آیا مشروطه‌ی‌ سلطنتی می‌تونه گزینه‌ای مطلوب برای ایران باشه؟

مهمات: شماره‌ی ۸
موضوع: دموکراسی و سلطنت (بخش دوم)
سرفصل: مهماتِ نظری

در ویدئوی قبلی توضیح دادیم که سلطنت و دموکراسی از منظر منطق سیاسی از پایه با هم در تضادن. اما بعضی‌‌ها‌ این روزها می‌گن، حکومت‌های مشروطه‌ی سلطنتی در کشورهای غربی که دموکراتیک هستن! پس مشروطه‌ی سلطنتی هم می‌تونه الگوی مطلوبی برای ایران باشه. بگذارید دوباره بررسی کنیم این ادعا چقدر با منطق سیاست سازگار یا ناسازگاره.

１- اول اینکه هر الگو و شیوه‌ی سیاست‌ورزی که ‌به‌طور تاریخی در کشورهای غربی تجربه شده، لزوما نمی‌تونه نسخه‌ای به‌حق یا مطلوب برای کشورهای دیگه باشه. مثلا، همه می‌دونیم که تاریخ غرب، در کنار آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و حقوق بشر، با برده‌داری و استعمار دیگر کشورها گره خورده. حالا چون برده‌داری و استعمار یک پدیده‌ی غربیه، آیا باید اونها رو هم مشروع دونست و از اونها الگوبرداری کرد؟ به نظر میاد جواب خیلی واضح باشه. پس نمیشه بدون تجزیه و تحلیل و استدلال منطقی، از شکل حکومت در یک کشور کپی‌برداری کرد و اون رو نسخه‌ا‌ی به‌حق و مطلوب برای کشورهای دیگه دونست.

２- اما مشروطه‌ی سلطنتی یعنی چی؟ یعنی مشروط کردن نهاد سلطنت به قانون و نهادهای انتخابی؛ یعنی خنثی‌کردن قدرت سلطنت و تبدیل کردن اون به یک نهاد تشریفاتی که هیچ نقشی در تصمیم‌گیری سیاسی نداشته باشه. در کشورهای غربی، خنثی‌سازی و تشریفاتی کردن سلطنت یک روند درو‌ن‌زا بوده که چندصدسال طول کشیده. در حال حاضر، نهادهای پادشاهی تحت هیچ شرایطی حق دخالت در تصمیم‌گیری سیاسی ندارن و بیشتر نقش یک سلبریتی رو بازی می‌کنند. اما نباید فراموش کنیم که وجود همین نهاد تشریفاتی و زندگی شاهانه شاهزاده‌ها و ولخرجی‌هاشون از جیب مردم، جدا از اینکه اعتراضات مردمی زیادی به دنبال داشته و داره، دراصول با برابری و آزادی و پایه‌های فکری دموکراسی در تضاده.

３- پروسه‌ی مشروطه‌خواهی در تاریخ ایران امتحان خودش رو پس داده و توسط حکومت پهلوی به شکست کشونده شده. در اواخر قرن دوازدهم شمسی، ایرانیان آزادی‌خواه در «انقلاب مشروطه» پادشاهان قاجار رو از تخت دیکتاتوری پایین کشیدن و مجبورشون کردن که به قانون و نهادهای انتخابی (مثل مجلس) پایبند باشن. اما رضاخان با کودتای نظامی در سال ۱۲۹۹ روند خنثی‌سازی سلطنت رو کاملا مختل کرد و با زور اسلحه و سرکوب و کشتار، نظام دیکتاتوری پهلوی رو به مردم ایران تحمیل کرد.

４- در اوایل حکومت محمدرضا پهلوی هم یک بار دیگه، ایرانی‌های آزادی‌خواه تلاش کردند که جبهه‌ا‌ی مردمی برای خنثی‌سازی قدرت نامشروعِ سلطنت پهلوی ایجاد کنند. این روند هم با کودتای نظامی در سال ۱۳۳۲علیه دولت مصدق شکست خورد تا اینکه در انقلاب ۵۷ نهاد سلطنت کاملا برچیده شد.

اما مهمترین نکته: در شرایط کنونی که ایران یک انقلاب ضدسلطنتی رو از سر گذرونده، اصلا دیگه نهاد پادشاهی وجود نداره، که کسی بخواد اون رو مشروط به قانون و نهادهای انتخابی بکنه. پس هر کسی امروز حرف از سلطنت می‌زنه، دنبال اینه که با تحمیل یک نهاد غیرانتخابی، جامعه‌ی ایران رو از آزادی محروم کنه و تیشه به ریشه‌ی دموکراسی بزنه. با کلاه‌برداری سیاسی مقابله کنیم و با مهمات همراه باشیم!

