از مولوی تا نیچه

امیر دبیری مهر

همه می گویند انسان آن ی است که می جوید اما نیچه می گوید انسان آن ی است که هست. بدین معنا که انسان بواسطه اراده و تصور _ به قول شوپنهاور _می تواند فراتر از زمان و قراردادهای مادی چنان باشد که آرزو دارد چنان باشد. برای مثال می توان درویش بود
اما اخلاق امیران داشت و تنگدست بود اما اخلاق کریمان داشت وقس علیهذا. به عبارت دیگر نیچه ابرانسان ((شدن)) را در گرو هیچ امر خارجی قرار نمی دهد جز اراده و تصور . آنچه که او اخلاق بزرگان می نامد همین معناست. فرودستان اخلاقی به نظر نیچه بهتر شدن و شکوفایی و استعلا را همیشه مقید به امور بیرونی می دانند زیرا در درون تهی و بی،مایه هستند یا احساس تهی دستی می کنند و در عالم خارج در صدد جبران هستند .البته فهم این معنا پیچیدگی های زیادی دارد و ذهن‌های مجهز قدرت ادارک آن را دارند اما در عالم واقع و مصداق ،همه انسان‌های اثرگذار در تاریخ چنین بوده و هستند یعنی آنگونه هستند که می خواهند باشند نه آنگونه که باید باشند و بيش از بیرون به درون خود می نگرند و سیر انفس را بر سیر آفاق ترجیح می دهند و اخلاق بزرگی دارند نه اخلاق بندگی و بردگی .
در تاملات گهگاه در مثنوی ابیاتی دیدم بسیار نزدیک به فحوای اندیشه نیچه به شرح زیر که بسیار تأمل و بهجت انگیز است :

مَنگر اندر نقشِ زشت و خوبِ خویش / بنگر اندر عشق و ، در مطلوبِ خویش
مِنگر آن که تو حقیری یا ضعیف / بنگر اندر همّتِ خود ای شریف
تو به هر حالی که باشی می طلب / آب می جُو دائماَََ ای خشک لب
کآن لبِ خشکت گواهی می دهد / کو به آخِر بر سرِ مَنبع رسد
خشکی لب هست پیغامی زِ آب / که : به مات آرد یقین این اضطراب
کین طلب کاری ، مُبارک جُنبشی ست / این طلب در راهِ حق ، مانع کُشی ست
این طلب ، مفتاحِ مطلوباتِ توست / این سپاه و نصرتِ رایاتِ توست
این طلب همچون خروسی در صِیاح / می زند نعره که : می آید صَباح
گر چه آلت نیستت تو می طلب / نیست آلت حاجت ، اندر راهِ رَب
هر که را بینی طلب کار ای پسر / یارِ او شو ، پیشِ او انداز سَر
کز جوارِ طالبان ، طالب شوی / وز ظِلالِ غالبان ، غالب شوی
گر یکی موری سلیمانی بجُست / مَنگر اندر جُستنِ او سُست سُست
هر چه داری تو ، ز مال و پیشه یی / نه طلب بود اول و اندیشه یی ؟

این مقدار قرابت بین اندیشه مولانا جلال الدین بلخی و نیچه در شرح رویکردی بدیع به انسان بسیار شعف انگیز و حیرت آور است و البته آموزنده

https://t.me/andishkadeye_kherad

تفاوت پاسخ‌های بی‌پرسش با پرسش های بی پاسخ

طرفداران و مخالفان نظام گفتگو نمی کنند و دنبال حقیقت نیستند!

