ریشه داشتن خیلی مهمه.
ریشه‌ داشتن یعنی با این رییس‌جمهور و اون رییس‌جمهور سرجامون می‌مونیم، با قیمت دلار و طلا و ملک و گوشت و مرغ و تخم‌مرغ.
با فریاد پیروزی از دیدن موشک زدن به دشمن یا ضجه از غم ترور شدن آدم‌ها. با غرور از پیروزی و خشم از شکست.
آدم‌ها حتی بعد از مرگ با ریشه‌هاشون به یاد آورده می‌شن.
به هیچ بهانه‌ای، به هیچی، به هیچ آدمی، ریشه‌هامون رو نفروشیم. ما حیفیم، بچه‌هامون، خانواده‌مون، روح و روانمون حیفن. زندگی برای ما خاورمیانه‌ای ها و ایرانی‌ها تقریبا هیچ‌وقت راحت نبوده، از این روزا سخت‌ترش رو هم دیدیم، اینم می‌گذره، فقط باید محکم و محکم‌تر وایسیم.

@yekravanshenaas

تربیت بچه‌ها،‌ نورون‌های آیینه‌ای، یادآوری، آیت‌الله، ۲۲ بهمن، پدر و مادر بودن، تعلق، آن‌چه مد هست یا نیست و چیزهای دیگر، از سال قبل تا الان و تا همیشه.

https://t.me/yekravanshenaas/2206

ببخشید وسط نوستالژی بازیا و وای یادش بخیر قبلاً چقدر برای همه چیز ذوق داشتیم یه چند دقیقه مزاحمتون بشم.
اینکه شما (و بقیه آدمای هم‌سن و هم‌نسلتون) برای فوتبال، جشنواره فیلم فجر، اسکار، ولنتاین، عید نوروز، برف تازه یا هر چیز دیگه‌ای ذوق داشتید ولی الان ندارید، احتمالا عادی‌ترین اتفاقیه که ممکن بوده در اثر بزرگ شدن براتون بیفته. انتظار دارید هنوز مثل ۱۸ سالگی برای این چیزا ذوق کنید؟ یعنی مسئولیت تغییر و گذر سن شما که یه مسأله درونیه رو حتما باید به منشأیی بیرونی نسبت بدید؟
و دیگه اینکه همیشه اثر نوستالژی خیلی قویه، ما فکر می‌کنیم قبلاً خیلی بهمون خوش می‌گذشته چون مغز و روان ما می‌خوان اینجوری فکر کنیم. یعنی حافظه نوع بشر اینجوری تنظیم شده که قسمت‌های بد و سخت کمرنگ بشن و انگیزه برای ادامه و تکرار وجود داشته باشه. پس قدیما هم همچین خبری نبود، ما داریم دچار #خطای_شناختی می‌شیم.

#روان‌شناسی
#شب‌خوش

@yekravanshenaas

تا حالا کسی رو داشتید که تا دیروقت باهاش بیدار بمونید؟ درحالی که می‌دونید قراره فرداش نابود بشید، اما مهم نباشه. چون هرلحظه بودن با اون آدم به هر خستگی و خواب‌آلودگی می‌ارزه.
آدمی رو داشتید که نصف شب، عمیق‌ترین و تاریک‌ترین حرفاتون رو باهاش بزنید و مطمئن باشید نه قضاوتتون می‌کنه و نه رفتارش ذره‌ای عوض می‌شه؟
از این آدما براتون آرزو می‌کنم.

#شب‌خوش

@yekravanshenaas

#اضطراب یعنی درد رو از آینده به لحظه حال بکشی، درباره چیزهایی در آینده نگران باشی، پیش‌بینی‌هایی بکنی که ممکنه اتفاق بیفتن یا نیافتن و درد و رنجی که شاید بکشی و شاید هم اصلا پیش نیاد رو تصور کنی.
مشکل اضطراب همینه، انگار داری از قدرت تصورت استفاده می‌کنی تا یه زندگی دردناک در حال بسازی.
راه‌حلش، هرچقدر هم کلیشه‌ای به نظر برسه، به دست آوردن توانایی زندگی در حاله، اطمینان از اینکه نگران چیزی بودن، باعث نمی‌شه بتونیم در آینده کنترلش کنیم، تنها چیزی که توانایی کنترلش رو داریم حال و این لحظه‌ اس.
یه راه‌‌حل دیگه، بالا بردن اعتماد به نفسه، برای اینکه به خودمون باور داشته باشیم اگه چیز تلخی در آینده پیش اومد، ما می‌تونیم از پسش بربیایم، با خود هشیارتر شجاع‌تر و محکم‌تری که تا وقت پیش اومدن فاجعه، فرصت داریم بسازیم.
درسته که اضطراب با «یه نفس عمیق بکش و بهش فکر نکن» یهویی محو نمی‌شه و شاید انقدر به نظرمون استرس داشتن طبیعیه که لازم نباشه بهش رسیدگی کنیم، اما اضطراب شدید حتما نیازمند درمان و پیگیریه.

