انقلاب سلطه ستیز و سلطه انقلابی
----
جوهر اصیل انقلاب‌ رفع سلطه است. وجه تاریک ماجرا پس از پیروزی رخ نشان می‌دهد. فرصتی پیدا می‌شود برای اعمال الگوی تازه‌ای از سلطه البته این بار به نام انقلاب. می‌توان این شکل تازه اعمال سلطه را سلطه انقلابی خواند. اما بانیان و فرزندان اصیل انقلاب، میراث داران جوهر سلطه ستیز انقلاب‌اند. آنها مانع تحقق این شکل تازه سلطه می‌شوند. پس چاره‌ای نمی‌ماند الا دروغ و تلبیس و تطمیع به میان آوردن و اگر نشد، قربانی کردن آنها.
حصر پانزده ساله میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی تازه‌ترین مصداق این مدعاست.
می‌گویند انقلاب‌ها فرزندان خود را می‌خورند. این گفته گاهی درست از آب در نمی‌آید. فرزندان انقلاب اگر هوشمندانه مقاومت کنند بازی تازه‌ای آغاز می‌شود. میراث داران انقلاب سلطه ستیز، رویاروی سلطه انقلابی سینه سپر می‌کنند تا جایی که سلطه انقلابی از لباس تلبیس و ریای ارزش‌های انقلابی خلع ‌شود. این اتفاقی است که پانزده سال است گریبان نظام را گرفته است. پانزده سال است نظام قادر به دفاع از موجودیت خود بر اساس ارزش‌های اخلاقی دوران انقلاب نیست. به همین جهت هم از درون هم از بیرون تحت فشار است. یکی از راه‌های موثر رفع این فشار کاستن از بار این رویارویی افشاگر است.
رفع حصر می‌تواند سرآغاز بازگشت به سرچشمه مسدود شده دوران انقلاب باشد. تنها به این شرط رفع حصر معنای سیاسی پیدا می‌کند.
بخش مهمی از نسل جوان از اصل و اساس انقلاب و ادبیات انقلابی و همه چهره‌های وابسته به آن عبور کرده‌ است. حق هم دارد. تنها اعمال سلطه را تجربه کرده و سلطه با هیچ نامی تحمل پذیر نمی‌شود. نظام جمهوری اسلامی برای برقراری پیوند با این نسل، باید از خود و بنیادهای خود تماماً عبور کند. این کاری است ناممکن. اما می‌تواند با ارجاع به بنیادهای خود، دو هدف را تامین کند. نخست برقراری پیوند دوباره با جوهر و میراث داران اصیل انقلاب. دوم دفاع از خود به مثابه یک هستی اخلاقی.
آنگاه چه بسا جایی هم در دل‌های جوانان این سرزمین باز کند.
@javadkashi

‍ ✅چنین گفت میرحسین
مجموعۀ سخنرانی‌ها، گفت‌وگوها، بیانیه‌ها، یادداشت‌ها، اطلاعیه‌ها و پیام‌های میرحسین موسوی؛ از بهمن ۱۳۸۷ تا حصر در بهمن ۱۳۸۹

@MostafaTajzadeh

بزرگداشت ۱۶ آذر توسط خانواده شهدای دانشجو

همزمان با فرا رسیدن سالگرد ۱۶ آذر، روز دانشجو، صبح امروز، طبق روال هر ساله، خانواده مهدی-آذر- شریعت رضوی و جمعی از دوستان گرد مزار شهدای ۱۶ آذر حضور یافتند و یاد شهدا را گرامی داشتند.
در این مراسم خانوادگی دکتر حمید شریعت، برادر کوچک شهید  آذر، به ذکر خاطرات خود پرداخت. وی اشاره کرد که هرچند در زمان حادثه، در سال ۱۳۳۲، ۵ سال بیش تر نداشته، اما به یاد دارد که از آن تاریخ تا کنون چگونه خانواده ی وی هر سال بر سر مزار شهدا حاضر شده و نگذاشته اند یاد آنها و این رخداد به فراموشی سپرده شود. طی این تاریخ ۷۰ ساله گرامیداشت ۱۶ آذر با فرازونشیب های بسیار رو به رو بوده است. گاه به عنوان خاطره ای ممنوع مورد پیگرد و سرکوب قدرت سیاسی قرار می گرفته و در دوره ای دیگر  مورد استفاده و  سوءاستفاده قرار گرفته است.
در تمامی این سال ها خانواده کوشیده است با پرهیز از قدرت و ملاحظات سیاسی این روز ملی را، به عنوان نماد استقلال سیاسی دانشگاه، گرامی بدارد.

