برابری سیمای ۹۹ درصدی با پلتفرم‌های ۱۰ درصدی!
چطور توازن قوا در صنعت سریال‌سازی به هم خورد؟

🔹نتایج نخستین موج نظرسنجی دوره‌ای مرکز متا وابسته به دانشگاه امام صادق(ع) درباره میزان بیننده محصولات نمایش خانگی، می‌گوید ۳ سریال و ۲ برنامه غیرنمایشی پلتفرم‌ها، هرکدام توسط بیش از 10 درصد مردم ایران تماشا می‌شوند. بررسی دقیق این نظرسنجی در کنار آمارهایی که در گذشته از نتایج نظرسنجی‌های مرکز تحقیقات سازمان صداوسیما درباره برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی منتشر شده بود، از یک اتفاق مهم پرده برمی‌دارد.

🔹تا اواخر دهه ۹۰ اغلب سریال‌های جدید ایرانی تلویزیون بین ۲۰ تا ۵۰ درصد بیننده داشتند و این رقم در مواردی استثنایی مثل «ستایش» یا بعضی سریال‌های پخش‌شده در تعطیلات نوروز، به ۶۰ درصد هم می‌رسید. حالا شرایط کاملا متفاوت است و سریال‌های نوروزی یا برندهای شاخص بین ۲۰ تا ۳۰ درصد مخاطب جذب می‌کنند، اغلب سریال‌ها زیر ۲۰ درصد و در موارد پرشماری کمتر از ۱۰ درصدند.

🔹وقتی «سرزمین مادری» کمتر از ۳۰ درصد، «بازپرس» و «طوبی» ۲۲ درصد و برند «زیرخاکی ۴» نوروزی فقط ۲۵ درصد مخاطب داشته باشند، ریزش چشمگیر ۲۰ درصدی طی حدود ۵ سال، با چشم غیرمسلح نیز دیده می‌شود.

🔹در مقابل، بیننده به سمت پلتفرم رفته. در حالی که آمار سریال‌های خانگی قبلا خیلی کم بود و مثلا «آقازاده» با وجود پخش در ایام خانه‌نشینی کرونا از هردو پلتفرم اصلی فقط ۵ درصد مخاطب داشت، الان این آثار بین ۱۵ تا ۲۰ درصد بیننده دارند و می‌توان حدس زد بعضی استثناها مثل «پوست شیر»، بیننده‌ای بسیار بیشتر داشته باشند.

🔹به نظر می‌رسد رشد تدریجی نمایش خانگی، معادلات را به هم زده. حالا دیگر تفاوت خاصی از نظر میزان بیننده بین سیما و پلتفرم وجود ندارد و این رخداد مهمی است؛ آن هم در حالی که تلویزیون در خانه ۹۹ درصد مردم ایران هست و انحصار پخش سریال روی آنتن آن متعلق به سازمان صداوسیماست، اما وی‌اودی‌ها شاید جمعا کمتر از ۱۰ میلیون کاربر اشتراکی داشته باشند.

🔹در این میان احتمالا می‌توان «پایتخت» را تنها برند شاخص سریالی سازمان صداوسیما دانست که ممکن است بتواند عملکردی فراتر از این اعداد و ارقام داشته باشد. چراکه تنها برند باقی‌مانده از ایام بهتر دهه ۹۰ و پیش از افول سریال‌های این رسانه محسوب می‌شود. شاید فقط «پایتخت» بتواند مخاطبی را که طی حدود ۵ سال اخیر تلویزیون را کنار گذاشته، پای جعبه جادویی برگرداند و یک بار دیگر در جذب ۶۰ یا ۷۰ درصد از مردم ایران موفق باشد.