#روان‌شناسی
#اضطراب

@yekravanshenaas

فرهنگ غربی معتقده و هی به زور به ما القا می‌کنه که ما برای هدفی به این دنیا اومدیم و در اکثر موراد هدف پنهان، کار‌کردن و پول درآوردن و نقش داشتن در پیشرفت و جلو رفتن جامعه.
به خاطر همین هم دائم باید دنبال یه دستاوردی باشیم، استراحت کردن یا صرفا زندگی کردن به اون شکلی که انسان‌ها قرن‌ها زندگی می‌کردن، مذموم و غیرطبیعیه و خب سرانجام انسان غربی و مایی که با اصرار داریم همون راه رو می‌ریم هم معلومه.
اما فرهنگ‌های بومی اون منطقه معتقدن ما زنده‌ایم، همون‌طوری که طبیعت زنده اس: برای اینجا و در این لحظه بودن، برای زیبا و عجیب بودن و خودمون بودن به هر روشی که بلدیم.
عملا می‌گن ما لازم نیس دستاورد محسوس و دنیایی داشته باشیم تا توی این دنیا و انسانیت‌مون ارزشمند باشیم.
تقابل این فکرها و فرهنگ‌ها و نتیجه‌ای که ازشون می‌بینیم جالبه.

#روان‌شناسی

@yekravanshenaas

«اگه فقط کارایی که بلدی رو انجام بدی، هیچ وقت هیچی بهت اضافه نمی‌شه.»

انمیشن پاندای کونگ‌فوکار نمی‌دونم قسمت چند.

بازم بگید انمیشن مال بچه‌هاست، پس این دیالوگا که انگار داره به ما بزرگترا می‌گه چی ان؟

@yekravanshenaas

یه رابطه سالم، یه رابطه بدون چالش نیس، فقط جنس چالش‌هایی که برای آدما قراره تو یه رابطه سالم ایجاد بشه، با جنس چالش‌های یه رابطه ناسالم فرق می‌کنه.
به جای اینکه حال آدما از شب‌های زیادی بی‌خوابی و غم بد باشه، روزها رو با اضطراب اینکه چی قراره بشه و حس عدم کنترل و ابهام طی کنن و احساس کنن هیچ‌وقت و به هیچ روشی به اندازه کافی خوب نیستن، رابطه سالم آدما رو برای آسیب‌پذیر بودن و شفاف بودن به چالش می‌کشه.
شما قراره به چالش کشیده بشید تا راه‌هایی که رابطه رو خراب می‌کنن رو انتخاب نکنید.
شما قراره به چالش کشیده بشید تا احساساتتون رو تنظیم و مدیریت کنید.
شما قراره به چالش کشیده بشید تا حتی وقتایی که حسش نیس هم حضور فعال داشته باشید.
شما قراره به چالش کشیده بشید تا انسانی بالغ‌تر و خودآگاه‌تر باشید.

#روان‌شناسی
#روابط_بین‌فردی

@yekravanshenaas

امروز روز جهانی کودکان نارس بود، بین نام‌گذاری‌های مسخره، این یکی جالب و بامزه اس. هروقت خیلی ناامید شدید و احساس کردید دنیا جای بی‌خودیه، به همه تلاش‌هایی که بچه‌های نارس می‌کنن، برای هر نفس کشیدن و هر گرم وزنی که اضافه می‌کنن فکر کنید، اون چنگ زدن‌های جدی و پشتکار عجیبی که برای زنده موندن دارن، حتما این زندگی ارزش جنگیدن داره و این کوچولوهای طفلکی چیزی می‌دونن که ما نمی‌دونیم یا می‌دونستیم و یادمون رفته.

@yekravanshenaas

این اصلا یه پست انگیزشی نیس، حتی خیلی روان‌شناسی و از قول یه روان‌شناس هم نیس، این حرفا رو از آدمی بپذیرید که زیاد به آدما و روابط و حرفاشون نگاه می‌کنه و دنبال یه درسی و یه عبرتی برای خودش و آدم‌هاییه که ممکنه قبولش داشته باشن، همین. در حد یه تجربه، توصیه هم نه حتی.

