اعمالي كه پس از ديدن رؤيا يا خواب بد انجام می گيرد

أَبَا سَلَمَةَ، يَقُولُ: لَقَدْ كُنْتُ أَرَى الرُّؤْيَا فَتُمْرِضُنِي، حَتَّى سَمِعْتُ أَبَا قَتَادَةَ، يَقُولُ: وَأَنَا كُنْتُ لَأَرَى الرُّؤْيَا تُمْرِضُنِي، حَتَّى سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «الرُّؤْيَا الحَسَنَةُ مِنَ اللَّهِ، فَإِذَا رَأَى أَحَدُكُمْ مَا يُحِبُّ فَلاَ يُحَدِّثْ بِهِ إِلَّا مَنْ يُحِبُّ، وَإِذَا رَأَى مَا يَكْرَهُ فَلْيَتَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّهَا، وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ، وَلْيَتْفِلْ ثَلاَثًا، وَلاَ يُحَدِّثْ بِهَا أَحَدًا، فَإِنَّهَا لَنْ تَضُرَّهُ»(بخاری7044)

ابوسلمه رضی الله عنه می گوید:همانا من خوابی می دیدم که مرا مریض می ساخت،تا آن که از ابوقتاده شنیدم که می گفت:ومن خوابی می دیدم که مرا مریض می ساخت،تا آن که از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که می فرمود:«خواب خوب از جانب خداوند است،هرگاه یکی از شما خوابی ببیند که آن را دوست دارد،آن را به کسی نگوید، مگر به کسی که او را دوست دارد. و هرگاه خوابی ببیند که از آن بدش می آید باید از شرآن و ازشرشیطان به خدا پناه بجوید و سه بار (به طرف چپ خود) تف نموده و ‏آن را به کسی بازگو نکند، آن گاه آن خواب به وی ضرر نمی رساند».

و فِي رِوَايَةِ مسلم:
«وَلْيَتَحَوَّلْ عَنْ جَنْبِهِ الَّذِي كَانَ عَلَيْهِ»(مسلم 2261)
« يَقُومُ يُصَلِّي إِنْ أَرَادَ ذلِكَ»(مسلم2263)

ودر روایت مسلم:
« و بايد از طرفی که خواب بوده به پهلوی ديگر ‏برگردد»
«اگر خواست برخیزد و نماز بخواند».

أذکار هنگام بیدار شدن از خواب

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ

ستايش از آن خدايى است که پس از میراندن ما را زنده کرده است، و بازگشت به سوی اوست.

حُذَيْفَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا أَخَذَ مَضْجَعَهُ مِنَ اللَّيْلِ، وَضَعَ يَدَهُ تَحْتَ خَدِّهِ، ثُمَّ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أَمُوتُ وَأَحْيَا» وَإِذَا اسْتَيْقَظَ قَالَ: «الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ»

از حذیفه رضی الله عنه روایت است که:شب هنگام،وقتی پیامبر صلی الله علیه و سلم به رختخواب می رفت،دست اش را زیر رخسارش می گذاشت و می فرمود:«اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أَمُوتُ وَأَحْيَا» و هنگامی که بیدار می شد، می فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ»

بخاری8/69شماره6314،مسلم4/2083شماره2711

ذکر هنگام خارج شدن از منزل

بِسْمِ اللَّهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ

به نام خدا، بر خداوند توکل کردم ، هیچ حركت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای‌ عزوجل‌.

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: " إِذَا خَرَجَ الرَّجُلُ مِنْ بَيْتِهِ فَقَالَ بِسْمِ اللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، قَالَ: يُقَالُ حِينَئِذٍ: هُدِيتَ، وَكُفِيتَ، وَوُقِيتَ، فَتَتَنَحَّى لَهُ الشَّيَاطِينُ، فَيَقُولُ لَهُ شَيْطَانٌ آخَرُ: كَيْفَ لَكَ بِرَجُلٍ قَدْ هُدِيَ وَكُفِيَ وَوُقِيَ؟ "

ازانس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:« هر کس موقع بیرون رفتن از خانه اش بگوید:بسم الله توکلت علی الله و لا حول و لا قوه الا بالله ، فرشتگان خداوند او را چنین مخاطب قرار می دهند: هدایت شدی، خداوند برای تو کافی است و تو خود را از شر شیاطین در امان قرار دادی، آن گاه شیطان از وی دور می شود، و شیطانی دیگر خطاب به او می گوید: مردی که هدایت شده و خداوند از وی دفاع می کند و خود را در امنیت قرار داده است، تو با وی چه سر و کاری داری؟».

