مقاله "شخصیت عیسی مسیح در تجربه‌های نزدیک به مرگ: تحلیل تماتیک " نوشته رابرت ای. کینگ، در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴ در مجله تجربه و شناخت غیرمعمول منتشر شده است. این مقاله به بررسی مواجهه‌های افراد با شخصیت عیسی مسیح در تجربه‌های نزدیک به مرگ (NDEs) در فرهنگ‌های غربی می‌پردازد. نویسنده با استفاده از روش تحلیل تماتیک، ۷۹ مواجهه مختلف را تحلیل کرده تا نحوه ظهور، ظاهر، و نقش شخصیت عیسی مسیح در این تجربیات را درک کند.

تم‌های شناسایی‌شده:

1. ظهور و ظاهر متغیر: شخصیت عیسی به شکل‌ها و ظاهرهای مختلفی در تجربه‌های افراد ظاهر می‌شود.

2. تعامل در بازگشت به زندگی: این شخصیت اغلب با افراد در مورد بازگشتشان به زندگی تعامل می‌کند.

3. انتقال احساس مأموریت ناتمام: بسیاری از افراد احساس می‌کنند که شخصیت عیسی به آن‌ها مأموریت یا هدفی ناتمام را منتقل کرده است.

4. تجربه احساس راحتی و محبت: این شخصیت در طول تجربه به افراد احساس راحتی و محبت می‌دهد.

5. تقویت فضایل اخلاقی: مواجهه با این شخصیت اغلب با تقویت فضایل اخلاقی همراه است.

6. ارائه بینش‌های الهیاتی یا پیش‌گویی: شخصیت عیسی در برخی از این تجربیات بینش‌های الهیاتی یا پیش‌گویی‌هایی را ارائه می‌دهد.

نتایج و پیشنهادات:

کینگ نتیجه می‌گیرد که این نوع مواجهه‌ها می‌توانند اثرات مثبتی بر افراد داشته باشند، از جمله افزایش تمایل به زندگی و بهبود سلامت روانی. او پیشنهاد می‌کند که تحقیقات بیشتری انجام شود تا تجربه‌های مشابه در فرهنگ‌ها و باورهای مذهبی دیگر بررسی شود و مشخص شود که آیا تم‌ها و اثرات مشابهی در آن‌ها نیز وجود دارد یا خیر.

این مقاله نشان می‌دهد که تجربه‌های نزدیک به مرگ و مواجهه با شخصیت‌های مذهبی می‌توانند ابعاد جدیدی از فهم معنویت و روانشناسی انسانی را آشکار کنند.

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

مقاله شخصیت عیسی مسیح در تجارب نزدیک به مرگ نوشته رابرت کینگ

خلاصه:

این کتاب (که توسط تیم مدیریت کانال نوشته شده)، به بررسی انتقادی پدیده تجربیات نزدیک به مرگ می‌پردازد و فرضیه‌های مادی‌انگارانه و تقلیل‌گرایانه‌ای که به دنبال توضیح این تجربیات بر اساس فعالیت‌های فیزیولوژیکی مغز هستند را به چالش می‌کشد. بر اساس شواهد ارائه شده، تجربیات نزدیک به مرگ نمی‌توانند صرفاً ناشی از عواملی مانند کمبود اکسیژن، ازیاد کربن مونوکسید، فعالیت مغز در حال مرگ، توهمات، تحریک تمپوروپریتال مغز، ایسکمی در لوب اوکسیپیتال و پاریتال، انتظارات مذهبی و فرهنگی و.... باشند. در این کتاب، به بررسی انتقادی تمام توجیه‌های ماتریالیستی (25 نظریه) این پدیده و چالش‌های پیش‌رویشان می‌پردازیم. هدف ما، بررسی این موضوع است که آیا تبیین‌های مادی‌انگارانه این تجربیات می‌توانند بهترین تبیین برای توضیح آنها تلقی بشوند یا آنکه باید این تجربیات را شواهدی در راستای فرامغزی بودن آگاهی قلمداد کنیم.

کلمات کلیدی: آگاهی، تجربیات نزدیک به مرگ ، تجربیات خروج از بدن، ذهن، فیزیکالیسم.

@ReligionandScience2021

مقاله "ناهمخوانی زمان در تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs)" نوشته رابرت آ. کینگ به بررسی یکی از جنبه‌های مهم و کمتر درک‌شده تجربیات نزدیک به مرگ، یعنی مفهوم زمان، می‌پردازد. این مقاله نشان می‌دهد که بسیاری از افرادی که تجربه نزدیک به مرگ داشته‌اند، تغییراتی اساسی در درک زمان را گزارش کرده‌اند. به جای احساس جریان عادی زمان، آن‌ها اغلب حس بی‌زمانی، توقف زمان، یا تجربه تمام وقایع به صورت همزمان را بیان می‌کنند.

