برای حفظ ایمان ارتدوکس، رودهایی از خون رسولان، پیامبران و شهیدان جاری شد؛ و شکنجه‌های زیادی توسط پدران گرامی و دیگر مدافعان ایمان تحمل شد. اما ما، فرزندان کلیسای ارتدوکس، چه؟ آیا ما این میراث گرانبها، ایمان ارتدوکس را حفظ می‌کنیم؟ آیا ما از آموزه‌ها، فرمان‌ها،…

برای حفظ ایمان ارتدوکس، رودهایی از خون رسولان، پیامبران و شهیدان جاری شد؛ و شکنجه‌های زیادی توسط پدران گرامی و دیگر مدافعان ایمان تحمل شد. اما ما، فرزندان کلیسای ارتدوکس، چه؟ آیا ما این میراث گرانبها، ایمان ارتدوکس را حفظ می‌کنیم؟ آیا ما از آموزه‌ها، فرمان‌ها، قوانین، مقررات و مشاوره‌های آن پیروی می‌کنیم؟ آیا ما عشق به خدمت به خدا داریم؟ آیا هر روز با آن نو و مقدس می‌شویم، آیا خودمان را درست می‌کنیم، آیا به کمالی که قدیسان به آن رسیده‌اند می‌رسیم؟ آیا در محبت به خدا و همسایگان خود کامل می‌شویم؛ آیا ایمان خود را گرامی می‌داریم؛ آیا رحمت خدا را به عنوان بزرگترین چیز تلقی می‌کنیم و اینکه ما از خوشبختی به کلیسای ارتدوکس تعلق داریم را به عنوان اولین و بزرگترین سعادت در زندگی خود می‌شناسیم؟ اگر قرار بود طبق وجدان خود به این سوالات پاسخ دهیم، چه جوابی می‌دادیم؟

با شرمساری باید اعتراف کنیم که در بسیاری از مسیحیان ارتدوکس، ایمان ارتدوکس نه تنها در قلب آنها غایب است، بلکه حتی بر زبان آنها نیست؛ در میان آنها کاملاً محو شده یا به بی‌تفاوتی کامل نسبت به هر دینی - کاتولیک، لوتری، یهودی، محمدی یا بت‌پرست - تبدیل شده است. ما می‌شنویم که می‌توان در هر دینی خدا را خشنود کرد، یعنی اینکه هر دینی ظاهراً مورد پسند خدا است و اینکه دروغ و حقیقت، درستی و نادرستی، مسائلی هستند که خدا به آنها اهمیت نمی‌دهد.

این همان چیزی است که ناآگاهی از ایمان خودشان، ناآگاهی از روح و تاریخ کلیسای آنها، دوری از زندگی و خدمات الهی آن، بسیاری را به آن رسانده است - کسوف هرگونه فهمی از ارتدوکس، کژدینی و دیگر ادیان! وقایعنامه‌های رویدادهای مدرن می‌گویند که جایی در روسیه، یک مدیر مدرسه، در حین امتحان دانش‌آموزانش، داستان قربانی کردن اسحاق را احمقانه خواند. این تاریکی، هرج و مرج، و ناآگاهی مهلک است! مسیحی به عنوان عضوی از کلیسا باید ایمان خود را بشناسد و برای زندگی بر اساس آن ایمان تلاش کند، و به وسیله آن ایمان به نجات دست یابد، زیرا دشمنان نجات ما هرگز نمی‌خوابند؛ آنها هر ساعت و هر روز در پی نابودی ما هستند. مسیحی ارتدوکس نباید ایمان خود را به عنوان یک مسئله فقط مربوط به برخی افراد، یا به عنوان یک اسباب بازی قابل دور انداختن که تنها برای کودکان مناسب است، یا چیزی که فقط برای مردم ساده و بی‌سواد مناسب است، تلقی کند.

یادآوری این نکته برای کسانی که اینگونه فکر می‌کنند بی‌جا نیست که به قدمت قابل احترام ایمان ما که با آغاز نسل بشر هم‌زمان است و منشأ مستقیم آن از خداست، و اینکه انسان‌هایی با اصل و نسب، بزرگ زاده، در هر مقام و جنسیت در این ایمان زندگی کردند و به نجات رسیدند - پادشاهان باشکوه و فیلسوفان خردمند، قانون‌گذاران و بزرگترین خطیبان، نجیب‌زادگان و افراد ساده، ثروتمندان و فقیران، مردان و زنان، زیبایی و شکوه نسل بشر. برای جلال ایمان ارتدوکس نیز باید گفت که هیچ دینی جز ایمان ارتدوکس قادر به رساندن انسان به کمال اخلاقی یا قدوسیت و رضایت خدا نیست، همانطور که تاریخ کلیسا و اجساد فسادناپذیر، معجزه‌آسای محبان مقدس خدا و اعمال معجزه‌آسای قدیسان کلیسای ارتدوکس، که آنها را به طور کامل رضایت خدا رساند و حتی در طول زندگی‌شان از بصیرت برخوردار شده و معجزه می‌کردند، نشان می‌دهد. بنابراین باید برای ذهن سالم چنین باشد: تنها یک ایمان کامل با تمام قدرت‌های الهی آن، با تمام سلاح‌های روحانی خدا، قادر است انسان را، در مقابل جسم پر از شهوت، جهان و شیطان، به کمال برساند.

