رقابت های قهرمانی ایتالیا بعد از 5 سال وقفه به خاطر جنگ جهانی اول در پنچ اکتبر 1919 برگزار شد
رقابت های قهرمانی ایتالیا فرمت جدیدی پیدا کرده بود ابتدا بازی ها به صورت مقدماتی و منطقه ای برگزار می شد سپس تیم های منتخب وارد گروه بندی اصلی که اونم به صورت ناحیه ای بود (شمال و جنوب ) می شدند و در نهایت قهرمان شمال و جنوب در یک تک بازی تکلیف قهرمان ایتالیا را مشخص می کردند
اینتر فصل 1919/20تحت هدایت مشترک نینو رسیگوتی و فرانسیس ماورو به صورت همزمان بود که در تاریخ اینتر حضور دو سرمربی به صورت همزمان بی سابقه است ، اغلب اسکواد اینتر بازیکنان بسیار با تجربه ای بودند که بیشتر شان سابقه قهرمانی با اینتر در فصل 1909/10 را در کارنامه داشتند اما نکته تلخ و منفی این بود که کاپیتان و مربی اینتر ویرجیلو فوساتی در سال 1916 در جنگ جهانی کشته شد بود و تیم اون رهبر همیشگی را نداشت اما ظهور یک نو ستاره به اسم لویجی چونینی تا حدودی این بار سنگین را از دوش اینتر برداشته و حضور ثابت برادر کاپیتان فوساتی یعنی جوزپه فوساتی در تیم جو منفی نبود کاپیتان را کم رنگ تر می کرد
اینتر در دور مقدماتی لمباردی در گروه A حضور داشت و در طی 10 بازی توانست نتیجه عالی 8 برد و 2 تساوی کسب کند و با 18 امتیاز به دور اصلی رقابت های شمال ایتالیا راه یافت.
در رقابت های دور اصلی اینتر در گروه C قرار داشت که 7 برد 2 مساوی و 1 شکست حاصل کار اینتر بود و با 16امتیاز توانست به فینال شمال ایتالیا صعود کند لازم به ذکر است شکست یک بر صفر اینتر مقابل نوارا تنها شکست اینتر در فصل 1919/20 بود . فینال شمال ایتالیا با حضور سه تیم قوی و صدرنشین گروه های سه گانه ناحیه شمال یعنی اینتر، یوونتوس و جنوا برگزار شد دیدار اول بین جنوا و یوونتوس در شهر میلان برگزار شد که یوونتوس توانست جنوا را سه بر دو شکست دهد دیدار دوم در شهر جنوا بین اینتر و یوونتوس برگزار شد که اینتر علی رغم یک یار کمتر به دلیل مصدومیت به مدت 60 دقیقه، توانست یووه را یک بر صفر مغلوب کند و دیدار سوم بین اینتر و جنوا قرار بود در تورین برگزار شود اما به دلیل اینکه قهرمانی اینتر تا حدودی زیاد حتمی شده بود فدراسیون به دلیل عدم کنترل فضای عمومی تورین بازی را به مودنا انتقال داد و اینتر با تساوی مقابل جنوا به عنوان قهرمان شمال ایتالیا به فینال نهایی راه یافت
سرانجام در 20 ژوئن سال 1920 در دیدار فینال اینتر به عنوان قهرمان شمال و لیورنو به عنوان قهرمان جنوب در شهر مودنا به مصاف همدیگر رفتند اینتر در دقایق 12و 34 با دبل امیلیو آگرادی توانست بازی رابه طور کامل دردست بگیرد و تیر خلاص ارمانو آئبی در دقیقه 44 امید ها را برای لیورنو به طور کامل از بین برد، بازی در نیمه دوم هم بر طبق انتظار جلو می رفت تا در دقیقه 80 و 88 لیورنو توانست 2 گل خورده را جبران کند اما دیگر برای کامبک بسیار دیر بود و اینتر توانست برای دومین بار قهرمان ایتالیا بشود.

🆔 @FcInter_History

فصل 1909/10 سیزدهمین مسابقات قهرمانی ایتالیا بود که توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا تحت عنوان رده اول در سال 1909/10 برای اولین بار با فرمت جدید برگزار شد فرمتی که تنها 20 سال پابرجا بود و در سال 1929 به بخش ملی سری آ تغییر کرد، فصل 1909/10با حضور نه تیم اینتر،…