✍🏻مصطفی قاسمیان

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام | توییتر

@charsoofarhang

درس مهم ونیز برای فجر

چطور مدیران جشنواره‌های بین‌المللی با چینش دقیق فیلم‌ها، اهمیت این رویدادها را افزایش می‌دهند؟

🔹با شروع هشتاد و یکمین دوره جشنواره فیلم ونیز، می‌توان یک بار دیگر نگاهی به سیاست‌های این جشنواره انداخت که چند سالی است رقابت سنگینی را با جشنواره کن به عنوان معتبرترین رویداد هنری سینمای جهان آغاز کرده و حتی گاه از آن نیز پیش افتاده. از سیاست‌های مهم ونیز در این رقابت، استفاده از آثار پرستاره و پرسروصدا خصوصا در جایگاه فیلم افتتاحیه بود؛ اتفاقی که امسال با اثری از تیم برتون رخ داد.

🔹ونیز امسال «بیتل‌جوس بیتل‌جوس» را به عنوان فیلم افتتاحیه نمایش داد که از حضور چهره‌هایی چون مونیکا بلوچی، مایکل کیتون، جنا اورتگا و ویلم دفو به عنوان هنرپیشه بهره می‌برد؛ ستارگانی که هرکدام با شرکت در فرش قرمز روز نخست، توجهات جهان سینما را به ونیز جلب کردند. اگر برد پیت تهیه‌کننده آن نیز در فرش قرمز آن حضور می‌یافت، این رویداد پرسروصداتر می‌شد.

🔹جشنواره ونیز و حتی جشنواره کن، با وجودی که رویدادهایی هنری محسوب می‌شوند و به محصولات سینمای اروپا خصوصا ایتالیا و فرانسه توجهی ویژه نشان می‌دهند، در این سال‌ها با نمایش آثار پرستاره سینمای آمریکا و حضور بازیگران مشهور هالیوود خصوصا در روز اول رویداد، توجهات زیادی را جلب می‌کنند.

🔹نگاهی بـه ایـن آثار نشان می‌دهد که آن‌ها معمولا جشنواره‌ها را دست خالی ترک می‌کنند و حتی برخی اساسا در بخش خارج از مسابقه حضور دارند که داوری هم نمی‌شوند. از این‌گونه فیلم‌ها می‌توان به «بلوند»، «اولین انسان»، «نویز سفید»، «به سوی ستارگان»، «فراری»، «اسپنسر» و... در ادوار اخیر ونیز و «تاپ گان: ماوریک»، «شهر سیارکی»، «مگالوپلیس»، «روزی روزگاری در هالیوود» و «فیوریوسا» در ادوار اخیر کن اشاره کرد.

🔹جالب آن که جشنواره‌های شاخص بین‌المللی، حتی سانس‌های ساعات پایانی عصر و ابتدای شب را نیز به آثاری اختصاص می‌دهند که از بازیگران مشهور بهره می‌برند؛ حتی در صورتی که این فیلم‌ها در بخش خارج از مسابقه باشند. در مقابل، سانس‌های نمایش در صبح یا ظهر بیشتر زمان نمایش آثاری است که ستاره شناخته‌شده ندارند؛ حتی اگر شانس بردن نخل یا شیر طلا باشند.

🔹همه این‌ها در حالی است که مدیران جشنواره فیلم فجر طی این سال‌ها، برای فرار از انتقادات، برنامه نمایش آثار را با قرعه‌کشی تعیین می‌کنند و فیلم افتتاحیه نیز همین‌طور مشخص می‌شود!

🔹در اثر همین سیاست عجیب بود که در فجر چهل و دوم، فیلم «دروغ‌های زیبا» محصول مشترک ایران و بنگلادش به عنوان فیلم افتتاحیه انتخاب شد تا هیچ ستاره شناخته‌شده‌ای در فرش قرمز فیلم افتتاحیه حضور نداشته باشد! همچنین عارضه قرعه‌کشی این بود که با واکنش‌های منفی به باقی فیلم‌های روز اول این دوره، کار برای کلیت جشنواره هم سخت شد. به این ترتیب، تعیین جدول نمایش آثار جشنواره فیلم فجر بر اساس قرعه‌کشی که با هدف دوری از حواشی احتمالی و مدیریت آسان‌تر فجر برای مدیران انجام می‌شود، به کاهش جلب توجه رسانه‌ای و طبعا تخریب اعتبار فجر می‌انجامد؛ در شرایطی که مدیران جشنواره‌های شاخص جهان، برنامه نمایش آثار را با هدف استقبال بالاتر، سروصدای بلندتر و شکوه بیشتر می‌چینند!