دشمن انسان نابودیت تنها هدفمه (دانته)

@mohemmat_iran
Instagram??مشاهده ویدئو??

سلطنت یا دموکراسی؟ (۱)

چرا دموکراسی با سلطنت‌ در تضاده؟
مهمات: شماره‌ی ۷
موضوع: دموکراسی و سلطنت (بخش اول)
سرفصل: مهماتِ نظری

در ماه‌های اخیر، حتما شما هم مثل ما این ادعا رو شنیدید که برای برقراری دموکراسی در ایران نباید از الان بین جمهوری‌خواهی و سلطنت‌طلبی مرزبندی کرد و این موضوع رو باید به رفراندوم گذاشت. بگذارید با هم مرحله به مرحله بشکافیم که این ادعا تا چه حد با اصول منطق سیاست سازگار یا ناسازگاره!؟

１- از پایه شروع می‌کنیم. دموکراسی مفهومیه که از دو واژه‌ی یونانی demos و kratos مشتق شده و معنای حقیقی اون «فرمانروایی مردمه». معادل دیگه برای دموکراسی در زبان فارسی کلمه‌ی «جمهوریه». دموکراسی یا جمهوری یعنی نوع حکومتی که درش تمام شهروندها با هم برابر و آزاد باشند. در دموکراسی، هیچ فرد به‌خاطر روابط خونی، نژادی، سابقه‌ی خانوادگی یا جنسیتی نمی‌تونه جایگاه ویژه‌ای برای خودش قائل باشه و بر دیگران سلطه داشته باشه. در یک دموکراسی، تمام اعضای جامعه باید به‌طور برابر و آزاد و جمعی در اداره‌ و مدیریت جامعه‌شون مشارکت کنند.

２- حالا در منطق سیاسی، مفهوم دموکراسی در تضاد بنیادی با چه مفهومی قرار گرفته؟ با monarchy (مونارشی یا سلطنت). چرا؟ چون معنی لغوی monarchy یعنی سلطه‌ی «یک فرد» بر مردم و امور جامعه. این فرد می‌تونه یک پادشاه، ولی‌فقیه یا هر نوع دیکتاتور دیگه‌ای باشه. در نظام‌های سلطنتی، پادشاهان برای خودشون جایگاه فرازمینی و ابدی قائل هستند و خودشون رو نماینده‌ی خدا بر زمین می‌دونن. در چنین نظام‌هایی، نابرابری و حکومت فردی یک اصل پایه‌ایه و مردم حق دخالت و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های سیاسی ندارن.

３- اگه به تاریخ سلطنت در کشورمون نگاه کنیم، تمام این شاخص‌ها رو درش پیدا می‌کنیم: در حکومت‌های سلطنتی، مردم همیشه زیردست و رعیت و بنده تلقی می‌شدن و از هیچ حقی برخوردار نبودن. در مقابل، پادشاهان القابی مثل «اعلیحضرت همایونی»، «سایه‌ی خدا» و «قبله‌ی عالم» به خودشون می‌دادن و حاکمیت سیاسی بر اساس روابط موروثی، سلطه‌ی طبقاتی و خشونت سازمانیافته تعریف می‌شد.

４- از منظر منطقی، دموکراسی از پایه در تضاد بنیادی با هر شکلی از سلطنته. تضاد دموکراسی و سلطنت شبیه تضاد شب و روزه. تضاد دموکراسی و سلطنت یعنی تضاد برابری علیه نابرابری، فرمانروایی مردم علیه دیکتاتوری، آزادی علیه انقیاد و رهایی علیه بهره‌کشی.

نتیجه: پس هر کس در این روزها به شما گفت که خواهان دموکراسیه و بعد به شما گفت که الان بحث بر سر سلطنت و جمهوری نیست، مطمئن باشید که یا چیزی از منطق نمی‌دونه یا یک شیاد سیاسیه و می‌خواد مردم رو فریب بده. مشروط کردن فرمان‌روایی مردم به هر نهاد یا فردی (چه شاه، چه رهبر و چه هر نهاد دیگه) به معنای تیشه زدن به ریشه‌ی دموکراسیه. این موضوع رو در ویدئوی بعدی بیشتر خواهیم شکافت. پس با مهمات همراه باشید.

