دیگران را به خود واگذار. آن چه را اکنون در درونت زنده است گرامی بدار. بیاموز که احساسات خویشتن را مانند فرزندانی دلبند دوست بداری، هر چقدر که آنها عميقا بسوزند و برای توجه فریاد برآرند. زنده بودن جراحت خویش را، تپش ناامیدی و برق غم خود را جشن بگیر. در برابر قدرت خشم خود و خلاقیت آتشین آن، زانو بزن. با این امکان پذیرش عمیق، شما ضعیف، منفعل و بی‌حس نخواهید شد. بلکه، کاملا به عکس، شما به سادگی وارد دنیایی از قدرت خلاقیتوسیع و غیر خشونت بار می‌شوید که به احتمال شنیدن عمیق گفت و گویی صادقانه و تغییری غیر منتظره منجر می‌شود. شما در رنج کشیدن کوچک می‌شوید. هر چیزی در عشق امکان پذیر می‌شود.

🌱

ویلیام گلسر به شدت حق داشت وقتی که می‌گفت :

در تمامی اختلالات و گرفتاری‌های روانی ، ردپای یک رابطه ناکام و اشتباه و رنج‌آور وجود دارد

پای صحبت‌ها و دردهای هرکسی که می‌نشینی ، هر رنج و درد روانی را که بررسی می‌کنی و لابلای احوالات ناخوش هر انسانی که سَرَک می‌کشی ، ردپای یک رابطه بد و غلط و دردآور را مشاهده می‌کنی .

گاه حتی نبود یک رابطه نسبتا سالم عاطفی می‌شود خود  درد ، می‌شود خود گرفتاری .

شاید به سختی بتوان به سوال "چگونه می‌توان خوشبخت زیست " پاسخی روشن و مشخص و واضح داد، اما انگار پاسخ "چگونه می‌توان ناشاد و بدبخت زیست " آنقدرها هم سخت نباشد!

برای ناشاد بودن ، شاید داشتن پیوندی عاطفی با یک انسان نامناسب و نامتناسب کفایت کند

بی‌فکر و اندیشه و تعقل ، با کسی وارد رابطه‌ای جدی و عمیق شدن و به نام عشق و عاطفه و احساس ، چشم بر روی تمام واقعیت‌ها بستن ، قمار تلخی‌ست که بیشتر آدم‌های ناشادمان ، با تاس‌های زندگی‌هاشان کرده‌اند و تکلیف آرامش و شادمانی و سلامتی‌شان را سپرده‌اند دست آن جفت شش موعود که از تمام هندوانه‌های سربسته هم ، بیشتر گره خرده با شانس و اقبال و تصادف

🌸

بلوغ یعنی رسیدن به این درک که برای خودت تصمیم بگیری، تصمیم گیرنده خودت باشی روی پاهای خودت بایستی، این یعنی بلوغ. اما به ندرت اتفاق می‌افتد، زیرا پدر و مادرها كما بیش همه بچه‌ها را لوس می‌کنند. و بعد نوبت مدرسه‌ها و کالج‌ها و دانشگاه‌هاست، که همگی تو را بد عادت کنند. از این رو خیلی به ندرت کسی بالغ می‌شود. رابطه اجتماع با آدم‌های بالغ زیاد خوب نیست. افراد بالغ آدم‌های خارق العاده و خطرناکی هستند، چون فرد بالغ مطابق با منش و موجودیت خویش زندگی می‌کند. او کار خودش را می‌کند، کاری ندارد مردم درباره‌اش چه خواهند گفت و نظرشان چیست. او در آرزوی حسن شهرت و احترام نیست، اصلا دربند آبرو و نیک نامی نیست. او زندگی خود را می‌گذراند اما هرگز حاضر نیست آزادی‌اش را قربانی کند. اجتماع از این افراد وحشت دارد، اجتماع می‌خواهد همه کودک صفت باقی بمانند. همه افراد بین هفت تا چهل سالگی باید تحت تکفل و مراقبت قرار بگیرند. و همینطور هم هست.