#شانزده_آذر
#روز_دانشجو
#مهدی_آذر_شریعت_رضوی

?@Shariati40

#سحابی

در بازجویی همه روابط خودم با مجاهدین را به رابطه دوستانه ای که از پیش وجود داشته منحصر کردم و اظهار داشتم که رابطه ما فقط در حد گفتگو و بحث های قرآنی و نهج البلاغه بوده است. بعد از آن درباره رابطه من با آقای هاشمی رفسنجانی سؤال کردند. آقای هاشمی را نیز چند روز قبل از من دستگیر کرده بودند. دلیل دستگیری ایشان هم همان نامه بود که از دوست ما در فرودگاه گرفته بودند. آقای هاشمی هم مسئولیت نامه را بر عهده نگرفته بود.
مرا بعد از اتمام بازجویی به بند معروف ۳۲۵ منتقل کردند. بند ۳۲۵، تازه ساز بود و هنوز در و دیوار آن خیس بود. سلولهای این بند بسیار کوچک و تاریک بود.
یکی دو روز پس از آن متوجه شدم که درِ بند باز شد و یک زندانی را به یکی از سلول ها بردند. زندانی مزبور که پس از چند لحظه متوجه شدیم آقای هاشمی است، خیلی سر و صدا می کرد و با صدای بلند فریاد میزد که به من میگویند تو با آقای خمینی رابطه داری به آقای خمینی نامه نوشتی! و به این وسیله میخواست ورود خویش را به سایرین اعلام کند. راهروی بند ۳۲۵ به قدری باریک بود که وقتی درِ سلول ها را باز میکردند، عرضِ در تمام راهرو را میگرفت و ارتباط دو طرف راهرو قطع می شد. هاشمی پس از چند دقیقه که از ورودش به سلول میگذشت، سر و صدا راه انداخت که میخواهم به دستشویی بروم. و چون دستشویی انتهای سالن بود و درِ سلول وی باز بود، به همین دلیل سرباز مأمور زندان او را نمیدید. آقای هاشمی از سوراخ درِ تمام سلولها داخل آن را به دقت نگاه میکرد، تا به سلول من رسید. و چون من را با ریش بلند دید، خیلی تعجب کرد. من به آقای هاشمی گفتم که درباره ایشان چه چیزهایی به بازجوها گفته ام و توضیح دادم که به بازجوها گفته ام که آقای هاشمی از جریانات هیچ اطلاعی ندارد و پس از دستگیری بچه های سازمان از او خواسته ام که اگر توانستی برای آنان کمک مالی جمع کرده و به خانم پوران بازرگان بدهد. و هیچ یک از آنان را هم نمیشناسد. هاشمی هم گفت خیلی خوب و رفت.
همان روز یا روز بعد از آن، ایشان را برای بازجویی بردند و او هم همان چیزهایی را که من گفته بودم برای بازجوها گفت. بعد از دو سه ساعت که او را به سلول بازگرداندند باز هم با داد و بیداد و صدای بلند گفت دیدید گفتم که من بیگناهم، عاقبت برایشان روشن شد که من حقیقت گو هستم! به این وسیله فهمیدم که بازجویی هاشمی به خیر گذشته است. بعد هم با همان ترتیب گذشته به جلوی سلول من آمد و از سوراخ در سلول به من گفت که من حرفهای تو را تکرار کرد ام.

