کسی که هیچ دشمنی نداره،
در نهایت توسط دوست هاش کشته میشه.

من فکر می‌کردم بزرگ شدن یعنی جدی رفتار کنی، زیاد نخندی، دربارهٔ علایقت بیش از حد ذوق نکنی و هیجان‌زده نشوی تا شخصی خردمند به من گفت پفیوز‌الدوله، این افسردگی است.

والد ایرانی چند تا تیپیکال خاص داره در مواجهه با هر دستاورد فرزند

1. اینم شد کار؟ برو بچسب به یه چیز درست حسابی
2. مسخره کردن
3. تشویق و حمایت از فرزند( بسیار بسیار نادر)

مجسمه ساختن از اون چیزی که فکرشو میکردم خیلی سخت تره

اما خب هنوز زوده برای قضاوت کردن
با یک بار تمرین کسی استاد نشده

یک نفر دیشب ازم پرسید چرا اغلب پیاماتو بعد از چند دقیقه پاک می‌کنی‌؟‌ نمی‌دونم چرا اما بعد از زایش یک محتوا، دقایق اول دوپامین توی خونم زیاده و نسبت بهش بخشنده و خوشبین هستم. هر قدر می‌کذره و این موج لذت توی بدنم فروکش می‌کنه، ایرادات بزرگ‌تر میشن و جلوی چشمم می‌رقصن. طوری که به جای لذت، منزجرم می‌کنه. این میشه که برمی‌گردم و پاکش می‌کنم، آره. اون محتوایی که بتونه از این مرحله بگذره و پاک نشه، حتما مروارید خاصی توی خودش داشته.

اما اگه همیشه دنبال معنای زندگی بگردی،
هرگز زندگی نمیکنی!

" زیبا ترین عکس ها زمانی گرفته میشوند ، که تمام اجزا در طبیعی ترین حالت خود باشند ؛ دیگر تظاهر جایی در عکس هایم ندارد "

دیروز داشتم پوستر های تبلیغاتی برای ثبت نام کلاس هارو می‌دیدم..
یه دوره نویسندگی بود اما محدودیت سنی داشت
گروه سنی ۱۰ تا ۱۳ ، یه لحظه با خودم گفتم خب من ۱۳ سالمه دی-
همینجا مغزم ساکت شد.
من دیگه ۱۳ سالم نیست.

دچار بحران هویتی شدیدی شدم
روز ها و سال های زندگیم انقدر سریع گذشت؟
نمیتونم بپذیرم...

"Only bad thing about a star is...
they burn up"