کینگ در این مقاله به رابطه بین آگاهی و مغز پرداخته و مطرح می‌کند که این تجربیات ممکن است چالش‌هایی برای فهم علمی و فلسفی ما از زمان ایجاد کنند. به عقیده نویسنده، تجربیات نزدیک به مرگ شواهدی ارائه می‌دهند که نشان می‌دهد درک انسان از زمان ممکن است وابسته به عملکرد مغز نباشد و به عوامل دیگری که فراتر از فهم کنونی ماست، ارتباط داشته باشد.

این مقاله همچنین به دیدگاه‌های مختلف علمی و فلسفی در مورد زمان پرداخته و تلاش می‌کند تا توضیح دهد که چگونه تجربیات نزدیک به مرگ می‌توانند درک ما از زمان را به چالش بکشند یا حتی آن را گسترش دهند. در نهایت، نویسنده این فرضیه را مطرح می‌کند که آگاهی در شرایطی خاص ممکن است از قید و بندهای زمان آزاد باشد و این موضوع پیامدهای عمیقی برای علوم انسانی، فلسفه و تحقیقات مرتبط با آگاهی دارد.

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

خلاصه مقاله "ناهمخوانی زمان در تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs)" نوشته رابرت آ. کینگ

نظریه بلوک زمان-فضا یکی از مفاهیم فلسفی و فیزیکی است که در رابطه با ماهیت زمان و مکان مطرح می‌شود. بر اساس این نظریه، جهان به صورت یک بلوک چهاربعدی در نظر گرفته می‌شود که شامل سه بعد فضایی و یک بعد زمانی است.
در این دیدگاه، گذشته، حال و آینده همگی به صورت یکجا وجود دارند و از نظر هستی‌شناسی تفاوتی با هم ندارند. این به این معناست که زمان شبیه به یک خط نیست که از گذشته به آینده حرکت کند، بلکه تمام وقایع زمانی و فضایی در یک ساختار ثابت و از پیش تعیین‌شده قرار دارند.

این نظریه از نظریه نسبیت خاص و عام اینشتین الهام گرفته است، جایی که زمان و فضا به صورت یکپارچه (زمان-فضا) تعریف می‌شوند. در این مدل، «زمان» شبیه به یکی از ابعاد فضا عمل می‌کند، و هر نقطه در زمان-فضا به عنوان یک "رویداد" تعریف می‌شود.

ویژگی‌های مهم نظریه بلوک زمان-فضا:

یک. ثبات زمان و مکان: تمامی رویدادها، چه گذشته، چه حال و چه آینده، به طور همزمان وجود دارند.

دو. رد جریان زمان: زمان به عنوان یک جریان یا حرکت از گذشته به آینده تعریف نمی‌شود.

سه. پیش‌بینی‌پذیری: اگر تمام رویدادها در یک بلوک وجود داشته باشند، همه چیز از پیش تعیین‌شده و قابل پیش‌بینی است (بحث‌برانگیز در فلسفه آزاد اراده).

این نظریه چالش‌های زیادی برای مفاهیمی مثل اختیار انسان، اخلاق و حتی تجربه ذهنی ما از زمان ایجاد کرده است، اما همچنان به عنوان یکی از دیدگاه‌های جذاب در فیزیک و فلسفه باقی مانده است.

☘ ارتباط این نظریه با تجارب نزدیک به مرگ

نظریه "فضا-زمان بلوکی" و تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs) می‌توانند از منظر فلسفی و علمی به یکدیگر مرتبط باشند.

نظریه فضا-زمان بلوکی (Block Space-Time Theory) دیدگاهی در فیزیک و فلسفه زمان است که طبق آن، گذشته، حال و آینده به‌عنوان یک ساختار چهاربعدی ثابت و بدون تغییر وجود دارند. این نظریه نشان می‌دهد که زمان به شکلی که ما تجربه می‌کنیم، ممکن است یک توهم باشد و همه وقایع در جهان به‌طور همزمان در این ساختار بلوکی وجود دارند.

رابطه با تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs):

یک. تجربه فراتر از زمان: افرادی که NDE را تجربه می‌کنند، معمولاً از حالتی گزارش می‌دهند که در آن حس خطی بودن زمان از بین رفته است و آنها به‌طور همزمان گذشته، حال و آینده را تجربه می‌کنند. این تجربه می‌تواند با مفهوم فضا-زمان بلوکی همخوانی داشته باشد، جایی که تمام زمان‌ها به‌صورت همزمان و واحد وجود دارند.