✍🏻مصطفی قاسمیان

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام | توییتر

@charsoofarhang

بازگشت توقیفی‌ها در دقیقه ۹۰

پس از مدت‌ها، بالأخره سامانه فهرست مجوزهای سینما بازگشایی شد

🔹با گذشت بیش از ۲ سال از تعطیلی سامانه انتشار اطلاعات مجوزهای صادره سینما، بار دیگر این سامانه به راه افتاده و اطلاعات آن در حال به‌روزرسانی است. بر این اساس بار دیگر اطلاعات اولیه مربوط به پروانه‌های ساخت و نمایش سینمایی و غیرسینمایی برای عموم منتشر شده که نکات جالبی در آن دیده می‌شود.

🔹بررسی بخش پروانه نمایش این سامانه، نشان می‌دهد فیلم‌هایی چون «مهمانی از کاراییب» ساخته بهزاد فراهانی و «صبحانه با زرافه‌ها» اثر سروش صحت از آثاری‌اند که به تازگی پروانه نمایش گرفته‌اند.

🔹جالب آن که گویی مدیران سینمایی دولت سیزدهم در روزهای آخر، چند فیلم را از توقیف درآورده‌اند. جز «مسیح پسر مریم» به کارگردانی علی جعفرآبادی که سازمان اوج خبرش را اعلام کرد، «رکسانا» اثر پرویز شهبازی و «زودپز» ساخته رامبد جوان که برای دریافت پروانه نمایش مشکل داشتند، از این جمله‌اند. «سینما متروپل» اثر محمدعلی باشه‌آهنگر و «غیبت موجه» از عباس رافعی نیز دیگر آثار آزادشده اخیرند.

🔹در حالی که بسیاری از رسانه‌ها رفع توقیف این آثار را از دستاوردهای دولت جدید معرفی کرده‌اند، تاریخ صدور پروانه نمایش این فیلم‌ها نشان می‌دهد همگی در آخرین روزهای دولت سیزدهم رفع توقیف شده‌اند؛ ۴ فیلم پیش از تنفیذ حکم ریاست جمهوری مسعود پزشکیان و فیلم پنجم (مسیح پسر مریم) پیش از معرفی صالحی به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس.

🔹فهرست فیلمنامه‌های جدید دارای پروانه ساخت نیز پر از نام‌های آشناست: «نام من، مینا» به کارگردانی فریدون جیرانی، «زوزه» به کارگردانی امید شمس، «قدرت» به کارگردانی سیدمسعود اطیابی، «حکیم» به کارگردانی سعید ملکان، «آقای زالو» به کارگردانی مهران احمدی، «جنگ‌زده» به کارگردانی محسن امیریوسفی، «اخراجی‌ها ۴» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی، «دوزنده کفش‌هایش» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی، «عنبرنسارا» به کارگردانی منوچهر هادی، «داداشی» به کارگردانی محمدحسین لطیفی و...

🔹درخواست تهیه‌کنندگان برای فیلمنامه‌هایی چون «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی، «بازی خونی» به کارگردانی حسین میرزامحمدی، «ناپلئون در باغ زردآلو» به کارگردانی حامد محمدی، «عوارض جانبی ندارد» به کارگردانی حمید زرگرنژاد، «پنجه عقاب» به کارگردانی کاظم راست‌گفتار و... نیز از جمله درخواست‌های ثبت‌شده در سامانه برای اخذ پروانه ساخت است.