??سنن أبي داود 5095، سنن الترمذي 3426

┈┈••✦❀✦••┈┈••✦❀✦••┈┈

?امام ابن قیم رحمه الله می گوید:

الله سبحانه وتعالی هرگز بنده مومنش را از چیزی از نعمت های دنیا محروم نمی کند مگر اینکه بهترین و سودمند ترین را برایش در نظر می گیرد و این مقام جز برای مومن برای کسی دیگر نیست

?الفوائد (57)

┈┈••✦❀✦••┈┈••✦❀✦••┈┈

?امام ابن قیم رحمه الله می گوید:

به امام حسن بصری گفته شد: تو را می بینیم که خیلی گریه می کنی!! امام گفت:میترسم در آتش جهنم بیفتم
و همیشه می گفت:بعضی از مردم آرزوی بخشش و مغفرت الهی آنها را فریب داده و به همین آرزو سرگرم شده اند تا زمانی که بدون توبه از این دنیا بروند و یکی از آنها می گوید من به پروردگارم گمان نیک دارم ( گناه می کنم و مرا می بخشد) حال آنکه دروغ می گوید اگر گمانش نیک بود عملش را هم نیک می کرد

?الداء والدواء

┈┈••✦❀✦••┈┈••✦❀✦••┈┈

?مواظب باش که چقدر از وقتت می گذرد و همچنان تو ساکتی

?شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می‌گوید:
سکوتی که بدون قرائت قرآن و ذکر و یاد الله و دعا باشد نه عبادتی است و نه سکوتی است که شریعت به آن دستور داده بلکه چنین سکوتی باب وسوسه شیطان را باز می کند
پس مشغول بودن به ذکر الله از سکوت بهتر است

?الفتاوى الكبري(٢٩٨/٢)

┈┈••✦❀✦••┈┈••✦❀✦••┈┈

شیخ مُقبل بن هادی وادعی گفتند:

خداوند، نعمتِ عقل و تعقّل را به تو نبخشیده که با آن مخالفتِ قرآن و سنّت کُنی! بالعکس، تا به وسیلۀ آن وحی‌اش [که قرآن و سنّت باشد] را درک و بفهمى.

إجابة السّائل على أهمّ المسائل (ص: ۴۷۹)

مقبل بن هادی الوادعی -رحمه‌الله- :

بعضی‌ها که از اهل فتوا سوال شرعی می‌پرسند، عادت بدی دارند، اگر فتوای عالم موافق با تمنا و خواسته‌ی قلبی‌شان باشد، پس سخنِ عالم را با جان ‌و دل می‌پذیرند، و در غیر اینصورت به مفتی و فتوایش پشت می‌کنند. این عملکرد صفتی از صفات بارز یهود است.

رياض الجنة (ص۱۷)

شیخ مقبل بن هادی وادعی رحمه الله:

اما کسانی که به علم گرفتن از آنها نصیحت می‌کنم و آنها را می‌شناسم: شیخ عبدالعزیز بن باز حفظه‌الله،
شیخ محمد بن صالح عثیمین حفظه‌الله،
#شیخ_ربیع بن هادی حفظه‌الله،
شیخ عبدالمحسن العباد،
شیخ صالح فوزان حفظه‌الله نیز به نیکی از وی یاد می‌شود اگر چه من او را نمی‌شناسم.

?تحفة المجيب على أسئلة الحاضر والغريب"ص174ـ175

#نقد_تصوف
? قســـــــمت سوم

#قبر_پرستی
#توسل

◀️ از جمله شبهاتی که صوفی‌های #قبر_پرست در #فضای_مجازی منتشر می‌کنند، استناد به حکایتی است که میان #امام_مالک و #ابو_جعفر_المنصور رخ‌ داد. که در روایت مذکور، امام مالک به #توسل و #طلب_شفاعت توصیه نموده‌اند.❗*
?*** نکته: این صوفی‌ها بدون اینکه اسانید این روایات را بررسی نمایند، آن را در فضای مجازی پخش می‌کنند. با اینکه می‌دانند این روایات از امامان اهل‌سنت ثابت نیست و بلکه با اسانیدی بسیار #ضعیف و #جعلی روایت شده است.

