نوشته بود آدمای موقتی، درسای دائمی میدن و چقدر من این جمله رو زندگی کردم.

حسین جان دل‌ بسته‌ام به دلبرِ پایین پایِ تو

حرفای دلتون رو بزنید.احساساتتون رو نشون بدید.آدما که علم غیب ندارن.

چگونه بگویم که شب تنها برای من موقعیتی از زمان نیست؟ شب اسم تمام رنج‌هایی‌ست که پنهان‌شان کرده بودم و حالا پیدا شده‌اند.

از شهر و دیار خود خسته گشته ام
ولگرد کوچه های عراقم کن حسين...

در من اثر می‌کنی
مثل آب در سنگ.

«‍زن‌ها گاهی اوقات چيزی نمی‌گويند چون به نظرشان لازم نيست كه چيزی گفته شود با نگاه‌شان حرف می‌زنند به اندازه يک دنيا حرف می‌زنند. هرگز نبايد از چشمان هيچ زنی ساده گذشت.»
-سیمون دوبوار.

کاش هیچوقت تصوراتمو نسبت به خودتون خراب نکنید.

می‌گه:
«تو زندگیت با هر کسی دو بار آشنا می‌شی! یه بار وقتی که میان و یه بار هم وقتی که می‌رن.»

ای محترم قمر؛