🔹 دستورالعملی برای جلب نظر خاصِ خداوند متعال

✅ از حضرت امام صادق عليه السّلام روايت است که فرمودند:

چون خداى عز و جل به اين آيات ( كه در آخر حديث بيايد ) فرمان داد كه به زمين فرود آيند، آنها به عرش در آويختند و گفتند: پروردگارا به كجا ما را فرو ميفرستى‌؟ به سوى خطاكاران و گنه‌كاران‌؟ پس خداى عز و جل به آنها فرمود: نازل شوید كه به عزت و جلالم سوگند كه هيچ كس از آل محمد (عليهم السلام) و شيعيان آنها شما را در هر روز بعد از نماز واجبش نخوانَد جز اينكه به نظر مخصوصى در هر روز هفتاد بار به او نظر كنم، و در هر نظر هفتاد حاجت او را بر آورم، و او را با آنچه گناه دارد بپذيرم. و آنها عبارت است از ام الكتاب ( سورۀ مباركۀ حمد) و آيه ١٨ سورۀ آل عمران، و آية الكرسى، و آيۀ ٢۶ سورۀ آل عمران.

📚 الکافی، ط_الاسلامیه، ج ٢، ص ٦٢٠

🔺 آيه ١٨ سورۀ آل عمران: شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُوا الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

🔺 آيۀ ٢۶ سورۀ آل عمران: قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

⭕️دکتر دینانی: غیر معتقدین به وحدت شخصی وجود، مشرک هستند! / عدم اعتقاد به وحدت وجود، کفر است! / یه کمی وحدت وجودی باش! نترس. صوفیانه است اما عیب نداره. صوفیا خوب فهمیدن!

آقای دینانی در این مصاحبه، ابتدا تصریح می کند که کسانی که معتقد به وحدت وجود نباشد، مشرکند. او از غلیظ ترین تقریر وحدت وجود، یعنی وحدت شخصی عرفانی به عنوان عقیده خویش یاد می کند و در انتها باز تاکید می کند که عدم اعتقاد به وحدت وجود، کفر است!

لازمه دعاوی گزاف آقای دینانی، تکفیر جمیع علمای بزرگ شیعه و مومنین از قرون اولیه تا کنون (که قطعا به وحدت شخصی وجود اعتقاد نداشتند) خواهد بود! حتی جمع کثیری از فلاسفه که معتقد به این تقریر از وحدت وجود نیستند نیز از گزند تکفیر او، در امان نخواهند بود.

آقای دینانی با تصریح به عینیت مادیات و کل این عالم با وجود حق تعالی، می گوید که خداوند عین همه چیز است. و اینطور ادامه می دهد که هر چه در ازل بوده تا ابد هست! مجری هم متوجه و متذکر می شود که این همان قدم عالم است!

وی سپس ابلیس را در مرتبه توحیدی بالاتری از رسول اکرم صلی الله علیه و آله قرار می دهد. چرا که ابلیس در توحید باری تعالی غیرت داشت و به غیر او سجده نکرد! وی تاکید می‌کند که درست است که ظاهر این سخنان کفر است، اما باطن آن، همان توحید است! و توجیه می‌کند که ابن عربی تأویل نموده است.

دینانی در شرح احوالات خود می گوید که پیشتر صدرایی بوده، اما الان ابن عربی را بسیار قوی تر و بالاتر از صدرا می بیند.

فلاسفه و عرفا از دیرباز تا کنون، بر خلاف وجهه صلح کلی که به خود می گیرند، تند ترین برخوردها را با مخالفین و کسانی که اندیشه ای متفاوت با آنها دارند، نموده اند. از اسلاف صوفیان مانند شمس و مولوی[1] گرفته تا به آقای دینانی، منوال همین بوده است. همانطور که در این فایل نیز مشاهده می شود، آقای دینانی علاوه بر توهین به متکلمین، تمامی غیر معتقدین به وحدت شخصی را مشرک نامیده و بر عقیده آنها برچسب کفر می زند.

مطالبی که آقای دینانی گمان نموده که برهان است و برای توجیه عقیده ی سرتاسر تناقضِ وحدت شخصی وجود، به آنها متمسک شده است، پاسخ های محکم و مشخصی در علم کلام دارد. روایات اهل بیت علیهم السلام نیز مشحون است از رد صریح هر گونه سنخیت یا وحدت خالق و مخلوق و قدم عالم و ادعاهایی از این دست.