جواد کاشی

دوباره به دوران پاسخ‌های مشخص برای سوالات نامشخص رسیده‌ایم. این وضعیت را در آستانه انقلاب تجربه کرده بودیم.
جامعه ایران با حجم گسترده‌ای از معضلات عظیم مواجه است. از اقلیم و آب و اقتصاد و فرهنگ و سیاست گرفته تا تک تک سلول‌های حیات تاریخی و اجتماعی ما دست به گریبان مشکلات عدیده‌اند. هر کدام از این معضلات، نیازمند پرسش‌های سترگ و بحث و گفتگوهای عمیق‌اند. اهل نظر باید تشنه بحث برای پاسخ گرفتن برای پرسش‌های عمیق باشند.
دو گروه شده‌ایم و در دو اردوگاه لشکر آراسته‌ایم: طرفداران نظام و براندازان نظام. در این میان اصلاح‌طلبان نیز هستند. خوب که نظر کنی، همانها هم دو شاخه‌اند: شاخه‌ای نزدیک به طرفداران نظام و شاخه‌ای نزدیک به براندازان. برای این هر دو گروه، همه چیز روشن است. لازم نیست در باره چیزی پرسش جدی کنند. دیگر وقت تامل و اندیشیدن نیست. قلب‌ها می‌تپد تا زمانی که یکی بر آن دیگری غلبه کند و کار خاتمه یابد.
بحث و گفتگو فراوان است. همه جا میزهای گفتگو چیده‌اند. از تلویزیون جمهوری اسلامی تا بسترهای پرطرفدار در کلاب هاوس و یوتیوب، تا بی بی سی و ایران اینترنشنال. اما طرفین گفتگو نمی‌کنند، به سولات مشخص پاسخ نمی‌دهند. از ابتدا تا انتهای یک بحث چند ساعته می‌نشینی جز رجز خوانی و تحقیر یکدیگر نمی‌شنوی. بک نمونه هم نمی‌بینید حریف اظهار کند که فلان گزاره را پذیرفته و از فلان مدعای خود عقب می‌نشیند. یک مورد نیز نمی‌بینی که در انتهای بحث هر دو از جایی که ایستاده بودند حرکتی کرده باشند.
کسی گفتگو می‌کند که خود را در یک معضل و کاستی دیده اینک نیازمند دیگری است تا گرهی را در ذهن خود یا در ذهن جامعه بگشاید. این طرف‌ها که این روزها با هم گفتگو می‌کنند، بیشتر نمایندگان لشکریان حریف‌اند که هر کدام به تحقیر دیگری آمده‌اند. منازعات سیاسی هنگامی که به ابتذال تحریک عوام‌الناس می‌رسد، به تحمیق نیازمند است. لاجرم همه چیز را به گرداب تحمیق می‌کشاند منجمله گفتگو را.
پرسش‌های بی‌پاسخ محرک فکر است و پاسخ‌های بی پرسش محرک بلاهت و جهل.
@javadkashi

https://t.me/andishkadeye_kherad

‏مخالفین توافق و ⁧ #مذاکره ⁩ هیچ کدام مستاجر نیستند وتحت فشار اجاره خانه نیستند اتوبوس و تاکسی سوارنمی شوند شهریه برای فرزندان نمی دهند اقساط ندارندو اساسا در بین مردم و با مردم نیستند . رانت خواری و راحت طلبی چشم و گوش هایشان را به روی واقعیات بسته است اما زبان درازی علیه ملت دارند