و اگر اکنون بسیاری از حتی مسیحیان ارتدوکس بد زندگی می‌کنند، سبک زندگی آنها، حتی اگر واقعاً بی‌خدا باشد، نمی‌تواند به هیچ وجه، البته، علیه ایمان ارتدوکس باشد، که در اصول حقیقت و قدوسیت خود بر اساس وعده خود نجات‌دهنده و شهادت تاریخ، غیرقابل‌تزلزل است. چنین افرادی، اگرچه از ما دور شده‌اند، در اصل از ما نبودند، بلکه فقط در نام بودند...

~ قدیس جان کرونستات

🆔@ORTHODOXIRAN

◀️ فایل صوتی آکاتیست به قدیس یحیی تعمید دهنده
🛐@Rudder_Church

"به خود-ترحمی خود یورش ببر، زیرا که ریشه تمام بدی‌هایی است که به تو می رسد.

ضعف ویرانگر و اشتیاقت برای راحتی را سرکوب کن؛ از هر سو به آنها حمله کن!

تمایل خود به لذت را در هم بشکن؛ به آن اجازه نفس کشیدن نده.

با خودت سختگیر باش؛ به نفس جسمانی‌ات باج‌هایی که با بی‌قراری طلب می‌کند نده.

باید شروع کنی به ریشه‌کن کردن تمایل به داشتن راحتی، موفقیت، و رضایت. باید یاد بگیری که غم، فقر، درد و سختی را دوست داشته باشی.

خود را از هر چیزی که به لذت و خوشی، راحتی یا سرگرمی، یا هر چیزی که چشم‌ها، گوش‌ها، کام یا حواس دیگر را نوازش می‌دهد، محروم کن.

هر که با من نیست، علیه من است، و هر که با من نمی‌سازد، ویران می‌کند. (متی 12: 30)"

~ تیتو کالیندر

“Make an onslaught on your self-pity, for it is the root of all ill that befalls you.

Suppress your ruinous weakness and your craving for comfort; attack them from every side!

Crush your desire for enjoyment; do not give it air to breathe.

Be strict with yourself; do not grant your carnal ego the bribes it is restively demanding.

You must set about rooting out the very desire to have things pleasant, to get on well, to be contented. You must learn to like sadness, poverty, pain, hardship.

Deny yourself, everything that contributes to enjoyment and pleasure, comfort or entertainment, everything that is amusing or caresses the eyes, ears, palate or other senses.

He that is not with me is against me (Matthew 12:30), and what does not build up, tears down."

~ Tito Colliander

🆔@ORTHODOXIRAN

اگر به فقرا صدقه بدهید، بدانید که هر چه اعمال نیک برای همسایه‌تان انجام دهید، به همان اندازه و حتی بیشتر، برای خود انجام می‌دهید. قدیس آنتونی می‌گوید: "هم زندگی و هم مرگ از همسایه به ما می‌رسد." قدیس پیتر دمشقی می‌نویسد: "همان‌طور که فقرا باید از خدا سپاسگزاری کنند و ثروتمندانی که به آن‌ها نیکی می‌کنند را دوست بدارند، ثروتمندان باید حتی بیشتر از خدا سپاسگزاری کنند و فقرا را دوست بدارند؛ زیرا آن‌ها به مشیت خدا، هم اکنون و هم در آینده، به خاطر صدقاتشان نجات می‌یابند. زیرا بدون فقرا، نه تنها نمی‌توانند به نجات روح خود دست یابند، بلکه نمی‌توانند از وسوسه‌های ثروت نیز دوری کنند." صدقه‌ای که از روی غرور یا با تحقیر داده شود، فایده‌ای ندارد. در زمان‌های گذشته، ثروتمندان طلا به نزد زاهدان می‌آوردند و از آن‌ها درخواست می‌کردند که آن را بپذیرند. این که زاهدان صدقه را با خوشحالی بپذیرند، به ندرت اتفاق می‌افتاد و زمانی که این کار را می‌کردند، به خاطر دلسوزی برای ثروتمندان بود. فقیرترین مردان نیز از روی دلسوزی صدقه دریافت می‌کردند!
+ پیشگفتارهای اوهرید

