اوغوز، اوغوزلار و امپراطوری ترکان
دکتر توحید ملک زاده
https://t.me/melikzadeh
در افسانه های ترکان که در کتب مختلفی از جمله شاهکار تاریخ ترکان به نام جامع التواریخ ثبت است، شخصی به نام اوغوز می باشد که جد تمام ترکان غربی و به اصطلاح ترکان ولایات امپراطوری سلجوقی می باشد.
اوغوز دو چهره دارد یکی چهره ماقبل اسلام که در کتاب اوغوزنامه منعکس شده و اوغوز با روتوش اسلامی که همچون عیسی مسیح در اولین روز تولدش سخن گفته و به وحدانیت خداوند شهادت داده اما در اوغوزنامه اوغوز پهلوانی است که بعد دینی ندارد. دانشمندان معتقدند ترکان قدیم شخصیت مته خان خاقان بزرگ ترکان هون را در شخص اوغوز متجلی نموده اند. به عبارت دیگر شخصیت اوغوز در اوغوزنامه همان مته خان تاریخ می باشد. در جامع التواریخ به به خوبی به سیستم دیوانسالاری اوغوزان اشاره می کند که به دو گروه بوز اوخ boz ox و اوچ اوخ منشعب بودند. این تقسیم بندی در کناب دده قورقود به شکل دیش اوغوز( اوغوزهای بیرون) و ایچ اوغوز ( اوغوزهای داخلی) دیده می شود. سه فرزند اوغوزخان اوچ اوخند و سه فرزند دیگرش بوزاوخ. از هر کدام نیز فرزندانی متولد شده و ۲۴ طایفه تاریخ ساز نظیر افشار, بیگدیلی، سالار، دوگر، ایگدیر و چپنی اولاد اوغوزخان می باشند.
با مهاجرت ترکان اوغوز به غرب و تشکیل امپراطوری بزرگ سلجوقی، فرایند تثبیت ملت آذربایجان با سیستم ترکی اوغوزی در آذربایجان به سرانجام رسید و لهجه های دیگری که در طول تاریخ در آذربایجان رایج بود در ترکی اوغوزی ادغام گردید.به عبارت صحیح تر لهجه فعلی زبان ترکی آذربایجانی به عنوان زبان ملی مردم آذربایجان برقرار گردید.بارزترین اثر این دوره لهجه اوغوزی کتاب دده قورقود می باشد که بتدریج در اثر فرایند تشکیل دو ملت آذربایجان و آناطولی لهجه های نوشتاری و گفتاری هر دو شکل خود را گرفت.
اگر زبان ترکی اوغوزی را یک درخت تنومند در نظر بگیرید چهار شاخه اصلی ( ترکی ترکمنی، ترکی آذربایجانی، ترکی اناطولی و ترکی قاقاووز یا همان ترکان مسیحی اورتودوکس اروپا) در ان دیده می شود.
ترکی آذربایجانی هم به شاخه هایی چون کرکوکی، آذربایجان، قشقایی و... تقسیم می گردد. زیرشاخه های هر کدام از این لهجه ها به قدری تنومندند که از حالت لهجه درآمده و به شکل زبان و ادبیات مستقل درآمده اند. کمااینکه زبان انگلیسی امریکا نیز به صورت مستقل تحت عنوان زبان و ادبیات امریکایی تدریس و تحقیق می شود.
در ترکی اوغوزی نیز مسائلی چون بعد مسافت، جغرافیا، نگاههای مذهبی متفاوت، مسائل اجتماعی متفاوت، ساختار قدرت مجزا ترکی آذربایجانی را از دوران صفویه به شکل مجزا از ترکی آناطولی در آورد.
زبان و ادبیات ترکی آذربایجانی با قدمت نوشتاری حداقل هزار ساله امروزه بکی از زبانهای زنده جهان می باشد که بیش از یکصد سال هم زبان تدریس دروس دانشگاهی هم می باشد.
۸ بهمن ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

ترکان اوغوز، سلجوقیان و امپراطوری سلجوقی
دکتر توحید ملک زاده
https://t.me/melikzadeh
ترکان اوغوز بانی امپراطوری بزرگ سلجوقی و اولین دولت فراگیر ترکی در کل دنیای اسلام می باشد که با درایت تمام طومار شعوبیه را در هم پیچید.