https://t.me/andishkadeye_kherad

پشت پرده فیلترینگ شبکه های اجتماعی در ایران

منبع روزنامه النهار چاپ بیروت نوشته امیر دبیری مهر

چند روزی است که در ایران گفته می شود برخی از شبکه های اجتماعی رفع فیلتر خواهد شد و این اخبار مورد استقبال اکثریت مردم و نگرانی اقلیتی شده است . گفتنی است در ایران شبکه های اجتماعی واتساپ و تلگرام و توییتر و فیس بوک و یوتیوب و اینستاگرام و حتی گوگل پلی فیلتر هستند با این وجود اکثر مردم از این شبکه ها بافیلتر شکن استفاده می کنند .برای مثال بر اساس اخرین گزارشها بیش از ۵۰ درصد از ۶۰ میلیون کاربر شبکههای اجتماعی در ایران از اینستاگرام بعنوان محبوب ترین شبکه اجتماعی در ایران استفاده می کنند .رتبه بعدیمتعلق به تلگرام است . مطالعات نشان می دهد اصلی‌ترین دغدغه ۶۰میلیون کاربر ایرانی درفضای مجازی سرعت پایین اینترنت و مشکلات وصل کردن VPN است. همچنین از مجموع ۱۴ میلیون محتوای منتشرشده درباره‌یفناوری در سال گذشته ۶ میلیون محتوا علیه فیلترینگ وسرعت پایین اینترنت بوده است . کسب و کار ۱۱ میلیونایرانی نیز به شبکه های اجتماعی وابسته است و بالغ بر ۴۵ درصد از کل مشاغل از فضای مجازی برای فروش محصولات و ارایه خدمات استفاده می کنند . این واقعیت هاباعث شده که امروز رفع فیلترینگ و افزایش سرعت اینترنت از مهمترین خواسته و مطالبات مردم در دولت جدید باشد. اما دولت در ایران بعد از شورش های سالهای۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ و اعتراضهای سال ۲۰۲۲ با ادعای ملاخظات امنیتی اکثر شبکه های اجتماعی را فیلتر کرده و همین مساله منشا نارضایتی و اعتراض وسیعی در جامعه شده است . در ایران در باره  دسترسی مردم به شبکههای اجتماعی نظرات مختلفی وجود دارد که در دو دسته موافقان و مخالفان زیر قابل دسته بندی است .  
موافقان فیلترینگ در ایران که بیشتر اقشار سنتگرا و محافظه کار و نهادهای نظامی و امنیتی در این دسته جایمی گیرند بطور کلی معتقدندبا توجه به ضریب نفوذ بالایی که شبکه های اجتماعی در جامعه ایران دارند مخالفان جمهوری اسلامی می توانند از انها برای سازماندهی اعتراضات و شورش ها و اقدامات ضد حکومتی استفادهکنند . اینها همچنین معتقدند عدم نظارت حکومت بر این پلتفرم ها باعث می شود محتوای تولید شده در این رسانهها قابلیت نظارت وراستی ازمایی و ارزیابی نداشته باشند و به مرور سبک زندگی مردم را تغییر دهد به گونه ای کهبا ارزشهای رسمی و مورد پسند حکومت ناسازگار شود و شکاف جامعه با حکومت از این که هست بیشتر شود و مردم دیگر گوش به فرمان حکومت نخواهند بود. اما مخالفان فیلترینگ معتقدند این کار نه ممکن است و نه مطلوب .ممکن نیست زیرا با فیلتر کردن این شبکه ها نه تنها دسترسی کاربران ایرانی بویژه نوجوانان و جوانان محدود نشده بلکه بازار سیاه فروش فیلتر شکن ها رونق گرفته است و ارزشی حدود ۲۵۰ میلیون دلار در سال پیدا کرده است برخی در فضای مجازی به کنایه می گویند تاجران فیلتر شکن مانع اصلی رفع فیلترینگ هستند . از نظر مخالفان فیلترینگ این سیاست مطلوب هم نیست زیرا امروزه نمی توان رویکرد انحصاری به انتشار اطلاعات و اخبار داشت و سبک زندگی خاصی را به مردم تحمیل کرد.
درچنین شرایطی دولت جدید در ایران که تحت فشار شدید افکار عمومی و کارزارهای متعدد برای رفع فیلترینگاست تصمیم گرفته مرحله به مرحله محدودیت شبکه های اجتماعی را رفع کند و همین تصمیم موجب فعال شدن تندرو ها و مخالفان سرسخت فناوری و ازادی اطلاعات در ایران شده است به گونه ای که چند هفته پیش دهها نفر از این افراد در مقابل مرکز ملی فضای مجازی تظاهرات اعتراض امیز برگزار کردند . در فضای مجازی هم موافقین فیلترینگ درگیری نظامی ایران و اسراییل را بهانه کرده و می گویند الان زمان مناسبی برای رفع فیلترینگنیست . اما بر اساس اطلاعات غیر رسمی اما موثق مسعود پزشکیان با روسای قوای مقننه و قضاییه دربارهضرورت رفع فیلترینگ مذاکره کرده و نظر مثبت انها را جلب کرده تا در نخستین جلسه شورای عالی فضای مجازیکه اعضای حقیقی ان منصوب رهبر جمهوری اسلامی هستند در این خصوص تصمیم مهمی اتخاذ شود. در تصمیم پیش روی دولت ایران یک ملاحظه مهم وجود دارد و ان هم رعایت اصل حکمرانی جمهوری اسلامی بر فضایمجازی و حفظ امنیت روانی جامعه ایران است نکته ای که اگر رعایت شود رفع فیلترینگ با مخالفت رهبر ایران نیزمواجه نخواهد شد.