If you give alms to the poor, know that inasmuch as you do good works for your neighbor, so much and more do you do for yourself. St. Anthony says: "Both life and death come to us from our neighbor." St. Peter Damascene writes: "As the poor should give thanks to God and love the rich who do them good, even more should the rich give thanks to God and love the poor; for they are saved by the providence of God, both now and in the future age, because of their alms. For without the poor, they not only cannot attain the salvation of their souls, but they also cannot avoid the temptations of wealth." Alms which are given out of vanity or with disdain are of no benefit. In earlier times, the wealthy would bring gold to the hermits and beg them to accept it. It was a rare occurrence for the hermits to accept alms gladly, and when they did, it was out of compassion for the rich. The most destitute of men received alms out of compassion!
+ The Prologues from Ohrid

🆔@ORTHODOXIRAN

عزیزان لیتورگی الهی الان تمام شد. آنچه برایتان فرستادم مستقیما دعا از مراسم امشب بود. لیتورگی مرخص شدن از جشن غنودن مادر مقدس خدا، و گرامیداشت شمایل معجزه آسای مادر خدا.

☦ درباره غنودن مقدس ترین تئوتوكوس

"مریم نصيب خوب را انتخاب کرد" (لوقا 10: 42). غنودن مادر خدا نشان دهنده پایان خوب این انتخاب است. خود نجات دهنده ، در آراميدن او ، روح او را در دستان خود گرفت. بسیاری از قديسين به همین شيوه مورد تقدیر قرار گرفتند؛ يكسان در اشکال و درجات مختلف ، و همينطور همه انتخاب كنندگان نصيب خوب. در ساعت انتخاب، امید فقط این پایان را می بیند و تا حدی حتی آن را پیش بینی می کند. اما پس از آن تلاش ها ، مبارزات و با اجبار به خود یکی دیگر را دنبال می کنند و مسیر انتخاب شده را تاریک می کنند.
ستاره راهنما براى پایان خوب از قسمت خوب باقی می ماند. این همان نور درخشان در دور برای مسافری است که در تاریکی گرفتار شده است. امید یک محرک انرژی و نگهدارنده صبر و ثبات در آنچه آغاز شده است ، و خود در ایمان قوی است. آنها با ایمان انتخاب مى كنند، به امید اينكه در انتخاب خود پایدار باشند و با صبر به پایان خوبی می رسند.
~ قدیس تئوفان منزوی

#ارتدوکس #ایران #مسیح #کلیسا #نجات #فیض #مادرخدا #انجیل #دعا #قدیس #روزه #توبه #فروتنی

🆔@ORTHODOXIRAN

☀️آپوليتيكيون غنودن مادر خدا

اى تئوتوكوس، در هنگام تولد مسیح، تو بکارت خود را حفظ کردی. در مرگ ، تو جهان را رها نکردی. به عنوان مادر حيات ، تو به منبع حيات عزیمت کردی، با شفاعت های خود روح ما را از مرگ نجات بخش.

🆔@ORTHODOXIRAN

☦ از سروده ها برای غنودن مادر مقدس خدا

☀️آپوليتيكيون 
اى تئوتوكوس، در هنگام تولد مسیح، تو بکارت خود را حفظ کردی. در مرگ ، تو جهان را رها نکردی. به عنوان مادر حيات ، تو به منبع حيات عزیمت کردی و با شفاعت خود روح ما را از مرگ نجات مى دهى.

☀️كونتاكيون 
نه قبر و نه مرگ نتوانست تئوتوكوس را نگاه دارد ، ای امید تزلزل ناپذیر ، که همیشه در شفاعت و حفاظت هوشیار هستى. به عنوان مادر حيات ، او که در رحم همیشه باکره زندگی می کرد ، وى را به حيات منتقل کرد.

🆔@ORTHODOXIRAN

☦ « موعظۀ یکشنبه مرد نابینا »
   (یوحنا 9: 1-38)

انجیل امروز معجزۀ بی مانندی از خداوند را که در مورد شفای یک گدای کور مادرزاد است را شرح می دهد. قبلا مردم از معلولیت و بیماری های مختلفی درمان شده اند، اما یک کور مادرزاد؟ چنین چیزی قبلاً دیده نشده است!

اینجا موضوع غم انگیز این است که، در حالی که از یک رویداد فوق العاده مانند این باید لذت برده شود، آن برای رهبران یهودی مشکلات ایجاد کرد. همانطور که می دانیم، حسادت و رشک در قلب فریسیان بود. چون جمعیت زیادی به دنبال مسیح بودند، و نه به دنبال آنها. در واقع، اعضای شورای حاکم یهودی نه تنها تصمیم گرفته بودند که مسیح را بکشند، بلکه همچنین هر یهودی که اذعان کند عیسی همان مسیحا است، او را از کنیسه و جامعه اخراج کنند (آیه 22).