ترکان اوغوز که پس از اسلام آوردنشان تورکمان ( با ترکمن اشتباه نشود چون تمام ۲۴ قبیله اوغوز تورکمان نامیده می شود و تورکمنها اتحادیه چند قبیله اوغوزی هستند) توانستند به راحتی با دنیای اسلام ادغام شوند و خلافت اسلامی را از اضمحلال نجات دهند.
قبایل اوغوز از جمله افشارها، بیگدیلی ها، بایاتها، سالورها، چپنی ها و غیره همراه با قیپچاق ها در تشکیل ملت ترک آذربایجان نقش به سزایی داشته اند. طوغرول و برادرش چاغری بر بغداد دست یافتند و بر لقب سیف الاسلام به ترکان صحه گذاشتند.آلپ ارسلان توانست رومی ها را شکست دهد و جبهه های جنگ های صلیبی را دورتر از آذربایجان کند.
معماری های مساجد، مزارات چون اوچ گونبذ اورمیه، مزار طوغرول، تاسیس مدارس محتشم نظامیه، نوشتن کتب مختلف تاریخی، ادبی، تقویم ملکشاهی( جلالی یا همان سال شمسی امروزین ) که دقیق ترین سال می باشد از شاهکارهای ترکان سلجوقی است.
تاسیس سیستم اداره ای و حکمرانی اتابکی که نوعی نظام غیرمتمرکز سیاسی می باشد نشات گرفته از روح بلندمنش ترکی است.
سیستم ارشدیت در حکمرانی، برقراری مجلس بزرگان یا همان قورولتای، حکومت براساس عدل، عدالت، قسط و داد از ویژگی های بارز ترکان می باشد.
اگر امروزه کس و یا کسانی سیستم بهتری برای حکمرانی مشابه با سلجوقیان در آن دوران را دارند می توانند سرمشق خطاطان را از مدیحه سرایی آنان استفاده کنند ولی خوشبختانه پیشینه ای غیرترکی برای جغرافیای ایران وجود ندارد.
بنابراین این عقده گشایی در امتحان هنر منعکس می شود که زیبایی های هنری را با افکار پلید تحت الشعاع خود قرار می دهد.
۷ بهمن ۱۴۰۳

https://t.me/melikzadeh

موسیقیدان برجسته، صفی الدین اورموی
( به مناسبت ششم بهمن، سالروز وفات صفی الدین اورموی و روز موسیقی ایران)
دکتر توحید ملک زاده
https://t.me/melikzadeh
صفی الدین اورموی بزرگترین موسیقی دانان جهان اسلام در قرن هفتم و هشتم هجری می باشد. منظور از جهان اسلام تا پایان خلافت عباسیان بدست هلاکوخان می باشد. وی در سالهای ۶۰۸ الی ۶۱۸ ق در اورمیه متولد و پس از تحصیلات ابتدایی در اورمیه همراه با خانواده عازم بغداد شد. در آنجا در مدرسه مستنصریه به آموختن محاضرات، ادبیات عرب ، خوشنویسی پرداخت. از همان جوانی در ادبیات و موسیقی و خوشنویسی استاد گردید و اداره کتابخانه بغداد به وی واگذار شد‌. شاگردان وی در خوشنویسی یاقوت مستعصمی و شمس الدین سهروردی بود.
وی در موسیقی زبانزد خاص و عام بود و در سال ۶۴۳ ق کتاب نفیس« الادوار فی الموسیقی» را در علم نظری موسیقی نوشت. این کتاب در پانزده فصل بوده و در آن شرح نغمات، اصول پرده بندی عود، ادوار (گامها)، آموزش حوانندگی و نوازندگی و نتها پرداخت.
با تصرف بغداد در ۴ صفر ۶۵۶ ق، مستعصم کلید گنجینه های پانصد ساله اجدادیش را به هلاکو تسلیم نمود که مستحضرید این خزاین به کاظم داشی در کنار دریاچه اورمیه منتقل شد.
اورموی در دربار هولاکو و وزیرش عطاملک جوینی نیز سمت علمی گرفت و کتاب « الرساله الشرفیه فی علم تلنسب و الاوزان الایقاعیه » را به نام سرف الدین هارون فرزند محمدجوینی نوشت. وی در این کتاب از شیوه حکمای یونانی پیروی کرده و ضمن بررسی نظرات فارابی و ابن سینا مطالب جدیدی میز بر آنها افزوده است.