یکی دغدغه اش پیشرفت و رفاه و علم و فناوری و تحقیق است و دیگری فضولی و دخالت در سبک زندگی مردم و تحمیل عقیده و انتشار خرافات و‌ عوام فریبی
برای جبران همه کارهای انجام نشده و تکالیف رو زمین مانده
آن می شود با گردش مالی
۲۰ هزار میلیارد دلار
این می شود جان کندن برای ۱۰۰ میلیارد دلار

پی نوشت :
فراموش نکنیم در این خزعبلات یک ذره دغدغه دین و خدا و حیا و عفاف و اخلاق نیست هر چه هست جاه طلبی و دنیا زدگی و زورگویی فرهنگی است.
به قول سعدی عزیز:
ترک دنیا به مردم اموزند
خویشتن سیم و غله اندوزند

امیر دبیری مهر

‏تفکری که با جهل و حماقت و بلاهت کشور را به دام تحریم های فلج کننده انداخته و هنوز شعور و جرات عذرخواهی از مردم ایران را ندارد مدعی بروز خاموشی بخاطر بی تدبیری شده !!؟ اینها مجسمه وقاحت هم هستند . خائنین طلبکار متحدین کاسبین تحریم هستند که زبان دراز و پول خوبی هم دارند

روشنفکران هپروتی

روشنفکر ایرانی قبل از اینکه مارکس و لنین و هگل و آدورنو و...، را بشناسد، باید خودش را بشناسد. اینکه کجای دنیا ایستاده است، پا بر روی چه خاکی دارد و نسبتش با تاریخ و سنت های سرزمینش چگونه است.
روشنفکر ایرانی قبل از تلاش برای شناخت تاریخ و فلسفه غرب، باید تاریخ و اندیشه، سرزمین خود را واکاوی کند. روشنفکر ایرانی قبل از شناخت هنر و فکر و اندیشه در غرب باید موسیقی و معماری و شعر و خطاطی و سایر هنرهای سرزمین خود را بشناسد.
روشنفکر ایرانی تنها پس از این شناخت است که با دریچه ذهنی بازتر و اعتماد به نفس و خودباوری بیشتر و با درکی عمیقتر از «جهان خویش» می تواند بفهمد که چه نسبتی با هنر و علم و فلسفه جهان غرب دارد و چگونه می تواند از علم و فلسفه و جریان های فکری و هنری و سیاسی مدرن غرب برای جامعه خود و باز کردن گره های اجتماعی و فرهنگی خود استفاده نماید، وگرنه به صرف اینکه طرف صبح تا شب کانت و هگل و هایدگر و مارکس و...، بخواند، اما متوجه نباشد که این اطلاعات برای چه است و به چه دردش می خورد و چه نسبتی با جامعه اش دارد و قرار است چه باری از روی دوشش بردارد، که فایده ای ندارد. این چنین روشنفکری در بهترین حالت می شود تفنن و سرگرمی یا عامل فخرفروشی برای دیگران و یا استادی با حقوق و مزایای خوب واحد درسی کانت و هگل و هایدگر در فلان دانشکده است که اصولا نه مسئله و دغدغه ای دارد و نه با سوالی مواجه است.

باید به خاطر داشت که ارسطو و هگل و کانت و مارکس و دیگر بزرگان تاریخ اندیشه زمانی مهم و معتبرند و آشنایی به جهان فکری آنها لازم است که بتوان از طریق آنها نسبتی با زیست جهان خویش برقرار کرد و با فکر کردن از دریچه اندیشگانی آنها گره کوری از حیات اجتماعی و سیاسی خویش باز کرد وگرنه هگل و مارکس خواندن به صرف اینکه من «هگل و مارکس خونم بالاست» که ارزشی ندارد و اصولا فلسفه و اندیشه شلوار و پیراهن مارک دار برای پز دادن و دلبری کردن در «دانشکده های فوکو و دریدا دوست» نیست.