بنابراین هنگامی که فریسیان متوجه شدند که عیسی مسیح چنین معجزه بزرگی را انجام داده است، در ابتدا آنها سعی داشتند آن را بی اعتبار کنند. برای آنها خوب می بود، اگر آنها بتوانند ثابت کنند که این مرد، کور متولد نشده است، بلکه صرفاً وانمود می کند که کور و گدا می باشد، تا همدردی مردم و ترحم آنها را به دست آورد. به همین دلیل فریسیان والدین مرد نابینا را فرا خواندند و از آنها پرسیدند: «آیا این پسر شماست، که می گویید کور متولد شده است؟ چگونه الحال او بینا گشته است؟ والدین با ترس از اینکه از کنیسه بیرون رانده شوند، پاسخ دادند: "ما می دانیم که این پسر ماست و کور متولد شده است. لیکن الحال چطور می بیند، نمی دانیم، یا چه کسی چشمانش را باز کرده است، نمی دانیم. او بالغ است از خودش بپرسید " و ما می بینیم که والدین از پاسخی روشن به معجزه مسیح اجتناب کردند. آنها لرزان و ترسیده بودند چون فریسیان با خشم با آنها صحبت می کردند و تهدید آمیز به آنها تشر می زدند. آنها وحشت زده بودند و برای اینکه جایگاه خودشان را در آنجا حفظ کنند، پسر را تنها گذارند تا با این محکمه متخاصم مواجه شود.

این داستان بارها در طول تاریخ کلیسا تکرار شده است. همان حقیقت امروزه اعمال می شود، زیرا یک جنگ بزرگ علیه مسیح و کلیسای ما وجود دارد. این توطئه آمیز است و از تهمت ها، اتهامات و تهدیدهای غیر مستقیم استفاده می کنند. این باعث ترس مردم می شود، به جای آنکه آنها جرات کنند به درستی در مورد مسائل مربوط به ایمان صحبت کنند. آنها می خواهند در برابر اقتدار در جایگاه هایشان راحت باشند و مقام خود را به خطر نیندازند. آنها می خواهند با همه خوب باشند. در انجام این کار آنها وجدان خود را نقض می کنند و به مسیح خیانت می کنند. بیایید در این باره سخن خداوند را دقیق بنگریم: «هر که مرا پیش مردم انکار نماید، من هم در حضور پدر خود که در آسمان ​​است، او را انکار خواهم نمود» (متی 10: 33) در روز داوری.

رفتار گدایی که سابقاً کور بود کاملا از رفتار والدینش متفاوت بود. در گفتگوهای مکرر خود با فریسیان، که می خواستند عیسی را به عنوان نقض کنندۀ قانون موسی معرفی کنند، زیرا که او در روز سبت شفا یافت، و او این باورها را ثابت می کند. او شجاعانه با بازجویی فریسیان مواجه شد، و به طور مستقیم به پرسش خشمگینانه آنان پاسخ گفت: آنچه شما می گویید، من متوجه نمی شوم. "یک چیز می دانم: که من کور بودم، اکنون بینا شده ام" (آیه 25). و به اتهامات شما در برابر شخصی که من را درمان کرد، این را می گویم: "می دانیم که خدا دعای گناهکاران را نمی شنود .... از ابتدای عالم شنیده نشده است که کسی چشمان کور مادرزاد را باز کرده باشد "(آیات 31-32). فریسیان نمیتوانستند جسارت او را تحمل کنند و با خشم او را محکوم کرده و بیرون راندند.

اما پس از آن، خداوند مردی را که نابینا بود یافت و چشم های روح او را مستقیما با آشکار کردن حقیقت خود روشن ساخت. این مرد توسط  فیض از صمیم قلب ایمان خود را به شخص الهی اعتراف کرد و او را به عنوان پسر خدا پرستش نمود.

برادران و خواهران من، بیایید ما نیز از اعتراف شجاعانه مردی که قبلاً کور بود یاد بگیریم. با شجاعت، اشتیاق، برکت و قدردانی، به ایمان ارتدوکسی که میلیون ها شاهد برایش قربانی شده اند،اعتراف کنیم. مسیح ما را برکت خواهد داد. او ما را به عنوان فرزندانش عزیز خواهد داشت و ما را شهروندان پادشاهی خود خواهد ساخت. آمین.

• متروپولیتن سوتیریوس از پیسیدیه

🆔@ORTHODOXIRAN