https://decomytree.com/home?hashedId=kJe_jX3DWWAR به منم از این نامه‌ها که می‌گن روز کریسمس باز می‌شه تا ببینیمشون می‌دین؟ خیلی نامه دوست دارم نامه بدین می‌رین تو قلبم🫵🏻

به کی بگم که واسش صبر کرد؛ هر بار افتاد برش داشت و برد جایی که باهم رفتن زخم‌هاش رو بست؟ اولین کلامی که گفت اسمش بود. ضرباتی که میزد، ضربه های اون روزی بود که میزدن و میتونست لرزششون رو دریافت کنه. خدایا. خدایا😭

جالبه که هم این سریال و هم a shop for killers که جفتشون از دیزنی بودن جزء معدود سریال های امسالن که من واقعا در حال پخش دیدم و به پایان رسوندمشون. بقیه سریال‌های در حال پخش رو معمولا درست نمی‌تونستم کامل کنم، دقیقا نمی‌دونم چرا.

⨳​ 📻 ࣪ ⊹ کی فکرشو می‌کرد داستان در این حد با معنی باشه؟ قسمت های ۵ و ۶ فقط غم بودن. هر جزئیاتی واقعا ناراحتم می‌کرد. این جزئیات سریال‌ها آخر من رو درسته قورت میده. و کاپل‌هاشون... آخ از این کاپل‌هاشون. شکستم. مخصوصا وقتی دیدم ضربان قلب هیون‌مین به جی‌یونگ وابسته‌س... مخصوصا وقتی دیدم هیه‌وون همه‌ش از پشت مراقب سونهی‌‍ه... خدایا همه چیز این داستان عمیق و دردناکه دیگه واقعا بس- 😭 تقریبا نیمی از سوال‌ها و شک‌ها به پاسخ رسیدن. یکسری جزئیات و صحبت‌هایی که قبلا کردم بامعنی و درست بودن و برخی‌هاشون هم نه. مهم نیست. این حدس و گمان‌ها به نظرم جالبن و بعدا خاطره میشن. دیدگاهی که اون آقاهه نسبت به متوفی ها داشت هم غمگینم کرد. ارتباطات سریال پرمفهوم بودن. سینماتوگرافیش دوست داشتنیه. حتی رنگ‌های به کاربرده در صحنه‌های مختلف به خاطر شرایط اون سکانسه و بامعنیه. و آخ، بازیگرشون. خدایا بازیشون چرا اینقدر خوبه؟ مخصوصا سولهیونِ عزیزم که واقعا اسلی کرد. حس عجیبی داره کلا سریالش. یه دنیای دیگه‌ست برای خودش. هرکی بگه سریال چرت و پرتیه بیاد باهام دعوا کنیم. دیگه نمیدونم چی بگم آه😭

برای بالا رفتن تپ‌تپ کنین. ᘝ
و اینکه قطعا یکجورهایی داخلشون اسپویل‌هایی هست پس اگر دوست ندارین اسپویل بشین بازشون نکنین.