اپیزود ۳- پروپاگاندای گوگل علیه سئوکارها *?*?****
اسفند ۱۴۰۲

❓ آیا همه چیزهایی که گوگل در مورد سئو میگوید، درست است؟

⁉ آیا الگوریتم‌های گوگل، آنقدری که گوگل ادعا می‌کند، هوشمند هستند؟

?آیا گوگل سئوکارها را گول می‌زند؟ ? اگر به عنوان متخصص سئو یا صاحب کسب‌وکار، به دنبال کسب رتبه خوب در گوگل هستید، این فایل صوتی را از دست ندهید.

@saeidhabibpour_channel ✅

۳ ماهی میشه که دنبال یه فرصت میگردم برای ضبط قسمت جدید فایل صوتی.

تا فرصتی پیش میاد، یا پروژه جدیدی مطرح میشه و یا ایده‌ای به ذهنم میرسه و به هر حال تمرکزم از فایل صوتی دور میشه.

اما حتما تا آخر بهمن ماه ضبطش می‌کنم. ?

میخوام توی این فایل صوتی توضیح بدم که گوگل بعضا به چه شکلی سئوکارها رو سر کار میزاره. ?

منتظرش باشید. ?

اینجا از خیلی چیزا نمیتونم بنویسم.

اکثرا ترجیح میدم چیزی ننویسم و صرفا به مسائل سئو و هوش مصنوعی و بحث‌های فنی بپردازم تا حداقل امید آدم‌ها از بین نره. آدمی به امید زنده‌ست.

یکی از چیزهایی که داره اذیتم می‌کنه اینه‌که این افزایش فاصله طبقاتی و از طرفی تحریم‌های داخلی و خارجی در ایران، فرصت آنتروپرونر (شاید کارآفرین) بودن رو داره از آدم‌ها میگیره.

جامعه‌ای رشد می‌کنه که آدم هاش ذهنیت آنتروپرونرشیپ داشته باشن. یعنی دنبال فرصت و مشکلی بگردن که بتونن حلش کنن و به آدمای دیگه کمک کنن و مشکلاتشون رو از بین ببرن و طبیعتا از این محل هم کسب سود کنن.

با این وضعیتی که آدما دارن هر روز بیشتر از قبل به غذا و سقف بالای سرشون فکر می‌کنن، دغدغه رفع نیازهای اولیه داره هر روز بیشتر از قبل به دغدغه‌های ارزش‌آفرینی و کمک به بقیه می‌چربه. و این بده.

در نهایت آخر این بازی یه چیزی توی ذهنیت جامعه شکل میگیره:

پول از اخلاق مهم‌تره.

خدایا از شر اون جامعه به خودت پناه می‌برم.

دوستی پرسید، چه خبر از کار و بار؟ سر زبونم اومد:

مشتاقیم.

خندید و من هم خندیدم. بعدا بیشتر به چیزی که به زبونم اومد فکر کردم.

به نظرم شور و شوق داشتن واقعا مهمه. حداقل برای من که اینطور بوده.

یه کم که عمیق‌تر به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم حقیقتا هرچی که الان داریم ازش پولی در میاریم، اینجوری نبوده که برنامه تجاری کاملا سفت و سخت و شفافی از اون روز اول داشته باشه، کاری بوده از روی اشتیاق..

روش کار کردیم چون حالمونو خوب کرده.

روش کار کردیم چون وقتی روش کار می‌کردیم، گذر زمان رو حس نمی‌کردیم.

سر هر قدم پیشرفت و پسرفتش، اینجوری نبوده که یقه‌شو بگیریم که چرا خروجی مالیش خوب نیست یا کافی نیست..

باز با دقت‌تر که به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم اون کارها و اهدافی که موتور پیشرانه‌شون در اولویت اول، پول و درآمدشون بوده، اتفاقا به جایی نرسیدن.. یا وسط کار رها شدن یا وسوسه و سراب سودای دیگه‌ای، ناکامشون گذاشته.

امروز، پرونده یکی از پروژه‌هامون رو بستم. چون‌که اشتیاق انجام اون کار و به دست آوردن حال خوب از این مسیر، خیلی مهم‌تر از اسیری قفس اعداد و افسون نمودارها بود.

مشتاق باشیم، شاید که رستگار شویم.