با سقوط خاندان جوینی، صفی الدین پیرمرد نیز مورد بی مهری قرار گرفت و مقرریش قطع شد. بخاطر بدهکاری اورموی به زندان افکنده شد و در آنجا درگذشت.
اورموی مخترع نوعی آلت موسیقی به نام «مغنی» می باشد که گویا صدایش همانند صدای چنگ بوده است.
صفی الدین اورموی همراه با محمدبن اوزلوغ طرخان فارابی و عبدالقادر مراغه ای جزو سه موسیقیدان بارز دنیای اسلام بود که با روش علمی و سیستم نت و آکوستیک، موسیقی خاورمیانه را زیباتر نمودند. هر سه تن از این موسیقی دانان در کشورهای عربی، ترکیه ، آذربایجان به عنوان واضعان تئوری موسیقی خود شناخته می شوند ولی در زادگاه خود اورمیه تاکنون به درستی از وی یادی نشده است.
۶ بهمن سالروز وفات وی در بغداد به نام صفی الدین اورموی در تقویم فرهنگی ایران قید شده است.
۵ بهمن ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

افتخارات تاریخ آذربایجان (۳)
دکتر توحید ملک زاده

اسطوره قیل قمیش، گوی تپه اورمیه                                                                                                                                          https://t.me/melikzadeh                          
گوی تپه یکی از مشهورترین تپه های باستانی اورمیه با آثاری غنی و نمایشگر تاریخ پر افتخار آذربایجان می باشد. قبل از حفاری های سال ۱۹۴۸ م انگلیسیها در این منطقه باستانی، در سال ۱۳۱۳ شمسی تصویر قیل قمیش منقش بر روی یک لوح به دست آمده بود. استوانه هایی که نقوشی از خدایان قدیم را داشتند نیز در این منطقه به دست آمده است. کشف ابزارآلات فلزی در گوی  تپه از چهارهزار سال قبل در منطقه شناخته شده بود. کشف کتیبة قیل قمیش در گوی تپة اورمیه شاهد بارزی است بر استقرار فرهنگی سومریان ترک تباردر منطقه اورمیه و آذربایجان.
قیل قمیش از اساطیر سومری که نقش بسیاری در داستان های مختلف ملل جهان دارد، اولین داستان بلند مردمان می باشد. قیل قمیش پادشاه شهر اور است که به دنبال زندگی جاوید از کوه میشو و صاحب جنگلهای سدر آن به نام خوم بابا گذشته تا راز زندگی جاوید را از پیرمرد عاقلی به نام اوتناپیشتیم بپرسد. اوتناپیشتیم پیرمردی عاقل است که طوفانی همراه با سیل کشتی وی را به جزیره ای دوردست رسانده است. وی راز زندگی جاوید را خوردن گیاهی در کنار چشمه ای در دوردست می داند. قیل قمیش رهسپار آنجا شده و در کنار چشمه آن گیاه را می بیند ولی قبل از خوردن آن گیاه، ماری این گیاه را می خورد و به زعم انسانهای ماقبل تاریخ زندگی جاوید می یابد( پوست اندازی مار را مصداق زندگی جاوید وی می دانند.)
در کتیبه های مختلف سومری از سرزمین آراتتا واقع در غرب آذربایجان به کرات صحبت شده و از مکاتبات و ارتباط فرهنگی- نظامی در دولت پروتو ترک آراتتا- سومر صحبت شده است. در این مکاتبات و سنگ نوشته ها و لوحه ها از سرزمین آراتتا به عنوان سرزمین کوهستانی با جنگل های پر دخت با منابع فلزی- معدنی و سنگی فراوان صحبت شده است. تمام محققین عالم بر این عقیده اند که غرب آذربایجان همان سرزمین آراتتاها می باشد. گفتنی است آراتتا به معنی دامنه کوهستان می باشد. در داستان قیل قمیش کلمات اور، میشو دیده می شود که امروزه نیز در آذربایجان دیده می شود.
داستان قیل قمیش بعنوان قدیمی ترین داستان ثبت شده جهان بدین ترتیب با آذربایجان پیوند دارد...