? بازگشت میرحسین موسوی به حصر
میرحسین موسوی از بیمارستان به حصر اختر بازگشت. دختران رهنورد و موسوی در یادداشتی ضمن «تشکر از توجه‌ها و پیگیری‌ها» خبر داده‌اند که «بعد از چند روز سخت، پدرمان با بهبود وضعیت، رفع مشکل و رضایت پزشکان از بیمارستان مرخص شده است».

یادآوری می‌شود اخبار مربوط به زهرا رهنورد و میرحسین موسوی تنها در صورتی معتبر است که در صفحات فرزندان‌شان در شبکه‌های اجتماعی و کانال سایت کلمه منتشر شود.

@Kaleme

? آیت‌الله سید محمود طالقانی: مبارز، مصلح و اندیشمند
?بهروز شاهرخ نیا

?آیت‌الله سید محمود طالقانی (۱۲۸۹–۱۳۵۸) یکی از روحانیون برجسته و تأثیرگذار تاریخ معاصر ایران بود که با زندگی و مبارزات خود نقشی کلیدی در تاریخ سیاسی و اجتماعی کشور ایفا کرد. وی به عنوان یک روحانی نواندیش، مصلح اجتماعی و حامی آزادی و عدالت شناخته می‌شود. طالقانی نه تنها در عرصه دینی، بلکه در حوزه سیاسی و فرهنگی نیز جایگاه مهمی داشت. او با تأکید بر حقوق مردم و عدالت اجتماعی، به نمادی از مبارزه برای آزادی و استقلال تبدیل شد.

?طالقانی از اوایل دوران جوانی به فعالیت‌های سیاسی روی آورد و در جریان مبارزات ضد استعماری و ضد استبدادی نقش فعالی ایفا کرد. او از مخالفان سرسخت رژیم پهلوی و حامی نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری دکتر محمد مصدق بود. طالقانی در این دوران به همراه دیگر روحانیون مبارز مانند آیت‌الله کاشانی در صف مقدم مبارزات ضد استعماری قرار داشت.

?با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، طالقانی به همراه دیگر مبارزان ملی‌گرا و مذهبی، به شدت سرکوب شد. او چندین بار دستگیر و زندانی شد و سال‌های زیادی از عمر خود را در زندان‌های رژیم پهلوی گذراند. با این حال، هیچ‌گاه از مبارزه دست نکشید و حتی در زندان نیز به ترویج افکار و عقاید خود پرداخت.

@Bonyadbazargan

متن کامل :

Telegraph

آیت‌الله سید محمود طالقانی: مبارز، مصلح و اندیشمند

آیت‌الله سید محمود طالقانی: مبارز، مصلح و اندیشمند بهروز شاهرخ نیا ***✔️***آیت‌الله سید محمود طالقانی (۱۲۸۹–۱۳۵۸) یکی از روحانیون برجسته و تأثیرگذار تاریخ معاصر ایران بود که با زندگی و مبارزات خود نقشی کلیدی در تاریخ سیاسی و اجتماعی کشور ایفا کرد. وی به عنوان یک…

