من گاهی بیشتر از اکسیژن، به تنهایی نیاز دارم، اینکه هیچ صدایی را نشنوم، و هیچ حضوری را لمس نکنم،
فقط خودم باشم
برای خودم با جهانِ خودم🌱*@Tannhaaiii 🔺*🔺🔺**

**❚▷
بعضی از انسان ها مهارت کافی در کنترل احساسات خود ندارند
با کوچک ترین تلنگر بهم می ریزند
با ساده ترین حرف ها و اتفاق ها عصبانی می شوند
برداشت های منفی از صحبت های اطرافیان از خصوصیات اصلی آنهاست
احساساتی از قبیل خوشحالی زیاد و ناراحتی زیاد واکنش غیر عاقلانه ای را از آنها بروز می دهد

محیط پیرامونشان امن نیست
بی جهت و بدون قصد قبلی روز خود و همراهان را خراب می کنند
از صبر بدور هستند
شتاب زده فکر می کنند
شتاب زده عمل می کنند
و با سرعت هم پشیمان می شوند
و از این رفتار،خودشان بیشتر ناراحت می شوند و همین ناراحتی از خودشان باعث خراب شدن لحظات خوش زندگی خود و اطرافیانشان می شود
بحران قسمت اعظم زندگی آنها را تشکیل می دهد

بر این باورند که هیچ چیز درست نمی شود 
بر این باورند که درد عظیمی همیشه بر دوششان خواهد بود
تقدیر را پذیرفته اند
و مدام در افسردگی و بد اخلاقی خود غوطه می خورند
نه در مراسم خوشی ها شرکت می کنند
نه در گردش های روزانه
ونه موسیقی شاد گوش می کنند
و مهمتر این که درد خود را می دانند اما هیچ درمانی را نمی پذیرند
اگر سرما بخورند نزد پزشک می روند
اما اگر روحشان و روانشان رو به مرگ باشد فقط تحمل می کنند و روز خوش خود و اطرافیان را خراب می کنند .

موسیقی شاد گوش کنید
به بهانه مختلف مهمانی بگیرید
بخندید و برای دیگران لطیفه بگویید
کتاب های انرژی بخش بخوانید
و بدانید
تغییر محل زندگی
تغییر افراد پیرامون
تغییر کار
و هر تغییر دیگری
نمیتواند شما را شادتر کند

مگر اینکه از درون بپذیرید که سهم شما از زندگی  شاد و خوشبخت بودن است.
و بجای شمردن بدبختی ها
و تمرکز بر بد اخلاقی ها
پذیرش خود را بالا ببرید و روی خوبی ها و شادی ها و خوشبختی ها که خیلی هم زیاد هستند تمرکز کنید ...#مهراب_حیدری@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**

*🔗*⃟

چگونه مرا قضاوت خواهند کرد؟
اما من از کسی رودربایستی ندارم، بچیزی اهمیت نمی‌گذارم، به دنیا و مافیهایش می‌خندم. هرچه قضاوت آنها درباره من سخت بوده باشد، نمیدانند که من پیشتر خودم را سخت‌تر قضاوت کرده‌ام. آنها به من می‌خندند، نمیدانند که من بیشتر به آنها می‌خندم،
من از خودم و از همه خواننده این مزخرفها بیزارم!

📚 زنده بگور 
✍ صادق هدایت@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**

**‌‌◍⃟
خاموش بودن‌‍‍‍‌‌‍" نصف حکمت است.
" تعقیب نکردن دیگران " ، نصف آرامش است.
" مداخله نکردن درکار دیگران " ، نصف ادب است.

من از دنیا فقط اینو دریافتم که
اونیکه " قویتر بود "، کمتر زور میگفت...
اونیکه راحت تر میگفت " اشتباه کردم " اعتماد به نفسش بالاتر بود...

اونیکه " صداش " آرومتر بود ، حرفاش بانفوذتر بود...
اونیکه خودشو واقعأ " دوست داشت " ، بقیه رو واقعی تر دوست داشت...