◀️ "قاضی عیاض" رحمه الله در کتاب "الشفا بتعريف حقوق المصطفى" (ج٢/ص٤٠-٤١) می‌گوید:
حَدَّثَنَا القاضي أبو عبد الله محمد بن عبد الرحمن الْأَشْعَرِيُّ وَأَبُو الْقَاسِمِ أَحْمَدُ بن بَقِيٍّ الْحَاكِمُ وَغَيْرُ وَاحِدٍ فيما أجازونيه قالو أَخْبَرَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بن عُمَرَ بن دِلْهَاثٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بن فِهْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ مُحَمَّدُ بن أَحْمَدَ بن الفَرَجِ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَبْدُ اللَّهِ بن المُنْتَابِ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بن إِسْحَاقَ بن أَبِي إِسْرَائِيلَ حَدَّثَنَا ابن حُميد قال: {ناظرا أَبُو جَعْفَرٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنينَ مَالِكًا فِي مَسْجِدِ رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال لَهُ مَالِكٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَرْفَعْ صَوْتَكَ فِي هَذَا المَسْجِدِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَدَّبَ قَوْمًا فَقَالَ (لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النبي) الآيَةَ، وَمَدَحَ قَوْمًا فَقَالَ (إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِنْدَ رسول الله) الآيَةَ، وَذَمَّ قَوْمًا فَقَالَ (إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ) الآيَةَ وَإِنَّ حُرْمَتَهُ مَيتًا كَحُرْمَتِهِ حَيًّا فَاسْتَكَانَ لَهَا أَبُو جَعْفَرٍ وَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ وَأَدْعُو أَمْ أَسْتَقْبِلُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ؟ فَقَالَ وَلم تَصْرفْ وَجْهَكَ عَنْهُ وَهُوَ وَسِيلَتُكَ وَوَسِيلَةُ أَبِيكَ آدَمَ عيه السَّلَامُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ؟ بَلِ اسْتَقْبِلْهُ واسْتَشْفِعْ بِهِ فَيُشَفِّعهُ اللَّهُ}.

◀️ محل شاهد: ( "ابو جعفر به "امام مالک" گفت: آیا رو به قبله دعا کنم یا رو به (قبر) رسول الله ﷺ دعا کنم؟
امام مالک گفت: چرا می‌خواهی از (رسول اللهﷺ) روی‌گردان شوی در حالی که وی در روز قیامت وسیله تو و پدرت " آدم" علیه‌السلام می‌باشد؟! بلکه به (قبر) رسول اللهﷺ روی‌ بیاور و از وی طلب شفاعت نما، پس خداوند شفاعت وی را برای تو می‌پذیرد).

◀️ اما توجه داشته باشید که سند این روایت بسیار "ضعیف" و "جعلی" می‌باشد.
? شيخ الإسلام ابن تيميه رحمه الله در کتاب "قاعدة جليلة في التوسل و الوسيلة" (ص١٢٢-١٢٤) می‌گوید:
در این روایت "انقطاع" وجود دارد، زیرا "محمد ابن حُمید الرازی" ، امام مالک را درک ننموده است—علی الخصوص در زمان ابو جعفر منصور— همانا "ابو جعفر" در سال (۱۵۸ هجری) در "مکه" وفات نموده و "امام مالک" در سال (۱۷۹ هجری) وفات نموده است. و "محمد ابن حُمید" در سال (۲۴۸ هجری) وفات نموده است. و وی با پدرش برای طلب علم از شهرش خارج نشد مگر زمانی که بزرگ بود. با این حال این شخص نزد اکثر اهل حدیث "ضعیف" بوده و "ابو زرعه" و "ابن واره" وی را دروغگو می‌دانند (کتاب "المجروحین، ج۲/ص۳۰۴) ... و در اسناد مذکور کسانی وجود دارند که "حالشان" مشخص نیست).

? امام ابن عبدالهادی رحمه الله در کتاب "الصارم المنکی فی الرد علی السبکی" (ص۲۵۸) در مورد اسناد مذکور می‌گوید:
(سند این روایت سیاه، منقطع و شامل کسی است که به دروغ‌گویی متهم می‌باشد و همچنین کسانی که "مجهول الحال" هستند و "ابن حُمید" ضعیف بوده، روایات منکر بسیاری دارد و استناد به روایاتش صحیح نیست. و از "مالک" چیزی نشنیده و وی را ملاقات ننموده است بلکه روایتش از وی "منقطع" می‌باشد).

? "اسحاق ابن منصور" در کتاب "تاریخ بغداد" (ج۲/ص۲۶۳) گوید: (در مقابل خداوند شهادت می‌دهم که "محمد ابن حُمید" و "عُبید ابن اسحاق العطار" هر دو دروغ‌گو هستند).

? "ابو زرعه رازی" در کتاب "تاریخ بغداد" (ج۲/ص۲۶۳) گوید: (وی دروغ می‌گفت)

✍️ برگرفته از کانال ارزشمند نقد متکلمین