نقطه ضعفام برای ریدن تو اعصابم استفاده میکنن متنفرم.

و زندگی آنقدر کوچک شد، تا در چاله‌ای که بارها از آن پریده بودیم، افتاديم.