اونیکه بیشتر " طنز " میگفت ،به زندگی جدی تر نگاه میکرد...
اونیکه به " تفاوت " بین انسانها واقف بود،بیشتر نقاط مشترک رو باهاشون پیدا میکرد...@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**

══  ☄ ══ ❥
🟧** پلـتـفــرم ریـڪــی

🔘 Reiki  Platform √√√**

#تأمل **حوالی هفتاد سال بعد، شخص دیگری در خانه‌ای که برای داشتنش همه کار کردی و همه سختی‌ای به جان خریدی زندگی می‌کند
و خیلی خوش اقبال اگر باشی، آن شخص، فرزند یایکی از نوادگان تو خواهدبود.

ماشینی که برای داشتنش جنگیدی، اوراق شده، وسایلی که باحرص از آنها مراقبت کردی، کنج انبار خاک می‌خورند، مدرکی که برای گرفتنش آرامش را از خودت دریغ کردی، میان کاغذ باطله‌هاست
و چیزی جز یک قاب عکس و خاطره‌ ازتو باقی نمانده.

چرا حرص می‌خوری برای چیزی که باخودت نخواهی‌برد؟
خانه داشته‌باش، اما نه به قیمت از دست دادن سلامتیت
ماشین داشته‌باش، اما نه به قیمت سخت گرفتن به خودت خانواده‌ یافرزندانت

مدرک داشته باش، اما قبل از آن درک داشته باش، شعور داشته‌ باش و ازخودت انسانیت و انصاف به جابگذار.

جوری باش که سال‌ها بعد، از تو خاطره‌ی خوبی تعریف کنند.

موقتی بودن دنیا را بپذیر و زندگی کن و اولویتت حفظ آرامش و دلخوشی‌هات باشد نه حفظ اموالت، اموالی که برای تو نیست، فقط مدتی در تملک توست، آن‌هم برای راحتی‌ات.

چرا خودت را ناراحت می‌کنی برای چیزی که برای راحتی توست؟

چرا رنج می‌کشی برای بیشتر داشتن و بیشتر نگه داشتن؟

چرا جمع می‌کنی و استفاده نمی‌کنی؟

چرا داری و خوشبخت نیستی؟

چرا به حال خوب و دلخوشی‌های ساده و سلامتیت فکرنمی‌کنی؟!

چرا خودت و داشته‌هات را با دیگران و داشته‌هاشان مقایسه می‌کنی؟ چرا آرامشت را پای حسرت و افسوس و حرص می‌بازی، چرا زندگی‌ات را به ورطه‌ی رقابت و مقایسه انداخته‌ای؟

اندوه برای موضوعی که چندان مهم نیست و ثروتی که قرار نیست تورا خوشبخت کند و نگران اتفاق بدی که احتمالا نخواهد افتاد بودن، احمقانه است.

تو داری عمر و سلامتی‌ات را به چه قیمت می‌بازی؟

الان هفتاد سال بعد از این است، تمام ثروت و اندوخته‌هات در دست کسانی‌ست که برای داشتن آن نجنگیده‌اند، اما خوب بلدند چطور با آن‌ خوشبخت باشند

درحالی که توفقط می‌خواستی داشته باشی، اماخوشبختی فقط در داشتن نیست، در بلدبودن است. چه بسیار آدم‌هایی که ندارند و خوشبخت ترینند.

آدمی باید خوشبخت بودن و آرامش داشتن را بلدباشد، آدمی باید بی‌خیالی و خوش گذراندن را بلدباشد. آدمی باید تاهست، خوب باشد.
وگرنه داراترین هم که باشی، حرص و اندوه، از پا درت خواهد آورد.

آدمی بدون آرامش و انسانیت و شعور، هیچ چیز ندارد.
پس آرام باش و به احتمالات و نداشته‌ها فکر نکن
حوالی هفتاد سال بعد از این، من و تو نیستیم و دنیا دردست آدم‌های دیگری‌ست@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**