دو. دیدگاه کلی‌تر از زندگی: در بسیاری از NDEها، افراد احساس می‌کنند که زندگی‌شان به‌صورت یک کل دیده می‌شود، مانند مرور زندگی. این احساس با دیدگاه فضا-زمان بلوکی هماهنگ است که در آن تمام لحظات زندگی به‌صورت یکپارچه در "بلوک" زمان وجود دارند.

سه. فلسفه و معنای هستی: نظریه فضا-زمان بلوکی سوالاتی درباره ماهیت وجود و آگاهی مطرح می‌کند. NDEها نیز اغلب منجر به پرسش‌هایی درباره ماهیت آگاهی، جاودانگی روح، و واقعیت نهایی می‌شوند که می‌تواند به درک عمیق‌تری از این نظریه کمک کند.

به‌طور کلی، هر دو حوزه در تلاشند تا ماهیت واقعی زمان، آگاهی، و واقعیت را بررسی کنند و می‌توانند از طریق گفت‌وگوی میان‌رشته‌ای، دیدگاه‌های تازه‌ای ارائه دهند.

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

عالم هستی آغاز و انتهایی ندارد و خدا هم در هر ذرهٔ آن حضور دارد. در واقع آنچه که ما انسان‌ها تا به حال در توصیف خدا و عوالم معنویِ بالاتر گفته‌ایم شامل این بوده که بتوانیم آن مفاهیم را در حد درک خودمان پایین بیاوریم، به جای آنکه میزان درک خود را به سطح آن عوالم برسانیم. به عبارت دیگر، ما با توصیف ناقص خود، طبیعت شگفت‌آور آنها را خدشه‌دار کرده‌ایم

با وجود اینکه عالم هستی آغاز و پایانی ندارد، اما نقاط ابتدا و انتهایی را نیز شامل می‌شود. هدف از این نقاط شاخص، فراهم آوردن امکان ایجاد موجودات و شرکت آنها در شکوه و عظمت الهی بوده است. نظریهٔ بیگ بنگ برای خلق جهان، یکی از همین «نقاط شاخص» خلقت بوده است. دیدگاه اُم از بیرون و محیط بر تمامی خلقت است، که بالاتر از حتی بالاترین بُعدهایی است که من از دیدگاه خودم، به آنها اشراف داشتم. در آنجا دیدن، مترادف با دانستن بود. هیچ‌گونه تمایزی بین تجربه کردن چیزی با فهم آن وجود نداشت.

این نقل قول که: ”من کور بودم، ولی اکنون می‌بینم” حالا مفهوم جدیدی برایم پیدا کرده است. حالا می‌فهمم که ما در زندگی زمینی‌مان تا چه حد در مورد کیفیت واقعی عوالم معنوی کور هستیم، به خصوص افرادی مثل من که در گذشته، ماده را هستهٔ مرکزی واقعیت می‌پنداشتم و چیزهای دیگر- فکر، آگاهی، ایده‌ها، عواطف، روح- را فقط حاصل برهمکنش ماده تصور می‌کردم.
این درک و بصیرت برایم بسیار الهام‌بخش بود، چون به من امکان داد که ارزش و اهمیت فهم و درکی را که پس از ترک محدودیت‌های جسم و مغز مادی در انتظار ماست متوجه شوم.

همیشه تصور می‌کردم که مفاهیمی نظیر شوخی، طنز، ترحم صفت‌هایی هستند که ما را در تحمل این دنیای بی‌انصاف و زجرآور کمک می‌کنند. همین طور هم هست. آنها ما را تسلی می‌دهند ولی کوتاه و زودگذر هستند. مهم‌تر آن که یادآور این واقعیت‌اند که تمام سختی‌ها و زجرهای این دنیا موقتی‌اند و به هیچ وجه در سرنوشت نهایی ما مؤثر نیستند. شادی و طنز تنها یادآور این حقیقت‌اند که ما زندانی این دنیا نیستیم، بلکه مسافرانی هستیم که از اینجا عبور می‌کنیم.

جنبهٔ دیگر این خبر خوب این است که لازم نیست تقریباً در حال مرگ باشید تا بتوانید نگاهی به پشت پرده بیندازید؛ اما می‌بایست جستجویی بکنید. یادگیری مطالبی دربارهٔ آن عالم از طریق مطالعهٔ کتاب‌ها و نمایش‌ها و... شروع مناسبی است، اما نهایتاً باید عمیقاً در آگاهی خود فرو برویم و از طریق دعا یا مدیتیشن به آن حقایق دست یابیم.

