کمک ⭐️
درون افکارم غرق شدم
موج‌ها فرود میان
یه نور کم‌سو جلوتر می‌بینم
دارم سقوط می‌کنم ✨
کم‌رنگ و پررنگ می‌شم
دیگه کسی به من آسیب نمی‌زنه، چون کسی نیست
ستاره‌ها پدیدار میشن 🌠
همینطور که دارم غرق میشم تماشام می‌کنن
همیشه هستن، دورم می‌چرخن و می‌چرخن

#سرزمین_سیاه_دل

⭕️ سلام به تمامی دوستان ⭕️
من در گذشته یک ورژن صوتی از شازده کوچولو پست کردم و الان هر چی می گردم اون ورژن رو پیدا نمی کنم ، مخصوصا دوستای قدیمی پیج اگه اون زمان فایل هارو زخیره کردند ممنون می شم برام بفرستید ❤️

او مدام فکر می کرد در جای اشتباهی است و به مکان و سرزمین و آدم های دیگری تعلق دارد ...

https://t.me/Petitemort_ir/3632
در دل شبی تاریک و سنگین، دختری به کنار دریاچه‌ای خلوت و غم‌گرفته رسید. آسمان ابری بود، و فقط چند ستاره کمرنگ از لابه‌لای ابرها، نوری سرد و مردد بر آب می‌پاشیدند. موج‌های آرام و بی‌صدای دریاچه در سکوت شب می‌جنبیدند، گویی در این آب خاموش، اندوهی کهنه نهفته بود.

دختر کفش‌هایش را از پا درآورد و پاهای برهنه‌اش را در آب فرو برد. سرمای آب در تنش نفوذ کرد، اما او قدمی دیگر برداشت و به درون دریاچه رفت. تا جایی که آب شانه‌هایش را لمس کرد، به جلو شنا کرد. آب، سنگین و سرد، گویی باری بر او گذاشته بود، اما او ادامه داد.

با هر حرکت، انعکاس کمرنگ ماه و ستاره‌ها در آب، به تلألوهای اندکی می‌مانست که فقط برای لحظاتی کوتاه زنده بودند و بعد در تاریکی فرو می‌رفتند. حس کرد که گویی خود او هم، مانند همان انعکاس‌های ناپایدار، تنها لحظه‌ای از نور است که در این شب عمیق غرق می‌شود. در آن سکوت سنگین، هر موج گویی زمزمه‌ای از غم داشت و با هر ضربه‌ای که به ساحل می‌خورد، خاطراتی از دست رفته را با خود می‌آورد.

او در دل آب شنا می‌کرد و به آسمان ناپیدا می‌نگریست، جایی که گویی حتی ستاره‌ها هم خاموشی را بر حضور خود ترجیح داده بودند

#shortstory

یک تابستان ( کی بود؟ ) رویاها ناپدید شدند و هرگز بازنگشتند.

بعضی وقتا احساس میکنم زندگی باهام شوخی داره ...

امروز با آدم های جالبی آشنا شدم ، آدم های تاثیر گزار در عین حال ساده

وقتی میرم پیک نیک آدم خوشحال تری ام :)

صدا کن مرا ، صدای تو خوب است