🔹بخش جالب دیگر این سامانه، فهرست گواهی‌های مالکیت آثار است. در شرایطی که گاه عوامل برخی فیلم‌ها تمایلی به اعلام نام سرمایه‌گذار ندارند، در این بخش می‌توان رد پایی از آنان یافت. مثلا سرمایه‌گذار «صبحانه با زرافه‌ها» حمیدرضا قجر از مدیران گروه صنعتی گلرنگ و عضو هیئت‌مدیره آسیاتک معرفی شده و نام سجاد خواجه‌علیجانی سرمایه‌گذار جوان و پرحاشیه سینما به عنوان دارنده ۲۵ درصد از سهام فیلم «خط استوا» دیده می‌شود. به شکلی جالب توجه، در شرایطی که مدت‌ها بر سر اعلام نام سرمایه‌گذار فیلم «مست عشق» ابهام و حاشیه وجود داشت، ۳ روز پیش از آغاز اکران این فیلم، گواهی مالکیت ۱۰۰ درصدی آن به نام میثم نورانی مدیرعامل فیلمیران صادر شده است.

🔹به هر صورت بازگشایی این سامانه پس از ماه‌ها، این امیدواری را ایجاد می‌کند که با به‌روزرسانی‌های مرتب اطلاعات مجوزهای صادره، درخواست‌های مجوز و نوبت‌های بررسی در شورا، ادعاها درباره رونق سینما بیشتر قابل ارزیابی باشد و به گیشه بالای فیلم‌های کمدی محدود نشود.

✍🏻 مصطفی قاسمیان

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام | توییتر

@charsoofarhang

وی‌اودی‌های ایرانی چه اطلاعاتی را از کاربران خود پنهان می‌کنند؟

تاریکخانه نمایش خانگی
?از اواخر سال گذشته، درصد رضایت کاربران از هر محصول فیلیمو که به وسیله لایک یا دیسلایک در خروجی آن قابل مشاهده بود، از خروجی این پلتفرم حذف شده و دیگر نمی‌شود با استناد به آمار رسمی، فهمید هر محصول چقدر توانسته رضایت کاربران این پلتفرم را به دست بیاورد. این در حالی است که نماوا و فیلم‌نت رقبای اصلی آن همچنان درصد رضایت کاربران را نمایش می‌دهند.

?برای درک اهمیت این عدد، خوب است بدانیم رضایت پایین از فصل دوم «زخم کاری» و افت قسمت به قسمت آن، از دلایلی بود که شکست این اثر را اثبات کرد. همین حالا هم افت تدریجی رضایت از «پدرخوانده» در پلتفرم فیلم‌نت، نشان‌دهنده قرارگیری این اثر در شرایط نزولی است. اقدام فیلیمو در پنهان‌سازی درصد رضایت، تنها عمل ضدشفافیت پلتفرم‌ها نیست؛ به طور کلی وی‌اودی‌های ایرانی چندان شفاف نیستند و به کاربران برای دانستن بسیاری از اطلاعات حق نمی‌دهند.

?یکی از اعداد مهم هر پلتفرم، تعداد کاربران آن است. فیلیمو، فیلم‌نت، نماوا و دیگران در حالی آماری رسمی از شمار مشترکان خود نمی‌دهند که این امر در اغلب پلتفرم‌های شاخص جهانی رایج است. مثلا نتفلیکس هر 3 ماه یک بار، تعداد مشترکان خود را اعلام می‌کند، حتی اگر نسبت به دوره قبل افت کرده باشد. دیزنی پلاس، مکس، پارامونت پلاس، هولو، پیکاک و... نیز تعداد مشترکان خود را شفاف می‌کنند.

