‘cause hope is a dangerous thing for a woman like me to have — but I have it.

where do i log out?

Je t’aimerai à Téhéran encore

از اصطلاح «جشن گرفتنِ زندگی فرد» که به جای «مراسم ختم» استفاده می‌شه، زیبایی به جونم می‌شینه. سوگ رو واقعی‌تر نشون می‌ده، و بغل کردنی‌تر.

چقدر عجیبه که از ما چندین ورژن وجود داره توی دنیا. از نظر یکی فقط یه جوونیم، از نظر یکی یه همکاریم، از نظر یکی یه همکلاسی‌ایم، از دید یکی دیگه فقط یه همسایه‌ایم‌. یکی ما رو خجالتی و کم حرف می‌بینه و یکی دیگه ما رو فقط با حرف‌هامون می‌شناسه. بعضی‌ها تو شرایط مختلف از ما ترسو بودن یادشونه و بعضی‌ها جون سخت بودن. بعضی‌ها مارو با فوبیاهامون و ضعف‌هامون می‌شناسن و بعضی‌ها رنگ موها و صدای خنده‌هامون رو به یاد دارن. هرکدوممون چندین و چندبار توی داستان‌های مختلف به دنیا اومدیم و زندگی می‌کنیم و این مسئله یکی از بی‌انتهاترین جنبه‌های زندگیه.

You do you. Embrace the weirdness, and live it all to its fullest.?*✨*

خلاصه که، چرا هر کدوممون مهمونی چای خودش رو برگزار نکنه؟ و چرا هم‌دیگه رو به میز‌های هم دعوت نکنیم؟

گاهی وقتی به انسان‌ها و قصه‌هاشون فکر می‌کنم، حس می‌کنم درون خیلی‌ها یه آلیس وجود داره که در حال زیستِ ورژن خودش از سرزمین عجایبه و آشفته‌ به دنبال خونه می‌گرده.