🌱

کسانی که ویژگی روانی «همدلی» (emphaty) بالایی دارند معمولا ناآگاهانه استرس و اضطراب محیط پیرامونی خود را درونی می کنند. حتی ممکن است این همدلی با موقعیت های اضطراب آفرینی باشد که یک کاراکتر سینمایی و غیر واقعی تجربه می کند. اگر چنین ویژگی را دارید مراقب تغذیه روانی و پیرامونی خود باشید و اگر دچار استرس شدید می شوید از خود بپرسید: چقدر از این حس مالِ خودم است و چه بخشی از آن مشکلات جمعی جهانِ پیرامونی ام؟

زخم داستان می سازد. درگیر داستانِ زخم های دیگری نشوید. همدلی با درگیر شدن فرق دارد. همدلی می داند کجا مرز بگذارد، کجا نه بگوید و کجا گوش بسپارد. درگیر شدن اما رخنه ای در توانِ روانی ایجاد می کند، انرژی ات را قطره قطره می گیرد و پیش از آنکه بدانی، داستانِ زخم دیگری تو را خالی و بی حس رها می کند.

?

| فقط كلمات مهم را جست‌وجو کنید |

عادتی که در مدرسه به شما آموزش داده می‌شود و بعدها باعث کاهش سرعت خواندنتان می‌شود این است که به تک تک کلمات در یک جمله توجه کنید، در حالی که مغز در پرکردن جاهای خالی با اطلاعات مناسب قدرت شگفت‌انگیزی دارد. پس می‌توانید از این مزیت بهره بگیرید.

زمانی که قلق خواندن دستتان بیاید و بدون بلندخوانی در مغز مطالعه کنید می‌بینید از گروه‌های کوچک کلمات معنای گسترده‌تری درک می‌کنید به جای دیدن كلمات «گربه» «خشمگین» «بود» به صورت مجزا مغزتان جمله‌ی «گربه خشمگین بود» را به عنوان قطعه‌ای از اطلاعات ثبت می‌کند. زمانی که این اتفاق می‌افتد گروه کلمات به صورتی مشخص در پاراگراف دیده می‌شوند و چشمانتان فقط این قسمت‌ها را می‌خوانند، بدون این که برای محتوای آن وقت و انرژی صرف کنند. برای مثال جمله‌ی «در واقع بزرگترین نگرانی گربه کمبود غذا نبود، بلکه کمبود توجه از سوی صاحبش بود» به سرعت به این شکل ثبت می‌شود: «بزرگترین نگرانی گربه - کمبود غذا نبود - بلکه - کمبود توجه - صاحبش». شما با پنجاه درصد از کلمات نود درصد از معنا را به دست می‌آورید.

?

دستکاری ذهنی و احساسی یکی از روش‌های متداول در روابط ناسالم است که در آن فردی سعی می‌کند از طریق تکنیک‌های مختلف، دیگران را تحت کنترل خود قرار دهد و آن‌ها را به شکلی که می‌خواهد رفتار کنند.

1. احساس ناپایداری در رابطه
   رابطه‌ای که در آن دستکاری احساسی وجود دارد، اغلب به شکل یک چرخ و فلک احساسی تجربه می‌شود. شما ممکن است در یک لحظه احساس کنید که همه چیز خوب است و در لحظه‌ای دیگر احساس کنید که همه چیز فروپاشیده.

2. عدم امنیت و اعتماد
   قربانی احساس می‌کند که نمی‌تواند به طرف مقابل اعتماد کند و همیشه در حال ارزیابی رفتارها و صحبت‌های اوست.

3. نیاز به دفاع مداوم
   مثال: شما دائماً در حال توجیه و توضیح رفتارهای خود هستید، حتی زمانی که هیچ دلیلی برای دفاع وجود ندارد، زیرا دستکاری‌کننده دائماً شما را متهم به اشتباهات مختلف می‌کند.

4. تغییر هویت
   شما تغییر می‌کنید و سعی می‌کنید به کسی تبدیل شوید که فرد مقابل می‌خواهد، حتی اگر این به معنی نادیده گرفتن ارزش‌ها و علایق شخصی شما باشد.

?

فروید در جهانی متولد شد که در آن شیوه‌‏های تفکر درباب پرسش‏‌هایی از این دست در حال تغییر بود. نسل‌‏های پیش از فروید آدمی را تافته جدابافت خلقت می‌‏دانستند و یگانه موجودی که بر صورت خداوند آفریده شده است.