قسمتی از تجربه ان دی ای دکتر ایبن الکساندر / از کتاب اثبات بهشت

@NDEchanel

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

از خدا پرسیدم: «ما چه هستیم؟ چگونه داوری می‌شویم؟» او رشته‌های طلایی درهم‌تنیده‌ای را به من نشان داد که وجود «من» را تشکیل می‌دادند. اما من به‌تنهایی وجود نداشتم. ‌رشته‌های طلاییِ انرژیم در سرتاسر جهان گسترش یافته بود، گویی تمام بشریت به‌هم‌بافته شده بود. همه ما بخشی از تابلوفرش خداوند هستیم. (واقعاً هیچ کلمه‌ای برای توصیف این موضوع وجود ندارد.)

اما خدا در بین این رشته‌های طلایی، قسمت‌هایی را خالی می‌گذاشت. او به من نشان داد که ما می‌توانیم درطول زندگی خود این قسمت‌های خالی را با نور یا تاریکی پر کنیم. خداوند ما را خلق کرده، اما ما دارای اراده آزادیم. او می‌داند که ما از این اراده آزاد چگونه استفاده می‌کنیم. هیچ راهی برای پنهان کردن انتخاب‌هایمان وجود ندارد.

منبع:
کتاب «خدا و زندگی پس از مرگ»، انتشارات آنسو

لینک خرید کتاب

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران
DNDSI.ir

Join → @IranNDE

#پرسش

سوالی که دارم اینه که طبق ایات قرانی کسی که درحال فوته با فرشته مرگ روبه رو میشه ولی همه اینایی که تجربه نزدیک به مرگ داشتن چیزی از این قضیه نگفتن. این چطور ممکن هست؟ و حتی میگن سکرات موت بسیار سخته. پس اینا همه دروغه ؟؟

پاسخ یک

در پاسخ به این سؤال لازم است به چند نکتۀ مهم توجه شود:

🌖 همانطور که از عنوان «تجارب نزدیک به مرگ» واضح است، تجربه‌کنندگان مرگ را تجربه نکرده‌اند، بلکه «نزدیکی به مرگ» را تجربه کرده‌اند. آنچه دربارۀ ملاقات با عزرائیل و سکرات مرگ فرمودید، بر فرض صحت آنها، دربارۀ مرگ قطعی است و نه نزدیک شدن به مرگ.

🌖 اینکه عرض کردم «بر فرض صحت»، علتش این است که از نگاه دین مبین اسلام، نه همۀ انسان‌ها با خود عزائیل ملاقات می‌کنند و نه همه سکرات و سختی‌های جان کندن را تجربه می‌کنند. 

🌖 طبق آیات قرآن و روایات، عزرائیل خودش اعوان و انصار و وکلایی دارد که آنها زیرنظر او جان انسان‌ها را می‌گیرند و اگر دقت کرده باشید، بسیاری از تجربه‌کنندگان از عبور از تونلی سخن می‌گویند که انتهای آن نوری است که در آن موجودی روحانی قرار دارد که ممکن است این موجود نورانی از وکلای عزرائیل یا حتی شاید خود عزرائیل باشد.

🌖دربارۀ سختی جان دادن هم در روایات اسلامی گفته نشده همۀ انسان‌ها به‌سختی جان می‌دهند، بلکه برعکس، در این روایات، تأکید شده که برخی انسان‌ها به‌راحتی جان می‌دهند، و فرقی ندارد که کافر (دشمن خدا و دین او) باشند یا مؤمن و همۀ اینها بستگی به اعمال آنها و خواست خداوند و حکمت او دارد.

#علی_ایمانی_نسب کارشناس مذهبی و محقق تجارب نزدیک به مرگ

پاسخ دو

🌖 ملک الموت(فرشته مرگ) همان روح راهنمایی است که تجربه گرانِ مرگ از آن سخن گفته اند و این ملک، هادیِ روح به عالم روحانی است. بعبارتی ارواح راهنما، تجلی وجود ملک الموت‌اند‌. سکَرات موت (بیهوشی‌های مرگ) نسبی و برای هر کسی متفاوت است. کسانی که پندار و گفتار و کردار نیکی نداشته اند سکرات مرگ و آن لحظه نزعِ روح از جسم برایشان سخت است. روایات کثیری درباره کیفیت انتزاع روحِ مومن و کافر در روایات هست که به این مساله پرداخته است‌.

#جلال_الدین_قطبی
"پژوهشگر عرفان و تصوف و معاد پژوه"

گروه وابسته به انجمن بین المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

انتشار رایگان فصل چهارم و بخشی از فصل پنجم کتاب
تجربه نزدیک به مرگ و تسلی داغدیدگانهدیه ای به همراهان گرامی

برای خرید کتاب کامل از لینک های زیر استفاده نمایید.

نسخه الکترونیکینسخه صوتیDNDSI.ir
Join → @IranNDE