۱۶ آبان ۱۴۰۳                                                                     https://t.me/melikzadeh            

چرا انتخاب استاندار آذربایجانغربی پیچیده شده است؟
دکتر توحید ملک زاده
https://t.me/melikzadeh
امرا و بزرگان ترک در طول تاریخ نقش اساسی در امر اداره کشور و مناطق بحرانی چه از منظر نظامی و چه سیاسی داشتند. از فرستادن کلبعلی خان افشار مشهور به ایپ قیران از فاتحان بغداد به اورمیه برای تادیب عشایر کرد تا فرستادن عسگرخان به پاریس برای دیدار و مذاکره با ناپلئون امپراطور فرانسه، حکام و رجال اورموی جزو طبقه ائلیت صفویه تا قاجاریه بودند.
هریک از سرکردگان طوایف اورمیه با درجات سرتیپ و سرهنگ و همچون عسگرخان با درجه عالی سیاسی ژنرالی (عسگرخان جنرال قونسول ) بسان یک رجل کارآزموده می توانست امورات ممالک محروسه ایران دوره قاجاری را اداره نماید.
در دوران صفوی تا اواخر قاجاریه، سرکوب شرارتهای عشایر کرد که از کوهستانهای غرب اورمیه گاه و بیگاه به شهر و روستاهای دشت اورمیه شبیخون می زدند یکی از امتیازات امرای ایالت غربی آذربایجان و در راس آن ولایت اورمی بود.
در آن سالها حملات ممتد سرخیلان شیکاک، هرکی با درایت قشون مجهز و آماده به جنگ افشار همیشه دفع می شد. حمله سنگین شیخ عبیدالله شمزینی با پایمردی مردم شجاع اورمیه و با فرماندهی اقبال الدوله رفع شد. تاریخ نشان داد هر وقت دولت ضعیف می شد اقبال اشرار درخشان می شد و با اقتدار دولت، چراغ بخت آنان خاموش می شد. این روند ادامه داشت تا اینکه از ده سال اخیر، ایرانشهری هایی که برای ویرانی مملکت و خصوصا آذربایجان از هیچ کاری ابا ندارند همسوی آنان شدند و به مرحمت نظام بوروکراسی و دموکراسی دروغین زمام امور را بدست گرفتند و ادعای اکثریت و بومی بودن آذربایجان را پیش راندند. اینان با هوچی گری تمام هم در انتخابات شرکت کمرنگ می کنند و هم خود را مظلوم جلوه داده از حق خورده شده خود صحبت می کنند. این اقلیت، با مشارکت کم صاحبان اصلی آذربایجان و شهرهای اورمیه، ماکو، سولدوز و ... امروزه صاحب کرسی وکالت شده و مانع انتخاب استانداری می شوند که از دل مردم آذربایجان برخاسته است. با اوضاع وخیم اخیر مردم کم کم متوجه می شوند که « صداقت در مقابل سیاست، حماقت است» ولی چه فایده....
به یقین انتخاب استاندار ترک برای آذربایجان غربی تضمین دور دوم ریاست جمهوری پزشکیان خواهد بود و صدالبته برعکس آن نیز صادق خواهد بود.
۱۴ آبان ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

نقده/نقدای، سولدوز ، تپه حسنلو و ترکان قره‌پاپاق
دکتر توحید ملک‌زاده
https://t.me/melikzadeh
منطقه تاریخی محال سولدوز که امروزه شهرستان نقده نامیده می شود مامن طوایف باستانی پرافتخاری بود که تجلیات حضور پرشکوه فرهنگیشان در جام هنرمندانه طلایی حسنلو دوران ماننایی نقش بسته است.
این منطقه پر آب و علف، پس از اینکه غازان خان در سال ۷۰۳ق این منطقه مستعد پرآب و علف را به امیرچوپان سولدوز داد به محال سولدوز مشهور شد که در دوره صفویه به قول کتاب شرفنامه( ص: ۳۰۶) از توابع  مراغه گردید.
امیرچوپان از امرای قدرقدرت و معتمد ایلخانی بود که بعدها حاکم مکه و مدینه گردید. وی بعدها به سبب قدرت گرفتن فراوان مورد رشک سلطان ابوسعید قرار گرفت و کشته شد. امیرچوپان در مکه دفن گردید.
نه در این هنگام و نه تا دوران یکصد سال اخیر در این محال شهری وجود نداشت. هر آنچه بود مرتع و زمین حاصلخیز.
