یک تکنیک مهم برای ایجاد آرامش در خانواده 👇🏻

برای ایجاد آرامش چند روش و تکنیک وجود داشته دارد. اوّلین روش برای آرامش، آرامش های کلامی است؛ یعنی اگر پدر و مادر بخواهند به فرزند خود آرامش دهند، باید در ارتباط کلامی خود با نوجوان دقّت کنند. نوجوانان آتش زیر خاکستر هستند؛ یعنی نیاز به یک باد و نسیم دارند تا آتش درونشان شعله ور شود؛ لذا پدر و مادر نباید بگذارند که این تلاطم و برانگیختگی در نوجوان به وجود بیاید.
یکی از چیزهایی که آدم را خیلی عصبی می کند، بد حرف زدن است. در روایات دینی ما آمده است که: "زیبا سخن بگویید تا زیبا سخن بشنوید"؛ لذا اگر پدر و مادر بخواهند از نوجوان سخن زیبا بشنوند، باید با او زیبا سخن بگویند.

🍀@ChildPsychologist

تکنیک حواس‌پرتی!

از کودک نمی‌توان انتظار داشت در جایی که دور و برش خوراکی، اسباب بازی، تلویزیون روشن یا هر وسیله مزاحم دیگری وجود دارد، تکالیفش را انجام دهد.

اگرچه از بین بردن حواس پرتی تقریبا غیرممکن است اما راه‌هایی برای مدیریت و کاهش تعداد مواردی که باعث ازبین رفتن تمرکز کودک می‌شود وجود دارد.

با این تکنیک شروع کنید که هنگام انجام تکالیف هیچ خبری از تلویزیون، ‌تلفن و کامپیوتر نیست تا زمانی که تکالیف تمام شود. البته سکوت مطلق هم لازم نیست.

🍀@ChildPsychologist

بشر موجود خاصی است که باید نسبت به خود آگاه باشد، در برابر خویش مسئول باشد و به خودش تبدیل بشود. او موجودی است که همواره در رابطه‌ای جدلی با نبودن و مرگ است. و نه‌تنها می‌داند زمانی فرا می‌رسد که نخواهد بود، بلکه می‌تواند با انتخاب‌های خویش باشندگی‌اش را به کناری افکند و از دست بدهد.

«بودن و نبودن» - «و» در عنوان فرعی این بخش اشتباه چاپی نیست - چیزی نیست که فرد یک بار برای همیشه و در لحظه‌ای که به خودکشی فکر می‌کند انتخاب کند. می‌شود گفت انتخابی است که فرد در هر لحظه می‌کند. پاسکال با زیبایی بی‌مانندی این جدل بنیادین موجود در آگاهی انسان از باشندگی‌اش را به تصویر می‌کشد: بشر ساقه‌ای بیش نیست، نحیف‌ترین ساقه در طبیعت، ولی او ساقه‌ای اندیشمند است.

لازم نیست همه گیتی برای نابود کردنش مجهز شود: کمی بخار، یک قطره آب برای کشتنش کافی است. ولی بشر از هر آن‌چه او را بکشد اصیل‌تر است، فرقی نمی‌کند گیتی از کجا او را در هم بکوبد، زیرا او می‌داند که می‌میرد و بر برتری گیتی بر خود واقف است؛ ولی گیتی از این‌همه هیچ نمی‌داند.

رولو می
🌸

نیاز به خوبی، نیاز به شخص دیگری که هم چیزی خوب در اختیار دارد و هم حاضر است بخشی از آن را به ما بدهد، در عین اینکه نمی‌توان اندازه‌گیریش کرد آن‌قدر شکننده و در محاصره پیش‌فرض‌های گوناگون است که شخص نمی‌تواند با آن کنار بیابد.

عشق‌ها هنوز شروع نشده نابود می‌شوند، پیش از آنکه حتی رابطه واقعا شروع شده باشد. شخص زخم‌خورده ترجیح می‌دهد خودش دیگری را پس بزند، در عوض اینکه خطر پس زده شدن را به جان بخرد؛ ترجیح می‌دهد خود را طرف فعال قضیه جا بزند تا احساس عمیق ناتوانی و بی‌ارزشیِ خود را پنهان کند.

به این طریق است که الگویی خودتخریب‌گر مدام تایید و تشدید می‌شود؛ و درست در همان لحظه‌ای این اتفاق می‌افتد که امکان شکستنِ الگو وجود داشته است، امکان این تجربه وجود داشته که فرد دریابد برخطاست، اینکه دیگران نیز می‌توانند خوب باشند و خوبی فرد نیز می‌تواند مورد قدردانی قرار گیرد و نه اینکه مورد سوءاستفاده واقع شود یا انکار شود یا مسخره شود.

به تعبیر فروید، اینجا با نوعی اجبار درونی و دیرینه برای تکرار سروکار داریم: ما درگیر نوعی پیشگویی‌های خودتحقق‌بخش هستیم، گرچه محتوای آنها شرورانه است و تاثیرشان چیزی جز خودویرانگری نیست و از همه لحاظ نوعی بن‌بست‌اند، به‌نحوی که حتی حاضر نیستیم به سراغ بدترین تروماهایمان برویم و از آنها خلاص شویم.

این گرایش گاهی چنان در ما عمیق می‌شود که لازم است سال‌ها در دوره‌های درمانی شرکت کنیم تا از آن رهایی یابیم و بعد بتوانیم انرژی‌هایمان را صرف جستجوی خوبی‌های حقیقی زندگی کنیم و نه دردناک‌ترین آنها و چیزهایی که زندگی ما را طوری طلسم می‌کنند که همواره در بدبختی بمانیم.