دشمن انسان نابودیت تنها هدفمه (دانته)

@mohemmat_iran
Instagram??مشاهده ویدئو??

ماهیت و کارکرد شوراهای انقلابی

[مهمات: شماره‌ی ۶]
[موضوع: سازماندهی انقلاب]
[سرفصل: مهماتِ راهبردی]

همانطور که در ویدئوهای قبلی گفتیم، شوراهای انقلابی یکی از نهادهای مهم برای سازماندهی مبارزه در یک خیزش انقلابیه. در این ویدئو، به چند موضوع کلیدی درباره‌ی ماهیت و کارکرد شوراهای انقلابی اشاره می‌کنیم:

１- نهاد انقلابی: شورای انقلابی یک نهاد مردمی برای درهم ‌کوبیدن دستگاه سرکوب و سپاه پاسدارانه. به بیان دیگه، شوراهای انقلابی که در محیط کار و دانشگاه و محلات تشکیل میشن به دنبال طرح مطالبات صنفی از حاکمیت و ابراز نافرمانی مدنی نیستند. اساسا مطرح کردن مطالبات صنفی از جمهوری اسلامی که هیچگونه مشروعیت و کارآمدی سیاسی نداره، یک خط کاملا انحرافی و گمراه‌کننده است.

２- ‌ مثال منطقی: بگذارید با یک مثال این حقیقت رو روشن‌تر کنیم: وقتی یک خانه آتش گرفته باشه، آیا ما باید اول به فکر رنگ‌ در و دیوارش باشیم یا اینکه قبل از هر کاری باید راهی پیدا کنیم که آتش رو خاموش کنیم و جان ساکنانش رو نجات بدیم؟ به‌نظر میاد جواب این سوال خیلی ساده باشه. خب، کشور ما هم بیش از چهاردهه‌ست که در آتش فاشیسم و بهره‌کشی و تبعیض می‌سوزه و حتی محیط زیست هم از چنگال ویرانگر جمهوری اسلامی در امان نمونده.

３- شوراها در انقلاب مشروطه: تجربه‌ی تاریخی انقلاب‌ها در ایران، به‌خوبی کارکرد و ماهیت شوراهای انقلابی رو به ما نشون می‌دن. در دوران انقلاب مشروطه، محمدعلی‌شاه با کمک نیروهای استعمار دست به سرکوب آزادی‌خواهان زد و مجلس شورای ملی رو به توپ بست. در سال ۱۲۸۷، شوراهای انقلابی که اون زمان به اسم «انجمن‌های ایالتی و ولایتی» شناخته می‌شدند در برابر سرکوب مقاومت چشم‌گیری کردند. این شوراها تونستند با سازماندهی مردم و مقاومت مسلحانه در تبریز، خراسان، فارس، گرگان و دیگر شهرها، شاهِ دیکتاتور رو از سلطنت کنار بزنند.

４- شوراها در انقلاب ۵۷: در دوران انقلاب ضدسلطنتی ۵۷ هم شوراهای انقلابی مهم‌ترین نقش رو در فلج‌کردن ساواک، خلع‌سلاح ساختار سرکوب و ارتش بازی کردند. شاید براتون جالب باشه بدونید که بعد از پیروزی انقلاب، شوراهای کارگری، کارمندی، دانشگاهی و محلی به ابتکار نیروهای پیشرو در سراسر ایران شکل‌ گرفتند و شرایط لازم رو برای تحقق دموکراسی فراهم کردند. آخوندها و سپاه پاسداران هم که خوب به ماهیت و کارکرد شوراها پی برده بودند، دست به سرکوب خونین شوراهای مردمی زدند تا جلوی برقراری دموکراسی در ایران رو بگیرند.

بگذارید پس با هم نتیجه‌گیری کنیم: در شرایط انقلابی جاری، مبارزه‌ی سازمانیافته تنها راه‌حل برای برقراری دموکراسی در ایرانه. برای ترمیم ویرانه‌های این حکومت، باید تمام عرصه‌های جامعه رو به میدان نبرد با دیکتاتوری تبدیل کنیم. این پیام رو به سراسر ایران ببرید و با مهمات همراه باشید!

دشمن انسان نابودیت تنها هدفمه (دانته)

@mohemmat_iran
Instagram

شوراهای انقلابی: ابزار فلج‌کردن دستگاه سرکوب!