اما نظرورزی‌‏های علمی عصر فروید آدمی را از این جایگاه انحصاری بلامنازع به زیر کشید. بر اثر آرای تاثیرگذار داروین نگرشی که آدمی را تافته‌‏ای جدابافته از دیگر موجودات می‌‏دید رنگ باخت؛ فروید شیفته طبیعت حیوانی مردان و زنان بود، نه صورت خداگونه نوع بشر.

پرتو درخشانی که فروید بر فهم امروزین ما از تجربه آدمی افکند اغلب اشاره‌‏ای است به کشش خیالات و تکانه‌‏های حیوانی و بدوی در زیر پوششی از اخلاق و رفتار متمدنانه. نزد فروید، برای جامعه‌پذیری لاجرم باید سرشت حیوانی آدمی رام شود. در نظر او، تجارب آدمی در خردسالی تحت سیطره تکانه‏‌های جنسی و پرخاشگرانه بدوی و ناپخته‌‏ای است که در بحران اُدیپی به اوج می‌‏رسند.

همین که تهدید اختگی موجب حل و فصل این بحران شد، باید انرژی جنسی و پرخاشگرانه به مسیرهای کم‌‏خطرتری هدایت شود، و همین انرژی که این‌‏بار در قالب‌‏های تصعیدیافته اجتماعی بروز می‏‌یابد در خدمت فرهنگ‌‏پذیری درمی‌‏آید. به باور فروید، موجودی با ویژگی‌‏های ممتاز انسانی از رهگذر همین فرایندِ مهار تکانه‌‏های جنسی و پرخاشگرانه حیوانی پدید می‏‌آید.

?

| در خلوت افراد مضطرب چه می‌گذرد؟ |

1. تکرار اتفاقات گذشته در ذهن، برای سنجیدن و اصلاح آن‌ها.

2. تصور اتفاقاتی که در آینده ممکن است رخ دهد و تلاش برای پیدا کردن هر چیز غافلگیرکننده‌ای که ممکن است با برنامه‌شان تطابق نداشته باشد.

3. دوباره دیدن فیلم‌ها و سریال‌های تکراری زیرا می‌دانند چه اتفاقی قرار است بیافتد؛ و به همین دلیل احساس راحتی و امنیت می‌کنند.

4. تایپ کردن پیامی که تلاش می‌کنند با آن حالتی که دارند را برای دیگران توصیف کنند؛ اما کلمات مناسبی پیدا نمی‌کنند.

❤️

| فواید صحبت کردن با خود |

زمانی که فردی با خودش با صدای بلند حرف می‌زند؛ اطرافیان با تاسف درباره سلامت روان وی قضاوت می‌کنند، اما این کار نشان‌دهنده‌ی جنبه‌های منحصربه فردی از فرد است.

1. آن‌ها بهتر از دیگران می‌توانند احساسات خود را کنترل کنند.

2. سازماندهی افکار مثبت و منفی در این افراد به خوبی انجام می‌شود.

3. آن‌ها قابلیت برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای کارهای خود دارند.

4. حافظه‌ی این افراد قوی است و در روابط اجتماعی و معاشرت‌ها موفق‌تر از سایر افراد ظاهر می‌شوند.

✅

در یکی از دانشگاه‌های کالیفرنیا تحقیقی صورت گرفته است که در آن به شرکت‌کنندگان یک فیلم ضبط شده از مردی را نشان می‌دادند که در آن به او گفته می‌شد که در آزمونی بسیار مهم نمره فوق‌العاده‌ای گرفته است. در فیلمی که به برخی از این شرکت‌کنندگان نشان داده می‌شد؛ واکنش مرد با شرم  همراه بود و برخی دیگر او را در حالی می‌دیدند که از خود غرور نشان می‌داد. زمانی که میزان اعتماد آن‌ها به این مرد مورد سنجش قرار گرفت، آن‌هایی که واکنش همراه با خجالت او را دیده بودند اعتماد بیشتری نسبت به او داشتند.

طبق نظر محققین این آزمایش، داشتن مقدار مناسبی از شرم نشان‌دهنده اهمیت دادن فرد به اطرافیان است؛ و باعث می‌شود آن‌ها بخواهند با او تعامل بیشتری داشته باشند.

©Join |