‍  ما ز هر صاحب دلی یک رشته فن آموختیم
عشق از لیلی و صبر از کوه کن آموختیم
گریه از مرغ سحر خودسوزی از پروانه ها  صد سرا ویرانه شد تا ساختن آموختیم

شهریار

‍   دست طمع چو پیش کسان می‌کنی دراز
  پل بسته‌ای که بگذری از آبروی خویش
؟

۶۹۰
در سیاست وحکومت
روابط خارجی و امور داخلی
پیرو شماره ۵۶۳ در همین کانال
چون وزیر چنین بود پادشاه به فراغت و رفاهیت به جهان‌گیری و آنچ شرایط و آداب سلطنت است مشغول تواند بود و الا پادشاه را چون به جهان‌داری و احکام وزارت قیام باید از جهان‌گیری و شرایط و ناموس سلطنت بازماند و احوال رعیت مختل شود.
(مرصاد...، ص۴۵۱)
مفهوم کلی: هر وقت امور داخلی درست باشد امور و روابط خارجی هم درست می‌شود اولی بر عهده‌ی وزیر و دومی بر عهده‌ی پادشاه است.
@Msadeghi123

زین پس مواردی در سیاست و حکومت خواهم آورد ?

‍   اینقدر پشتِ هم بدِ ما را مگو به خلق
    بین کنایه ها نفسی استراحتی
نفیسه سادات موسوی

‍ در انجماد واژه‌ها اسیر روز و شب منم 
   طلوع‌کن چکاوکم بخوان حدیث صبح را
اکبر سامی

‍  گاهی هزار دوره دعا بی‌اجابت است
  گاهی نگفته قرعه به نام تو می‌شود
قیصرامین‌پور

خنده می‌بینی ولی از گریۀ دل غافلی
خانۀ ما از درون، ابر است و بیرون، آفتاب
فصیحی هروی

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود
حافظ

۶۷۷
در تعامل رهبران دینی با مردم
"علم لاینفع دونوع است : یکی علم شریعت چون بدان کارنکنندنافع نباشد..ودوم علم نجوم و کهانت و انواع علوم فلسفه...وبعضی با کلام برآمیخته‌اند و آن‌رااصول نام کرده تا به نام نیک،کفروضلالت درگردن خلق عاجز کنند واین نوع غیر نافع است فی ذاته واگر بدان عمل کنند مُهلک و مُغوی و مُضل بوند وبسی سرگشتگان بدین علم از راه دین بیفتادند به غرور."
( مرصادالعباد،قرن۷،ص۴۸۶)
کهانت: فال بینی و پیشگویی
فی ذاته: خودش
مهلک: هلاک کننده
مغوی: اغواکننده
مضل: گمراه کننده
مفهوم کلی: علوم بی فایده دونوع است : اول علم دین اگر بدان عمل نشود ودوم علم نجوم و فال بینی که آن را به نام اصول می خوانند و تماما گمراه کننده است اما آن را به خورد مردم بیچاره می دهند و بسیاری شان دچار غرور شده و منحرف شدند .
@Msadeghi123