وجود حضرت حق تعالی، منزه از مکان است و در قالب مکان و زمان نیست که مخلوقات بخواهند در مقابل او قرار بگیرند یا جا را برای خداوند تنگ کنند. لذا این استدلال عملا تنها در فضای ماتریالیستی معنی خواهد داشت. لذاست که آقای دینانی عنوان می کند که کل عالم و همه موجودات، همان خداوند و عالم، قدیم است. آقای دینانی بدون در نظر گرفتن تنزه وجود خداوند از مکان، زمان، ترکب، و سایر خواص مادی می پرسد: در قبال وجود غیر متناهی، وجود دیگری فرض دارد؟

«جواب روشن است؛ قطعا فرض دارد و بلکه واقع است: خود آقای دینانی و آن مجری محترم بسیط، مصداق بارز موجود متناهی هستند که در مقابل موجود غیر محدود و غیر مقداری قرار دارند.
توحید؛ یعنی فقط یک موجود غیر متناهی و غیر محدود و مجرد از زمان و مکان و اجزاء داریم و لا غیر، نه اینکه ما یک موجود غیر متناهی داریم که عین تمامی متناهیات است و ماشاالله غیرتش که عین کفر است، موجب شده مجموعه بی‌نهایت، متناهی باشد و …
اتفاقا لازمه غیرت ربوبی و الوهی آن است که از جهت‌ ذات و وصف، بینونت محض با مخلوقات حادثات متناهیات داشته باشد نه اینکه…
او نه منعزل از ماسواست و نه متصل به آنها و نه عین آنها بل غیر آنهاست از باب غیریت ذاتی میان ذات متعالی از حد و عد، با ذوات منغمر و متوغل در حد و عد و زمان و مکان.
موجود یا معدود است یا غیر معدود و محال است، معدود عین غیر معدود یا بخش و یا شان او تلقی و توهم گردد.»[2]

? برای مطالعه در این زمینه رک به مطالب زیر:
▪️گزارشی از مدرسه «درنگی در نظریه وحدت وجود؛ پیشینه، ادله و نقدها» + دانلود فایل صوتی
▪️دانلود فایل صوتی و متن پیاده شده نشست علمی تقریرهای مختلف وحدت وجود – دکتر محسن هندی
▪️دروس استاد طوبایی درباره وحدت وجود
▪️مناظره (متن پیاده شده) درباره توحید فلاسفه و عرفا (وحدت وجود)
▪️مکتب وحدت وجود از منظر علامه محمد تقی جعفری
▪️آیت الله مکارم شیرازی و نقد وحدت وجود + فایل صوتی
▪️نقد اصالت وجود ، وحدت وجود و اصالت ماهیت
▪️توحید از منظر عرفان و تصوف در مقایسه با توحید اهل بیت علیهم السلام
▪️نقد وحدت وجود – آیت الله میرزا ابوالقاسم گیلانی (میرزای قمی)
▪️نظر شهید محراب آیت الله دستغیب درباره وحدت وجود و توضیح و تفسیر روایتی در این باره

*? مطالعه مشروح مطلب و مشاهده ویدئو در سایت:*دکتر دینانی و وحدت وجود

? پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://t.me/ebnearabi
@ebnearabi

⭕️ همه سیر و سلوک نزد قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام هست ولا غیر
? شیخ الفقها مرحوم آیة الله صافی گلپایگانی:

? همۀ دستورات اخلاقي در قرآن و روايات هست و لازم نيست انسان جاي ديگر برود، بگويد در سيروسلوک اين را ببينم يا کسي را پيدا کنم که معلّم باشد و راه را به ما نشان دهد.
? سيروسلوک به اين معاني که امروز بعضي عنوان مي‌کنند صحيح نيست. پيشوايان ما و رهبران ما همان محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله هستند و هرچه بخواهيد در قرآن و احاديث هست. صفات پسنديده و ذميمه را معرفي کرده‌اند، اخلاق، عبادت، آداب عبادت، حتي در مسائل جزئي هم چيزي فروگذار نکرده‌اند.
والسلام عليکم ورحمة الله وبرکاته

@ebnearabi

Saafi

دو بال علم و اخلاق

دو بال علم و اخلاق اگر علم بدون عمل و اخلاق باشد بسا مضر می‌شود و به‌جای اینکه برای انسان مفید باشد حجت بر انسان می‌شود باید با هر دو بال پروازهای بلند داشته باشید.