قریه ناقادئی/ نه غه دئی که در رسم الخط قدیم ن‍قدای/ نقدی ( حرب الحسن، ص: ۵۰۴) نوشته شده از قراء معتبر دشت سولدوز بود که برای اولین بار نامش به تاریخ رمضان ۱۲۴۵ق/زمستان ۱۸۳۰ م در فرمان فتحعلیشاه قاجار به نقی خان بزجلو مبنی بر حاکمیت ترکان قره پاپاق در محال سولدوز دیده شده است. در متن فرمان جمله « قریه نوچه ده مشهور نقدای » دیده می شود.
ترکان بوزجلو که بعدها به قره‌پاپاق مشهور شدند قبلا در اراضی قازاق و بورچالی آذربایجان شمال ارس زندگی می کردند. با حملات روسها به آذربایجان  و تصرف مناطق شمالی آن، ترکان قره‌پاپاق با هماهنگی دولت قاجار عقب نشسته و دو سال در دشت سلماس ماندند تا اینکه رای دولت قاجار بر این شد که ترکان قره‌پاپاق در محال سولدوز اسکان یابند. فرمان شاهانه انتقال در سال ۱۲۴۶ق صادر گردید. مالکیت روستاهای این محال قبلا از آن خوانین مقدم مراغه و افشار اورمی بود. بدین ترتیب قره پاپاقها پس از حداقل سی سال دربدری در روستاهای محال سولدوز مستقر شدند‌
امروزه در شهرستان نقده، تیره های ترکان قره‌پاپاق ( ترکاون tərkavon،چاخیرلو( در تواریخ صفویه جاکیرلو نوشته شده)، عربلو، سارال، جان احمدلو، اولاشلو ، شمس الدینلو و قازاق) همراه با سایر ترکان از طوایف مختلف اوغوز با شکوه و پویایی تمام در حال نقش آفرینی سازنده در نقده قلب تپنده آذربایجان هستند.
۱۱ آبان ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

افتخارات تاریخ آذربایجان (۲)
دکتر توحید ملک زاده

https://t.me/melikzadeh
کارگاه تولیدات سلاح سنگی در سلماس نه هزار سال قبل
در شمال شهر کنونی سلماس در اراضی اهروان/ اهرنجان تپه ای باستانی وجود دارد که مردم به آن کول تپه می گویند. خاک این تپه به علت دارا بودن کول/ خاکستر به مرور زمان صرف حاصلخیزی مزارع روستاهای مغانجوق و سایر روستاها شده و امروزه محوطه کوچکی از آن باقی مانده است.
براساس کاوشهای باستانشناسی، این روستا که قدیمی ترین روستا و محل اسکان بشری در آذربایجان و قسمتی از آسیای غربی بوده در حقیقت کارگاهی بوده برای اسلحه سازی. بدین ترتیب که انسانهای باستان از معادن سنگهای اوبسیدینی که امروزه در اراضی ترکیه قرار دارد سنگهای خام را وارد کرده و با تبحر خاصی که به مرور بدست آورده بودند آنها را به سلاح تبدیل می کردند. اکتشافات باستانشاسان در سالهای ۷۰ الی ۷۱ بقایای این سلاح‌های سنگی اعم از سرنیزه، چاقو، ابزار برشی را از گمانه هایی به عمق دو متری زیرزمین آشکار نمود.
اکتشافات باستانشناسی یکجانشینی و کشاورز بودن اهالی این منطقه را نیز اثبات نمود.
بدین ترتیب کول تپه سلماس جزو قدیمی ترین کارگاههای تولید ابزارآلات سنگی در هزاره های خیلی قبل بشر محسوب می گردد.
دانشمندان معتقدند ابزارآلات و سلاحهای سنگی تولیدی این مجموعه جهت استفاده دیگر انسانها به کولونی های دیگر نیز صادر می شد. در قبال این صادرات چه چیزی اخذ می شد، سوالیست که فعلا جوابی برای آن نداریم...
۱۳ آبان ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

اعلان جمهوریت در ترکیه به رهبری  مصطفی کمال آتاتورک در اسناد قاجاری ایران:
به مناسبت یکصد و یکمین سالگرد اعلان جمهوری ترکیه       
                                                                    دکتر توحید ملک  زاده                                                         https://t.me/melikzadeh                                               تغییر سیستم حکومتی خلافتی-سلطنتی به جمهوریت تحولی شگرف در دنیای اسلام بود بطوریکه چشم تمام ملل همجوار به ترکیه بود.اسناد قاجاری ایران نیز نشان از توجه دولت به این امر بود.
