⁉️⁉️⁉️چرا والدين و فرزندان زبان هم را نمي شناسند؟

والديني كه نوجوان دارند ، متفق القول مي گويند كه فرزندشان :
" حرف گوش نمي كند . با ما يكه به دو مي كند. هر چه مي گوييم ، مخالف آن را انجام مي دهد و و و "

نوجوانان هم متفق القول مي گويند :
" پدر و مادرها گير مي دهند، ما را نمي فهمند، قديمي فكر مي كنند و و و ....."

باید سوء تفاهم ها برداشته شود و ما از نسل نو بيشتر بدانيم و با آن ها به زبان خودشان صحبت كنيم باید از دو درب احترام و محبت بتوانیم به آنها نفوذ کنیم.

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi

با توجه به تمدید مهلت انتخاب رشته؛ عزیزانی که نیاز به جلسه مشاوره دارند با کلینیک برای دوشنبه هماهنگ کنند
05138803676
05138803677
09020668346
پلی کلینیک دانشگاه فردوسی؛ مشهد؛ بین کوثر شمالی ۸ و ۱۰

تماشای زیاد تلویزیون حتی برای بزرگسالان نیز مفید نیست.
اما
این چند مورد رو اگر رعایت کنین، خیالمون راحت میشه:

1. تنظیم فاصله کودک تا تلویزیون( بین ۲ تا ۴ متر)

2. زاویه تماشای تلویزیون نباید طوری باشد که کودک گردن درد بگیرد.

3. میخکوب نشدن کودک: کافیه هر ۲۰ دقیقه در حد ۲۰ ثانیه به چشم و بدن کودکتان استراحت بدین.

4. در کنار تماشای تلویزیون، حتما کودک رو به فعالیت های حرکتی هم تشویق کنین. چون تا دو سالگی کودک در مرحله حسی،حرکتی و شناختی است و هرچه بیشتر با محیط پیرامون در ارتباط باشد و بازی کند، بهتر رشد میکند.

5. صبح بلافاصله بعد بیداری و شب قبل خواب ، بهترین گزینه گوش کردن به صورت صوتی است. حتی میتونین برای فرزندتون قصه های فارسی بگید یا پخش کنید.

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi

سالروز رحلت پیامبر مهربانی ها تسلیت باد

"فرزندان ما ناجی ما نیستند"!

اغلب مي پنداريم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی چنین نیست، واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیدهٔ واقعی است که مسئول آسیبش شمایید!
یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتنِ را بدهد. وقتی فرزندتان از شما دور نمیشود وقتی همیشه نگران شماست وقتی تمام برنامه هایش را با شما تنظیم میکند نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست. توجه کنید وقتی مرتب با فرزندتان صحبت میکنید و در گفتگوها گوشزد میکنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و در واقع مرتب به فرزندتان القا میکنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور میکند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمیدهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد. در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.
فرزندان ما ناجیان ما نیستند.

جبران خليل جبران در كتاب پيامبر ميگويد: "فرزندان شما به حقيقت فرزندان شما نيستند؛ آنها دختران و پسران زندگي اند در سوداي خويش آنها از كوچه وجود شما گذر مي كنند اما از شما نيستند، اگرچه با شمايند، به شما تعلق ندارند. عشق خود را بر آنها نثار كنيد، اما انديشه هايتان را براي خود نگه داريد. زيرا آنها را نيز براي خود انديشه اي ديگر است. جسم آنها را در خانهٔ خود مسكن دهيد اما روح آنان را آزاد گذاريد زيرا روح آنان در خانهٔ فردا زيست خواهد كرد كه شما حتي در رويا نمي توانيد به ديدار آن فردا برويد، ممكن است تلاش كنيد كه شبيه آنها باشيد اما مكوشيد كه آنان را مانند خود بار بياوريد زيرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با ديروز درنگ نخواهد كرد."

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi

کودک تان را باور کنید!

مدام تکرار نکنید که «تو نمی تونی این کار رو انجام بدی!»،
«تو از پس این کار برنمیای!»
بهتر است ظرفیت فرزند تان را دریابید و متناسب با آن از او توقع داشته باشید. وقتی آنچه را که در توانش است از او بخواهید، او با حس قوی مسئولیت پذیری اش شما را شگفت زده می کند.
در این مورد آنچه مهم است تلاشی است که کودک برای انجام کار می کند و نتیجه کار اهمیتی ندارد.

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان@Drmahdiarkhodi

فرزندانه

?اگر مرتب دست روی اشتباهات يا اشكالات فرزندتان بگذاريد:

فرزندتان يا خجالتی خواهد شد.
يا باعث لجبازی و بدرفتاری فرزندتان خواهيد شد.

? توجه:
مچ فرزندتان را هنگام كار بد نگيريد.

اگر كار فرزندتان بد اما بی خطر و بی ضرر است از روش بی اعتنایی فعال استفاده كنيد. يعنی آگاهانه به آن بی اعتنایی كنيد.

زمانيكه فرزندتان ببيند كارش باعث جلب توجه شما نميشود، بعد از مدت كوتاهی دست از آن برخواهد داشت.

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi

کودکان را به شراکت مجبور نکنید

به عنوان پدر یا مادر، وظیفه شما است که به فرزند خود دست‌ودل‌باز بودن را بیاموزید.

اما کودک مجبور نیست همه وسایل خود را با دیگران شریک شود. برخی از وسایل یا اسباب بازی ها برای کودکان بسیار ارزشمند هستند، می توانید آنها را کنار بگذارید تا کودک خودش اختصاصی از آنها استفاده کند.

اما در وسایلی که تعصب خاصی به آنها ندارد به او بیاموزید که با دیگران شریک شود و به آنها اجازه دهيد از وسایلش استفاده کنند. با این نوع رفتار، کودکان کمتر با هم دعوا خواهند کرد.

کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi

چرا نباید پدر و مادر سختگیری باشیم

اگر سختگیری تبدیل به یک عادت تربیتی شما بشه می تونه شما و فرزندتان را
وارد چالش پایان ناپذیری کنه که به نفع هیچ کدامتان نیست.
اولین نتیجه سخت گیری ، ایجاد حس ناامنی در کودک است، کودکی که شما را پناه
خود می داند ، با سختگیری شما کم کم احساس خشم نسبت به شما پیدا می کند
و این خشم یا به صورت فعال (یعنی تخریبگری، لجبازی، سرکشی و دعوا و درگیری)
بروز می کند یا به صورت منفعل ( مثل ترس، پنهان کاری، کاهش اعتماد به نفس،
احساس ناتوانی و سرخوردگی)
باید قوانین درجه یک، دو و سه تعیین کنید.
? قوانین درجه یک، ارزش های خانوادگی
شما هستند که اصلا تغییر نمی کنند.

? قوانین درجه دو انهایی هستند که بسته به شرایط
و سن فرزندان می توانند عوض شوند .

?قوانین درجه سه، آنهایی که بیشتر جنبه پیشنهاد
دارند و نظر بچه ها هم در اجرای انها دخیل است.

سعی کنید قوانین خانه خود را در این سه دسته جای دهید. هر چه قوانین دسته اول بیشتر
باشند یعنی شما سختگیر ترید. بهترین حالت قوانین درجه دو است.بهترین راه تربیت فرزند
این است که خودتان رفتاری را داشته باشید که انتظار دارید کودکتان انجام دهد و اینکه برای
اصلاح رفتار اشتباه فرزندتان در لحظه واکنش نشان ندهید چون به احتمال زیاد این واکنش با
عصبانیت همراه خواهد بود.
کانال تخصصی روانشناسی کودک و نوجوان
@Drmahdiarkhodi