نقد شریعتی در دو بزنگاه
---
شریعتی به عنوان متهم ردیف اول وضع موجود، داستانی است که عمری چهل ساله دارد. این داستان در دو بزنگاه برای تامین دو هدف متفاوت طرح انداخته شد. بزنگاه اول دهه هفتاد بود. هدف از آن نقد تئوریک نظام جمهوری اسلامی برای گشودن راه به سمت یک نظم سکولار و دمکراتیک بود. امروز بزنگاه دوم است. هدف طرح دوباره نقد شریعتی، نه نسبتی با نظم سکولار دارد نه دمکراسی. هدف بازآفرینی نظام جمهوری اسلامی در هیات ایران دوران صفوی است.
یک گفتگو و یک مقاله در شماره اخیر تجارت فردا به نقد شریعتی اختصاص یافته است. در این متون، شریعتی در سه‌گانه سوسیالیسم، اسلام انقلابی و امت‌گرایی خلاصه و نقد شده، تا سه‌گانه دیگری جانشین شود: بازار آزاد، اسلام سنتی و ایران‌گرایی. نقد شریعتی در بزنگاه اول وجهی انکاری و سلبی داشت. اما در بزنگاه دوم هدفی ایجابی را در سر می‌پروراند. نقشه‌ای برای بازآفرینی نظام مستقر در متون پرورده می‌شود.
در متون تجارت فردا، شریعتی به خاطر عدم توجه به دمکراسی نقد شده است، اما در سه‌گانه مطلوب نقدکنندگان هم جایگاهی به دمکراسی داده نشده است. تحریرکنندگان از ایران‌گرایی سخن گفته‌اند اما نشانی از فهم دمکراتیک از ناسیونالیسم ایرانی در آن نیست. به کرات از لزوم توجه به نصوص اصلی اسلام و اسلام تاریخی و اسلام فقها سخن گفته شده، اما معلوم نیست توجه به این متون، چه وجهی برای دمکراسی باقی می‌گذارد.
اسلام سنتی، ایران‌گرایی و بازار، بازآفرینی جمهوری اسلامی در هیات صفوی است. حاکمیت امیران و نظامیان را به خاطر می‌آورد که فقها خدمتگذاران آنان بودند. نظامی که دخالتی در اقتصاد و معیشت مردم نداشت و تجلی امروزین آن بازار آزاد است.
پاشنه آشیل بزنگاه اول بی‌توجهی به طبقات فرودست بود. به جای آنکه راهی به سمت دمکراسی و سکولاریسم گشوده شود، پوپولیسم احمدی‌نژادی زائیده شد. طبقات فرودست پاشنه آشیل بزنگاه دوم هم هستند. به این گروه طبقات متوسط و آزادی‌خواه را هم بیافزائید. بازآفرینی جمهوری اسلامی به سیاق دوران صفوی شعبده‌ای است که به واسطه این هر دو منعقد نخواهد شد.
دمکراسی در دنیای امروز حذف شدنی نیست. بازار آزاد عاری از ایده بازتوزیع عادلانه‌تر را طبقات فرودست گردن نمی‌گذارند و ایجاد محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی را، طبقات متوسط شهری و تحصیل کرده.
به آنکه به تصویر شریعتی به مثابه شعبده‌باز در تاریکی نورافکنده توجه کنید: خود یک شعبده‌باز است.
@javadkashi

به‌نام خداوند جان و خرد

برخورد جناحی و حزبی با دانش و دانشگاه و نهاد علم، خسارت‌بار تر از  شکست در یک جنگ برای مردم یک کشور است. متاسفانه برخی مدعیان سیاست‌ورزی در شهر تهران با رویکرد جناحی و سیاسی و با توجیه «استرداد املاک شهرداری» از سال گذشته اقدام به بازپس‌گیری املاک واگذار شده به نهادهای مدنی علمی و غیرانتفاعی نموده‌اند که نمونه‌ی آن را در برخورد غیرمدبرانه شهرداری تهران با خانه اندیشمندان علوم انسانی در یک سال گذشته مشاهده نمودیم. اکنون این تعرض به حریم علم و دانش به‌ویژه در حوزه‌ی علوم انسانی به دیگر نهادها و انجمن‌های علمی تسری یافته و شهرداری تهران در اقدامی مشابه، درصدد بازپس‌گیری ساختمان محل استقرار #انجمن_جامعه_شناسی_ایران است.
انجمن حقوق‌شناسی ضمن تقبیح این رفتار جناحی و سیاست‌زده، خاطرنشان می‌نماید، همانگونه که در موضوع خانه اندیشمندان علوم انسانی با تمام توان و ظرفیت خود همدل و همراه حریم دانش بوده و ساحت علوم انسانی دفاع نموده‌ایم، با تمام توان و ظرفیت خود همدل و همراه انجمن جامعه شناسی ایران نیز خواهیم بود و از تشکل‌ها و نهادهای علمی می‌خواهیم تا به هر نحود ممکن از این انجمن و دیگر نهادهای علمی در معرض تعطیلی حمایت نمایند.

انجمن حقوق‌شناسی
خرداد ۱۴۰۳
@iranianlls
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

با حمایت انجمن جامعه شناسی، از فرهنگ و فرهیختگی حمایت کنید.