نامه سفیر کبیر عثماني در تهران به وزارت خارجه ایران در باره اعلان جمهوری ترکیه :
آقای وزیر خارجه با کمال احترام خاطر دوستی مظاهر آن جناب مستطاب عالی را مستحضر می دارد که به موجب تلگراف واصله از آنقوره در شب بیست و نهم تشرین اول 1339شکل دولت از طرف مجلس کبیر ملی ترکیه به اتفاق آرا به جمهوریت مبدل گردیده است. این دولت جدید اسلام و لسان رسمی آن ترکی است. رئیس جمهور که رئیس دولت می باشد از طرف مجلس از بین اعضا خود به مدت یک دوره انتخابیه چهار سال انتخاب می شود. با این سمت باش وکیل(رئیس الوزرا) از طرف رئیس جمهور از بین اعضای حاضره مجلس انتخاب می شود و وکلای دیگر (وزرا) باش وکیل از بین اعضای مجلس انتخاب می نماید. از طرف رئیس جمهور هیئت وکیله که به ترتیب فوق تشکیل یافته ، با هیئت عمومیه اش برای تصویب به مجلس عرضه و معرفی می شود. در همان شب غازی مشیر مصطفی کمال پاشا به اتفاق آرا به ریاست جمهوری انتخاب شدند .به وسیله ابلاغ مراتب فوق احترامات فاقیه را تجدید می نماید (سفیر کبیر)
سفارت ایران در استانبول 8 روزبعد به وزارت خارجه ایران چنین نوشت:
12عقرب1342/1302
اعلان 29 اکتبر حکومت ترکیه را جمهوری به مذهب رسمی اسلام و به زبان رسمی ترکی و مصطفی کمال پاشا به ریاست انتخاب شد .
سه روز بعد سفارت ایران گزارش داد:
نامه سفارت کبری ایران در استامبول به وزارتخانه
« غازی مصطفی کمال به سمت ریاست جمهوری انتخاب و هم ریاست مجلس کبیر و ریاست کابینه. اکثریت مردم به این پیشامد غیر موافق و چند روز قبل که روزنامه ها شروع به بعضی تنقیدات راجع به وضع فعلی حکومت کردند فورا حکومت قانونی وضع و تنقید را ممنوع و از سه ماه الی سه سال حبس، خلیفه هم مجبور به ارسال تبریک شده است. »  ۸ آبان ۱۴۰۳                                                             https://t.me/melikzadeh

مهندسی معکوس در موضوع کوروش برای رسیدن به اهداف خاص، شوونیسم
دکتر توحید ملک زاده
https://t.me/melikzadeh
تاریخ را علم می نامند چرا که مطالعه¬اش براساس اصول علمیست. داده¬برداری، تنظیم سیستم و تطبیق آن با مستندات و نتیجه گیری از شاخصه های اصلی هر بررسی علمیست. وجه در ایران نیز نمی تواند از این سیستم و نگاه علمی به کنار باشد چرا که این سیستم جغرافیایی با پیشینه فرهنگی اجتماعی قوی چه ماقبل تاریخ و چه در قرون وسطی و معاصر همواره تاریخ ساز بوده و توانسته به نحو موثری سرنوشت انسانها را رقم زند.
نگاه غیر علمی به تاریخ پژوهی و تحقیقات تاریخی صدمه جبران¬ناپذیری به تحقیقات به اصطلاح آکادمیکی و دانشگاهی در ایران زده است. حتی با کما تاسف می توان گفت نگاه سیاسی و بعضا شوونیسمی حاکم بر تاریخ ایران سد راه پیشرفتهای علمی در تاریخ نگاری مدرن آذربایجان شده است. یکی از این نگاههای مغرضانه « سیستم باستان گرایانه تاریخ ایران» می باشد.
در تاریخ نگاری رسمی حاکم بر ایران که ملهم از « سیستم باستان گرایانه تاریخ » می باشد، تاریخ اقوام، ملتها و دولتهای حاکم بر فلات جغرافیایی ایران امروزین به غیر عده ای سفارشی خاص توسط یهود و اروپایی ها نظیر هخامنشی ها با فیلتر نگاه شوونیسمی که همانا حذف تاریخ اقوام غیر هنداروپایی است، حذف شده و به رسمیت شناخته نمی شود. تاریخ نگاری ایران حتی نمی خواهد یا بلکه نمی تواند توضیحی برای اسناد و مدارک بسیار موجود در ایران امروزین و خصوصا « آذربایجان باستان » مربوط به غیر هخامنشی و کوروش را ارائه دهد. با اینحال با تئوری هایی نظیر ایرانشهری و غیره سعی در ایجاد فضایی امن برای نابودی فرهنگهای بومی ولی غیر حاکم در ایران باشد. بنابراین این شیوه نمی تواند سیستم بررسی خوبی برای تاریخ نگاری ایران و خصوصا آذربایجان باشد.