به مناسب فرا رسیدن سوپرکاپ ایتالیا به اولین قهرمانی اینتر در این رقابت بپردازیم
اولین دوره سوپرکاپ ایتالیا در سال 1988برگزار شد، اینتر با کسب قهرمانی سری آ در فصل 1988/89 توانست جواز حضور در سوپرکاپ را برای دومین دوره این رقابت در سال 1989 کسب کند.
اینتر باید به مصاف قهرمان جام حذفی یعنی سمپدوریا می رفت بازی سوپرکاپ بین اینتر و سمپدوریا 29 نوامبر سال 1989 در ورزشگاه جوزپه مه تزا برگزار شد و اینتر تحت هدایت جیووانی تراپاتونی توانست با نتیجه دو بر صفر و با گل های انریکو کوکی و آلدو سرنا سمپدوریا را شکست دهد و به اولین عنوان خود در سوپرکاپ ایتالیا دست پیدا کند

🆔 @FcInter_History

فصل 1909/10 سیزدهمین مسابقات قهرمانی ایتالیا بود که توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا تحت عنوان رده اول در سال 1909/10 برای اولین بار با فرمت جدید برگزار شد فرمتی که تنها 20 سال پابرجا بود و در سال 1929 به بخش ملی سری آ تغییر کرد، فصل 1909/10با حضور نه تیم اینتر، تورینو، یوونتوس، میلان، جنوا، پرو ورچلی، یو اس میلانزه، آندره دوریا و آسونیا در7 نوامبر 1909 برگزار شد .
اینتر در فصل قبل تر برای اولین بار در مسابقات قهرمانی ایتالیا شرکت و نتایج مطلوبی را کسب نکرده بود. ریاست باشگاه و در راس آن کارلو د مدیچی تصمیم گرفتند برای فصل جدید تمامی مدیریت فنی تیم را به ویرجیلیو فوساتی جوان واگذار کند، فوساتی که نقش مربی بازیکنی را بر عهده گرفته بود و اختیار تام داشت بازیکن های را که فکر می کرد برای تیم کارایی خاصی ندارند را حذف کرد از جمله آن ها کاپیتان تیم مارکتل آلمانی و آشیل گامای برزیلی را کنار گذاشت و بازیکن های مثل ارمانو ایبی، اسکار انگلر، جیووانی کاپرا، کارلو پایر و دروازه بان افسانه ای پیرو کامپلی را به تیم اضافه کرد
و با چیدمان دو سه پنج توانست اینتر رو قهرمان ایتالیا کند.
اینتر در ابتدای لیگ ضعیف ظاهر شد اما بعدا بسیار قدرتمند ادامه داد و با تیم پرو ورچلی رقابت تنگاتنگی برای قهرمانی داشتند. پرو ورچلی در رقابت های قهرمانی ملی ، رقابتی که فقط بازیکن های ایتالیایی اجازه حضور داشتند و سطح بسیار پایین تری نسبت به مسابقات رده اول داشت با حضور تیم های یو اس میلانزه ، آندره دوریا و آسونیا توانسته بود قهرمان بشود و همچنین برای قهرمانی در رقابت های اصلی هم خیز برداشته بود که در پایان لیگ با اینتر در امتیاز 25 هم امتیاز شدند و مشترکا در رتبه اول قرار گرفتند .
طبق قانون فدرال در چنین شرایطی باید یک دیدار پلی اف و مستقیم بین دو تیم انجام بشود و میزبانی با تیمی خواهد بود که تفاضل گل بهتری داشته باشد و اگر دیدار پلی اف مساوی بشود باید دیداری دیگر در زمین بی طرف برگزار بشود، پرو ورچلی تفاضل بهتری داشت و میزبان این مسابقه شد و در نهایت اینتر با برتری 10 بر 3 مقابل تیم پر ورچلی توانست قهرمانی رده اول ایتالیا را به دست آورد. همچنین اینتر در فصل 1909/10 در دیدار رفت دربی میلان توانست 5 بر 0 و در دیدار برگشت 5 بر 1 پیروز بشود و بهترین عملکرد تاریخ خود را در مقابل همشهری ثبت کند

? @FcInter_History

اینتر در فصل 1909/10 دو سال بعد از تاسیس باشگاه توانست عنوان قهرمانی ایتالیا را کسب کند.
بیایید به تاریخچه اولین قهرمانی اینتر در ایتالیا بپردازیم ???