مهمات: شماره‌ی ۵
موضوع: سازماندهی انقلاب
سرفصل: مهماتِ راهبردی

در ویدئو‌های قبلی با هم به این نتیجه رسیدیم که برای پیروزی یک انقلاب دموکراتیک دو وظیفه‌ی کلیدی داریم: اول اینکه باید گزینه‌های واهی و انحرافی مثل تظاهرات میلیونی و راهپیمایی سکوت رو شناسایی و نفی کنیم. دوم اینکه به مبارزه‌ی سازمانیافته اولویت بدیم و راهکارهایی رو پایه‌‌ریزی کنیم که به ما این ابزارآلات رو بده تا ساختار فاشیستی جمهوری اسلامی رو در هم بکوبیم. زمانی که خیزش انقلابی به نقطه‌ی بلوغ خودش می‌رسه، تشکیل شوراهای انقلابی‌ یکی از راهکارهای ضروری برای فلج کردن سپاه و دستگاه سرکوب به حساب میاد. حتما می‌پرسید یک شورای انقلابی چه ویژگی‌هایی داره؟

۱- نهاد ضد سرکوب: شورا یک نهاد مردمیه که با شور و مشورت و کار جمعی سازماندهی می‌شه. تجربه‌ی تمام انقلاب‌ها (از کمون پاریس و انقلاب روسیه گرفته تا انقلاب ضدسلطنتی خودمون)، ثابت کردن که شورا‌های انقلابی مهمترین نقش رو برای در هم‌کوبیدن ساختار سرکوب بازی می‌کنند.
۲- هدف: هدف اصلی شوراهای انقلابی پیشبرد مبارزه‌ی قانونمند و سازماندهی مبارزات خیابانی و اعتصابات در تمام لایه‌های جامعه‌ست. به بیان دیگه، هدف هر شورای انقلابی، سازماندهی مبارزه‌ی دموکراتیک و تلاش جمعی و بی‌وقفه برای بالابردن شعله‌ی انقلابه.
۳ـ اصل بنیادین: در یک نهاد شورایی تنها ملاک به رسمیت‌شناختن آزادی و برابریه. در یک شورای انقلابی، همه‌ی اعضا با هم برابرند. در روند مبارزه‌ی دموکراتیک، باید هر فرد آزادی‌خواه، فعالانه با ساختارهای تبعیض ملی و مذهبی، نابرابری جنسیتی و بهره‌کشی طبقاتی مبارزه کنه.
۴- سازوکار: تشکیل شورای انقلابی کار سختی نیست. یک شورا می‌تونه به ابتکار چند فرد که به همدیگه اعتماد دارند سازماندهی بشه. مثلا چند دوست، همکار یا هم‌دانشگاهی می‌تونن در محله‌شون، محیط کارشون یا دانشگاه‌شون شوراهای انقلابی رو تشکیل بدن و سازماندهی کنن.
۵ـ شرایط انقلابی: قانون مبارزه به ما حکم می‌کنه که اصول مبارزه‌ی مخفی رو یاد بگیریم، تقسیم کار کنیم، برای تصمیم‌گیری از خرد جمعی استفاده کنیم و تجربیات خودمون رو به شوراهایی که می‌شناسیم منتقل کنیم.

بگذارید نتیجه‌گیری کنیم:

هر شورا یک سنگر آزادیه. این سنگرها رو باید در محلات، دانشگاه‌‌‌ها و محیط‌‌های کار سازماندهی کنیم. وقتی سنگرهای آزادی کنار هم قرار بگیرن، از پیوندشون ارتش رهایی‌بخش مردمی خلق میشه. در برابر چنین ارتشی، هیچ سپاه فاشیستی، آخوند بهره‌کش یا پادشاه قلدری توان ایستادگی نداره. این بحث رو در ویدئوهای بعدی بیشتر خواهیم شکافت.

پس با مهمات همراه باشید.

دشمن انسان نابودیت تنها هدفمه (دانته)

@mohemmat_iran
Instagram

شوراهای انقلابی: ابزار فلج‌کردن دستگاه سرکوب!

مهمات: شماره‌ی ۵
موضوع: سازماندهی انقلاب
سرفصل: مهماتِ راهبردی

... هر شورا یک سنگر آزادیه ... از پیوندشون ارتش رهایی‌بخش مردمی خلق میشه. در برابر چنین ارتشی، هیچ سپاه فاشیستی، آخوند بهره‌کش یا پادشاه قلدری توان ایستادگی نداره...