داده های تاریخی از کوروش و به اصطلاح تاریخ هخامنشی به قدری اندک ، مغشوش و ناصحیح می باشد که در سالیان اخیر صدای محققین علمی و نه شوومن ها را درآورده و همگی خواستار ارائه یک تاریخ مستندی برای این دوره تاریخ ایران می باشند. برای رسیدن به نیاتشان از مهندسی معکوس استفاده می کنند یعنی از نتیجه به داده هایی می رسند که در علم تاریخ گفتیم بسیار مغشوش و غیرقابل استناد می باشد
در این مهندسی معکوس برای نشان دادن عدالت پارسی، خدمت به یهود و به تبع آن خشنودی اسرائیل، سلطنت طلبی آریامهری، عظمت و شکوه ایران قبل از اسلام، مخالفت با اسلام و آموزه های آن، برتری پارسی بر دیگر ملل از شخصی به نام کوروش استفاده کرده و با مهندسی معکوس و برای رسیدن به آمال و افکارشان سعی در قلب واقعیات هستند. برای کوروش تاریخی جعل می کنند که فقط در فیلمهای قرن ۲۱ هالیوودی قابل مشاهده است. احداث کاخها، شاهراهها، دادگاههای مستقل عادی، منشور کوروش، ورود باشکوه به بابل و آزاد کردن اسرای یهودی( صحنه ووردو باشکوه سزار به رم را تداعی می کند)، تسامح کوروش در امور دینی، ادعای اینکه بسیاری از رهبران جهان از آمریکا گرفته تا کشورهای بزرگ دیگر از وی الهام گرفته اند، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایه‌گذاری نخستین امپراتوری چندملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن برده‌ها و بندیان، همه و همه برای رسیدن به نتیجه هایی است که در بالا اشاره گردید که اهم آن مبارزه با اسلام و خدمت به اسرائیل می باشد. تبلیغات باستانگرایان بحدی شدید بوده که شوربختانه که عده ای ذوالقرنین را با کوروش یکی دانسته و سعی نموده اند برای دو پدیده متضاد مخرج مشترکی پیدا کنند. جعل تاریخ ۷ آبان به نام روز کوروش که در حقیقت به سفارش اسرائیل روز آزادی  یهود می باشد، تجمع، طواف و سجده در قرن ۲۱ به مقبره ای موهوم که تا اوایل قرن بیستم مقبره مادر سلیمان نامیده می شد و مستشرق انگلیسی کرپورتر آنرا مقبره کوروش نامید، همه و همه دستمایه ایست برای آنچه برای آنچه که براندازی نرم نامیده می شود..
۷ آبان ۱۴۰۳
https://t.me/melikzadeh

" نام زبان ما ترکی است یا آذری": چرا عده ای برای انکار زبان ترکی در آذربایجان از کلمه آذری استفاده می کنند؟

دکتر توحید ملک زاده    https://t.me/melikzadeh
از آنجایی که دو کلمه آذری و ترکی مابین عوام و کسانی که حساسیت لازمه را ندارند غالبا تحت یک معنا استعمال می شود لازم دانستیم درباره ی اختلاف این دو کلمه هم از نظر مفهومی و هم از نظر زبان شناسی توضیحاتی داده شود.
کلمه آذری غالبا در دو معنای مختلف توسط دو قشر فرهنگی جدا از هم استعمال می شود.
مریدان ایرانشهری ,آذری را ریشه ای هند اروپایی –  ایرانی  قلمداد کرده و در عوض در ترکی برای بیان زبان معاصر آذربایجان که در زیر گروه، زبانهای ترکی قرار دارد استعمال می شود.