? @FcInter_History

جورجو گتسی گلر درخشان ایتالیایی در دهه 50 میلادی که از سال های 1951 تا 1958 برای اینتر مجموعا 187 بازی انجام داد و توانست با اینتر 2 اسکودتو در سال 1952/53 و 1953/54 کسب کنه گتسی با هنرپیشه معروف ایتالیایی ادی کامپانیولی وارد رابطه عاشقانه شد و بعد از مدتی کامپانیولی با گلر میلان لورنزو بوفون به او خیانت کرد لورنزو بوفون هم به مانند گتسی جزو بهترین گلر های ایتالیایی در دهه 50 میلادی بود که توانست با آث میلان 4 اسکودتو برنده شود همچنین لورنزو بوفون پسر عموی پدر بزرگ جیانلویجی بوفون می باشد
گتسی به طوری عاشق اینتر بود که در سال 1956 یک هتل رو در شهر زادگاهش به اسم اینترناتزیوناله افتتاح کرد سرانجام در سال 1958 او به جنوا رفت و بعد از یک سال در معاوضه ای تاریخی با لورنزو بوفون به آث میلان پیوست و یه جورایی گتسی علی رغم علاقه ی شدید به اینتر از بوفون انتقام گرفت و جانشین او در میلان شد اما ماجرا همین جا تمام نمی شود لورنزو بوفون بعد از یک سال عضویت در جنوا برای انتقام از گتسی به اینتر هلینو هررا می پیوندد و لورنزو بوفون در اینتر خشتی از گرنده اینتر را بنا نهاد و به مدت 3 فصل برای اینتر بازی کرد که حاصلش یک اسکودتو بود همچنین گتسی هم در میلان توانست هم در لیگ و هم در اروپا قهرمان شود
لورنزو بوفون جورجیو گتسی بیش از نیمه دهه به خاطر عشق و خیانت باهم رقابت و کل کل شدیدی داشتند و این رقابت سبب افت آنها نشد بلکه برعکس سبب شکوفایی و افتخار آفرینی هر دوی آن ها شد همچنین هردوی آن ها هیچوقت همزمان به تیم ملی دعوت نشدند
و در نهایت این را باید مردم قضاوت کنند که کدوم یک از اون ها برنده ی این رقابت بودند و یا شاید این کل کل هیچ بازنده ای نداشت !!

? @FcInter_History

در طول تاریخ فوتبال و سینما همیشه باهم در آمیخته بوده اند فوتبالیست ها و بازیگر های بسیار باهم رابطه عاشقانه داشتند اما ورژن ایتالیایی آن در دهه 50 میلادی را می توان از جنجالی ترین آن ها قرار داد ??

? @FcInter_History

آرماندو پیکی در سال 1935 در لیورنو ایتالیا به دنیا آمد و فوتبال را در شهر زادگاهش شروع کرد و در سال 1954 به تیم لیورنو پیوست و به مدت 5 سال در آنجا در پست مدافع راست بازی کرد سپس به اسپال رفت و در فصل 1960/61 با آمدن هلینو هررا به اینتر آمد
هلینو هررا در همان ابتدای کار به پتانسیل بالای آرماندو پیکی پی برد و دو تغییر اساسی را به وجود آورد یکی انتقال او از پست مدافع راست به مدافع مرکزی و نقش سویپر در کاتناچیوی هررا و دیگری این بود که بعد از دو سال حضور در اینتر با جدا شدن برونو بولچی بازوبند کاپیتانی به پیکی داده شد
آرماندو پیکی به عنوان کاپیتان نراتزوری 2 لیگ قهرمانان را بالای دستان خود برد و همچینین توانست فاتح 3 اسکودتو و 2 جام بین قاره ای بشود
آرماندو پیکی تنها بازیکن تاریخ اینتر هستش که 3 بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا به عنوان کاپیتان نراتزوری بازی کرده است
سرانجام در فصل 1966/67 بعد باخت فینال لیسبون تیم اینتر هررا کم کم رو به افت رفت و آرماندو پیکی بعد از 8 سال ماجراجویی به تیم وارسه منتقل شد و از اینتر خداحافظی کرد
در سال 1968 آرماندو پیکی باری دیگر توسط والکارگی و به کمک هررا به تیم ملی ایتالیا دعوت شد اما در دیدار مقدماتی یورو مقابل بلغارستان دچار مصدومیت شدید و شکستگی لگن شد و در نهایت از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و گام در مسیر مربیگری نهاد و با مربیگری تیم های وارسه و لیورنو خودش رو به دنیای مربیگری معرفی کرد و در سال 1971 با تیم یوونتوس برای مربیگری به توافق رسید و در نیمه راه به دلیل بیماری نیمکت یوونتوس رو ترک نمود و سرانجام در سال 1971 در سن 36 سالگی به دلیل سرطان ستون فقرات فوت کرد
در سال 1990 شهردار لیورنو ورزشگاه لیورنو را به اسم آرماندو پیکی نام گذاری کرد

? @FcInter_History

همه ی ما اینتری ها با گرنده اینتر یا اینتر خوفناک هلینو هررا کم یا بیش آشنا هستیم اما با کاپیتان گرنده اینتر چطور ؟؟
????

? @FcInter_History