و قسم به امیدی که می‌روید از جای بریدگی زخم در تن?

@CoffeMoon ?

یه چیزی خوندم خیلی شبیه من بود، می‌گفت:
"و من خودم را با خستگی تمام
از میان این فصل عبور می‌دهم،
فقط به امید نور کم سویی
که در دور دست‌ها می‌درخشد..."

@CoffeMoon ?

‏ناراحت بودن در کنار منطقی بودن اینطوریه که درک میکنی و ساکت میشی.

@CoffeMoon ?

‏بعد مرحله "از هیچی خوشحال نشدن" یه مرحله هست به اسم "از چیزی ناراحت نشدن" خیلی از ماها اونجاییم.

@CoffeMoon ?

شایدم بزرگسالی یعنی همین. کنار اومدن با این که هیچ چیز فوق‌العاده‌ای وجود نداره.

@CoffeMoon ?

‏«قدر شناس بودن» واقعاً ترن آنه . درست تربیت شده، ارزشت رو می‌دونه، متقابلاً برات قدم برمی‌داره .

@CoffeMoon ?
#توییت

یه پديده‌ای هم هست به اسم Revenge bedtime procrastination که مطمئنم همه تجربه کرديم. يعنی شبا با اینکه نیاز به خواب داریم و خسته‌ایم، بازم دیر میخوابیم. چون تو طول روز به دليل کار و مشغله، وقت آزادی که واسه خودمون باشه نداشتيم پس خواب شبو برای داشتن اون تایم آزاد قربانی میکنيم

@CoffeMoon ?

‏به قول ایرج طهماسب «آدم هایی که دوستشون داریم سرمایه‌ی ما هستند.»

@CoffeMoon ?

یه روزی میرسه اجازتون دست خودتونه
ولی باز ترجیح میدین بمونین خونه لحاف و بغل کنین و سریال ببینین.

@CoffeMoon ?