?نتفلیکس همچنین بخش ثابتی دارد که 10 محصول پربیننده هر هفته را به طور کلی و در تک‌تک کشورها و با تفکیک فیلم و سریال معرفی می‌کند و آمار هر اثر را به نمایش می‌گذارد. این در حالی است که پلتفرم‌های ایرانی، این اعداد را تنها زمانی اعلام می‌کنند که یکی از محصولات آن‌ها رکوردشکنی کرده باشد. در ماه‌های اخیر فیلم‌نت حتی اخبار چند رکوردشکنی را بدون ذکر عدد و رقم منتشر کرد! در این میان البته نقش ساترا به عنوان تنظیم‌گر، نامشخص است و روشن نیست آیا برای انتشار این دست آمارها، پلتفرم‌ها را تشویق می‌کند یا نه.

?همه آنچه گفته شد و البته بعضی موارد دیگر نشان می‌دهد سرویس‌های وی‌اودی کشورمان هنوز شفافیت پایینی دارند و بعضی حقوق کاربران را برای دانستن اطلاعات مرتبط با این کسب‌وکارها به رسمیت نمی‌شناسند. در شرایطی که این سرویس‌ها به درستی از کاربران انتظار دارند تا تنها با خریداری اشتراک به تماشای محصولات بپردازند و حقوق مؤلفان را زیر پا نگذارند، خود نیز باید مطابق عرف این صنعت، داده‌های فراوانی را به اطلاع کاربران برسانند.

?متن کامل یادداشت مصطفی قاسمیان، خبرنگار را در سایت بخوانید.

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام | توییتر

?@charsoofarhang

بلیت سینما بی‌سروصدا گران شد

?این روزها که فیلم «سال گربه» به اکران رسیده، اخبار مختلفی از رکوردشکنی‌های این اثر به گوش می‌رسد؛ رکوردهایی مثل بیشترین فروش در روز اول اکران و بیشترین فروش در ۳ روز اول اکران که به افتتاحیه مشهور است. اگر پیگیر اخبار سینمایی باشید، احتمالا متوجه شدید که همین رکوردها را یک ماه پیش فیلم «تمساح خونی» هم شکسته بود و برخی از این رکوردها را در نیمه دوم ۱۴۰۲ آثاری مثل «ویلای ساحلی»، «هاوایی» و «هتل» جابه‌جا کرده بودند! ماجرای این رکوردها چیست؟ همان‌طور که می‌شود حدس زد، نه فیلم‌های سینمای ایران طی همین ۷-۶ ماه اخیر، تماشاگرپسندتر و محبوب‌تر شده‌اند و نه سینمای ایران ناگهان با موج جدیدی از تماشاگران روبه‌رو شده، بلکه باز هم بلیت سینما گران شده است، ولی این بار بدون سروصدا.

▫️اوایل دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که بلیت سینما ناگهان گران شد. این اقدام از دو جهت کم‌سابقه به شمار می‌رفت؛ نخست آنکه پس از سال‌ها که افزایش قیمت بلیت سینما محدود به ابتدای اکران نوروزی شده بود، این تصمیم در میانه سال گرفته شد و دوم اینکه به فاصله ۱۰ ماه قبل از آن (اسفند ۱۴۰۱) یک بار دیگر بلیت سینما گران شده بود! یعنی این بار فاصله دو مرتبه افزایش بهای بلیت، نه یک سال، بلکه تنها 10 ماه بود! طبق مصوبه‌ای که در آن زمان از طریق روح‌الله سهرابی مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی اعلام شد، این نکته ذکر شد که همزمان با گرانی بهای بلیت، روز دوشنبه نیز (همراه با سه‌شنبه) به‌عنوان روز عرضه بلیت نیم‌بها تعیین شده تا ضرب خبر این افزایش قیمت، کمی گرفته شود. سهرابی در همان اظهارنظر گفت: «قیمت بلیت سینما در ساعات پیک و سانس‌های طلایی روزهای پنجشنبه و جمعه در سینماهای مدرن به صورت شناور تا سقف ۸۰ هزار تومان و در سینماهای ممتاز تا سقف ۶۰ هزار تومان در اختیار مدیر سینما خواهد بود.»

