مردی که فریاد می‌کشد
کارگردان: محمد صالح هارون
بازیگران: یوسف جائورو، دیوک کوما، امیل آبوسولو ام‌بو، حاجی فاطمه آن‌گوآ
محصول ۲۰۱۰، ۹۲ دقیقه
ژان میشل فرودون: آدم، قهرمان پیشین شنا، در حال حاضر به عنوان ناجی غریق در استخر هتلی بزرگ مشغول کار است و همزمان درگیر تربیت پسرش، عبدل، نیز هست، جوانی که گاه با او تن به رقابت نیز می‌دهد. با تغییر مالکیت هتل، کل نظام ارزش‌محور و شخصیت‌مدارانه‌ی آدم دچار بحران می‌شود و او را وادار به کاری می‌کند که نگاه تحقیرآمیزی به آن دارد و در این مسیر، پسرش را رقیبی تهدیدکننده می‌بیند و سپس، با ورود شورشیان به شهر، با این اخطار مواجه می‌شود که باید عبدل را به جنگ شورشیان بفرستد. «مردی که فریاد می‌کشد» با آن‌که پیوندی مستحکم با واقعیات معاصر آفریقا دارد، توأمان حکایتی اسطوره‌ای و جهانشمول درباره‌ی مسئولیت پدران و دوراهی‌های دراماتیکی است که در برخی شرایط، زاییده‌ی رابطه‌ی بین نسل‌ها هستند. این اثر سینماگر بزرگ آفریقایی، محمد صالح هارون، که در جشنواره‌ی کن ۲۰۱۰ نیز جایزه‌ای دریافت کرد، از منظر سوژه، بازیگران، کارگردان و مکان فیلم‌برداری، بی‌شک محصول کشور چاد به شمار می‌رود. این فیلم که بخش عمده‌ی هزینه‌ی تولید آن ‌را فرانسوی‌ها پرداخت کرده‌اند، همچنین نمونه‌ای است از نحوه‌ی سیاست‌گذاری فرانسه مبنی بر اینکه در حوزه‌ی سینما، چگونه می‌توان در ارائه‌ی شیوه‌های بیانی اصیل و باورپذیر در کشورهای گوناگون از جمله کشورهای آفریقایی همکاری و مشارکت داشت.
???????????
? جلوه هایی از سینمای فرانسه با «مردی که فریاد می کشد» ساخته‌ی محمد صالح هارون
?به انتخاب و با حضور ژان میشل فرودون (سردبیر سابق مجله کایه دو سینما)
? روز ۲۹ فرودین، ساعت ۱۶:۳۰
?آزاد و رایگان

جیب‌بر
کارگردان: روبر برسون
بازیگران: مارتن لاسال، ماریکا گرین، ژان پلگری، پیر له‌ماری، کاساژی
محصول ۱۹۵۹، ۷۹ دقیقه
ژان میشل فرودون: مردی جوان با اطمینان از این‌که وابسته به طیف نخبگان فراقانونی است، به جیب‌بری مشغول می‌شود و آن را توأمان همچون یک هنر و ورزش آریستوکراتیک و نیز راهی برای امرار معاش می‌بیند. پس از مواجهه با یک پلیس فیلسوف و یک دوست اخلاق‌گرا، راه گریز از این مسیر ویرانگر را در احساسات زنی جوان می‌جوید. «جیب‌بر»، پنجمین فیلم بلند روبر برسون، اولین فیلم اوست که فیلم‌نامه‌اش را بدون الهام‌ از یک رمان خاص نوشته است- هر چند البته زیادند کسانی که در این فیلم نیز ردپایی از تأثیر داستایوفسکی مشاهده کرده‌اند، که یکی از نویسندگانی به شمار می‌رود که برسون بیشترین ارجاع را به آنها داشته است. «جیب‌بر» علاوه بر اینکه، به لطف قدرت بازیگری دو پروتاگونیست اصلی آن، نشان از اجرای بی‌نقص سبک برسون دارد که سینمای او را بدل به زیبایی‌ای‌ بی‌بدیل می‌کند، داستانی آموزشی نیز به شمار می‌رود: از سویی، فنون و شیوه‌ها و نتایج گوناگون دزدی را با دقتی آن‌چنان وسوا‌س‌گونه نشان داده شده‌اند که به کورئوگرافی می‌مانند، و از سوی دیگر، آموزش زندگی و زندگی اجتماعی‌ست، بر اساس رابطه‌ی بین شخصیت اصلی و سه «استاد» بسیار متفاوتی که با آنها سروکار دارد.
???????????
? جلوه هایی از سینمای فرانسه با «جیب بر» ساخته‌ی روبر برسون
?به انتخاب و با حضور ژان میشل فرودون (سردبیر سابق مجله کایه دو سینما)
? روز ۲۹ فرودین، ساعت ۱۴:۳۰
?آزاد و رایگان