#اشک #حزن #جزع #عاشورا_در_عامه

? گزارشی جالب توجه از عزاداری شیعیان در روز عاشورا در قرن چهارم، و سنّتِ شامیان در روز عاشورا
? ابن کثیر ناصبی، می‌نویسد:

وَ قَدْ أَسْرَفَ الرَّافِضَةُ فِي دَوْلَةِ بَنِي بُوَيْهٍ فِي حُدُودِ الْأَرْبَعِمِائَةٍ وَمَا حَوْلَهَا، فَكَانَتِ الدَّبَادِبُ تُضْرَبُ بِبَغْدَادَ وَنَحْوِهَا مِنَ الْبِلَادِ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ، وَيُذَرُّ الرَّمَادُ وَالتِّبْنُ فِي الطُّرُقَاتِ وَالْأَسْوَاقِ، وَتُعَلَّقُ الْمُسُوحُ عَلَى الدَّكَاكِينِ، وَيُظْهِرُ النَّاسُ الْحُزْنَ وَالْبُكَاءَ، وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ لَا يَشْرَبُ الْمَاءَ لَيْلَتَئِذٍ مُوَافَقَةً لَلْحُسَيْنِ، لَأَنَّهُ قُتِلَ عَطْشَانَ، ثُمَّ تَخْرُجُ النِّسَاءُ حَاسِرَاتٍ عَنْ وُجُوهِهِنَّ يَنُحْنَ وَيَلْطِمْنَ وُجُوهَهُنَّ وَصُدُورَهُنَّ، حَافِيَاتٍ فِي الْأَسْوَاقِ، وَإِنَّمَا يُرِيدُونَ بِهَذَا وَ أَشْبَاهِهِ أَنْ يُشَنِّعُوا عَلَى دَوْلَةِ بَنِي أُمَيَّةَ، لَأَنَّهُ قُتِلَ فِي أَيَّامِهِمْ. وَ قَد عَاكَسَ الرَّافِضَةَ وَالشِّيعَةَ يَوْمَ عَاشُورَاءَ النَّوَاصِبُ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ فَكَانُوا فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ يَطْبُخُونَ الْحُبُوبَ وَيَغْتَسِلُونَ وَيَتَطَيَّبُونَ وَيَلْبَسُونَ أَفْخَرَ ثِيَابِهِمْ، وَ يَتَّخِذُونَ ذَلِكَ الْيَوْمَ عِيدًا، يَصْنَعُونَ فِيهِ أَنْوَاعَ الْأَطْعِمَةِ، وَيُظْهِرُونَ السُّرُورَ وَالْفَرَحَ، يُرِيدُونَ بِذَلِكَ عِنَادَ الرَّوَافِضِ وَ مُعَاكَسَتَهُمْ.

✍? به درستی که زیاده‌‌روی کردند رافضی‌ها ‌(شیعیان‌) در حکومت آل بویه در حدود سال چهارصد هجری قمری، که طبل می‌کوبیدند در بغداد و مانند بغداد در روز عاشورا؛ خاکستر و کاهِ خشک‌شده می‌پاشیدند در راه‌ها و بازارها، و پارچه‌‌های سیاه بر دُکان‌های خود آویزان می‌کردند، اظهار گریه و عزا و ناراحتی می‌کردند، غالب شیعیان برای تأسّی بر حسین (علیه السّلام) آب نمی‌نوشیدند، زیرا او را تشنه کُشتند. سپس زنان در حالی خارج می‌شدند، که صورتهایشان باز بود و بر سر و صورت و سینه می‌زدند، و پابرهنه بودند. و هدف شیعیان از این امور، تشنیع و طعن و اعتراض بر دولت بنی امیّه بود، چون حسین ‌(علیه السّلام) در حکومت آنان کُشته شد. ?? اما ناصبیانِ اهل شام، برعکس شیعیان، در روز عاشورا غذای خوب طبخ می‌کردند و خود را می‌آراستند و لباس‌های فاخر و زیبا می‌پوشیدند و عاشورا را عید می‌گرفتند و انواع خوراکی‌ها را در این روز آماده می‌نمودند، و اظهار سرور و شادی کرده و هدفشان از این کار دشمنی با شیعیان بود.❗️

? البداية و النهاية، ط: هجر، ١١ / ۵۵٧

@ashkvareh

⭕️ اعلام خطر محسن اراکی نسبت به برخی جریانات عرفانی و پیروان محمدحسین طهرانی و هاشم حداد

گرایشات عرفانی شیخ محسن اراکی، بر کسی پوشیده نیست و کتاب وی با عنوان “درآمدى بر عرفان اسلامى‌” شاهدی روشن بر این مدعاست.

اما آش برخی از جریانات عرفانی (همچون فرقه لاله زاری و پیروان سیدهاشم حداد و طهرانی) آنقدر شور و تند شده که آقای محسن اراکی نیز، زبان به اعتراض گشوده و صراحتا با ذکر نام حداد و… این فرقه ها را به تندی نقد نموده است.