▫️خبر عجیب آنکه با گذشت تنها دو ماه از این رخداد، یک بار دیگر بلیت سینما گران شده است و این بار بی‌سروصدا این اتفاق افتاده. بدون اطلاع‌رسانی رسمی، آن تبصره مهم فروش بلیت ۸۰ هزار تومانی در ساعات طلایی برداشته شده و سالن‌های سینما در ۵ روز هفته (چهارشنبه تا یکشنبه) در همه ساعات روز به غیر از دو سانس که صبح است می‌توانند بلیت را به قیمت ۸۰ هزار تومان به فروش برسانند. این درحالی است که همواره مصوبات شورای صنفی نمایش و شورای راهبردی اکران به‌عنوان دو کمیته تخصصی تعیین آیین‌نامه عرضه در سینمای ایران، به اطلاع عموم می‌رسید و هرگونه تغییر در بهای بلیت سینما نیز از این قاعده مستثنی نبود. این اتفاقی نادر است که نه سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و نه صنوف سینمایی حاضر در شورا، خود را موظف ندیده‌اند تا گران شدن بلیت را به اطلاع علاقه‌مندان سینما برسانند.

?متن کامل گزارش مصطفی قاسمیان، خبرنگار را در سایت بخوانید.

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام

@charsoofarhang

آخرین سریال ده‌نمکی حتی موجب اعتراض منتقدان هم قرار نگرفت
گل‌درشت‌گویی ماورایی

▫️مصطفی قاسمیان: مجموعه «رستگاری» که در ماه رمضان از شبکه۲ سیما پخش شد، دومین سریال متوالی مسعود ده‌نمکی بعد از «آزادی مشروط» است که در پاییز ۱۴۰۱ روی آنتن رفت. در همان ایام و در شرایطی که آن سریال مورد انتقاد جدی قرار داشت، خبر رسید این فیلمساز برای ساخت مجموعه‌ای ماورایی از سیمافیلم چراغ سبز دریافت کرده و قرار است رستگاری را برای ماه رمضان جلوی دوربین ببرد.

▫️سریال جدید او برای نخستین بار در سالیان اخیر، مساله «مرگ‌آگاهی» را که تاکنون زیاد مورد توجه سریال‌سازان نبوده، به‌عنوان تم اصلی داشت که امتیاز آن محسوب می‌شود. نقطه‌قوت دیگر این اثر، آن بود که قصه‌اش در ماه مبارک رمضان می‌گذرد و با داشتن حدود ۳۰ قسمت، برای پخش از ابتدا تا انتهای این ماه تناسب دارد. این درحالی است که در سال‌های گذشته، مجموعه‌های مناسبتی رمضان، هویت خود را از دست داده‌اند و نه‌چندان رنگ‌وبوی دینی دارند، نه در قصه به ماه رمضان اشاره می‌کنند و نه حتی تا عید فطر به پایان می‌رسند!

▫️در مقابل آنچه از انطباق مجموعه رستگاری با ماه مبارک رمضان گفته شد، این اثر از لحاظ فرم و تکنیک، اثری نه‌چندان قدرتمند به شمار می‌رود که در ایام پخش نیز مورد توجه قرار نگرفت. اگرچه در اثر ضعف‌های چشمگیر «هفت سر اژدها»، سریال مسعود ده‌نمکی چندان هدف انتقادات واقع نشد و به نوعی در سایه آن در امان ماند، اما محصولی نیست که توانایی جذب مخاطب گسترده و تاثیرگذاری روی آنها را داشته باشد.

▫️مهم‌ترین عیب رستگاری که در اجزای مختلف متن و اجرای آن دیده می‌شود، ساده‌انگاری است. سریال شخصیت‌هایی سطحی و کاملا سیاه یا سفید دارد که به جز یکی، هیچ‌کدام پرداخت خاصی ندارند. حتی تحول‌های شخصیتی که طی قصه برای برخی از آنان ایجاد می‌شود، به قدری به سرعت رخ می‌دهد و فاقد پیش‌زمینه است که توی ذوق مخاطب می‌زند.