@mohemmat_iran
Instagram??متن کلیپ??

چرا تظاهرات میلیونی راهبرد مبارزه نیست؟

مهمات: شماره‌ی ۴
موضوع: سازماندهی انقلاب
سرفصل: مهماتِ راهبردی

حتما شما هم، مثل ما، در ماه‌های اخیر حرف‌ها و ادعاهای زیادی درباره‌ی نافرمانی مدنی، تظاهرات میلیونی و تظاهرات سکوت شنیدید. عده‌‌‌ای حتی از سر شکم‌سیری نسخه‌ی «سوت زدن در خیابان»، «خاموش کردن یک‌دقیقه‌ای چراغ‌ها» و «کراوات‌زدن» رو به‌عنوان روشِ مبارزه تجویز کردن. این نسخه‌پیچی‌ها انقدر مضحک و خنده‌دارن که نیازی به تحلیل و بررسی ندارن. ولی بگذارید این سوال رو طرح کنیم که چرا ایده‌ی تظاهرات میلیونی در شرایط کنونی یک برنامه‌ی واقعی و راهبردی نیست. مثل همیشه بحث رو مستدل و مرحله‌به‌مرحله می‌شکافیم:‌

１- سرکوب: خب، برگزاری تظاهرات میلیونی یعنی اینکه با فراخوان قبلی صدهاهزار معترض در یک نقطه از شهر جمع بشن و به‌طور مسالمت‌آمیز مخالفتشون رو با حکومت ابراز کنند. آیا این کار در حال حاضر شدنیه؟ در ویدئوی قبلی توضیح دادیم که دستگاه سرکوب در جمهوری اسلامی ماهیتی فاشیستی داره. این دستگاه فاشیستی که سپاه، نیروی انتظامی، بسیج و وزارت اطلاعات رو در برمی‌گیره، اساسا برای جلوگیری از شکل‌گیری اعتراضات پرشمار در یک نقطه از شهر، سازماندهی شده. این دستگاه می‌تونه پس از انتشار هر فراخوان با اعزام نیروهای سرکوب چند گلوگاه اصلی رو به راحتی ببنده و از شکل‌گیری اعتراضات وسیع جلوگیری کنه.

２- راهبرد: آیا تظاهرات میلیونی یک طرح و برنامه‌ی راهبردیه؟ به‌هیچ‌وجه تظاهرات میلیونی نمی‌تونه یک برنامه‌ی راهبردی برای پیشبرد خیزش انقلابی تلقی بشه. چرا؟ چون، برای پیروزی خیزش انقلابی باید قبل از هر چیز ستون فقرات سرکوب، یعنی سپاه، فلج بشه. به بیان دیگه، شرایط برگزاری تظاهرات میلیونی فقط با درهم‌کوبیدن سپاه ممکن میشه.

３- مثال تاریخی: بگذارید یک مثال تاریخی بزنیم. در انقلاب ضد‌ِ سلطنتی سال ۵۷، تظاهرات میلیونی زمانی امکان‌پذیر شد که ساختار سرکوب در هم‌شکسته بود. دیکتاتوری سلطنتی، در اواسط ۱۳۵۷، در سطوح بالای حکومتی دچار شکاف شد و شاه مجبور شد مهمترین کارگزاران سیاسی و امنیتی خودش رو حذف کنه و به زندان بیاندازه. در همین دوره، ساواک، یعنی مهمترین ابزار سرکوبِ شاه، از درون فروپاشید و با فرار شاه از ایران کاملا منحل شد. پس، تظاهرات میلیونی راهبرد مبارزه با سرکوب نیست، بلکه محصول و نتیجه‌ی نهایی فلج‌کردن دستگاه سرکوبه!

اما راه حل چیه؟

در وضعیت انقلابی، ما باید به روش‌هایی از مبارزه اولویت بدیم که پتانسیل فلج کردن ساختار سرکوب و سپاه رو داشته باشن. رمز پیروزی ما پیشبرد مبارزه‌ی سازمانیافته و محله‌محوره. ابزارآلات مبارزه‌ی سازمانیافته هم شوراهای انقلابی و هسته‌های مقاومت هستن. در ویدئوهای بعدی به این موضوع بیشتر خواهیم پرداخت. پس با مهمات همراه باشید.

@mohemmat_iran
Instagram