عزیزان، باید جمع کرد رفت از دنیایی که توش من تا این ساعت بیدارم بدون این که بخوام.

خوشگلای من، به مناسبت تولد یک سالگی قنات تصمیم گرفتم یه هدیه کوچیک بهتون بدم که یادگاری بشه و خوشحال بشیم و شما هم توی این جشن با من شریک بشید. اینجوریه که شما این پیام رو فوروارد می‌کنید توی چنلتون و دقیقا زیر همین پیام اسم کتاب موردعلاقه‌تون رو می‌نویسید و من چند روز دیگه قرعه‌کشی می‌کنم و به دو نفر کتابی که می‌خوان رو هدیه می‌دم. فقط دقت داشته باشید در حد دانشجوی مملکت باشه کتابی که می‌خواید که شرمنده‌تون نشم. :)))) بغل برای همه‌تون.?✨

بیخود شده‌ام لیکن بیخودتر از این خواهم
با چشم تو می‌گویم من مست چنین خواهم

من تاج نمی‌خواهم من تخت نمی‌خواهم
در خدمتت افتاده بر روی زمین خواهم

آن یار نکوی من بگرفت گلوی من
گفتا که چه می‌خواهی گفتم که همین خواهم

با باد صبا خواهم تا دم بزنم لیکن
چون من دم خود دارم همراز مهین خواهم

در حلقه میقاتم ایمن شده ز آفاتم
مومم ز پی ختمت زان نقش نگین خواهم

ماهی دگر است ای جان اندر دل مه پنهان
زین علم یقینستم آن عین یقین خواهم
_مولانا

‏از کاخ‌های فرو ریخته، از بناهای ویران شده بگو؛ من به شنیدن داستان‌هایی شبیه داستان خودم محتاجم.

طوری به این زندگی امید دارم و دوستش دارم
انگاری فقط و فقط برای من ساخته شده. خاصِ من. انگار همین فردا قراره از دستش بدم.
طوری براش می‌جنگم انگار تهِ این راه قراره بهمون تیتاب برسه. یه طورِ مسخره و بی دلیلی دوستش دارم. مثلِ همه یِ آدم ها و چیز هایی که تا به حال دوستشون داشتم همون‌قدر بی دلیل.
هر بلایی هم سرم میاره باز دوستش دارم. چیه این آدمیزاد؟

آمدمش که بنگرم، گریه نمی‌دهد امان. خانه و سرپناه بود. مادر بود؛ به معنای واقعیِ کلمه مادر و خانه بود در دلِ من. آواره و یتیم می‌شدم دور از او. می‌گذارد و می‌رود و مرا همانجا رها می‌کند؛ همانجایی که ممکن است زلزله‌یِ غم و سیلِ اشک مرا ببرد.
_"لام" می‌‌نویسد.