▫️جز مساله مرگ‌آگاهی که تم اصلی سریال به شمار می‌رود و درباره‌اش گفته شد، هم گره‌افکنی اصلی و هم خرده‌داستان‌های فرعی، سهل‌گیرانه طراحی شده‌اند و به بی‌شمار سریال ملودرام خانوادگی دیگر تلویزیون شباهت دارند. این خرده‌قصه‌ها آنقدر دستمالی‌شده و بدون عناصر جدید و جذاب ساخته و پرداخته شده‌اند که دیگر رمق تم اصلی جذاب مرگ‌آگاهی رستگاری را گرفته است. ده‌نمکی می‌توانست با طراحی داستان‌های جذاب‌تر، از ایده اصلی خود برای این اثر محافظت کند و اثری جذاب بسازد که حتی با وجود ضعف در شخصیت‌پردازی و بازی‌ها، برای مخاطب دیدنی باشد، اما رستگاری در این گام کم آورد و نتیجه، محصولی پرانتقاد و فاقد جذابیت شد.

?گزارش‌های مرتبط:

?چه کسی با ده‌نمکی رودربایستی دارد؟

?چرا ده‌نمکی‌ها نقدپذیر نیستند؟

روبیکا | اینستاگرام | بله | تلگرام

@charsoofarhang

? نسخه تلخ عطاران
? راهنمای فیلم‌های روی پرده سینما: روشن

? ژانر: درام روانشناسانه

? خلاصه داستان: یک مرد بی‌پول و عاشق سینما که مدت‌هاست در انتظار تحویل خانه ثبت‌نامی‌اش به سر می‌برد، به تدریج می‌فهمد که در حال از دست دادن کامل خانواده و زندگی خود است. بنابراین تصمیم می‌گیرد متفاوت از گذشته عمل کند.

? بازیگران: هنرپیشه اصلی فیلم «روشن» رضا عطاران است که در فیلم محوریت دارد و سیامک انصاری در نقش بهترین دوست او و سارا بهرامی در نقش همسرش جلوی دوربین رفته‌اند. مهدی حسینی‌نیا نیز نقش کوتاهی در این اثر دارد.

? سازندگان: سیدروح‌الله حجازی که برای فیلم‌هایی چون «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» شناخته می‌شود، نویسنده و کارگردان «روشن» است و این فیلم را با جواد نوروزبیگی مشترکا تهیه کرده است.

? مرور: «روشن» درامی با یک موقعیت تأثیرگذار، مهم و کمترگفته‌شده است که می‌توانست عمق و گسترش بهتری بیابد، ولی با خرده‌داستان‌های اضافی، به قدر یک فیلم بلند کش آمده. فیلم اما در برخی ابعاد هنری و فنی چشمگیر است و با صحنه‌آرایی و قاب‌های تماشایی، قدرتمند از آب درآمده. بازی عطاران نیز خیره‌کننده است.

? نظر مردم چیست؟ اغلب نظرات مردمی درباره فیلم «روشن» منفی است و بسیاری از تماشاگران، آن را اثری خسته‌کننده می‌دانند که به سختی می‌توان تحمل کرد. در عین حال شمار کمی از بینندگان نیز این فیلم را می‌پسندند و با سوژه و فضای آن همراهی دارند.

? جشنواره و گیشه: «روشن» با حضور در جشنواره فجر ۹۹ در ۳ رشته نامزد شد که در نهایت ۲ جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلمبرداری را برد. این اثر در ۹ روز اول اکران عمومی، حدود ۱۳ هزار قطعه بلیت به ارزش حدود ۷۳۵ میلیون تومان فروخته که رقم بسیار پایینی است.

@mostafa_ghasemian

Telegram

مصطفی قاسمیان