آرنه یوهان وتلسن
🌸

چگونه کودکانمان را از تعرض جنسی در امان نگه داریم ؟
رازداري، مهمترين تاكتيك افراد متعرض جنسيه. در مورد راز "خوب" و راز "بد" آموزش بدين. به فرزندتون بگيد كه هر رازي كه اونها رو مضطرب، نگران يا افسرده مي كنه راز خوبي نيست و بهتره با شما درميونش بذاره. هرگز از كنار صحبتهاي فرزندتون در اين خصوص نگذريد و نگيد كه لابد خيالاتي شده. لازمه بسيار مهربانانه با فرزندتون صحبت كنيد، ازش بخوايد تا هر رفتاري كه ناخوشايندش بوده رو با شما درميون بذاره.

@Subliminalsexguide

بددهنیِ فرزندان؛ کودکی کردن است یا بیماری؟

لج‌بازی، ناسزاگویی و پرخاشگری در کودکان اختلالاتی مجزا است، این که چگونه باید با این رفتارها در کودکان برخورد کنیم، مقوله‌ای است که باید در مرحله ابتدایی ریشه‌یابی شود.

فاکتور خانواده به عنوان نخستین عامل در بروز این اختلالات مطرح می‌شود، در کودکانی با سنین کمتر از ۷ سال، نقش خانواده مهمترین فاکتور مؤثر محسوب می‌شود اما برخی از اختلالات همچون لجبازی عمدتاً ناشی از نارسایی‌های عصبی و بیش‌فعالی هستند و در این موارد خانواده محور اصلی ریشه اختلال به شمار نمی‌آید چرا که بخشی از آن به دوران بارداری و فرآیند زایمان مادر بستگی دارد.

توجه به فاکتور خانواده به منظور رفع این اختلالات در کودکان ضروری است، دارو درمانی، رفتار درمانی، درمان‌های شناختی‌رفتاری و بازی درمانی، راهکارهای ضروری در راستای رفع این اختلالات هستند، هر چند دارو درمانی در هنگامی که ریشه مشکل از خانواده نباشد باید مورد استفاده قرار گیرد.

حذف و اصلاح الگو و مدل‌های بدرفتاری در خانواده‌ها اولویت اصلی در این زمینه می باشد. بعضاً این امکان وجود دارد که بددهنی یکی از بزرگترهای خانواده یا آشنایی کودک با شخصیت بدرفتار یکی از فامیل یا آشنایان، منجر به بروز چنین رفتارهایی در وی نیز شود.

فاکتورهای جسمی کودکان همچون سو تغذیه، کمبود ویتامین‌ها، کلسیم، فقر آهن و اسید آمینه، بدغذایی و عادات‌های غذایی نامناسب نیز در بروز این اختلالات مؤثر هستند، تنظیم زمان خواب کودکان بسیار مهم است چرا که کودکی که از خواب درست، کافی و منظمی برخوردار نباشد، رفتارهای خوب و مناسبی نخواهد داشت و پرخاشگر می‌شود.

خانه تان طوری باشد که محیطی دوستانه و امن برای اکتشاف بچه ها باشد. شنیدن همیشگی اصطلاحاتی مثل ” بهش دست نزن” و ” ازش دور شو” می تواند باعث از بین رفتن استقلال شود.

هر چه قدر خانه ی شما برای بازی و اکتشاف بچه ها امن تر باشد کمتر نه می گویید. و هر چه قدر کمتر به او نه بگویید به طور چشمگیری کشمکش های بین شما و او کاهش می یابد.

کودکی که در خانه آزاد است کمتر لجبازی میکند و همکاری بهتری با والدینش خواهد داشت!

🍀@ChildPsychologist

🔴 به فرزندان خود بیاموزید

از باختن درس بگیرند و از موفقیت لذت ببرند.
به فرزندان خود بیاموزید که یک برنده باادب باشد و یک بازنده سربلند.
به آنها بیاموزید که مسئله مهم، بردن نیست؛ شرکت کردن در مسابقات هم به همان اندازه مهم است.
به آنها بیاموزید که شکست محدود و موقتی را بپذیرند، اما هرگز امید بی انتها را از دست ندهند. 

با یک تبسم، یک کلمه تشویق آمیز و یک دست نوازش، تفاوت بردن و باختن را برای فرزندان خود رقم بزنید.

🍀@ChildPsychologist

برای افزایش هوش کودکان همه روز را با صدای بلند داستان بخوانید.

کارشناسان تاکید دارند که در طول روز با کودک خود زیاد حرف بزنید. مغز، سیستمی است که همیشه به دنبال الگوها و نمونه محور است. بنابراین، هر چه نمونه های کلامی بیشتری را بشنود، بسیار سریع تر حرف زدن را خواهد آموخت. به همین دلیل، توصیه می شود تا می توانید در طول روز با کودک خود صحبت و برای او داستان بخوانید.

اصولا ما همه افکار خود را به زبان نمی آوریم، اما با بیان آنها و تبدیل این اطلاعات به اصوات می توانید باعث افزایش قدرت مغز کودک خود شوید.

اگر کودک در سه سالگی بسیار روان و واضح صحبت کند، یعنی حدود یک و نیم برابر بهره هوشی بیشتری نسبت به کودکانی دارد که اینگونه نیستند.

همچنین در مدرسه نیز بسیار بهتر از دیگران توان خواندن، هجی کردن و نوشتن خواهند داشت.

🍀@ChildPsychologist