این ما «فوکویی ها» و ما «دیلوزی ها» و ما «مارکسیست- لنینیست» کردن های دانشجویانی که تا فیها خالدون دیلوز و دریدا و آدورنو و لنین و پلخانف و.. را می کاوند و برای صدسالگی و صد و دوسالگی انقلاب روسیه نشست برگزار می کنند، اما از درک ساده ترین مسائل فرهنگی و تاریخی سرزمین خود عاجزند، شاید برای دورهمی ها و بزم های شبانه و کشیدن چند بست تریاک و چند پیک ویسکی جواب بدهد، اما نه تنها هیچ دردی از هزاران درد این مملکت را دوا نخواهد کرد، بلکه خود درد دیگری بر دردهای جامعه افزوده و نسلی از بهترین جوانان این سرزمین را در هپروت غرق خواهد کرد.

بسیاری از این «مارکسیست-هگلی» هایی که صبح تا شب در حیاط دانشکده ها و کافه ها و کف گروهها و کانالهای تلگرامی و تویتری و اینستاگرامی پلاسند و از دانه دانه ریش های مارکس و انگلس تا کله کچل فوکو را تحلیل می کنند، در عمل از چگونگی برقراری یک رابطه ساده اجتماعی ناتوانند و الواتی و رکیک گویی و دریدگی و بددهنی را با فلسفه و اندیشه اشتباه گرفته اند.

باید به‌خاطر داشت این سرزمین بیشتر از ناله‌های غمناک و یأس‌آمیز مبلغانِ نیستی و «تروریست های شیفته خلق!» و گنگسترهای «گروپ‌باز نئوچپ» و فحاشی‌های سیبل کلفت‌کرده‌های کلاه چگوارایی و بیشتر از شیفتگان لولهٔ تفنگ سربازان آمریکایی که دل در گرو ویرانی این سرزمین دارند و بیشتر از کاسبان فلاکت و خشونت، به انسان‌هایی نیازمند است که آرام و بی‌حاشیه در گوشه‌ای چراغ فرهنگ و هنر و تاریخ این سرزمین را زنده نگه داشته‌اند. انسان‌هایی که دنبال قهرمان شدن نیستند، کلید زبان‌شان به زیپ شلوار و حساب بانکی‌شان وصل نیست، سر در آخور هیچ قدرت بیگانه‌ای ندارند، منادیان نیستی و تباهی و پوچی نیستند، از لعن و نفرین و "هو" شدن و توهین هراس چندانی ندارند و تنها برای ساختن جامعه‌ای بهتر تلاش کرده و زبان به سخن می‌گشایند.

فرهاد قنبری

اتفاقی که ماهاتیر را وارد سیاست کرد

ماهاتیر محمد می گوید . من چشم
پزشک بودم، روزی درمطب پس ازمعاینه کودکی که دربغل مادرش بود نسخه نوشتم، مادر پرسید هزینه این نسخه چقدر است؟ وقتی مبلغ را به اوگفتم، نسخه را روی میز من گذاشت و گفت قدرت پرداخت ندارم، چاره ای ندارم جز اینکه که فرزندم کور شود وتا آخر عمر رنج ببرد.
این جریان چنان بر روحیه من اثرگذاشت که همان روز مطب را بستم و سعی کردم در کار سیاسی و اجرایی وارد شوم و مراتب مختلفی را بتدریج پیمودم تا توانستم نخست وزیر شوم. آن روز مردم کشورم فقیر بودند، بسیاری از آنان بالای درخت خانه داشتند، اما کشورم امروز به جایی رسیده است که امسال فطریه رمضان را به خارج فرستادیم و کسی در داخل کشور فقیر نیست.
من کارم را با فرهنگسازی آغاز کردم و خصایلی را که در راس آن روحیه تلاش و عار نبودن کار و در کنار آن روحیه تسامح و تحمل دینی بود تعمیق نمودم، شما امروز در ادارات ما خانم هایی را می بینید که مسلمانند باحجاب کامل در کنار خانمی بدون حجاب نشسته اند و هیچکدام به دیگری اعتراضی ندارند و به یکدیگر امر و نهی نمی کنند و در کشور رفاه در سایه آرامش حاکم است.
سخنرانی مهاتیرمحمد درکنفرانس حقوق بشرازنظر اسلام- کوالالامپور
‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎

https://t.me/andishkadeye_kherad