- تو زندگی‌تون انعطاف‌پذیر باشیم.
دنیا و آدما خیلی کم به اختیار و علاقه و برنامه‌ریزی ما پیش می‌رن، اونی برنده اس که بتونه خودشو داشته باشه، خودش تموم نشه و تو ماجراها حل نشه اما از اینکه چرا زندگی انقدر با چیزی که می‌خواسته و فکر می‌کرده فاصله گرفته هم دیوونه نشه.

- دنیا رو از چشم بقیه هم ببینیم.
یه تجربه ثابت برای هرکسی یه معنی داره، پس زور نزنیم چیزی که از نظر خودمون درسته رو به بقیه هم ثابت کنیم. شاید اگه ما جای اونی که داریم بهش انتقاد می‌کنیم بودیم عکس‌العملمون خیلی بدتر بود.

- بحث نکنیم.
تو زندگی واقعی و مخصوصا مجازی، شما تقریبا بعیده که بتونید آدما رو قانع کنید، مگر اینکه زمان زیادی با هم گذرونده باشید، واقعا همدیگه رو قبول داشته باشید، ذهنتون بهم نزدیک و آماده پذیرش اون حرف باشه و هزار تا شرایط دیگه.

- به انتخاب آدما احترام بذاریم.
ما شاید از سر دلسوزی و عشق و علاقه به کسی توصیه‌ای بکنیم اما در نهایت، حتی بچه‌های ۳،۴ ساله هم دوست دارن خودشون انتخاب‌کننده باشن. اگه این انتخاب رفتن و تو چاه افتادنه، شما هر کاری هم که بکنید اون آدم بالاخره می‌ره خودش رو می‌اندازه تو چاه، یا اگه نندازه فکر می‌کنه شما گند زدید به زندگیش. پس حرفمون رو بزنیم، توصیه بکنیم اما ته تهش ماییم و انتخاب‌هامون.

- برای تشخیص دادن نیت آدما هوشمندانه‌تر عمل کنیم.
یه وقتایی آدمی که نزدیک ماست، از روی علاقه و محبت حرفی می‌زنه که ممکنه بهمون بربخوره، ناراحت بشیم، فکر کنیم داره غر می‌زنه، اما اگه اون علاقه نبود خودش رو به دردسر نمی‌انداخت. گول تایید و مهربونی اونایی که جای خاصی براشون نداریم و فقط می‌خوان دلمون رو خوش کنن رو نخوریم.

- هر انتقادی به معنی حمله به ما و زیر سوال بردن شخصیت ما نیست.
اینجا باید اشاره کنم به اون ویدیوهایی که هی می‌ره عقب، می‌ره عقب بعد میگه شما تو این کهکشان هیچی نیستین و بعدش یه نتیجه‌گیری آبکی می‌کنه. ما ممکنه از دهن یه بچه حرفی رو بشنویم که واقعا درموردمون درست باشه و لازم نیس فکر کنیم هرکس که یه درصد به ما انتقادی داره یعنی داره صد در صد ما رو زیر سوال می‌بره. بالاخره هیچ‌کس توانایی دیدن همه خودش رو از بیرون نداره، اگه انتقادی دلسوزانه و مودبانه اس، به جای گارد گرفتن فکر کنیم که شاید درست باشه.

- عقل سالم در بدن سالم.
چندبار شنیدیم اینو؟ رسیدگی به خوراک، خواب و سلامت و قدرت جسمی یه موضوع لاکچری و حالا بعدا انجام می‌دم و مگه چقدر زنده‌ام و خلاصه شوخی‌بردار نیس. شما سه شب درست نخوابید بعد ببینید چطوری ممکنه بدترین آدمی که از خودتون سراغ داشتید بشید. اگه دنبال زندگی آروم و راحت و سالمندی سالمی هستیم باید از همون جوونی براش سرمایه‌گذاری کنیم. همش هم با پول نیس، مسأله اصلی اهمیت دادن و دغدغه داشتن و پیدا کردن یه راهی برای سالم‌تر بودنه.

می‌خواستم روان‌شناسی نباشه ولی خب اینا تا حدی چکیده داشتن هوش اجتماعی بالا و رسیدن به بلوغ عاطفیه. هرچی باهوش‌تر و بالغ‌تر باشیم زندگی آسون‌تر می‌شه، ربطی هم به سن و سال نداره.

@yekravanshenaas