آقای محسن اراکی ابتدا حجیت کشف و شهود را نفی و انتقاداتی را نسبت به ابن عربی مطرح می‌کند. اراکی سپس به برخی مدعیان عرفان پرداخته و می‌گوید که این افراد، صرفا اهل ادعا هستند و قصد فریب مردم را دارند و کسانی که واقعا عارف باشند، چنین سخنانی را بر زبان نمی آورند. او با ذکر برخی ادعاهای سید هاشم حداد، تاکید می کند که یک عارف چنین حرف هایی نمی زند… وی در نهایت نسبت به تالیف و انتشار کتاب در شرح حال افرادی مانند سیدهاشم حداد اعتراض نموده و عرفان بدون فقاهت را نفی می کند.

البته دعاوی اینچنین، بلکه شطحیاتی فراتر از این، به وفور در مطالب و سخنان سران صوفیه یافت می شود. پیروان حداد، مرید فردی صوفی و بی سواد شده اند. در این مورد خاص، با آقای اراکی هم نظریم، هر چند مطلب وی تمام نیست. مشکل پیروان حداد، تنها بی سوادی قطب و مراد آنها نیست و اشکالات بسیار دیگری بر عرفان مصطلح و تصوف وارد است که برخی از آنها در مقالات مختلف این پایگاه به بحث گذارده شده است.

اما در کمال تاسف، خود آقای اراکی نیز مطالبی دارد که نشان می دهد که چه بسا، اوضاع وی به مراتب بدتر است. آقای اراکی صوفی منحرف و هتاکی چون شمس تبریزی را – با نادیده گرفتن انحرافات بسیاری که در مقالات شمس وجود دارد – صرفا بر اساس ادعاهای خود شمس، در جایگاه ولی الله و بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار داده است.

او مدعی می‌شود که با مطالعه کتاب مقالات شمس، دعاوی وی را استخراج کرده و چون این دعاوی و مقاماتی که شمس برای خود قائل شده، همان مقاماتی است که شیعیان برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه قائل هستند، پس شمس، همان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده است!!

این نتیجه گیری از دو جهت دچار اشکال اساسی است:
این بسیار ساده لوحانه است که ادعای هر کسی را قبول کرده و بر اساس ادعاهای افراد، برای آنها مقامات معنوی قائل شویم. در این صورت صدها امام، پیامبر و حتی خدا خواهیم داشت!
اگر در همان مقالات شمس تورقی نموده باشید، طبیعتا با مطالبی که با مبانی تشیع و حتی اصل اسلام انحرافی واضح و آشکار دارند برخورد کرده اید. چطور آنها را نادیده گرفته و چنین جسارتی را نسبت به ساحت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه روا داشته اید؟

البته این مطالب در کتابی از آقای اراکی آمده که در سال 1390 ه ش چاپ شده است. مطالبی که او در این ویدئوی درسش (که متعلق به ابتدای سال 1403 است) در نقد عرفان و تصوف مطرح نموده و رویکردی که نسبت به مبانی عرفانی اتخاذ نموده، با مطالبی که در کتابش آمده مغایرت دارد. چطور می توان از صوفیانی چون شمس و مولوی تجلیل های آنچنانی داشت، اما عرفان و تصوف و مبانی و شخصیت های اساسی آن مانند کشف و شهود و ابن عربی را نقد جدی نمود؟ و به درستی تاکید داشت که تفاسیر عرفانی هیچ ارزشی ندارد و اینکه هر چیزی که از اهل بیت علیهم السلام نرسیده باشد اضغاث است و هیچ ارزشی ندارد؟

در نتیجه باید از جناب اراکی پرسید که آیا از موضع قبلی خود بازگشته و سخنان گذشته خود را قبول ندارید؟ اگر اینگونه است که تقاضا داریم حتما نسبت به مطالب قبلی خود، موضعی آشکار اتخاذ نموده و آنها را اصلاح نمایید. اگر پاسخ، منفی است، کار شما در رساندن صوفی فاسد العمل و الاعتقادی چون شمس تبریزی به عرش بدتر است یا پیروی مریدان حداد از او؟ چه چیز قبیح تری در جریان لاله زاری مشاهده کرده اید، که چنین احساس خطر نموده و علنا علیه آنها سخرانی کرده اید؟ و چه پاسخی برای این تناقض آشکار، میانِ سخنان امروز و نوشته جات پیشین خود دارید؟

?مشاهده ویدئوی کامل تر سخنرانی آقای اراکی درباره کشف و شهود و ابن عربی، دانلود فایل صوتی و ویدئویی و مطالعه عبارات او درباره شمس تبریزی و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در سایت

? پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://t.me/ebnearabi
https://eitaa.com/ebnearabi
@ebnearabi