خاموشی دریا
کارگردان: ژان پیر ملویل
بازیگران: هوارد ورنون، نیکل استفان، ژان ماری روبن
محصول ۱۹۴۹، ۸۶ دقیقه
ژان میشل فرودون: این فیلم اقتباسی است از رمانی به همین نام که در سال ۱۹۴۲ و در جریان اشغال فرانسه به‌دست نازی‌ها، مخفیانه منتشر شد. نام نویسنده‌ی این کتاب، ورکور، همچون نام کارگردان این فیلم، ملویل، هر دو نام‌های مستعار اعضای نهضت مقاومت فرانسه هستند. کتاب نیز همچون فیلم روایت‌گر روابط پیچیده بین یک افسر آلمانی با یک پیرمرد و برادرزاده‌اش است که این افسر آلمانی در خانه‌شان زندگی می‌کند. به‌تدریج، نفرت از این اشغالگر با بده‌بستان‌های دیگری در هم می‌آمیزد که ماهیت‌شان متفاوت است؛ بده‌بستان‌هایی که بدون زدودن دشمنی بین شخصیت‌‌ها، احتمالاتی را دال بر اشتراک نظر به منصه‌ی ظهور می‌رساند که احساسات و فرهنگ نیز در آن برای خود سهمی دارند. این فیلم، که نخستین اثر ژان پیر ملویلی به شمار می‌رود که بعدها و به‌ویژه با فیلم‌های گنگستری و البته با فیلم بزرگی درباره‌ی نهضت مقاومت، «ارتش سایه‌ها»، به یکی از بزرگ‌ترین سینماگران فرانسویِ پساجنگ بدل می‌شود، به عنوان پیشگام موج نو به شمار می‌رود. فیلم در واقع بدون امکانات مالی و بدون مجوز رسمی فیلم‌برداری شده است، و با تأکید بر سلایق زیبایی‌شناختی‌اش و چشم‌پوشی از قواعد فنی، نشان از ساخته‌ای «وحشی» دارد که پیش‌درآمدی است بر آن آزادی‌ای که ده سال بعد، سینماگران جوانِ برآمده از «کایه دو سینما» آن را محقق خواهند کرد – و در ادامه‌ی آن، ژان پیر ملویل نیز در اقدامی منطقی در «از نفس افتاده»‌ی ژان لوک گدار حضور خواهد یافت.
???????????
? جلوه هایی از سینمای فرانسه با «خاموشی دریا» ساخته‌ی ژان پیر ملویل
?به انتخاب و با حضور ژان میشل فرودون (سردبیر سابق مجله کایه دو سینما)
? روز ۲۸ فرودین، ساعت ۱۴:۳۰
?آزاد و رایگان

اوقات تابستانی
کارگردان: اُلیویه آسایاس
بازیگران: شارل برلینگ، ژولیت بینوش، ژرمی رنیه، ادیت اسکوب
محصول ۲۰۰۸، ۱۰۰ دقیقه

ژان میشل فرودون: دو برادر و یک خواهر، هر کدام در شرایط بسیار متفاوتی زندگی را سپری می‌کنند، اما به بهانه‌ی برگزاری جشن تولد ۷۵ سالگی مادرشان در ملک بزرگ خانوادگی که مملو از اشیاء متعلق به دوران‌های گذشته، اسباب و اثاثیه‌ی گران‌قیمت، تابلوهای کوچک نفیس یا اشیاء خاطره‌انگیز است، همدیگر را ملاقات می‌کنند. با مرگ مادر، به‌رغم رنجی که می‌برند و احترامی که برای یکدیگر قائلند، بر سر اتخاذ تصمیم درست درباره‌ی این مکان و متعلقات آن و همچنین درباره‌ی زنی که سال‌ها در آنجا به کار و فعالیت مشغول بوده، اختلاف نظر پیدا می‌کنند. بسیار فراتر از بحث ارث و میراث، پرسشی که آسایاس مطرح می‌کند در باب این است ‌که چه چیزی می‌تواند و می‌بایست از نسلی به نسل دیگر منتقل شود و در این میان، نقش افراد، اشیاء، خاطرات، واژه‌ها و تصاویر چیست. آسایس به اتکای بازی درخشان بازیگران، بار مسئولیت پرسشی را به دوش می‌کشد که در سینمای فرانسه مرسوم است: با خانه‌ی پدری چه باید کرد؟ کارگردان پاسخی بسیار اصیل برای این پرسش ارائه می‌کند که نه نوستالژیک است نه ویرانگر؛ پاسخی حاکی از این‌که چطور می‌توان به شیوه‌ای ظریف و منقلب‌کننده با چالش‌ ارتباط با گذشته مواجه شد و این ضرورت را درک کرد که باید میراث گذشتگان را به دوش کشید و البته ضرورتی نه چندان کم‌اهمیت‌تر را نیز مد نظر قرار داد و نگذاشت آدم‌ها و چیزهایی که پیش از ما آمده‌اند، بر دوش زندگی نسل‌های جوان سنگینی کنند.
???????????
? جلوه هایی از سینمای فرانسه با «اوقات تابستانی» ساخته‌ی الیویه آسایاس
?به انتخاب و با حضور ژان میشل فرودون (سردبیر سابق مجله کایه دو سینما)
? روز ۲۷ فروردین، ساعت ۱۶:۳۰
?آزاد و رایگان