به عقیده گروهی که آذری را با منشا هنداروپایی می دانند (که صحبت خواهیم کرد اشتباه محض است چون رایج در آذربایجان منشا اورال آلتاییک دارد و التصاقی است) آذری صفت نسبی برای آذربایجان بوده و هر چیزی که شامل آذربایجان باشد آذری است.لباس آذری، موسیقی آذری، رقص آذری، فرهنگ آذری و بالاخره زبان آذری.
  حال ببینیم آذری مورد نظر ایرانشهری ها چه می باشد؟
به دنبال روی کار آمدن رژیم پهلوی و ظهور استبداد نوین سیاسی فرهنگی رضا خان از طرفی و رشد و بالندگی نازیسم و نژاد پرستی بر پایه نژاد برتر و سفید آریایی از طرف دیگر،زمینه مناسبی برای رشد و بالندگی شوونیسم  که همانا هدفش سرکوب دیگر طوایف و ملل مختلف ایران و تعمیم زبان فارسی بر کل ایران و توسعه شعار "یک شاه ، یک مملکت ، یک زبان" ( شعاری که امروز هم می توان بقایای آنرا شنید ) بیش از پیش بوجود آمد.
از پرچم دارن این شوونیسم افراطی "سید احمد کسروی تبریزی" بود که اعتقاد داشت تمام زبانها و نیم زبانهای رایج در ایران از بین برود و زبان فارسی دری زبان تمام مردم ساکن ایران شود.واین خواسته را با تحقیق پیرامون تاریخ و ادبیات مناطقی که زبانشان غیر از فارسی بود شروع کرد و بالطبع آذربایجان –  محل تولد وی نیز -  یکی از این مناطق بود.بدین ترتیب آذربایجان که در طول تاریخ پرچم دار نهضتهای منطقه بود و به اصطلاح یک سر و گردن از دیگر مناطق کشور بالاتر بود به دست یکی از فرزندان نا خلف خود هدف این تؤطئه شوم قرار گرفت.
حاصل تلاشهای کسروی در باب اینکه زبان مردم آذربایجان فارسی بوده و بعدا ترکان و به ادعای بعضی ها مغولان زبان خود را به آذربایجانی ها تحمیل کرده اند در کتاب " آذری یا زبان باستان آذربایگان " در سال 1304 شمسی منتشر شد و از آنجایی که زبان اساسی ترین مشخصه یک فرهنگ است و ارزنده ترین ثروتی است که از میراث چندین هزار ساله یک خلق پاسداری می کند حدف زبان ترکی در حقیقت حذف فرهنگ غالب خواهد بود مورد پسند قشر حاکم پان فارسیست و شکست خوردگان نهضت مشروطیت آذربایجان و طرفدران نژاد آریایی آن زمان  ( چون آن زمان کوروش به این شکل و شمایل اختراع نشده بود طبیعتا کوروش پرستی همچون امروز نبود تا از این تز حمایت کند ) قرار گرفت و به سرعت مورد تمجید و استقبال قرار گرفت. وی بدون توجه به زبانهای بومی مردم باستان آذربایجان نظیر سومریان،گوتیان،لولوبیها،هوریها،اورارتوها،مانناها، ساکاها،با مطالعه چند کتاب جغرافی ارمنی، و با استعانت از جو آریایی پرستی حاکم بر اروپا و مستشرقین، زبان باستان مردم آذربایجان را از نوع فارسی با ریشه مادی تحت عنوان آذری اعلام کرد.
بهر حال کسروی زبان " الآذریه " را با وجود ادعایش مبنی بر انشعاب از زبان فارسی که حتی فارسها از فهم آن عاجز بودند زبان باستان سراسر آذربایجان اعلام کرد و با این کشف به ظاهر علمی و زبانشناسی توانست به ظاهر راه هدم و نابودی زبان و فرهنگ چندین هزار ساله مردم آذربایجان را برای شوونیستهای دربار رضا خان پهلوی باز کند. با این حال وی تا آخر عمر نتوانست تفاوتهای عمیق دستوری-تلفظی زبان باستان مکشوفه خود یعنی " الآذریه " که بر مبنای ادعایش در تمام آذربایجان مورد تکلم قرار می گرفت توجیه علمی کند و با این عدم توجیه زمینه برای عدم پذیرفتن منشأ یگانه ای برای به اصطلاح زبانهای رایج " آذری " تبار در شهرهای آذربایجان آماده شد و ارزش علمی این تحقیقات روز به روز به زیر سؤال رفت.
۴ آبان ۱۴۰۳

https://t.me/melikzadeh