*🔗⃟🌵
از روزی که چشم باز کردم
تو کله ما کردن
که هدف داشته باش
مقصد مشخص کن
دنبال یه چیزی بدو
تلاش کن تلاش کن تلاش کن
یعنی کلاً به نظرم در جامعه ما آرامش و آسایش
و لذت بردن از زمان حال بیشتر شبیه شوخیه
چون دائم نگرانیم که عقب نیفتیم، کم کاری نکنیم
نکنه مفید نباشیم، نکنه یکروز را به بطالت بگذرونیم
و همین تفکر هدف محور و مقصد گرای صرف و مطلق
باعث میشه ما یادمون بره
که اینجاییم که لذت ببریم
در این دنیاییم که لبخند بزنیم
زندگی میکنیم که خوشحال باشیم
بیخیال اینکه فردا قراره چی بشه
بیخیال این همه غصه و نگرانی از فردایی که نیومده
نمیگم بی هدف باش
نمیگم بی مقصد باش
نمیگم وقتتو تلف کن و عمرتو هرز بده
اما‌
میگم که
نیم ساعت در روز برای خودت باش
فارغ از غم گذشته
و آسوده از نگرانی فردا
میخوام بگم
در طول هفته یه نصف روز برای خودت باش
آزاد و رها از دغدغه و فشار و استرس و فکر و خیال
میخوام بدونی که
میشه دو روز در ماه هم برای خودت وقت بگذاری
و دوست دارم بدونی که
در طول یکسال لازمه دو هفته هم برای خودت باشی
خودِ خودت
با خودت خلوت کنی و لذت ببری از بودنت
از حضورت و از زندگی کردنت در این دنیا
پس خیلی سخت نگیر
خیلی همه چیزو جدی نگیر
و یه تایم هایی برای خودت باش
و لذت ببر که در این دنیایی و فرصتی برای زندگی کردن داری
همین
‎@Tannhaaiii ‎‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌*

*🔗⃟🌵*

تو می‌ترسی. من هم می‌ترسم. همه‌ ما می‌ترسیم. تنها... کاملا تنها... وحشتناک است!

اغلب آرزو می‌کنم کاش دوباره جوان می‌شدم و در عشق شکست می‌خوردم. می‌دانی جوان بودن و عشق ناکام داشتن چیز حسرت‌آوری است. هر چند آدم متوجه آن نباشد. وقتی آدم جوان است، فکر می‌کند چیز دیگری وجود دارد؛ آزادی‌ای که با عشق می‌آید‌. نوعی پناهگاه که آدم فکر می‌کند پیش کسی که عاشق اوست وجود دارد. نوعی گرمی و آرامش، "که وجود ندارد".
شکست در عشق، یعنی این یاس دلپذیر که فقط «من» با «تو» نتوانستم به این شادی بزرگ دست پیدا کنم و این که عشق وجود دارد و می‌شود به آن دست یافت و باور به این که ممکن است دیگران به آن دست یافته باشند، آدم را امیدوار می‌کند که چیزی برای یافتن وجود دارد و باید بدانی وقتی چنین شادی‌ای در دنیا وجود داشته باشد، حتی شاد نبودن ناامیدکننده نیست، چون آدم احساس نیاز می‌کند که به هدفی برسد. شکست در عشق نا امید کننده نیست، اما موفقیت در عشق، آرام آرام به پوچی می‌رسد.
"هدفی نیست. هر چه هست تنهایی است".

📚کالوکائین
✍کارین بویه@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**

ღ
✳️** جایى براى خودت پیدا کن! جایی که گنجایش همه‌ى غم‌ها و شادى‌هایت را داشته باشد، جایى که وقتی از خودت گُم می‌شوى، در آنجا خودت را پیدا کنی، جایى پیدا کن که شب‌ها مکان آرامشت، و روزها تسلی خاطرت باشد، جایى که هوایش همیشه معتدل، و فصل‌هایش فصل دلخواهت باشد، جایى را پیدا کن که وقت دلتنگى، ستاره‌ای براى شمردن و بارانی براى باریدن داشته باشد، جایى را پیدا کن که در تنهایى و در جمع، امنیت و آرامش خاطر داشته باشی ...

🔆 می‌دانى؟ پیدا کردن چنین جایى محال نیست، اگر دل انسانی را با عشق به دست آورى، دیگر نیازى به پیدا کردن خوشبختی در هیچ جاى دیگری از این دنیا ندارى. انسان خوشبخت کسی‌ست، که در دل انسانی دیگر خانه دارد …!@Tannhaaiii 🔺🔺🔺**