اینروزا که کتاب دژخیم عشق اثر اروین دیالوم رو میخونم،حس خوبی دارم،اینکه همه چیز رو از دید یه تراپیست میخونم،و چقدر یک تراپیست همه چیز رو از همه زوایا بررسی میکنه،حتی بعضا از برخی مراجعه کننده هاش بدش میاد ولی بازم درمانشون میکنه و مثل یک پدر دلسوزه.

‏یالوم به مراجعی که سوگ
رو تجربه می‌کرد گفته بود
که سوگ بهای جرئت دوست داشتن دیگرانه، وقتی کارت دوست داشتن رو برمیداری همراه با اون کارت سوگ رو هم برداشتی.✨

اینکه گاهی قربون صدقه‌ی خودم میرم که آفرین خودتو جمع و جور کردی هم خودشیفتگی محسوب میشه؟!