مصرف اینترنتم جوریه که فقط برای تامین بسته‌ی اینترنت ماهانه‌م به یه شوگر ددی مهربون نیاز دارم

یکی از بچه‌های دلما یکی دو هفته‌ست ازش خبری نیست... همسری اگه خوبی یه چراغ سبز نشون بده

موقع دیدن چانگبین خیلی خنگولانه داشت نقش بازی می‌کرد که مثلا برنامه ریزی نکردیم. براش مردم : ((

آخریو هم رد کنم باز برمی‌گردم به ارای "SLAY"

من همیشه موقع امتحاناتم یه فروپاشی روانی دارم و تا مرز انکار خودم و هویتم می‌رم ولی این ترم نه تنها حالم خوب بود و امتحاناتمو گذروندم بلکه به نوشته‌هامم رسیدم؛ چون بدون برنامه درس خوندم.

من خودم صبح که بیدار می‌شم صدام جوریه که می‌تونم به عنوان همزاد لی فلیکس دبیو کنم بعد نازی وقتی زنگ می‌زنه بیدارم کنه این‌جوریه که «پاشو کوچولو صبح شده. ووی ووی گوجی موجی. پاشو خوشگلم.» ولم کن زن. خودت خنده‌ت نمی‌گیره؟

یه لحظه رفتم برنامه‌ی پارت بعد دلما رو چک کردم که ببینم چی باید بنویسم و اوه... اونایی که مثل خودم چانلیکس دلما رو دوست دارن... باید بهتون بگم اوه!

دیشب داشتم به این فکر می‌کردم که بعد از ویسپرز چی بنویسم و ناگهان برای وندیگو یه ایده‌ای به ذهنم رسید که شاید جدی جدی برم سراغش و بنویسمش